Κεφάλαιο 1- Αναγέννηση

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ στην Πινακοθήκη Ουφίτσι

ΠΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ και θα μεαφερθείς σην γκαλερί Ουφίτσι

– Στις πόλεις της βόρειας Ιταλίας, από τον 14ο αιώνα και μετά, οι καλλιτέχνες και γενικά οι λόγιοι (οι άνθρωποι του πνεύματος) άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό. 

    Με την βοήθεια και την χρηματοδότηση των ηγεμόνων (που από τις σταυροφορίες και το εμπόριο είχαν αποκτήσει μεγάλο πλούτο) ξεκίνησαν να αναζητούν σε βιβλιοθήκες μοναστηριών καθώς και σε εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αυθεντικά κείμενα της κλασικής αρχαιότητας.

Έτσι, στα μέσα του 14ου αιώνα ξεκίνησε από την Φλωρεντία μία πνευματική και πολιτιστική κίνηση, η οποία στους επόμενους δυο αιώνες διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η κίνηση αυτή ονομάστηκε Αναγέννηση, επειδή η Ευρώπη έμοιαζε να ξαναγεννιέται από το σκοτάδι των προηγούμενων αιώνων. 

Την εποχή εκείνη αναπτύχθηκαν πολύ οι τέχνες (όπως η ζωγραφική, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική), οι επιστήμες (αστρονομία, μαθηματικά, ιατρική, κλπ.) και οι ανθρωπιστικές σπουδές (φιλοσοφία, θεολογία).Μεγάλες μορφές της Αναγέννησης ήταν οι ζωγράφοι Σάντρο Μποτιτσέλι, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ή Ελ Γκρέκο και Ραφαήλ και ο συγγραφέας Ουίλιαμ Σαίξπηρ. 

 Αυτή η πνευματική άνθηση οδήγησε στο κίνημα του Ουμανισμού (Ανθρωπισμού), το οποίο έδινε μεγάλη αξία στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του.

 Η διάδοση των ιδεών του Ουμανισμού διευκολύνθηκε πολύ από την εφεύρεση της τυπογραφίας (1448) από τον Ιωάννη Γουτεμβέργιο.Η γνώση, που μέχρι τότε ήταν προνόμιο μόνο των ευγενών και του κλήρου, άρχισε να διαδίδεται σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άνθρωποι να έρχονται σε επαφή με τις καινούργιες ιδέες, οι οποίες έδιναν βάρος στην ισότητα, την δικαιοσύνη, την μόρφωση και την ελευθερία. 

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, οι Έλληνες λόγιοι που κατέφυγαν στην Δυτική Ευρώπη συνέβαλαν  με την μόρφωσή τους στην εξάπλωση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας** στην Δυτική Ευρώπη.

Στις αρχές του 16^ου αιώνα (1517) με τη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση οι νέες αυτές ιδέες άρχισαν να

επηρεάζουν και τη θρησκεία.Οι Προτεστάντες, με επικεφαλής τον Γερμανό μοναχό Μαρτίνο Λούθηρο, δημιούργησαν ξεχωριστή γερμανική εκκλησία. Ο Λούθηρος καταδίκαζε την πώληση συγχωροχαρτίων αλλά και την απόλυτη εξουσία του Πάπα. Θυροκόλλησετις 95 θέσεις του σχετικά με τη θρησκεία  στη Μητρόπολη. 

Η θρησκευτική και πολιτική εξουσία της Ευρώπης αντέδρασε απέναντι στην διάδοση των νέων
ανθρωπιστικών ιδεών, προσπαθώντας να κρατήσει τους ανθρώπους καταπιεσμένους και φοβισμένους.

