Ο Αργυροπελεκάνος

Αργυροπελεκάνοι,οι αρχαίοι κάτοικοι των υγροτόπων

Ο αργυροπελεκάνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη πουλιών στον κόσμο,

με ύψος που φτάνει το 1,20 μ., άνοιγμα φτερών έως 3,20 μ. και βάρος από 6 έως 10 κιλά. 

Το χρώμα του φτερώματός του είναι σταχτί, το ράμφος του έχει έναν  σάκο κίτρινου χρώματος στο κάτω μέρος, και τα 4 δάχτυλά του είναι συνενωμένα μεταξύ τους με μεμβράνη.

Ο αργυροπελεκάνος είναι πουλί που τρέφεται με ψάρια και χρειάζονται περίπου 1.600 γραμμάρια ψαριών την ημέρα ανά άτομο.

Χτίζει τη φωλιά του με χόρτα και κλαδιά σε απομονωμένες νησίδες και σε δύσβατους καλαμιώνες. Εκεί, κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής (Ιανουάριος-Ιούλιος), γεννά συνήθως δύο αβγά, τα οποία επωάζει για 30 μέρες, καλύπτοντάς τα με τη μεμβράνη των ποδιών του.

Οι Αργυροπελεκάνοι που φωλιάζουν στην Ελλάδα δεν πραγματοποιούν μεγάλες μετακινήσεις 

Ο χορός των Αργυροπελεκάνων 

Απογειώνονται χτυπώντας τις τεράστιες φτερούγες τους για να σηκώσουν το μεγάλο τους σώμα, ανεμοπορούν σιωπηλά στον αέρα, προσγειώνονται, κάνουν μικρά βήματα στο έδαφος, βουτάνε το εντυπωσιακό τους ράμφος στο νερό για να πιάσουν ψάρια, καταπίνουν την τροφή τους.

Ήξερες ότι… Οι πελεκάνοι είναι από τα αρχαιότερα είδη πουλιών της Γης. Απολίθωμα πελεκάνου ηλικίας 30 εκατομμυρίων ετών που

βρέθηκε στη νοτιοδυτική Γαλλία, αποκαλύπτει τη μακραίωνη παρουσία τους στον πλανήτη, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τον εντοπισμό και άλλων αντίστοιχων απολιθωμάτων. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τις μεταναστευτικές τους κινήσεις στα Βαλκάνια.

Ήξερες ότι… Οι πελεκάνοι πριν από την αναπαραγωγική περίοδο, εμφανίζουν διαφορετικά από τα συνήθη χαρακτηριστικά.

 Ο Αργυροπελεκάνος

 αποκτά έντονα πορτοκαλί - κόκκινη σάκο 

κάτω από το ράμφος, καθώς και «αναμαλλιασμένο» κεφάλι.

Αγαπημένο θέμα φωτογράφων από όλον τον κόσμο

Ταξίδι στην αρχαία Πριήνη

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΡΙΗΝΗ

Αγαπημένοι μου φίλοι,

Από το μπαλκόνι ενός σπιτιού με θέα το καταγάλανο Αιγαίο , τούτο το φθινοπωρινό πρωινό ένιωσα την ανάγκη να σας στείλω αυτό το γράμμα μαγεμένος από την τόση ομορφιά του αρχαίου κόσμου.Με χαρτί και μολύβι και μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι ,ξεκίνησα να βρω έναν ναό ισάξιο του Παρθενώνα!

Και να 'μαι ,λοιπόν, βρίσκομαι σε μια πόλη που μοιάζει να κρέμεται σαν δώρο από τον ουρανό , στην Πριήνη....κάπου στις ακτες της Μικράς Ασίας, στην πατρίδα ενός από τους Επτά Σοφούς της αρχαιότητας, του Βία. Το σχέδιο  της πόλης έγινε με βάση το Ιπποδάμειο σύστημα, το οποίο ο Αριστοτέλης θεωρούσε  ότι ανταποκρίνεται στην ιδανική πόλη.

