ΧΡΥΣΟΠΡAΣΙΝΟ ΦYΛΛΟ-ΚΥΠΡΟΣ

 

Μίκης Θεοδωράκης: Το Χρυσοπράσινο Φύλλο της Κύπρου

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;
Μια πολυτάραχη ιστορία αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος......

Γεγονοτα

Παλλαϊκό συλλαλητήριο με αίτημα την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. 

Η αντίδραση των Αγγλων υπήρξε ακαριαία.                                                    

 Συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν εκατονταδες πολίτες αλλά και πάλι δεν κάμφθηκε το λαϊκό φρόνημα, αφού λίγες μέρες μετά,μεγάλα συλλαλητήρια θα συγκλονίσουν το νησί.

 Ηταν τέτοιος δε ο αντίκτυπος διεθνώς που ο βρετανικός Τύπος θα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας ότι με τα απολυταρχικά μέσα δεν αντιμετωπίζεται ένας λαός που ζητάει την ελευθερία του .

  Τεράστια η συμμετοχή του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση του κυπριακού λαού και την ένωση με την Ελλάδα. 

Ηταν τότε καθολικό αίτημα των Κυπρίων που προσδοκούσαν ότι και αυτό θα συνέβαλε στην απελευθέρωση από τους Αγγλους.

Τέλος, μεγάλη στιγμή στους πολύχρονους αγώνες του κυπριακού λαού υπήρξε η 24ωρη απεργία και οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν το 1955, με' αφορμή και πάλι στη στάση Βρετανών να μην επιτρέψουν ούτε καν την εγγραφή του Κυπριακού στην ημερήσια διάταξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. 

Παλλαϊκός ξεσηκωμός, με αντιαποικιακα συνθηματα που ήταν δύσκολο να αδιαφορήσει  κανείς.

Γη της λεμονιάς, της ελιάς

γη της αγκαλιάς, της χαράς

γη του πεύκου, του κυπαρισσιού

των παλικαριών και της αγάπης

Χρυσοπράσινο φύλλο

ριγμένο στο πέλαγο.

Γη του ξεραμένου λιβαδιού

γη της πικραμένης Παναγιάς

γη του λίβα, τ' άδικου χαμού

τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων

Χρυσοπράσινο φύλλο

ριγμένο στο πέλαγο.

Γη των κοριτσιών που γελούν

γη των αγοριών που μεθούν

γη του μύρου, του χαιρετισμού

Κύπρος της αγάπης και του ονείρου

Χρυσοπράσινο φύλλο

ριγμένο στο πέλαγο.

-------- ----------- -------

Μουσική - Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι - Λεωνίδας Μανέλης

PechaKucha ενα παιχνιδι για τα μαθηματικα

Το PechaKucha είναι ένα δημιουργικό ΠΑΙΧΝΙΔΙ για μαθητές. 

Μιλούν για πράγματα που αγαπούν. Η μορφή παρουσίασης έχει συγκεκριμένους κανόνες .

Βοηθα  τους μαθητές να βελτιώσουν τις δεξιότητες ομιλίας.

PechaKucha  για τη γλωσσα, τα μαθηματικά,την ιστορια,την γεωγραφια,....για ΟΛΑ τα μαθηματα.

«Πέτσα Κούτσα», δίψα για δημιουργία

           
 

Pecha Kucha 

Τι γίνεται παιδιά; Τι παιχνίδι είναι αυτό;

-Είναι ένα νέο συναρπαστικό εκπαιδευτικό παιχνίδι.

Pecha Kucha -Σημαίνει ο ηχος της παρουσιασης

-Το χιούμορ είναι απαραίτητο συστατικό, αλλά όχι το μόνο. Απαιτείται διαύγεια στην
έκφραση, μπρίο, σοβαρότητα, σβελτάδα για να κερδίσεις το χειροκρότημα και τον σεβασμό. Κυρίως, χρειάζεται να έχεις πράγματι κάτι να πεις.