Ερωτήσεις κατανόησης 

1. Από ποιο µέρος ξεκίνησε πρώτα η Αναγέννηση; 

2. Σε ποια µέρη έψαχναν για αυθεντικά αρχαία κείµενα οι λόγιοι του 14ου αιώνα; 

3. Ποιες τέχνες και επιστήµες αναπτύχθηκαν την περίοδο της Αναγέννησης; 4. Τι είναι ο Ουµανισµός; Σε τι αναφέρεται; 

5. Με ποιον τρόπο βοήθησε η τυπογραφία την διάδοση των ιδεών του Ουµανισµού; 

6. Με ποιον τρόπο βοήθησαν οι Έλληνες λόγιοι του Βυζαντίου στην διάδοση της Αναγέννησης; 

7. Ποια άσχηµα γεγονότα έγιναν κατά την διάρκεια της Αναγέννησης; Για ποιον λόγο;

βιβλια 1922 ΣΜΥΡΝΗ -τι μαθαιναν στην Στ ταξη για το 1821

ΒΥΖΑΝΤΙΟ -ΗΠΕΙΡΟΣ

« Το πνεύμα της φυλής είναι ακριβώς εκείνο που κρατούσε ακοίμητη την φλόγα του Ελληνισμού στα ζοφερά χρόνια της δουλείας από το 1453 έως το 1821».

Πόλη Κωνσταντινούπολη πατρίδα μου χαμένη

βασίλισσα των πόλεων χιλιοτραγουδισμένη

είσαι στον κόσμο ξακουστή από την ομορφιά σου

 για του Βοσπόρου τα νερά και την Αγια Σοφιά σου!

Στο βιντεο μπορειτε να δείτε με ταχύτητα τις αλλαγες των συνορων σε μια χιλιετία. Παρατηρηστε τις μεγάλες αλλαγές μετα τα προνομια που δόθηκαν στους Βενετούς.....προς το τέλος....

Δροσίσετε την ψυχή σας στην αγιότητα. Κωνσταντινούπολη, στη μέση της βλογημένης αυτής αφεντοπολιτείας στεκότανε, σαν ήλιος, η Αγιά Σοφιά… δεν υπάρχει άλλη στην οικουμένη, κι ούτε βρίσκεται στον ντουνιά τέτοια … 

Κωνσταντινούπολη, η αγιασμένη πολιτεία
Φώτης Κόντογλου

Τι ήτανε, αληθινά, εκείνο το Βυζάντιο, εκείνη η Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Όχι μοναχά η αρχαία πολιτεία, μα κι η καινούργια, ως του σουλτάν-Χαμίτ τα χρόνια. Είχα γνωρίσει έναν χριστιανό Ανατολίτη κοσμογυρισμένον, που έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και στην Αμερική, στη Λόντρα, στο Παρίσι, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. «Όλες αυτές οι μεγάλες πολιτείες, μου έλεγε, είναι σπουδαίες, μα σαν την Κωνσταντινόπολη δεν υπάρχει άλλη στην οικουμένη, κι ούτε βρίσκεται στον ντουνιά τέτοια επίσημη αρχοντικιά και βασιλική πολιτεία».

Στα χρόνια των Βυζαντινών «η βασιλεύουσα Πόλις» θα είχε μια εξωτική κι αλλόκοτη μεγαλοπρέπεια. Χίλιοι κουμπέδες (τρούλλοι) κατάχρυσοι λαμποκοπούσανε μέσα στη βλογημένη αυτή αφεντοπολιτεία. Στη μέση στεκότανε, σαν ήλιος, η Αγιά Σοφιά, και γύρω της ήτανε σκορπισμένες οι άλλες εκκλησίες με τους χρυσούς κουμπέδες, σφαίρες ουράνιες, που λες και γυρίζανε γύρω στον ήλιο. Δεν φαινόντανε πως ήτανε κτίρια καμωμένα από τον άνθρωπο, αλλά σαν να κατεβήκανε από τον ουρανό και σταθήκανε απάνω στη γη. Κι από μέσα ήτανε καταστολισμένες με ψηφιά, με χρωματιστά μάρμαρα, με σμάλτα, με ζωγραφιές, που θαρρούσε κανένας πως μπαίνει σε ουράνια παλάτια. Είχανε δίκιο οι παλιοί Κινέζοι που λέγανε πως αυτά τα κτίρια ήτανε «κάποια παλάτια μεγάλα και λαμπερά, που από μέσα μοιάζανε σαν τα χρυσά φτερά του φασιανού την ώρα που πετά»….
Το Σαββατόβραδο, κατά το δειλινό, η ατμόσφαιρα γέμιζε από τη γλυκειά βουή που κάνανε χιλιάδες καμπάνες και που ανέβαινε σαν ψαλμωδία απάνω από την αγιασμένη πολιτεία, από τη Νέα Σιών, «ήχος καθαρός εορταζόντων». Πανηγυρική μεγαλοπρέπεια! 

