Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις; 

    Οι προτάσεις στα νέα ελληνικά, συνδέονται με τρεις τρόπους μεταξύ τους:

    1. με ασύνδετο σχήμα   K ,K ,K ,K

    2. με παρατακτική σύνδεση   K και K ή  Δ και Δ

    3. με υποτακτική σύνδεση   Κ   ,   ( Δ ) 

Να εντοπίσετε το είδος της σύνδεσης μεταξύ των παρακάτω προτάσεων

1.     Σήμερα έχω τα γενέθλιά μου και θα κάνω πάρτι.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

2.     Κάλεσα τις αγαπημένες μου φίλες,( όπως με καλούν κι εκείνες στα δικά τους γενέθλια.)
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

3.     Έγραψα τις προσκλήσεις και τις μοίρασα εδώ και μια βδομάδα.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

4.     Όλες μου υποσχέθηκαν ότι θα έρθουν.)
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

5.     Πλησίαζε η ώρα και καμιά τους δεν ερχόταν.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

6.     Άρχισα να ανησυχώ.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

7.     Κοιτούσα με αγωνία την ώρα, την ξανακοιτούσα!
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

8.     Μήπως έπαθαν κάτι ή μήπως δε με θέλουν για φίλη τους.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

9.     Αυτά σκεφτόμουν, όταν κτύπησε το κουδούνι.
[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]

10.  Οι πονηρές μου έκαναν έκπληξη και ήρθαν όλες μαζί.

[ασύνδετο, παρατακτική, υποτακτική]


ΤΕΛΟΣ 





1.ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ




2.Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις;

υπογραμμίζω τα ρήματα στις παρακατω προτάσεις
υπογραμμίζω τους συνδέσμους

 Θεωρία

    Κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις


  • Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις;

     

    Οι προτάσεις στα νέα ελληνικά, συνδέονται με τρεις τρόπους μεταξύ τους:

    1. με ασύνδετο σχήμα   K ,K ,K ,K

    2. με παρατακτική σύνδεση   K και K ή  Δ και Δ

    3. με υποτακτική σύνδεση   Κ   ,   ( Δ ) 




    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ      
    1. με ασύνδετο σχήμα   K ,K ,K ,K

      [Πήγαινε στο δωμάτιο][άνοιξε την ντουλάπα][πάρε το παντελόνι][φόρεσέ το] κι έλα να σε δω.

       

      Όπως παρατηρείς, οι τέσσερις προτάσεις είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη και χωρίζονται με κόμμα.

      Έχουμε συνεπώς το σχήμα:  πρότασηπρότασηπρότασηπρόταση.

       


      Συμπέρασμα: Στο ασύνδετο σχήμα οι προτάσεις δε συνδέονται μεταξύ τους με κάποιο σύνδεσμο· απλώς μπαίνει η μία δίπλα στην άλλη και χωρίζονται με κόμμα.

2. με παρατακτική σύνδεση   K και K 
Ο Γιώργος πλύθηκε και ντύθηκε. 
                       (ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ)  ή  Δ και Δ

• κύρια + κύρια, π.χ. [Θα διαβάσω] και [θα κοιμηθώ].

• δευτερεύουσα + δευτερεύουσα, π.χ. Θέλω [να διαβάσω] και [να κοιμηθώ].


  • δύο προτάσεις. Η πρώτη όμως και η δεύτερη ενώνονται με το και. Συνδέονται δηλαδή με μια λέξη που λέγεται σύνδεσμος.
  • Συμπέρασμα: Στην παρατακτική σύνδεση οι προτάσεις παρατάσσονται, δηλ. μπαίνουν η μία δίπλα στην άλλη, και συνδέονται μεταξύ τους με συνδέσμους, τους συμπλεκτικούς, τους αντιθετικούς, τους διαχωριστικούς και τους συμπερασματικούς
  • Συμπλεκτικοί: και/κι, ούτε, μήτε (ουδέ, μηδέ σε παλαιότερα κείμενα)