Οι κανόνες της παρουσίασης
Ένα παιχνίδι Pecha Kucha ή παρουσίαση 20 × 20,

Είναι ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι , μια εξαιρετική μέθοδος για ενεργητική μάθηση.

Η αφήγηση ιστοριών

είναι ένα ισχυρό εργαλείο διδασκαλίας που προάγει την αίσθηση της συλλογικότητας και του ανήκειν. Η έρευνα δείχνει ότι όταν οι ανάγκες των μαθητων ικανοποιούνται και νιώθουν ένα αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, το περιβάλλον είναι πιο ευνοϊκό για την ακαδημαϊκή τους ανάπτυξη .

Όταν οι μαθητές καλούνται να παίξουν το παιχνίδι:

πλεονεκτήματα

-υπάρχουν παιδαγωγικά πλεονεκτήματα από την ενσωμάτωση εργασιών προφορικής παρουσίασης

- βοηθά τους μαθητές να συνοψίσουν τις πληροφορίες και να τις παρουσιάσουν σε μια απλή και συναρπαστική μορφή.

-οι μαθητές αξιολογούν  ενεργά τις νέες πληροφορίες),

-οργανώσουν την παρουσίαση με λογικό και συνεκτικό τρόπο (δέσμευση  ενώ τηρούν  τον κανόνα 20 × 20 της παρουσίασης 

 -ενισχύει τις ερευνητικές δεξιότητες των μαθητών

-τους ενθαρρύνει να εξερευνήσουν τη δημιουργικότητά τους

-τους βοηθά στην κατάκτηση και  στη διατήρηση της γνωσης

- τους βοηθά να απολαμβάνουν να παρακολουθούν τις παρουσιάσεις των συμμαθητών τους και να μαθαίνουν από αυτούς. 

Ποιος έχει χρόνο για τον Pecha Kucha;

Δείτε πώς μπορείτε να εμπλακείτε:

1. Αποφασίστε για ένα θέμα.

Έρευνα ΠΡΙΝ την παρουσίαση.

1. επεξερξασία αρχείων

2.πρέπει να  πάρετε δύσκολες αποφάσεις σχετικά με το τι θα παρουσιάσετε ή τι όχι. Αναλογιστείτε τις στρατηγικές λήψης αποφάσεων σας και συζητηστε  τις διαφωνίες σας. 

Αποφάσισα να ΜΗΝ παρουσιάσω ορισμένες πληροφορίες γιατί…
1. … ήταν τόσο βασικές που όλοι στην τάξη έπρεπε να τις γνωρίζουν.
2. … ήταν πολύ αόριστες και γενικές.
3. … δεν ήταν πολύ σχετικές με το θέμα. 4.....δεν υποστηρίχθηκαν  από στοιχεία που βρήκα στα αρχεία  πειστικά. 2. Αποφάσισα να παρουσιάσω ορισμένες πληροφορίες γιατί ....

Σχεδιάζοντας μια εργασία PechaKucha  

• Οι εικόνες είναι κεντρικές για το PechaKuchas, επομένως ενθαρρύνoνται  οι μαθητές να χρησιμοποιούν τη δική τους φωτογραφία όταν είναι δυνατόν.
• Εναλλακτικά, διδάσκονται  οι μαθητές όχι μόνο για καλές τεχνικές παρουσίασης αλλά και για τα πνευματικά δικαιώματα. Ελέγξτε πώς να κάνετε μια  Σύνθετη Αναζήτηση εικόνων Google  με περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων και σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε μια  Αναζήτηση Creative Commons .
• Παρέχονται στους μαθητές πολλές ευκαιρίες για καθοδηγούμενη εξάσκηση στην τάξη και ενθαρρύνονται  να εξασκηθούν και μόνοι τους.
• Μια συζήτηση  μετά την εργασία PechaKucha μπορεί να ενισχύσει τη μεταγνώση και να βοηθήσει τους μαθητές να κατανοήσουν πληρέστερα τι έμαθαν και πώς ωφελήθηκαν από το έργο.