Μοναχά το Βυζάντιο κατέβασε στη γη την ουράνια αρμονία.

 (Πηγή : Φώτης Κόντογλου, Μυστικά άνθη Ήγουν: Κείμενα γύρω από τις αθάνατες αξίες της ορθόδοξης ζωής, Ἀθῆναι: Ἐκδόσεις Ἀστήρ,, σσ. 93-99. )

ΗΠΕΙΡΟΣ

Επί του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) παρουσιάζεται μια σημαντική μεταβολή στη διοίκηση της Ηπείρου. Η Ήπειρος διαιρέθηκε σε δυο μεγάλες διοικήσεις, στην Παλαιά και Νέα Ήπειρο. Όμως, κατά τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους παρέμεινε στην αφάνεια. Όταν το ρωμαϊκό κράτος χωρίστηκε σε Ανατολικό και Δυτικό, η Ήπειρος, με τις δυο αυτές επαρχίες, Παλαιά και Νέα Ήπειρο, απετέλεσαν τμήμα του βυζαντινού κράτους.

Η Ήπειρος παρέμενε ακόμη ολιγάνθρωπη και έρημη. Ακόμη περισσότερο ερημώθηκε όταν και αυτή δέχτηκε επιδρομές των Γότθων του Αττίλα. Οι Γότθοι κατέστρεψαν τον Ογχησμό (σήμερα Άγιοι Σαράντα), την Νικόπολη, το Βουθρωτό, την Φοινίκη και άλλες πόλεις.

Από τότε η ηπειρωτική ιστορία βρίσκεται βυθισμένη στο σκοτάδι. Λίγες πληροφορίες μας δίνει ο «Συνέκδημος» του Ιεροκλέα, έργο της εποχής του Ιουστινιανού, στο οποίο εξετάζεται από τον βυζαντινό ιστορικό και γεωγράφο Ιεροκλή και απαριθμούνται «Πάσαι αι επαρχίαι και πόλεις αι υπό τον Βασιλέα των Ρωμαίων του εν Κωνσταντινουπόλει».

Από τον Ιεροκλέα πληροφορούμαστε ότι η Παλαιά Ήπειρος περιελάμβανε το τμήμα από τα Ακροκεραύνια μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο. Πρωτεύουσα της Παλαιάς Ηπείρου ήταν η Νικόπολη, η οποία έγινε σπουδαίο πολιτικό και πνευματικό κέντρο. Τα σωζόμενα βυζαντινά ερείπια, ναοί, μωσαϊκά, θέατρα, υδραγωγείο και άλλα έργα τέχνης μαρτυρούν την ακμή της πόλης κατά τους Βυζαντινούς χρόνους.

Η Νέα Ήπειρος περιελάμβανε το τμήμα από τα Ακροκεραύνια μέχρι το Δυρράχιο. Οι κάτοικοι είχαν ελληνική συνείδηση και μιλούσαν την ελληνική γλώσσα. Πρωτεύουσα της Νέας Ηπείρου ήταν το Δυρράχιο. Για αιώνες το Δυρράχιο ήταν σπουδαίο βυζαντινό λιμάνι και διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στον πόλεμο εναντίον των Νορμανδών και άλλων βαρβάρων που απειλούσαν τη Βυζαντινή αυτοκρατορία.

Σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισε η Ήπειρος στην ιστορία του Μεσαιωνικού Ελληνισμού κατά τα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το Δεσποτάτο ιδρύθηκε μετά το 1204, μετά δηλ. την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, από τον Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό Δούκα.