    Διαζευκτικοί ή διαχωριστικοί: ή, είτε

    Αντιθετικοί: αν και, αλλά, μα, παρά, όμως, ωστόσο, ενώ, μολονότι, μόνο (που)

    Συμπερασματικοί: λοιπόν, ώστε, άρα, επομένως, οπότε

    Επεξηγηματικός: δηλαδή


  • 3. Τι είναι η υποτακτική σύνδεση;    Κ   ,   ( Δ ) 


  •  ΕΥΚΟΛΑΚΙ!               ΚΥΡΙΑ   ,  ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ


Ο Γιώργος ντύθηκε  (αφού είχε πλυθεί.)


παρατηρω τις εικόνες απο τα παλιά σχολεια- εργαστήριο δεξιοτήτων

ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ

ΙΣΟΤΗΤΑ-ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ-ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ  


    Σ

    Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024

    ΓΙΟΡΤΗ Το Μεσολόγγι ως σύμβολο ελευθερίας

    Το Μεσολόγγι ως αρχέτυπο θυσίας, ως σύμβολο ελευθερίας, ως εμβληματικός τόπος μνήμης, έχει αποβεί στην κοινή συνείδηση του νέου ελληνισμού αστείρευτη πηγή συγκινήσεων και πρότυπο που καθορίζει τα ηθικά μέτρα και τις αξίες της συνύπαρξης και των συλλογικών επιδιώξεων μιας κοινωνίας η οποία επιθυμεί να υπάρχει ως ελεύθερο έθνος.


    Χάρις στην εφημερίδα  Ελληνικά Χρονικά έχουμε λεπτομερή καταγραφή όλων των γεγονότων της πολιορκίας  του Μεσολογγίου, από την 1η Ιανουαρίου 1824 μέχρι και την 20η Φεβρουαρίου 1826.
    Ηταν η φωνή των “ελεύθερων πολιορκημένων” του Μεσολογγίου. ....Λειτούργησε ως το ημερολόγιο της πολιορκίας αλλά και ως εκπαιδευτικό μέσο, καθώς στις σελίδες της αναλύονταν έννοιες όπως η Δημοκρατία, ....η Ελευθερία.... και η Δικαιοσύνη....

    Διαβάζουμε στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ

    Στις προτάσεις των Τούρκων για συνθηκολόγηση και παράδοση οι Μεσολογγίτες αντιδρούσαν με χιούμορ και ειρωνεία: τους έστελναν δοχεία με κρασί για να γιορτάσουν την "νίκη" τους, και τους παραγγέλναν: 

    "Τα κλειδιά του κάστρου τα έχουμε πάνω στα κανόνια.                  Έλα να τα πάρεις!

    Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» είναι μία από τις κορυφαίες ποιητικές συνθέσεις του Διονυσίου Σολωμού. ....Εργο εμπνευσμένο από τα γεγονότα της πολιορκίας και της εξόδου του Μεσολογγίου, κατά την Επανάσταση του '21.


    Ελεύθεροι Πολιορκημένοι ΑΠΟ ΤΟ Β' ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ

    Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
    λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
    Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
    στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
    «Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω γω στο χέρι;
    Οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.»


    αΗ Έξοδος.
    Είναι Απρίλιος του 1826.Οι κάτοικοι αρνούνται να παραδοθούν. .... Yποφέρουν από πείνα και αρρώστιες..... Κι είναι άνοιξη. ....Η φύση, γεμάτη ζωή, είναι σαν να θέλει να παρασύρει τους πολιορκημένους με την ομορφιά της. ....Οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες όμως βάζουν το χρέος για την πατρίδα πάνω από τη ζωή τους.

    Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

    Σάββατο μέρα πέρασαν......... από το Μεσολόγγι

    την Κυριακή ήταν των Βαγιών,.......  Σάββατο του Λαζάρου

    κι άκουσα μέσα κλάματα,.......  δάκρυα και μοιρολόγια.