1.  https://www.cambridgeenglish.org/learning-english/parents-and-children/activities-for-children/

παιχνίδια κατα την Τουρκοκρατία

Επιστήμονες όπως ο Παστέρ, ο Αμπέρ, ο Νεύτων, ο Δαρβίνος, ο Αϊνστάιν ομολογούσαν ότι τη στιγμή της ανακάλυψης αισθάνθηκαν την ίδια χαρά και τον ίδιο ενθουσιασμό που αισθάνεται ένα παιδί όταν παίζει. Ομολογία που κρύβει μια παράξενη αλήθεια :

«Η πρόοδος όπως και ο πολιτισμός γεννιέται με το παιχνίδι.»

Ας κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στον χρόνο. Ας πάμε 204 χρόνια πίσω, στην Ελλάδα του 1821, όταν ξεκινούσε η Επανάσταση, που έβαλε τέλος σε τέσσερις αιώνες σκλαβιάς κάτω από τους Τούρκους.
Μπορείς, άραγε, να φανταστείς πώς ήταν η ζωή ενός παιδιού όπως εσύ, εκείνα τα χρόνια; Πώς ήταν ντυμένο, τι παιχνίδια έπαιζε, τι έτρωγε, πώς μάθαινε γράμματα, πώς γινόταν καλά αν αρρώσταινε;

Για προσπάθησε.

Γιατί έγινε, τελικά, η Επανάσταση του 1821; Ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει η έννοια της επανάστασης; Και η Τουρκοκρατία πόσα χρόνια κράτησε στην Ελλάδα; Τι είναι ο Διαφωτισμός, η Γαλλική επανάσταση, οι Μυστικές οργανώσεις και η Φιλική εταιρεία. Γιατί και πως ιδρύθηκε;

Πως ζούσαν οι άνθρωποι εκείνα τα χρόνια; Τι ήταν το παιδομάζωμα;Τι δουλειές έκαναν; Τι ελευθερίες είχαν; Τι ήταν το χαράτσι, ποιοι το πλήρωναν και γιατί; Ακούμε συχνά για τους Κλέφτες και τους Αρματολούς του 1821, να μια ευκαιρία να καταλάβουμε ποιοι ήταν.




Ποιά ηταν τὰ παιγνίδια τους καὶ ποιὰ τὰ ἐνδιαφέροντά τους .;;;

Κι ἐπειδὴ οἱ μεγάλοι εἶχαν παντοτινὸ πόλεμο , τὸ ἀγαπημένο παιχνίδι των παιδιών ΄ταν νὰ παίζουν « πόλεμο » κι ἕνας ξένος ἔγραψε ὅτι στὴν Κρήτη « ἡμέρωναν » τὰ μωρὰ δείχνοντάς τους ἕνα τόξο ...πολεμικό.

Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τις λέξεις παιδι-ά για τα ομαδικά παιχνίδια δραστηριότητες, όπως ήταν το κρυφτό ή το κυνηγητό και αγών για τα αθλητικά παιχνίδια, τα αγωνίσματα. Ο Πλάτων μάλιστα στους Νόμους (1,643c), προτείνει τα παιδιά να ασχολούνται με παιδαγωγικά ομαδικά παιχνίδια για να προετοιμαστούν καλύτερα στη μελλοντική τους ιδιότητα ως πολίτες

Από την αρχαία Ελλάδα πολλά παιχνίδια πέρασαν στη Ρώμη μέσω των Ελλήνων παιδαγωγών που διαπαιδαγωγούσαν τα παιδιά των πλούσιων Ρωμαίων. Και από τη Ρώμη μέσω του Βυζαντίου έφτασαν έως την τουρκοκρατία.