 Κράτησε ζωντανή τη φλόγα του ελληνισμού στα σκληρά χρόνια της Φραγκοκρατίας και ηγήθηκε στην προσπάθεια ανάκτησης της Κωνσταντινούπολης . Δεν τα κατάφερε, η Αυτοκρατορία της Νίκαιας πέτυχε το ποθούμενο. (Απελευθέρωσε την Πόλη από τους Δυτικούς το 1261).

Περιελάμβανε την περιοχή της Ηπείρου από το Δυρράχιο μέχρι την Ναύπακτο. Είχε πρωτεύουσα την Άρτα στην οποία σώζονται σημαντικά βυζαντινά μνημεία, κυρίως Ναοί, που μαρτυρούν την ακμή της πόλης. Το Δεσποτάτο της Ηπείρου είχε οργανώσει τακτικό στρατό και αγωνίστηκε εναντίον των Φράγκων και διέλυσε τα άτακτα αλβανικά στίφη που λεηλατούσαν τις κεντρικές περιοχές.

Θεόδωρος Άγγελος Δούκας Κομνηνός, ο σπουδαιότερος ηγεμόνας της Ηπείρου (1215-1230. Για τον Θεόδωρο ο Νικηφόρος Γρηγοράς γράφει χαρακτηριστικά: «Άνδρας δραστήριος και καινά δεινός επινοείσαι πράγματα». Ο Θεόδωρος αποφάσισε να επεκτείνει το δεσποτάτο ανατολικά και έθεσε ως πρώτο στόχο του την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, πράγμα που το κατάφερε το 1224.Σε μια εισβολή του όμως στη Βουλγαρία (Απρίλιος του 1230) ο Θεόδωρος ατύχησε, αφού ηττήθηκε από τον Βούλγαρο τσάρο Ιωάννη Ασάν , και αιχμαλωτίστηκε.....Στη συνέχεια, το δεσποτάτο είχε πολλά προβλήματα με τους Λατίνους, τους Αλβανούς και τους Σέρβους του Στέφανου Δουσάν.

Από τον 14ο αιώνα οι Αλβανοί αρχίζουν να γίνονται απειλητικοί και σπέρνουν τον τρόμο στις δυτικές επαρχίες της Ηπείρου. Οι συνεχείς αυτές λεηλασίες και επιδρομές είχαν συνέπεια την φτώχεια και την εξαθλίωση των βορειότερων ηπειρωτικών επαρχιών, και δημιουργούν προβλήματα στους Έλληνες της Ηπείρου. Εξαιτίας αυτών των λεηλασιών και των επιδρομών των Αλβανών παρατηρείται μεγάλη μετανάστευση των Ηπειρωτών στην νότιο Ελλάδα.

Αναφέρεται ότι το 1380 δέκα χιλιάδες Ηπειρώτες  χριστιανοί, καλούμενοι «Αρβανίτες» κατέβηκαν από το Άρβανον  και εγκαταστάθηκαν στη νότιο Ελλάδα, στην Πελοπόννησο, Αττική, Βοιωτία και στα νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Άνδρο. Η μετανάστευση αυτή ελάττωσε τον πληθυσμό της Ηπείρου.

Βυζαντινοι Αυτοκρατορες 4ος αιωνα-8αιώνα- Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο

4ος αιώνας
 
Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας 

Το ξεκίνημα και η καλύτερη στιγμή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας., Η μητέρα του Ελένη ανακαλύπτει τον Τίμιο Σταυρό & τον Πανάγιο Τάφο, Ο επίσκοπος 'Αρειος αμφισβητεί τη θεία φύση του Χριστού Ο.Μ. Κωνσταντίνος δημιουργεί στην πρωτεύουσα πανεπιστήμιο
Ιουλιανός ο Παραβάτης,

Σπούδασε στην Αθήνα την ίδια εποχή με τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό και τον Μεγάλο Βασίλειο.Θαυμαστής της Ελλάδας και ο τελευταίος ειδωλολάτρης αυτοκράτορας.

Θεοδόσιος Α'   ο Μέγας

Έκανε τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του κράτους. Ενθάρρυνε την καταστροφή μνημείων όπως ο ναός του Απόλλωνα (Δελφοί

5ος αιώνας

Η Ελληνίδα φιλόσοφος Υπατία σκοτώνεται  στην Αλεξανδρεια.