Μέρες τώρα περπατώ κάτω από τη σκιά του όρους Μυκάλη,στους ίδιους χώρους που άνθρωποι μιας άλλης εποχής έζησαν και δημιούργησαν έργα θαυμαστα! Μένω άφωνος μπροστά στην ιστορία αυτού του τόπου , μα πιο πολύ σαν αντίκρισα τα ερείπια ενός ναού .Ήταν αφιερωμένος στη θεά της πόλης , την Αθηνά! Λένε πως τον έχτισε ο Πυθίας , ντόπιος αρχιτέκτονας , και ο Μέγας Αλέξανδρος έδωσε χρήματα για την κατασκευή του μετά τη μάχη του Γρανικού το 334 πΧ. . Εκεί ο Αλέξανδρος  αφιέρωσε  και μια μαρμαρινη επιγραφή που εγραφε.... στην μία πλευρά:

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΕΘΗΚΕ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΑΘΗΝΑ Η ΠΟΛΙΑΔΙ

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος αφιέρωσε τον ναό στην Αθηνά Πολιάδα.

 Στη δεύτερη πλευρά περιέχει μια διάταξη σχετικά με την αναδιανομή της γης  μετά την φυγή των Περσών που νίκησε ο Αλέξανδρος.Η επιγραφή με την  αφιέρωση του Αλέξανδρου σήμερα εκτίθεται στο Βρετανικό μουσείο.

       Μέσα στον ναό <<στεκόταν>> κάποτε ήρεμη η θεά , με περικεφαλαία,ασπίδα και δόρυ , όπως ακριβώς και το χρυσελεφαντινο άγαλμά της στην Αθήνα, έργο του γλύπτη Φειδία.  Έχω την αίσθηση πως μέρος του εαυτού μου θα μείνει εδω, <<δεμένο>>για πάντα με τη γαλήνη αυτού του τόπου.

Σας χαιρετώ , καλοί μου φίλοι, κι εύχομαι να βρείτε κι εσείς το δικό σας προορισμό τούτο το φθινόπωρο.

Με πολλή αγάπη ... από την Πριήνη

                                                            ΄Ιων

εργασίες 
1.Ποιες  λέξεις φανερώνουν ΧΡΟΝΟ  στο γράμμα του Ιωνα; 
2. Ποιες πληροφορίες παίρνω από το μακεδονικό νόμισμα;

3. Για να δούμε την επιγραφή του Αλέξανδρου ας πάμε μια εικονική βολτα στο Βρετανικό Μουσειο 
πατα εδώ Βρετανικό Μουσειο
ή πανω στην εικόνα

ο χρόνος στον λόγο

Να εντοπίσεις στις παρακάτω προτάσεις με ποιες λέξεις φανερώνεται ο χρόνος 

Διάβαζα όλη νύχτα τα μαθήματά μου
Θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο αργότερα.
Σε λίγο θα αρχίσει ο αγώνας.
 Έφτασε και η μέρα της γιορτής σου.
Μόλις τελειώσει η ταινία , θα φύγουμε.
 Όταν γυρίσεις από το σχολείο, να με περιμένεις στο σπίτι.
Θα συναντηθούμε εδώ την άλλη βδομάδα.
Γιατί δεν ήρθες χτες;
Ο Γιάννης μπήκε στην τάξη μετά τον δάσκαλο.

 τι θα μάθω στη  γραμματική  

 1.ρήματα   που εκφράζουν χρόνο 

Διάβασα όλα τα μαθήματά μου.

Διαβάζω τα μαθήματά μου .

Έχω διαβάσει τα μαθήματά μου .

Θα διαβάσω αύριο τα μαθήματά μου.

 2. ουσιαστικά που εκφράζουν χρόνο 

Τέλειωσε και ο Αύγουστος.

Μπήκε και το Φθινόπωρο.

 Προθέσεις με ουσιαστικό 

Είναι γνωστός ανά τους αιώνες.

Θα ιδωθούμε κατά το βραδάκι.

Ξεκίνησαν με το χάραμα.

 Ουσιαστικά σε γενική

Θα σε ξαναδούμε του χρόνου.

Ουσιαστικά σε αιτιατική

Θα σε δούμε  την άλλη βδομάδα.

 3.Επιρρήματα που εκφράζουν χρόνο  

Τώρα θα δούμε τηλεόραση.

Αύριο θα πάμε στο γήπεδο.

4.Χρονικές προτάσεις  που εκφράζουν χρόνο 

Θα φάω,  (  όταν πεινάσω.)

( Μόλις έρθει ο Γιώργος  ) , θα φύγουμε.

5.  Χρονικές μετοχές  που εκφράζουν χρόνο  

 Πηγαίνοντας για το σπίτι είδα τον Κώστα.

Ερχόμενος στο σπίτι συνάντησα την Ελένη.