Σχεδόν όλα τα αρχαιοελληνικά παιχνίδια φαίνεται ότι διατηρήθηκαν με παραλλαγές και διαφοροποιήσεις - όπως ο τροχός, οι αστράγαλοι.Έτσι τα γνωστά μας πεντόβολα ήταν τα «πεντόλιθα» των αρχαίων, η τρίλιζα λεγόταν «τριάς»,η μπάλα ήταν η σφαίρα, το τσέρκι που κυλούσαν το έλεγαν «κρικηλασία», τα κότσια «αστραγάλους», την κούνια «αιώρα», την κούκλα «πλαγγόνα», το αμαξάκι «αμαξίδα» και το αλογάκι «κάλαμον επιβαίνειν».

Η έμφυτη ανάγκη των παιδιών για παιχνίδι, αν και περιοριζόταν από τις κοινωνικές συμβάσεις της παραδοσιακής συντηρητικής χριστιανικής κοινωνίας έβρισκε έκφραση μέσα στο σπίτι κυρίως για τα κορίτσια (κούκλες) και έξω από αυτό για τα αγόρια (παιχνίδια στο δρόμο – πόλεμος, ιπποδρομίες). Με την επικράτηση του Χριστιανισμού απαντώνται νέα παιχνίδια που μιμούνται τις δραστηριότητες των μεγάλων και εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών όπως η αναπαράσταση της βάπτισης της κούκλας που απαντάται έως σήμερα. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στο αγαπημένο παιχνίδι των κοριτσιών που τα μυεί στο ρόλο της μητέρας και της νοικοκυράς: την κούκλα -το νιννί επί το λαϊκότερον-, την πλαγγόνα των αρχαίων. Η λέξη κούκλα που έχει επικρατήσει έως σήμερα προέρχεται πιθανότατα από τη λατινική κουκούλα (cucula) που σημαίνει κάλυμμα του κεφαλιού με πανί (κεφαλόδεσμος).

Για τα παιχνίδια κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αντλούμε κυρίως πληροφορίες από ξένους περιηγητές που κατέγραφαν την καθημερινή ζωή των υπόδουλων Ελλήνων. Ο Γάλλος περιηγητής Guys αναφέρει την τυφλόμυγα, το κουτσό, τη χύτρα, τους αστράγαλους ή κότσια, τη σβούρα, το τόπι, το κορώνα – γράμματα, τη χελιδόνα, τις αμάδες, τις σφεντόνες.

ΧΑΛΚΗ ΜΥΙΑ: Ένα αγαπημένο ομαδικό παιχνίδι ήταν η χαλκή μυία, που είναι η σημερινή μας τυφλόμυγα. Στη χαλκή μυία (χρυσόμυγα), τα παιδιά δένουν με μαντήλι τα μάτια ενός παίκτη που φωνάζει: «πάω να κυνηγήσω τη χρυσόμυγα». Οι άλλοι του απαντούν: «Θα την κυνηγήσεις αλλά δεν θα την πιάσεις» και τον κτυπούν ελαφρά με ραβδάκια. Ο παίκτης με τα δεμένα μάτια προσπαθεί να πιάσει έναν από αυτούς και μόλις το πετύχει παίρνει τη θέση του.

«ΑΠΕΜΠΟΛΩΝ, ΤΟΥ ΚΕΙΘΕΝ ΕΜΒΟΛΩΝ»(Α ΜΠΕ ΜΠΑ ΜΠΛΟΝ…;): Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές στην αρχαιότητα τα αγόρια έπαιζαν ένα πολεμικό παιχνίδι στο οποίο ωθούσαν με δύναμη τον αντίπαλο φωνάζοντας: «Απεμπολών, του κείθεν εμβολών», φράση που σημαίνει: «Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών («χτυπώντας σε») …». Ηχομιμιτικά μας θυμίζει πολύ το δικό μας λάχνισμα