 

Θεοδόσιος Β' ο Μικρός

 425- Ιδρύεται το ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ.μαθήματα: γραμματική, ρητορική, φιλοσοφία, διαλεκτική, δίκαιο, αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία και μουσική.

6οςαιώνας

Ιουστινιανός Α'

 Αναμόρφωσε τη νομοθεσία: Ιουστινιάνειος Κώδικας, Πανδέκται, Νεαραί.

• 532-537- Χτίζεται η Αγια Σοφιά

• 542 & 558. Πανούκλα σκότωσε το 60% του πληθυσμού

• 550- 2 μοναχοί έφεραν λαθραία μεταξοσκώληκες από την Κίνα

Στάση του Νίκα (532): Οι Βένετοι και οι Πράσινοι ενώθηκαν εναντίον του. Ο αυτοκράτωρ σχεδίαζε να εγκαταλείψει την Πόλη, αλλά η Θεοδώρα ήταν ανένδοτη. 

Ο Ιουστινιανός θα αναπτύξει τη Νομική αναδεικνύοντας το πανεπιστήμιο στο σημαντικότερο κέντρο νομικών σπουδών.

.

7οςαιώνας

Ηράκλειος

626- Πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως από Αβάρους & Πέρσες. Ακάθιστος Ύμνος.

• Τα Ελληνικά επίσημη γλώσσα αντί των Λατινικών

• 628- Θριαμβευτική επιστροφή στην Ιερουσαλήμ του Τιμίου Σταυρού που ξαναχάθηκε οριστικά όταν κατέλαβαν οι Άραβες την Ιερουσαλήμ το 638.

8ος αιώνας

Λέων Γ' ο Ίσαυρος

Έκανε σοβαρές μεταρρυθμίσεις στην αστική νομοθεσία και στη φορολογία. Εισήγαγε την άκρως προοδευτική Εκλογή νόμων και το Γεωργικό νόμο.

• Εποίκισε με Σλάβους ερημωμένες περιοχές

Eικονομαχία με διατάγματα εναντίον των εικόνων (726-729).

Ειρήνη η Αθηναία

 Αποκατέστησε τη λατρεία των εικόνων (όσο ακόμα ασκούσε την αντιβασιλεία).Τερμάτισε την πρώτη περίοδο της Εικονομαχίας.

  Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο

Το βυζαντινό εκπαιδευτικό σύστημα λειτούργησε επί έντεκα αιώνες περίπου, κληρονομώντας, όπως είναι φυσικό, την ελληνιστική παράδοση.

Η αξία της μόρφωσης στα Βυζαντινά χρόνια

Το ρήμα «εκπαιδεύω» στα βυζαντινά χρόνια λεγόταν ανάγω και η εκπαίδευση αναγωγή. Αυτός που δε διέθετε εκπαίδευση ονομαζόταν ανάγωγος και ο αγράμματος λεγόταν αναλφάβητος -Φοιτούσαν τα παιδιά των οποίων οι γονείς μπορούσαν να την πληρώσουν .Οσοι δεν μπορουσαν να πληρωσουν ,δεν γνώριζαν ούτε καν ανάγνωση ή γραφή.

Δεν πήγαιναν σχολείο  τα κορίτσια και τα αγόρια, που οι γονείς τους δεν είχαν να πληρώσουν δίδακτρα Τα παιδιά που δεν πήγαιναν σχολείο  έμεναν στο σπίτι , έπαιζαν στις αυλές και στους δρόμους, βοηθούσαν τους γονείς τους στις δουλειές , διδάσκονταν από τους γονείς, τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους ιστορίες για τη ζωή και τον τόπο τους, τα έθιμα και τις παραδόσεις των Βυζαντινών

Τα κορίτσια μάθαιναν να κεντούν ,να πλέκουν και να υφαίνουν

Ομως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία παρέμεινε το πιο εγγράμματο κράτος στην ιστορία έως και την εμφάνιση των κρατικής παιδείας στην Ευρώπη του 19ου αιώνα. 