Τα εφήμερα

Ο Αριστοτέλης ονόμασε το μικρό έντομο που ζει τόσο λίγο «εφήμερον».

 Τα εφήμερα  έχουν τη μικρότερη διάρκεια ζωής πάνω στη Γη. Η ζωή τους διαρκεί μόνο για 24 ώρες. Υπάρχουν 2500 διαφορετικά είδη στον κόσμο.  Μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα της ζωής, σχηματίζουν ομάδες και κινούνται μαζί σε όλες τις διαθέσιμες επιφάνειες.

ΤΟ ΔΑΣΟΣ

κείμενο  

 https://users.sch.gr/ipap/Ellinikos_Politismos/glossa/d-e-01.htm

πατα πάνω στην εικόνα

Δράση 1η : Η φύση μέσα από την τέχνη 

Συζητάμε πώς η φύση μπορεί να εμπνεύσει τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν.

Ιβάν Σίσκιν, 1891, Βροχή σε δάσος από βελανιδιές.

Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό, Το δάσος του Φονταινεμπλώ (1846), Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης.

Πωλ Σεζάν, 1882-1885, Το βουνό  Μεταϊμπρεσιονισμός.

Άλμπρεχτ Άλτντορφερ, Τοπίο του Δούναβη

τα δαση της Ηπειρου πριν απο 15.000 χρόνια

.

 Ελάτε να πάμε μαζί ένα  ταξίδι....στη «φύση και στον πολιτισμό»

Το ταξίδι αρχίζει .....

Ο αέρας φυσάει με δύναμη... Κατεβαίνει με ορμή από τους παγετώνες που καλύπτουν τα ψηλά και απόκρημνα βουνά της Ηπείρου. Τα πεύκα και τα έλατα τινάζουν από την πλάτη τους το χιόνι. Καθώς λιώνει σιγά-σιγά, σχηματίζει άφθονα ρυάκια και χείμαρρους στις πλαγιές και τις κοιλάδες. Ο χειμώνας αυτός, όπως και οι προηγούμενοι, ήταν πολύ δύσκολος. Οι αγέλες των πεινασμένων λύκων επιτέθηκαν στα κοπάδια ελαφιών της περιοχής  .  

  Ηταν τόσο μεγάλη η πείνα τους, που τόλμησαν να επιτεθούν ακόμη και σε ένα κοπάδι από άγρια βόδια. Δεν τα κατάφεραν όμως, γιατί αυτά τα μεγαλόσωμα ζώα τους έδιωξαν με τα κέρατά τους. Μόνο στο ρινόκερο δεν τόλμησαν να επιτεθούν.Οι αλεπούδες δεν έμειναν πίσω. Ξεχωριστά η κάθε μία κυνηγούσε μέσα στο βαρύ χειμώνα αρουραίους και λαγούς, που κρύβονταν κάτω από τα σχίνα και τα χαμόκλαδα. Ένα δυνατό μουγκρητό σκίζει τον παγωμένο αέρα. 

 Η αρκούδα μόλις ξύπνησε από τον ύπνο του χειμώνα. Είναι αδύναμη και πρέπει να ψάξει για τροφή. Στη συνέχεια να βρει ένα σύντροφο και να αποκτήσουν ένα παιδί. Μεγάλη δυσκολία να το φροντίσει και να το μεγαλώσει. Όσο είναι μικρό κινδυνεύει από τις άλλες αρκούδες, τους λύκους, τα λιοντάρια του δάσους, ακόμη και από τα αρπακτικά πουλιά. Αυτόν που φοβάται όμως περισσότερο είναι ο άνθρωπος. Ευτυχώς αυτός κυνηγάει μόνον όταν έχει ανάγκη. Ακόμα και η αρκούδα είναι δύσκολο να ξεφύγει από τον άνθρωπο, όταν την κυνηγάει. 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ : 

1.Τα βουνά της Ηπείρου τότε ήταν σκεπασμένα από πολλά μέτρα πάγου. Η Αδριατική δεν ήταν θάλασσα αλλά μια αχανής πεδιάδα. Τα παράλια της Ηπείρου βρίσκονταν στην Κέρκυρα. Ανάμεσα από την Ηγουμενίτσα και την Κερκυρα δεν υπήρχε θάλασσα ......ήταν πεδιαδα !!!!!!!!!!  .