ΑΚΙΝΗΤΙΝΔΑ: Η ακινητίνδα είναι το σημερινό «αγαλματάκια ακούνητα, αγέλαστα κι αμίλητα». Η ομάδα των παιδιών τα βγάζει για να δούνε ποιος τα φυλάει. Το παιδί που κάνει τη μάνα, με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο απαγγέλει κάποια στιχάκια ή μετράει. -Ένα, δύο, τρία………Βγαίνει η φωτογραφία Τα παιδιά πρέπει να μείνουν ακίνητα σε όποια στάση βρίσκονται. Εκείνο που θα κινηθεί, βγαίνει από το παιχνίδι. Και αυτό στέκεται σε απόσταση με το πρόσωπο στον τοίχο λέγοντας: - Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα και αγέλαστα. Μόλις αυτό γυρίσει προς τα παιδιά, εκείνα πρέπει να μείνουν ακίνητα στη στάση που διάλεξαν. Η μάνα τότε θα περιδιαβεί ανάμεσά τους, με σκοπό να τα κάνει να κουνηθούν ή να γελάσουν, χωρίς όμως να τ' ακουμπήσει. Αν κάποιο κουνηθεί το βγάζει από το παιγνίδι. Το ίδιο επαναλαμβάνεται μέχρι να μείνει ο τελευταίος, ο οποίος και καλείται να τα φυλάξει.

ΑΠΟΔΙΔΡΑΣΚΙΝΔΑ ή ΚΡΥΠΤΙΔΑ: Η λέξη αποδιδρασκίνδα προέρχεται από το ρήμα αποδιδράσκω που σημαίνει δραπετεύω, απομακρύνομαι κρυφά χωρίς να γίνω αντιληπτός. Το σημερινό μας κρυφτό είναι ένα από τα πιο παλιά παιχνίδια και παίζεται με τον ίδιο τρόπο από την αρχαιότητα έως σήμερα : Ένας παίχτης κλείνει τα μάτια του και οι άλλοι τρέχουν να κρυφτούν σε συγκεκριμένο χρόνο. Ο παίχτης αυτός, όταν ανοίγει τα μάτια του πρέπει να βρει που κρύβονται οι άλλοι και να προλάβει να φτάσει πρώτος στη θέση του. Κάθε φορά που βρίσκει έναν, πρέπει να προλάβει να τρέξει πρώτος πίσω στη θέση του, αλλιώς χάνει. Το παιχνίδι ήταν πολύ αγαπητό και στους Ρωμαίους. ΑΠΟΡΡΑΞΙΣ (ή ΑΝΑΚΡΟΥΣΙΑ): Από τα πιο γνωστά και διαδεδομένα παιχνίδια με μπάλα, η απόρραξις (απορράσειν =κάνω κάτι να αναπηδήσει χτυπώντας το) περιγράφεται από τον Πολυδεύκη ως εξής: Τα παιδιά ρίχνουν τη μπάλα με δύναμη στο έδαφος και σε κάθε αναπήδησή της την ξαναχτυπούν με την παλάμη τους έως ότου χάσουν, νικητής δε αναδεικνύεται αυτός που χτύπησε την μπάλα περισσότερες φορές χωρίς να χάσει το ρυθμό. Ανακρουσία λεγόταν η παραλλαγή του παραπάνω παιχνιδιού κατά την οποία η μπάλα ή το τόπι αντί να χτυπά στο έδαφος, χτυπούσε σε τοίχο και έκανε «ανάκρουση», οπότε ο παίκτης ξαναχτυπούσε το τόπι προς τον τοίχο πάλι και πάλι, έως ότου να χάσει. Το παιχνίδι παιζόταν από τους Ρωμαίους, οι οποίοι είχαν υιοθετήσει όλα τα ελληνικά παιχνίδια με μπάλα (σφαίρα).