6 εως 12 ετών-

προπαιδεία = σημερινό δημοτικό

Σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης υπήρχαν και στις επαρχίες αλλά τα παιδιά της ανώτερης κοινωνικής τάξης είχαν ιδιωτικούς δασκάλους. Στο σχολείο τα παιδιά διδάσκονταν γραμματική, δηλαδή γραφή και ανάγνωση, και αργότερα σύνταξη και εισαγωγή στους κλασικούς συγγραφείς. 

Τα παιδιά μάθαιναν να διαβάζουν συλλαβές και σιγά – σιγά κείμενα που θα έπρεπε να τα γράφουν ασφαλτί, δηλαδή χωρίς λάθη.

Παροιμιώδης ήταν η αυστηρότητα του δασκάλου και οι ατέλειωτες επαναλήψεις και αποστηθίσεις

Στην αριθμητική, δηλαδή το «ψηφίζειν», μετρούσαν με τα δάχτυλά τους ή χρησιμοποιούσαν μικρές πέτρες, για να κάνουν τις τέσσερις πράξεις: επισώρευσιν (πρόσθεση), αφαίρεσιν, πολλαπλασιασμόν και επιμερισμόν (διαίρεση).

 Η διδασκαλία έπρεπε να προκαλεί ευχαρίστηση στους μαθητές.Ως αίθουσες διδασκαλίας χρησίμευαν δωμάτια που βρίσκονταν κοντά σε ναούς.

από 12 ετών

-Στην εφηβεία, διδάσκονταν ρητορική, δηλαδή προφορά, απαγγελία και μελέτη των κλασικών και τέλος φιλοσοφία, επιστήμες και τις τέσσερις τέχνες: αριθμητική, γεωμετρία, μουσική, αστρονομία. 

 Η εκπαιδευτική αυτή αντίληψη  προερχεται απ την κλασική Ελλάδα, 5ου π.Χ. αιώνα. Αλλά και ο Πλάτων , απαριθμεί τις τέσσερις επιστήμες . Δηλαδή, γράφει «η φρούρηση της Πόλεως γίνεται από εκείνους που έχουν εκπαιδευτεί πολύ καλά δια της μουσικής, αριθμητικής, γεωμετρίας και αστρονομίας.

-Η κλασική παιδεία απουσιάζει μόνο από τις σχολές των μοναστηριών. Γύρω στον 7ο αιώνα ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη η Πατριαρχική Σχολή με διδασκαλία της βασικής κλασικής παιδείας και των θεολογικών κειμένων.

-η Εκκλησία ασκούσε με πολλούς τρόπους, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων αλλά και πολύ αργότερα, τον σημαντικό της ρόλο σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

.................................................................................................................

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ

 

Συνήθως τα κορίτσια, όπως άλλωστε και τα αγόρια των πλουσίων οικογενειών, διδάσκονταν στο σπίτι, από ιδιωτικούς δασκάλους. Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να πάνε σε Πανεπιστήμιο. Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, συναντούμε πολλές φωτισμένες γυναίκες  όπως: Η Υπατία (370-415 μ.Χ.) στην Αλεξάνδρεια, φαινόμενο μοναδικό πανεπιστήμονος γυναίκας, η Πουλχερία, η αδερφή του Θεοδοσίου Β΄, και η σύζυγός του Αθηναΐδα-Ευδοκία, κόρη του Αθηναίου φιλοσόφου , η οποία είχε σπουδάσει όλες τις επιστήμες, έγραφε ποιήματα και έβγαζε λόγους, έγραψε νομους, η ποιήτρια Κασσιανή (Θ΄ αιώνα), σπουδαία υμνωδός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που η απάντησή της της κόστισε ένα θρόνο, η μεγάλη ιστορικός Άννα η Κομνηνή,

Αθηναΐδα-Ευδοκία,Η Ελληνίδα Φιλοσόφος 

1.Η Αθηναΐς, όπως και ο πατέρας της,καθηγητής της ρητορικής στην Ακαδημία Αθηνών. Ήταν καλλονή, αλλά και με βαθιά κλασική μόρφωση.  Ηταν εθνική (δωδεκαθεο) στο θρήσκευμα και έλαβε αξιόλογη μόρφωση, αφού είχε διδαχθεί τον Όμηρο, τους τραγικούς , νεοπλατωνική φιλοσοφία, αστρονομία και γεωμετρία.