2.  Ο προϊστορικός άνθρωπος  της Ηπείρου δεν είναι ο «άγριος», ο«βάρβαρος» άνθρωπος των σπηλαίων. Το κλειδί της ζωής του ήταν η μετακίνηση από τόπο σε τόπο. 

Ακούραστος  και δεινός κυνηγός, γνώριζε καλά την περιοχή στην οποία κινούνταν, οργάνωνε το χώρο στον οποίο διέμενε, επικοινωνούσε,

ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΖΕ με τα  μέλη της ομαδας  του και μεταβίβαζε τις γνώσεις και την εμπειρία του.

 Οι πράξεις του ήταν προϊόν συλλογισμού και προγραμματισμού. 

Είχε το δικό του πολιτισμό.

περιοδοι παγετωνων

κοιταμε με τον μεγεθυντικο φακο

ΠΑΣΧΑ ΣΤΑ ΠΕΛΑΓΑ

 ΓΛΩΣΣΑ -ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«Πάσχα στα πέλαγα» – Πασχαλινό διήγημα του Ανδρέα Καρκαβίτσα

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ...... ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ

Είναι νύχτα και το πλοίο ταξιδεύει στο σκοτεινό πέλαγος. Επικρατεί ησυχία καθώς οι επιβάτες και το πλήρωμα που δεν βρίσκεται σε υπηρεσία είναι στα κρεβάτια τους. Τα μεσάνυχτα ακούγονται χαρμόσυνα οι καμπάνες του πλοίου. Τα πυροτεχνήματα που ρίχνει ο ναύκληρος και τα κεριά έκαναν το καράβι να λάμπει μέσα στο σκοτάδι. Μέσα σε ένα κλίμα κατάνυξης, πλοίαρχος, πλήρωμα και επιβάτες ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη»…

Πάσχα στα πέλαγα

(από την α΄ έκδοση της Εστίας, 1922)

Τὸ πλοῖο ὁλοσκότεινο ἔσχιζε τὰ νερὰ ζητώντας ἀνυπόμονα τὸ λιμάνι του. Δὲν εἶχε ἄλλο φῶς παρὰ τὰ δύο χρωματιστὰ φανάρια τῆς γέφυρας ζερβόδεξα· ἕνα ἄλλο φανάρι ἄσπρο ἀκτινοβόλο ψηλὰ εἰς τὸ πλωριὸ κατάρτι καὶ ἄλλο ἕνα μικρὸ πίσω εἰς τὴν πρύμη του. Τίποτε ἄλλο.  Οἱ ἐπιβάτες ἦσαν ὅλοι ξαπλωμένοι στὶς κοκέτες¹ τους, ἄλλοι παραδομένοι στὸν ὕπνο καὶ ἄλλοι στοὺς συλλογισμούς. Οἱ ναῦτες καὶ θερμαστές, ὅσοι δὲν εἶχαν ὑπηρεσία ἐροχάλιζαν εἰς τὰ γιατάκια² τους. Ὁ καπετάνιος μὲ τὸν τιμονιέρη ὀρθοὶ στὴ γέφυρα, μαῦροι ἴσκιοι, σχεδὸν ἐναέριοι, ἔλεγες πὼς ἦσαν πνεύματα καλόγνωμα, ποὺ ἐκυβερνοῦσαν στὸ χάος τὴν τύχη τοῦ τυφλοῦ σκάφους καὶ τῶν κοιμωμένων ἀνθρώπων. Ἔξαφνα ἡ καμπάνα τῆς γέφυρας ἐσήμανε μεσάνυχτα. Μεσάνυχτα ἐσήμανε καὶ ἡ καμπάνα τῆς πλώρης. Τὸ καμπανοχτύπημα γοργό, χαρούμενο, ἐπέμενε νὰ ρίχνῃ τόνους μεταλλικοὺς περίγυρα, κάτω στὴ σκοτεινὴ θάλασσα καὶ ψηλὰ στὸν ἀστροφώτιστο οὐρανὸ καὶ νὰ κράζῃ ὅλους εἰς τὸ κατάστρωμα. Καὶ μὲ μιᾶς τὸ σκοτεινὸ πλοῖο ἐπλημμύρισεν ἀπὸ φῶς, ἀπὸ θόρυβο, ἀπὸ ζωή. Ἄφησε τὸ πλήρωμα τὰ γιατάκια του καὶ οἱ ἐπιβάτες τὶς κοκέτες τους.

Ἐμπρὸς εἰς τὴν πλώρη καὶ εἰς τὴν πρύμη πίσω ἀνυπόμονες ἔφευγαν ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ ναύκληρου οἱ σαΐτες, ἔφθαναν λὲς τ᾿ ἀστέρια κι ἔπειτα ἔσβηναν στὴν ἄβυσσο, πρασινοκόκκινα πεφτάστερα.

Τὰ ξάρτια³, τὰ σχοινιά, οἱ κουπαστὲς ἔλαμπαν σὰν ἐπιτάφιοι ἀπὸ τὰ κεριά. Καὶ δὲν ἦταν ἐκείνη τὴ στιγμὴ τὸ καράβι παρὰ ἕνα μεγάλο πολυκάντηλο, ποὺ ἔφευγε ἀπάνω στὰ νερὰ σὰν πυροτέχνημα.

Ἡ γέφυρα στρωμένη μὲ μία μεγάλη σημαία ἐμοίαζε ἁγιατράπεζα. Ἕνα κανίστρι μὲ κόκκινα αὐγὰ καὶ ἄλλο μὲ λαμπροκούλουρα ἦταν ἀπάνω. Ὁ πλοίαρχος σοβαρὸς μὲ ἕνα κερὶ ἀναμμένο στὸ χέρι ἄρχισε νὰ ψέλνῃ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη. Τὸ πλήρωμα κι οἱ ἐπιβάτες γύρω του, ξεσκούφωτοι καὶ μὲ τὰ κεριὰ στὰ χέρια, ξανάλεγαν τὸ τροπάρι ρυθμικὰ καὶ μὲ κατάνυξη.

― Χρόνια πολλά, κύριοι!… Χρόνια πολλά, παιδιά μου!.. εὐχήθηκε ἅμα ἐτέλειωσε τὸν ψαλμό, γυρίζοντας πρῶτα στοὺς ἐπιβάτες κι ἔπειτα στὸ πλήρωμα ὁ πλοίαρχος.

― Χρόνια πολλὰ καπετάνιε! χρόνια πολλά!… ἀπάντησαν ἐκεῖνοι ὁμόφωνοι.

― Καὶ τοῦ χρόνου στὰ σπίτια σας, κύριοι! Καὶ τοῦ χρόνου στὰ σπίτια μας παιδιά! ἐξαναεῖπε ὁ πλοίαρχος, ἐνῶ ἕνα μαργαριτάρι ἐφάνη στὴν ἄκρη τῶν ματιῶν του.

― Καὶ τοῦ χρόνου στὰ σπίτια μας, καπετάνιε!

Ἔπειτα ἐπέρασε ἕνας ἕνας, πρῶτα οἱ ἐπιβάτες ἔπειτα τὸ πλήρωμα, ἐπῆραν ἀπὸ τὸ χέρι του τὸ κόκκινο αὐγὸ καὶ τὸ λαμπροκούλουρο καὶ ἄρχισαν πάλι οἱ εὐχὲς καὶ τὰ φιλήματα:

― Χριστὸς Ἀνέστη.

― Ἀληθινὸς ὁ Κύριος.

― Καὶ τοῦ χρόνου σπίτια μας…

Οἱ ἐπιβάτες ἐτράβηξαν στὰς θέσεις τους νὰ φᾶνε τὴ μαγερίτσα. Οἱ ναῦτες ζευγαρωτὰ στοὺς διαδρόμους, ἐφίριραν⁴ τ᾿ αὐγά τους, ἐγελοῦσαν, ἐσπρώχνοντο συναμεταξύ τους, ἔτρωγαν λαίμαργα, ἐκαλοχρονίζοντο σοβαρὰ καὶ κοροϊδευτικά.

Ἔπαψε τὸ καμπανοχτύπημα· ἕνα ἕνα ἔσβησαν τὰ κεριά. Τὸ καράβι ἐβυθίστηκε πάλι στὴν ἡσυχία του. Ὁ καπετάνιος καὶ ὁ τιμονιέρης καταμόναχοι ἐπάνω στὴ γέφυρα, πνεύματα θαρρεῖς ἐναέρια, ἐξακολουθοῦσαν τὴ δουλειά τους σιωπηλοὶ καὶ ἄγρυπνοι:

― Ἕνα κάρτο μαΐστρο⁵!

― Μαΐστρο!

― Γραμμή!

― Γραμμή!