ΑΣΚΩΛΙΑΣΜΟΣ: Ο Πολυδεύκης αναφέρει τρεις παραλλαγές του παιχνιδιού που διασώθηκαν όλες.Η τρίτη είναι αρκετά διασκεδαστική. Ένα παιδί προσπαθεί να τρέξει με το ένα πόδι και να πιάσει τα άλλα που τρέχουν ελεύθερα με τα δυο τους πόδια. Αυτή την παραλλαγή την ονόμαζαν το παιγνίδι του γερανού

Ο Άγγλος περιηγητής Turner το 1820 περιγράφει το παιχνίδι «κότσια» που είδε να παίζουν στις Φωκαιές : « Τα ελληνόπουλα έχουν ένα περίεργο παιχνίδι που ονομάζουν κότσια. Παίζεται με το κόκκαλο από τη κλείδωση του γόνατος του αρνιού. Τα παιδιά χαράζουν έναν κύκλο στο χώμα. Στο κέντρο του κύκλου το κάθε παιδί βάζει το δικό του κόκκαλο (κότσι). Στη συνέχεια τα παιδιά καθορίζουν τη σειρά με την οποία θα παίξουν. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να πάρει όσα κότσια μπορεί να κινήσει μέσα στον κύκλο με το κότσι που έχει στα χέρια του, στέκοντας στη γραμμή πάνω στην περιφέρεια του κύκλου. Ο τρόπος που καθορίζουν ποιος θα παίξει πρώτος με το κότσι είναι ο εξής: μια πλευρά του λέγεται «βασιλιάς», μια άλλη «βεζίρης» η άλλη «ψωμάς» και η άλλη «λάσπη». Ρίχνει κάθε παιδί το κόκκαλο του. Αυτός που το κότσι του θα πέσει στην πλευρά που γράφει βασιλιάς κερδίζει.

τα «παλαμάκια» (δυο παιδιά αντικρυστά να χτυπούν με έναν ρυθμό τις παλάμες τους), ο «βουβός» (δυο παιδιά στέκονται αντιμέτωπα, προσπαθώντας να κάνει το ένα τ’ άλλο να μιλήσει), ο «αγέλαστος» (πάλι αντιμέτωπα τα παιδιά, αλλά το ένα πάσχιζε να καταφέρει το άλλο να γελάσει, για να «χάσει» το παιχνίδι), τα διάφορα νηματοπαίχνια, οι τραμπάλες, τα πετροπαίχνιδα, τα «καραβάκια» κ.ά.








Μερικά ακόμη απο τα παιγνίδια που έπαιζαν ήταν το κλέφτικο (το κρυφτό ), ο πετροπόλεμος, η ξιφομαχία, το κυνηγητό. Υπήρχαν υπαίθρια παιγνίδια και για τα κορίτσια όπως η μέλισσα, το κουτσό το μήλο, η πινακωτή η τυφλόμυγα το τσιλίκι΄η καλέκι.

Τα περισσότερα παιχνίδια αποτελούσαν μικρογραφία της αγροτικής ζωής ή ήταν εμπνευσμένα από τη φύση. Τα αγόρια έπαιζαν ομαδικά παιχνίδια όπως κλέφτικο (κρυφτό), πετροπόλεμο, ξιφομαχία, κυνηγητό και έφτιαχναν τα παιχνίδια τους από υλικά όπως ξύλο, χώμα, πηλό, καλάμια. Τα κορίτσια ταυτισμένα με το σπίτι και το νοικοκυριό έφτιαχναν κούκλες με κουρέλια, χαρτιά, κουμπιά, καρούλια από κουβαρίστρες και έπαιζαν μέλισσα, πινακωτή κ.α. Το παιχνίδι με την κούκλα, την «κουτσούνα» όπως ονομάζεται από το λαό, ήταν η πρώτη επαφή των κοριτσιών με τη μητρότητα. Σκαλιστή σε ξύλο από τους βοσκούς, την κουτσούνα τα κορίτσια την αποκτούσαν στα τρία τους χρόνια και την κρατούσαν σαν φυλακτό μέχρι την ημέρα του γάμου



Έχοντας λοιπόν υπόψη αυτά, μπορούμε να κατατάξουμε σε τρεις κατηγορίες αυτά τα παιχνίδια των παιδιών της Τουρκοκρατίας: Τα ατομικά, τα δυαδικά και τα ομαδικά, είτε των αγοριών είτε των κοριτσιών. Γιατί τα αγόρια έπαιζαν πάντα χωριστά απ’ τα κορίτσια τουλάχιστο από τα πεντέξι τους χρόνια.

Αετός -απόσπασμα βιβλιου

 O αετός στο… κοτέτσι

    Μια φορά κι έναν καιρό, εκεί που περπατούσε μες στο δάσος ένας άνθρωπος βρήκε ένα μικρό αετό. Τον πήρε σπίτι του και τον έβαλε στο κοτέτσι του όπου σύντομα έμαθε να τρώει και να συμπεριφέρεται σαν τα κοτόπουλα. Μια μέρα ένας φυσιοδίφης που περνούσε από κει, ρώτησε τον ιδιοκτήτη γιατί είχε αναγκάσει τον αετό, το βασιλιά των πουλιών, να ζει στο κοτέτσι μαζί με τα κοτόπουλα. «Αφού του έδωσα να φάει ό,τι τρώνε οι κότες και τον εκπαίδευσα σαν κοτόπουλο, δεν έμαθε ποτέ να πετάει», απάντησε ο ιδιοκτήτης. «Φέρεται σαν κοτόπουλο κι έχει πάψει να είναι αετός». «Κι όμως» επέμεινε ο φυσιοδίφης «έχει ακόμα καρδιά αετού και σίγουρα μπορεί να μάθει να πετάει».

    Αφού το κουβέντιασαν καλά, οι δυο άντρες συμφώνησαν να δουν αν αυτό ήταν δυνατό. Ο φυσιοδίφης έπιασε μαλακά τον αετό στα χέρια του και του είπε: «Ανήκεις στον ουρανό κι όχι στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα». Ο αετός όμως είχε μπερδευτεί∙ δεν ήξερε ποιος ήταν και βλέποντας τα κοτόπουλα να τρώνε πήδησε κάτω για να πάει μαζί τους. Χωρίς να χάσει το θάρρος του ο φυσιοδίφης πήρε την άλλη μέρα τον αετό ψηλά στη στέγη του σπιτιού και τον παρακίνησε και πάλι λέγοντας: «Είσαι αετός. Ανήκεις στον ουρανό όσο και στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα».

    Ο αετός κοίταξε γύρω του, κοίταξε το κοτέτσι και μετά τον ουρανό. Δεν πέταξε όμως. Τότε ο φυσιοδίφης τον σήκωσε ψηλά ίσια προς τον ήλιο κι ο αετός άρχισε ξαφνικά να τρέμει και ν’ ανοίγει αργά τα φτερά του. Τελικά βγάζοντας μια θριαμβευτική κραυγή όρμησε προς τον ουρανό. Ίσως ο αετός να θυμάται πάντα τα κοτόπουλα με νοσταλγία. Ίσως να ξαναγυρίζει κάπου κάπου για επίσκεψη στο κοτέτσι. Αλλά απ’ ότι ξέρουμε ποτέ δεν ξαναγύρισε να ζήσει σαν κοτόπουλο. Ήταν αετός παρ’ όλο που μεγάλωσε και εξημερώθηκε σαν κοτόπουλο».
James Aggrey, “The Parable of the Eagle”

Εκδόσεις Γλάρος 1980

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

 .Τι θα μαγειρέψεις σήμερα μαμά ; Αγαπημένο κοκκινιστό ή μήπως .....λατρεμένα ντολμαδάκια ; Όπως και να ΄χει εμείς τ ΄αγαπάμε και θα τα φάμε όλα !!!

Διάλεξε τρόφιμα και από τις 6 ομάδες καθημερινά.

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο Ιπποκράτης έλεγε «η τροφή να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου». 

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

 Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο τα υλικά κατάλοιπα των προγόνων μας, που αποκαλύπτουμε στις ανασκαφές. Πολιτισμός είναι και ο τρόπος ζωής παλαιότερα και σήμερα, το πώς σκεπτόμαστε, πώς αντιδρούμε και τι τρώμε. 

   Οι 5 χρυσοί κανόνες περί γαστρονομικής τέχνης του Αρχέστρατου (επίκαιροι σήμερα περισσότερο από ποτέ) ήταν:

                         *Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.

                          *Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.

                       *Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν  τις επιμέρους γεύσεις.

                      *Ελαφρές σάλτσες. Βοηθούν στην απόλαυση του ουρανίσκου.

                     *Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού. 

                  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

Πίτες: 

               Oι αρχαίοι μεταχειρίζονταν  άριστη ποιότητα αλεύρου Στη ζύμη της πίτας προσέθεταν : γάλα, τυρί, αυγά, λάδι, λάδι, άνηθο, μάραθο, κύμινο, πιπέρι κτλ. ή ακόμα κάρυα, αμύγδαλα, σταφίδες κτλ

 Τότε που δεν είχαν ψυγεία και δεν διατηρούνταν τα τρόφιμα, όπως είναι φυσικό, για πολλές μέρες, επικράτησε η συνήθεια να σφάζει κάθε Σάββατο ένας  ένα πρόβατο ή γίδα, αρνί ή κατσίκι, να το ψήνει στην κεντρική πλατεία και να το μοιράζονται πολλές οικογένειες.

πηγη: Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής

συμποσιο   

Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

 

Β

2.Τι θα μαγειρέψεις σήμερα μαμά ; Αγαπημένο κοκκινιστό ή μήπως .....λατρεμένα ντολμαδάκια ; Όπως και να ΄χει εμείς τ ΄αγαπάμε και θα τα φάμε όλα !!!

Διάλεξε τρόφιμα και από τις 6 ομάδες καθημερινά.

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο Ιπποκράτης έλεγε «η τροφή να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου». 

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

 Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο τα υλικά κατάλοιπα των προγόνων μας, που αποκαλύπτουμε στις ανασκαφές. Πολιτισμός είναι και ο τρόπος ζωής παλαιότερα και σήμερα, το πώς σκεπτόμαστε, πώς αντιδρούμε και τι τρώμε. 

   Οι 5 χρυσοί κανόνες περί γαστρονομικής τέχνης του Αρχέστρατου (επίκαιροι σήμερα περισσότερο από ποτέ) ήταν:

                         *Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.

                          *Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.

                       *Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν  τις επιμέρους γεύσεις.

                      *Ελαφρές σάλτσες. Βοηθούν στην απόλαυση του ουρανίσκου.

                     *Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού. 

                  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

Πίτες: 

               Oι αρχαίοι μεταχειρίζονταν  άριστη ποιότητα αλεύρου Στη ζύμη της πίτας προσέθεταν : γάλα, τυρί, αυγά, λάδι, λάδι, άνηθο, μάραθο, κύμινο, πιπέρι κτλ. ή ακόμα κάρυα, αμύγδαλα, σταφίδες κτλ

 Τότε που δεν είχαν ψυγεία και δεν διατηρούνταν τα τρόφιμα, όπως είναι φυσικό, για πολλές μέρες, επικράτησε η συνήθεια να σφάζει κάθε Σάββατο ένας  ένα πρόβατο ή γίδα, αρνί ή κατσίκι, να το ψήνει στην κεντρική πλατεία και να το μοιράζονται πολλές οικογένειες.

πηγη: Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής

συμποσιο

ταβέρνες , καταστήματα και έτοιμο φαγητό για το σπίτι

ΠΑΤΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