    Δεν έκλαιγαν του σκοτωμό ....... κι ούτε για τα ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ,

    μον’ έκλαιγαν για το ψωμί ....... οπού ‘λειψε τ’ αλεύρι.

    «Μήτε τα τόσα ασκέρια των Τούρκων , μήτε οι τόσες αρμάδες, μήτε οι τόσες τέχνες των Ευρωπαίων, μήτε η αρρώστια μπόρεσαν να γονατίσουν τους υπερασπιστές του. 
    Τους λύγισε η πείνα,                    που κανείς αντρειωμένος δεν τη νίκησε ποτέ. 
    Μα ούτε και τότε παραδόθηκαν.                      Προτίμησαν να μείνουν λεύτεροι».
    Η Μαρτυρία του ίδιου του Ιμπραήμ: 
    <<Βλέπεις πως λιωνει εκείνο το χιόνι. Ετσι θα λιώναμε κι’μείς όλοι,..... άν η φρουρά του Μεσολογγιού είχε τροφές .......για τρείς ακόμα εβδομάδες».

    ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

    Να ‘μουν πουλί να πέταγα, ....... να πήγαινα τ’ αψήλου

    ν΄ αγνάντευα τη Ρούμελη,.......  το έρμο Μεσολόγγι,

    πώς πολεμά με την Τουρκιά, ....... με τέσσερους πασάδες.


    Και ο Μακρής τούς φώναξε.......  και ο Μακρής φωνάζει :

    Παιδιά, βαστάτε τ΄ άρματα ....... και τα βαριά ντουφέκια

    και το μεντάτι  έρχεται.......  στεριάς και του πελάγου,
     
    ...............................................

    Μήτε μεντάτι έφτασε ..................μήτε βοήθεια φτάνει.

    και οι κλεισμένοι ξώρμησαν........ με τα σπαθιά στα χέρια

    Οι οπλαρχηγοί   σε μυστική σύσκεψη  αποφάσισαν έξοδο. Την όρισαν για τα ξημερώματα της Κυριακής.

    Σάββατο του Λαζάρου. ...10 Απριλίου.... Βράδυ. δύο ώρες μετά τη δύση του ήλιου. 3.000 περίπου μαχητές και 6.000 γυναικόπαιδα χωρισμένοι σε τρία σώματα  βγήκαν από το κάστρο. Τους ακολουθούσαν οι γυναίκες που φόρεσαν αντρικά ρούχα και κρατούσαν το όπλο στο χέρι, μαζί με τα παιδιά και τους γέροντες.

    Οι Τούρκοι όμως ήταν ειδοποιημένοι....... Προδοσία;  ..... Προδοσία; 
    Ποιος ξέρει... .
    Εκείνη την δύσκολη ώρα, από την μεσαία ομάδα, αυτήν με τα γυναικόπαιδα, ακούστηκε μια φωνή "Πίσω! Πίσω!". Επικράτησε πανικός. Άλλοι πήγαιναν μπροστά για να φύγουν, άλλοι γυρνούσαν πίσω.
    Από τους 3.000 που πήραν μέρος στην Έξοδο, οι 1.700 σκοτώθηκαν.
    Άλλα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

    Οι Τούρκοι μπήκαν στο Μεσολόγγι.... Οδομαχίες και πόλεμος ....σπίτι με σπίτι..... Οι πολιορκημένοι είχαν μετατρέψει τα σπιτια τους σε μπαρουταποθήκες... Με αναμμένο δαδί ....  έβαζαν φωτιά στο μπαρούτι ...για να ΠΕΘΆΝΟΥΝ ΛΕΎΤΕΡΟΙ .

    Το πρωί, κάθε αντίσταση είχε καμφθεί. Το Μεσολόγγι είχε πέσει. ... στις 11 Απρίλη του 1826.

    Σαν ξημέρωσε η 13η του Απρίλη είκοσι σπίτια μείνανε όλα κι όλα όρθια στο Μεσολόγγι.

    Το Μεσολόγγι έπεσε την άνοιξη·.... ο ποιητής παρασταίνει την Φύση, εις τη στιγμή που είναι ωραιότερη, ....ως μία δύναμη, η οποία, με όλα τ’ άλλα και υλικά και ηθικά ενάντια, προσπαθεί να δειλιάσει τους πολιορκημένους·.... ιδού οι Στοχασμοί του ποιητή:....

    Η ωραιότης της φύσης, που τους περιτριγυρίζει, αυξαίνει εις τους εχθρούς την ανυπομονησία να πάρουν τη χαριτωμένη γη,.... και εις τους πολιορκημένους τον πόνο ότι θα τη χάσουν.

    Ο Απρίλης με τον Έρωτα.... χορεύουν και γελούνε,
    κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί ....τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
    .Και μες στης λίμνης τα νερά, ....οπ’ έφθασε μ’ ασπούδα,
    έπαιξε με τον ίσκιο της ....γαλάζια πεταλούδα,
    που ευώδιασε τον ύπνο της ....μέσα στον άγριο κρίνο·

    ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ΄,
    Έστησ’ ο Έρωτας χορό .... με τον ξανθόν Απρίλη,

    Κι η φύσις ηύρε την καλή.... και τη γλυκιά της ώρα,

    Και μες στη σκιά που φούντωσε .... και κλει δροσιές και μόσχους
    Ανάκουστος κιλαϊδισμός .... και λιποθυμισμένος.

    σΟι απώλειες ήταν τρομακτικές για τους Έλληνες.  Οι άρρωστοι και οι αδύναμοι που είχαν μείνει πίσω, πολεμούσαν τους Τούρκους και ανατινάζονταν μαζί με τους .
    Μπαίνουν τέλος στο Μεσολόγγι ο Κιουταχής και ο Ιμπραήμ, συνοδευόμενοι από τους ξένους αξιωματικούς και από τους Προξένους στην Πάτρα της Αγγλίας, και της Αυστρίαςι, που έτρεξαν, μόλις μάθανε ότι.... έπεσε το Μεσολόγγι, να συγχαρούν τους πασάδες.

    α Ο Κάλβος καταγγέλλει με σκληρό λόγο τους ξένους «προστάτες»…Αγγλους,Γάλλους, Αυστριακούς, Ρώσους
    «… τα χέρια σας απλώνετε! τραβήξετέ τα οπίσω… »

    ΣΟΛΩΜΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ  ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Α

    «Το χάραμα επήρα
    του Ήλιου το δρόμο
    ,κρεμώντας τη λύρα
    τη δίκαιη στον ώμο,
    —κι απ’ όπου χαράζει  ώς όπου βυθά,

    τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»
     *


    Παράμερα στέκει            ο άντρας και κλαίει·
    αργά το τουφέκι             σηκώνει και λέει:
    «Σε τούτο το χέρι τί κάνεις εσύ;
    Ο εχθρός μου το ξέρει  πως μου είσαι ...βαρύ

    δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά κι ελεύθεροι να μείνουν
    εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με το χάρο.

    τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»

    Η κατάληψη του Μεσολογγίου έμοιασε να σημαίνει το τέλος της εξέγερσης. Αντίθετα όμως αυτή η σφαγή...... ταρακούνησε τους λαούς του κόσμου και σήμανε την αρχή της τελικήςνικης της Ελληνικής Επανάστασης.
    Το ηρωικό Μεσολόγγι έμεινε κάτω από την τουρκική κυριαρχία για τρία ακόμη χρόνια. Στις, 2 Μάη του 1829 υπογράφεται συνθήκη με την οποία η πόλη παραδόθηκε στο νέο ελληνικό κράτος. Από τις 10 Μάη 1829 οι Μεσολογγίτες επιστρέφουν στην έρημη πόλη.
      Τα ιερά του χώματα, ελεύθερα πια, ξαναγεμίζουν ζωή.
    Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε σε αυτό το μικρό μας αφιέρωμα στην αντίληψη του Σολωμού 
    ότι η Ιστορία - και η Επανάσταση - είναι πράξη συλλογική, όχι ατομική
                η Ιστορία - και η Επανάσταση - είναι πράξη συλλογική, όχι ατομική
    .Πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο λαός , «που αγωνίζεται τον καλόν αγώνα».






    Jean M. Mercier (1788-1874), Mεσολογγίτες πρόσφυγες. Tο θέμα του έργου μάς παραπέμπει έμμεσα στην εποποιία του Mεσολογγίου, στο κορυφαίο δηλαδή γεγονός της Eλληνικής Eπανάστασης, που συγκλόνισε τη διεθνή κοινή γνώμη σε μία δύσκολη φάση του Αγώνα. Circa 1830. Eλαιογραφία, 0,37x0,58 μ.



    ΤΙ ΒΛΕΠΩ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΕΝΘΥΝΤΙΚΟ ΦΑΚΟ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΖΩΟΥ; ΤΙ ΝΙΩΘΩ;

















































































    https://www.daftlogic.com/projects-google-maps-distance-calculator.htm



    https://www.artsteps.com/view/6071caa827bf04835e94b0bf



































    Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

    Ανδρέας Κάλβος

     Ανδρέας Κάλβος ,Παρίσι 1826

    α

    Εις Σάμον

    ’ Όσοι το χάλκεον χέρι

    βαρύ του φόβου αισθάνονται,
    ζυγόν δουλείας ας έχωσι·
    θέλει αρετήν και τόλμην
    η ελευθερία.


    Ανδρέας Κάλβος 



    Όσοι το χάλκεον χέρι
    βαρύ του φόβου αισθάνονται,
    ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
    Θέλει αρετήν και τόλμην
                  η ελευθερία.
    Ο Ανδρέας Κάλβος ήταν πατριώτης και δημοκράτης, εμπνεύστηκε από την επανάσταση και εξύμνησε τα στρατιωτικά κατορθώματα των Ελλήνων, προειδοποιούσε για τη διχόνοια, αντιπαθουσε  τους Άγγλους και την πολιτική τους (ξεχώριζε μόνο τον Βύρωνα) και στιγμάτιζε τους προδότες. Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, έβαλε μέσα στην ποίησή του όλο τον καημό του λαού για ελευθερία,δημοκρατία  και ελεύθερη πατρίδα.

    Το 1821 διώκεται από τις ιταλικές αρχές εξαιτίας της εμπλοκής του στο κίνημα των καρμπονάρων. Ο Κάλβος κατηγορείται  «ως ταραχοποιό στοιχείο»για επαναστατική δράση, ταυτόχρονα με το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης που τον βρίσκει μακριά μεν απ’ την πατρίδα, αλλά πολιτικά ενεργό επαναστάτη. Ώς το 1826 ζει κυρίως στη Γενεύη και για ένα διάστημα στο Παρίσι, συνδέεται με το φιλελληνικό κίνημα και γράφει ελληνικά ποιήματα.Συγκλονισμένος από όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα, έφθασε το 1826 στο Ναύπλιο, για να βοηθήσει. Απογοητεύτηκε από το κλίμα διχόνοιας και ταξίδεψε στην Κέρκυρα, για να διδάξει στην Ιόνιο Ακαδημία.
    Κεντρικό θέμα όλων των ωδών η Ελληνική Επανάσταση, ο αγώνας για ελευθερία, ιδωμένος από όλες τις πλευρές. Ο Κάλβος ήταν επαναστάτης και έγινε και ο ποιητής της επανάστασης του 1821. Πότε εξυμνεί τους ήρωες, πότε θρηνεί τα αθώα θύματα, άλλοτε καταφέρεται κατά των τυράννων, αλλά προπάντων παροτρύνει για συνέχιση του αγώνα. Δηλωτικοί οι τίτλοι μερικών ωδών: Εις δόξαν, Εις τον Ιερόν Λόχον, Εις Χίον, Εις Πάργαν, Εις Ελευθερίαν, Εις Αγαρηνούς, Εις Σούλι, Εις Ψαρά, Εις Σάμον κ.α
    Στην έκτη ωδή, “Αι Ευχαί” που γράφτηκε το 1825, ο Κάλβος καταγγέλλει με σκληρό λόγο τη συμφωνία με την οποία η Ελλάδα δέχθηκε επίσημα την «αγγλική προστασία» που αποτέλεσε τα δεσμά της υποτέλειας της στους ξένους «προστάτες»…
    «… τα χέρια σας απλώνετε! τραβήξετέ τα οπίσω… »

    Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

    σελ 33 αυτοδιορθωση

     







    Β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου – ΕΞΟΔΟΣ (1825-1826)




    Το Μεσολόγγι ως αρχέτυπο θυσίας, ως σύμβολο ελευθερίας, ως εμβληματικός τόπος μνήμης, έχει αποβεί στην κοινή συνείδηση του νέου ελληνισμού αστείρευτη πηγή συγκινήσεων και  πρότυπο που καθορίζει τα ηθικά μέτρα και τις αξίες της συνύπαρξης και των συλλογικών επιδιώξεων μιας κοινωνίας η οποία επιθυμεί να υπάρχει ως ελεύθερο έθνος. 

    Το Μεσολόγγι βρίσκονταν στα χέρια των Ελλήνων από την κήρυξη της επανάστασής του, στις 20 Μάη 1821. Τον Οκτώβριο του 1822 ο Ομέρ Βρυώνης με τον στρατό του πολιόρκησαν για πρώτη φορά το Μεσολόγγι, όμως η φρουρά του, με αρχηγό τον Μάρκο Μπότσαρη, τους καθυστέρησε αρκετά, μέχρι που χειμώνιασε. Μετά τα Χριστούγεννα, οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία και έφυγαν.

    Στις προτάσεις του Κιουταχή για συνθηκολόγηση και παράδοση αντιδρούσαν με χιούμορ και ειρωνεία: του έστελναν δοχεία με κρασί για να γιορτάσει την "νίκη" του, και του παραγγέλναν: "Τα κλειδιά του κάστρου τα έχουμε πάνω στα κανόνια. Έλα να τα πάρεις!      ΕΩΣ ΕΔΩ                                 



    σχολείο        
    ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ






    ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1825

    λαγουμιτζήδες










    Ο Κολοκοτρώνης ΠΈΤΑΞΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΆ ΤΟΥ ΣΤΗ ΘΆΛΑΣΣΑ. και ξεκίνησε ανταρτοπόλεμο.


    ​ΤΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΥΣ      (Από τα "Ελληνικά Χρονικά")



    ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ 































































    “Στο αιματοπότιστο νησί

    μια χούφτα παλληκάρια

    Το μέγα δένδρο ανάστησε

    με τα χρυσά κλωνάρια

    Ω! Μεσολόγγι! Ω! Δόξας γη!

    Κι΄αστράφτει στον αιώνα

    η Κλείσοβα του ολόφωτου

    Μετώπου σου Κορώνα!”

    Κωστής Παλαμάς


    ΕΩΣ ΕΔΩ..................................................................................................


    ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΛΩΜΟ  ΣΧΟΛΕΙΟ

     η σύγκρουση

    ζωή = ανεξαρτησία vs υποταγή = θάνατος
    ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ


    ΓΕΓΟΝΟΤΑ

    Χάρις στα Ελληνικά Χρονικά έχουμε λεπτομερή καταγραφή όλων των γεγονότων της πολιορκίας, από την 1η Ιανουαρίου 1824 μέχρι και την 20η Φεβρουαρίου 1826.Τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, που είναι και η πρώτη ελληνική εφημερίδα που κυκλοφορούσε συνεχώς για δύο χρόνια, μέχρι που μία τουρκική οβίδα κατέστρεψε την τυπογραφική μηχανή

    Από τη στεριά το Μεσολόγγι προστατευόταν από ένα χωματότοιχο και από τέσσερις προμαχώνες. Οι Μεσολογγίτες, μετά την πρώτη πολιορκία, με την καθοδήγηση του μηχανικού Κοκκίνη, είχαν ενισχύσει καλά τα αμυντικά χαρακώματα. Πίσω από την τάφρο και το χαράκωμα της πρώτης γραμμής, άνοιξαν μια δεύτερη τάφρο κι ακόμα ένα χαράκωμα.  Επίσης ήταν οχυρωμένα και τα νησάκια της λιμνοθάλασσας που σχηματίζεται μπροστά από την πόλη.

    Υπήρχαν και 48 κανόνια στο κάστρο, 2 όλμοι, 2 βομβιβόλοι και 4.000 πολεμιστές που ενισχύονταν από τους πολίτες. Υπήρχαν ακόμα και 12.000 γυναικόπαιδα μέσα στο Μεσολόγγι.

    Ο Κιουταχής ξεκίνησε μαζικές επιθέσεις και βομβαρδισμούς, επιχείρησε και στενό αποκλεισμό από τη θάλασσα, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Μιαούλης με τον ελληνικό στόλο μπόρεσε αρκετές φορές και έσπασε τον αποκλεισμό και τροφοδότησε τους ηρωικούς υπερασπιστές του Μεσολογγίου με τρόφιμα και πυρομαχικά. Οι πολιορκούμενοι κατάφεραν και οργάνωσαν αντεπιθέσεις , όπως εκείνη στις 24 Ιούλη 1825, ύστερα από συνεννόηση με τους οπλαρχηγούς της ανατολικής Ρούμελης – κυρίως με τον Καραϊσκάκη – βγήκαν από το κάστρο και χτύπησαν το τουρκικό στρατόπεδο, ενώ ο Καραϊσκάκης χτυπούσε από την έξω μεριά αναγκάζοντας τον Κιουταχή που έχασε πολύ στρατό να τραβηχτεί στο διάσελλο του Ζυγού και να περάσει στην άμυνα.

    Στο μεταξύ ο Ιμπραήμ που πήρε νέες ενισχύσεις και νέες υποσχέσεις από τον Σουλτάνο, περνά από το Ρίο στη Στερεά με 10.000 στρατό. Ετσι από τις 25 Δεκέμβρη ενώνεται με το στρατό του Κιουταχή και ξαναρχίζουν οι επιθέσεις.

    Η Έξοδος

     Με την βοήθεια του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Κίτσου Τζαβέλα, οι οποίοι έφτασαν στο Μεσολόγγι το καλοκαίρι του 1825, οι Μεσολογγίτες πήραν κουράγιο.


    Στις προτάσεις του Κιουταχή για συνθηκολόγηση και παράδοση αντιδρούσαν με χιούμορ και ειρωνεία: 
    του έστελναν δοχεία με κρασί για να γιορτάσει την "νίκη" του, και του παραγγέλναν: "Τα κλειδιά του κάστρου τα έχουμε πάνω στα κανόνια. Έλα να τα πάρεις!







    ​Η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται δύσκολη για τους πολιορκημένους. Ο καπετάν-Μιαούλης κατόρθωνε όλο και πιο δύσκολα να σπάει τον αποκλεισμό, μέχρι τα μέσα του Ιανουαρίου 1826.

    Στα τέλη Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ κατέλαβε τα νησάκια της λιμνοθάλασσας ΒασιλάδιΠόρο και Ντολμά.
    Από τότε, ο πολιορκητικός κλοιός των Τουρκοαιγυπτίων στένεψε και ο Μιαούλης δεν κατάφερε να τον σπάσει ξανά.
    ​Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Έπρεπε πια να διαλέξουν "εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με τον Χάρο" (όπως έγραφε ο Διον. Σολωμός στους "Ελεύθερους Πολιορκημένους").

    Οι οπλαρχηγοί αποφάσισαν έξοδο
    . Την όρισαν για τα ξημερώματα της Κυριακής.
    Οι ανήμποροι μεταφέρθηκαν κατά ομάδες σε διάφορα σπίτια, μαζί με μπόλικο μπαρούτι. Αν έρχονταν οι Τούρκοι εναντίον τους, θα ανατινάζονταν.
     
    Σάββατο του Λαζάρου. 10 Απριλίου. Βράδυ.
    Τρεις φάλαγγες άρχισαν να βγαίνουν από τις πύλες του Μεσολογγίου. Δεξιά κι αριστερά πολεμιστές, στην μέση γυναικόπαιδα.
    Οι Τούρκοι όμως ήταν ειδοποιημένοι. Προδοσία; Ποιος ξέρει... Άρχισαν να πυροβολούν τους εξαθλιωμένους από την πείνα “Εξοδίτες”.

    Εκείνη την δύσκολη ώρα, από την μεσαία ομάδα, αυτήν με τα γυναικόπαιδα, ακούστηκε μια φωνή "Πίσω! Πίσω!". Επικράτησε πανικός. Άλλοι πήγαιναν μπροστά για να φύγουν, άλλοι γυρνούσαν πίσω.
    Μέσα στην αντάρα, οι περισσότεροι εξοντώθηκαν. Οι πληροφορίες λένε πως από τους 3.000 που πήραν μέρος στην Έξοδο, οι 1.700 σκοτώθηκαν. 
    Άλλα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.


    Οι απώλειες ήταν τρομακτικές για τους Έλληνες. Όσοι ξέφυγαν και κρύφτηκαν στα γειτονικά βουνά, άκουγαν όλη την επόμενη ημέρα (Κυριακή των Βαΐων) κανονιοβολισμούς, πυροβολισμούς και συνεχείς εκρήξεις. Ήταν οι Μεσολογγίτες του τμήματος που είχε υποχωρήσει, καθώς και οι άρρωστοι και οι αδύναμοι που είχαν μείνει πίσω, που πολεμούσαν τους Τούρκους και που ανατινάζονταν μαζί με τους εχθρούς.

    Μπαίνουν τέλος στο Μεσολόγγι ο Κιουταχής και ο Ιμπραήμ, συνοδευόμενοι από τους ξένους αξιωματικούς και από τους Πρόξενους στην Πάτρα της Αγγλίας, ο Φίλιπ Τζέιμ Γκρην, και της Αυστρίας, ο αβάς Δον Μικαρέλι, που έτρεξαν, μόλις μάθανε ότι έπεσε το Μεσολόγγι, να συγχαρούν τους πασάδες.

    «Αυτό στάθηκε το τέλος του Μεσολογγίου», σημειώνει ο Φωτιάδης. «Μήτε τα τόσα ασκέρια, μήτε οι τόσες αρμάδες, μήτε οι τόσες τέχνες των Ευρωπαίων, μήτε η αρρώστια μπόρεσαν να γονατίσουν τους υπερασπιστές του. Τους λύγισε η πείνα, που κανείς αντρειωμένος δεν τη νίκησε ποτέ. Μα ούτε και τότε παραδόθηκαν. Προτίμησαν να μείνουν λεύτεροι».

    Η νίκη αυτή στο Μεσολόγγι και η κατάληψη της Αθήνας που ακολούθησε, έμοιασε να σημαίνει το τέλος της εξέγερσης. Αντίθετα όμως αυτή η σφαγή ταρακούνησε τους λαούς του κόσμου και σήμανε την αρχή της τελικής επικράτησης της Ελληνικής Επανάστασης.
    Picture