Μετά τον θάνατο του πατέρα της, φαίνεται ότι αδικήθηκε από τα αδέλφια της στην διανομή της πατρικής περιουσίας και κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 420  για να διεκδικήσει το δίκαιό της....και γίνεται Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου στο πλευρό του συζύγου της Θεοδοσίου του Β'.

Κασσιανή

Γεννήθηκε μεταξύ του 805 και του 810 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γόνος φεουδαρχικής οικογένειας. Ελαβε μέρος στην τελετή επιλογή νύφης για τον αυτοκράτορα Θεόφιλο.

 Ο αυτοκράτορας επέλεγε τη σύζυγο της αρεσκείας του δίνοντάς της ένα χρυσό μήλο. Θαμπωμένος από την ομορφιά της Κασσίας, ο νεαρός αυτοκράτορας την πλησίασε και της είπε: «Από τη γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα κακά », αναφερόμενος στην αμαρτία και τις συμφορές που προέκυψαν από την Εύα. Η Κασσία, ετοιμόλογη, του απάντησε: «Αλλά και από τη γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα καλά », αναφερόμενη στην  ενσάρκωση του Χριστού μέσω της Παναγίας. ο ακριβής διάλογος ήταν:

-Εκ γυναικός τα χείρω.
-Kαι εκ γυναικός τα κρείττω.

 Λέγεται ότι ο εγωισμός του Θεόφιλου τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να απορρίψει την Κασσιανή και να επιλέξει τη Θεοδώρα.

Υ Π Α Τ Ι Α ,Η  ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ 

Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός, διευθύντρια της νεοπλατωνικής σχολής στην Αλεξάνδρεια. 

 Δίδαξε φιλοσοφία και αστρονομία στην Αλεξάνδρεια, όπου και δολοφονήθηκε από όχλο που αποτελούνταν από φανατικούς χριστιανούς.

Ως δασκάλα

Ήταν άξια σεβασμού, καθηγήτρια μαθηματικών και της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια. Φορώντας την κλασική χλαμύδα των φιλόσοφων, δίδασκε δημόσια σε κοινό αποτελούμενο από εθνικούς και χριστιανούς.

Η Υπατία δίδασκε δημόσια για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη.

Ως μαθηματικός

Η Υπατία  έγραψε τον Αστρονομικό Κανόνα και τελειοποίησε τον Κώνο του Απολλώνιου

Επιμελήθηκε έργα γεωμετρίας, άλγεβρας και αστρονομίας, και γνώριζε πώς να κατασκευάζει αστρολάβους και υγροσκόπια  ,

Το λεξικό του Σούδα αποκαλύπτει ότι η Υπατία έγραψε ένα τόμο με τίτλο Ο Αστρονομικός Κανών, 

Η φήμη της προσείλκυε μαθητές απ' όλη τη Μεσόγειο. Μάλιστα, πιστεύεται ότι την εποχή που πέθανε η Υπατία ήταν η καλύτερη μαθηματικός του Ελληνορωμαϊκού κόσμου, και πολύ πιθανόν και όλου του υπόλοιπου.

Αστρολάβος: Ο υπολογιστής των αστρονόμων

Τι κάνει λοιπόν ένας αστρολάβος κάνουν και πώς ήταν χρήσιμοι στον αρχαίο κόσμο; Πρώτον, επιλύουν προβλήματα υπολογίζοντας π.χ. την ώρα της ημέρας, σύμφωνα με τη θέση του ήλιου και των αστεριών στον ουρανό.Ο ουρανός απεικονιζόταν στην επιφάνεια του αστρολάβου, με επίκεντρο τα 20 φωτεινότερα αστέρια  Οι αρχαίοι γνώριζαν τα σχετικά μεγέθη της Γης και του Ήλιου και τις αποστάσεις μεταξύ τους.Ο αστρολάβος έγινε ένα από τα βασικά εργαλεία για την αστρονομία μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα