Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Καλημέρα , Τεταρτάκια!

Σήμερα θα γνωρισουμε ένα διαφορετικό μουσείο, το Μουσείο Καζαντζάκη - Kazantzakis Museum αφιερωμένο σε έναν σπουδαίο άνθρωπο του πνεύματος, τον συγγραφέα, ταξιδευτή Νίκο Καζαντζάκη.
Ξέρετε τι αγαπάνε σε αυτό το μουσείο;;
-Στο Μουσείο αγαπάνε τους ήχους!
Tα παιδία σκόρπισαν τους ήχους τους μέσα στο Μουσείο, για να τους βρουν τα φτερά που δεν έγιναν ποτέ πένα!



=Στο Μουσείο αγαπάνε τα χρώματα.
Ο ίδιος ο Καζαντζάκης σημείωνε άλλωστε στα χειρόγραφά του με κόκκινη και μπλε ξυλομπογιά κι 'εκανε.... πολύχρωμες διορθώσεις.Ναι, δείτε το με τα μάτια σας.... διόρθωνε συνεχεια ο Καζαντζάκης ακόμη και τα ίδια του τα βιβλια!!!!!!!!!!



Ε Ρ Γ Α Σ Ι Ε Σ
1.Έλα να χρωματίσουμε την Άνοιξη!
Γράψε με πολλά χρώματα δύο προτάσεις του Καζαντζάκη που σου αρέσουν.

"Σε περίμενα όπως η γη τον χειμώνα παγωμένη κι έρημη πονεί και περιμένει. Είσαι Συ η άνοιξη κι έρχε­σαι και προχωρείς αγάλια, αγάλια, μέσα στην ψυχή μου".

Η καρδιά μου μοιάζει με μυγδαλιά...αυτή έσυρε φωνή και φώναξε πως είδε την Ανοιξη!!

Είπα να κάμω ένα ταξίδι , μπήκα σ’ ένα καΐκιν που έπιανε τα χαριτωμένα νησιά του Αιγαίου -τη Σαντορίνη, τη Νάξο, την Πάρο, τη Μύκονο
.
Το είπα, το ξαναλέω: μια από τις πιο μεγάλες χαρές που μπορεί ν’ αξιωθεί ο άνθρωπος στον κόσμο τούτον είναι να’ ναι άνοιξη, να φυσάει αλαφρό αγεράκι και ν’ αρμενίζεις στο Αιγαίο.

Ένα Ελληνικό τοπίο δίνει σ’ εμάς τους Έλληνες μιαν ανατριχίλα ωραιότητας,
έχει ένα όνομα το τοπίο - το λένε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Ολυμπία,Θερμοπύλες, - συνδέεται με μιαν ανάμνηση, και μονομιάς το τοπίο γίνεται πολυπλάνητη ιστορία.
Ν. Καζαντζάκης

2.«Το Φτερωτό Αλογο», ενα παραμύθι που έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης Το χειρόγραφο του παραμυθιού είναι 18 σελίδες με τον «ιδιαίτερο γραφικό χαρακτήρα του Καζαντζάκη».

Νίκος Καζαντζάκης, ένας ανήσυχος ταξιδευτής

 “Στα παλάτια της Κνωσού”.




 


                         






Οι σκανταλιές του Απρίλη!ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ

Διαβάζω παραμυθάκια.....  ΑΝΑΓΝΩΣΗ
ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ

Οι σκανταλιές του Απρίλη!


       Ο Απρίλης, το τέταρτο εγγόνι του Χρόνου, από την πρώτη μέρα που ήρθε στον κόσμο είχε ένα μεγάλο ελάττωμα: έλεγε ψέματα διαρκώς!....

      Ο παππούς Χρόνος τον φώναξε και του είπε:

     «Απρίλη, μη λες ψέματα, γιατί θα το μετανιώσεις!»
     Ο Απρίλης όμως που να βάλει μυαλό…. 

                          …………………………………………….    
        
     Έγινε τέτοιο κακό στη Φύση λοιπόν, που ήρθε ο Χρόνος τρέχοντας να βάλει στη χώρα του κάποια τάξη.
     «Δε φταίμε εμείς», στριμώχτηκαν τα σύννεφα ποιο πρώτα ν’ απαντήσει. Το εγγόνι σου φταίει, που μας γέμισε ψέματα!»
      «Ο Απρίλης φταίει για όλα» βεβαίωσαν ο Άνεμος, η Βροχή, το Χιόνι και η Χιονοθύελλα.
      Ο παππούς Χρόνος ντράπηκε για το εγγόνι του και δεν ήξερε τι να πει. Τον Απρίλη τον αγαπούσε, αλλά το σωστό ήταν να σκεφτεί κάποια τιμωρία, μικρή βέβαια, γιατί μικρός ήταν κι ο Απρίλης. Και σίγουρα με τα ψέματα ήθελε μονάχα να παίξει. Σκέφτηκε λοιπόν, σκέφτηκε κι ύστερα είπε:
     «Η τιμωρία του Απρίλη θα είναι να του πουλάμε εμείς ψέματα στα γενέθλιά του, αντί να του δίνουμε δώρα. Από δω κι εμπρός τη μέρα που γεννήθηκε θα τη λέμε Πρωταπριλιά και θα επιτρέπω σε όλους σας να του λέτε όσα ψέματα θέλετε!...»


(Απόσπασμα από το βιβλίο «Τα παιδιά της ΄Ανοιξης» -.) http://www.loty.gr