Καὶ τὸ πλοῖο ὁλοσκότεινο πάλι ἐξακολούθησε νὰ σχίζῃ τὰ νερά, ζητώντας ἀνυπόμονα τὸ λιμάνι του.

ΓΛΩΣΣΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΩΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΩ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ;

ΒΙΒΛΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ

  

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ουσιαστικά:ο μυς, ο πρύτανης, ο φίλος

Κλίνω τα  ουσιαστικά:ο μυς, ο πρύτανης, ο φίλος σελ 72 και 68

EΡΓΑΣΙΕΣ ΓΛΩΣΣΑ-ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΚΛΙΝΟΥΜΕ : ο κίνδυνος, ο αθλητης 

Υπογραμμίζω τα ρήματα  του κειμενου και το  διαβάζω καλα.

βιβλιο ΕΡΓΑΣΙΩΝ -ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 

 Βρισκω μια πιθανη διαδρομη που επέλεξε ο Μ.Κωνσταντινος για να μεταφέρει την ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΟΦΕΩΝ απο τους Δελφους στην Κωνσταντινούπολη. Γραφω τα ονόματα των Νομων.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ -Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ

ΓΡΑΦΩ 7 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ ΚΑΙ 5 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ.

Το πανηγύρι των χρωμάτων-ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Τα χρώματα γεννούν πολ............συναισθήματα.

Βλέπουμε το μπλε και κρυώνουμε πολ........ Βλέπουμε το κόκκινο και ζεσταινόμαστε πολ    . Γινόμαστε πράσινοι από τη ζήλια μας ή πολ.........κίτρινοι από το φόβο μας. Τα πολ...........λαμπερά χρώματα ενός πίνακα μας γεμίζουν πολ......... κέφι και πολ.... χαρά. Πλημμυρίζουμε από πολ....ευτυχία, καθώς βλέπουμε να ενώνεται ένα  πολ........ έντονο κόκκινο με ένα πολ..... ευτυχισμένο  κίτρινο κι ένα ζωηρό μοβ. Αντίθετα, τα θαμπά χρώματα μας στενοχωρούν πολ...και μας  κατσουφιάζουν. Νιώθουμε ξεκούραση με τα απαλά χρώματα. Ενώ τα χρώματα της άνοιξης, τα πράσινα, τα κιτρινοπράσινα ή τα μπλε-πράσινα μας συγκινούν, ξυπνάνε  μέσα μας όλες τις αισθήσεις και μας γεμίζουν με  πολ..... ενέργεια.  Είναι αλήθεια πως όταν ζωγραφίζουμε, εκφράζουμε πολ.... συναισθήματά . Η  ζωγραφιά μας είναι ο εαυτός μας. Όλα όσα νιώθουμε, χρωματίζονται στο χαρτί. Τα χρώματα έχουν και πολ...γεύσεις. Είναι πολ...γλυκά, πολ.....ξινά ή πολ....πικρά. Τα μήλα, τα κεράσια, τα καρπούζια είναι κόκκινα και πολ.....γλυκά. Τα λεμόνια είναι κίτρινα και πολ.....ξινά. Κι όταν είναι πολ....πράσινα, είναι πολ....πικρά. Και τα πρασινοκίτρινα μήλα είναι ξινά.

Σταύρος Γρόσδος ,,Δραστηριότητα

1.Η χρωματιστή ανάγνωση. Καθώς διαβάζετε το κείμενο, χρωματίστε τις λέξεις που δείχνουν χρώματα. Με το ίδιο χρώμα χρωματίστε το συναίσθημα που μας προκαλεί

.2.Γράψτε  τα ζευγάρια που σχηματίστηκαν (χρώμα - συναίσθημα), για παράδειγμα

:Μπλε – κρύο,

3. Γράψτε  τα ζευγάρια που σχηματίστηκαν  με το επίθετο πολύς ή το επίρρημα πολύ

: πολλά συναισθήματα

3 εργασίες: προθέσεις και το επίθετο πολύς

 

«Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά. Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν...»

Σύνθεση λέξεων με στοιχεία και προθέσεις από τα αρχαία ελληνικά

ἀνά    -    ξανά ή  επάνω  

αμφί -και από τις δύο πλευρές

ἀντί,-   αντίκρυ ή ενάντια

ἀπό

διά -μέσα από, χωριστά

επί -   πάνω σε

εις - μέσα σε

ἐν-μέσα ,με

εκ- έξω ή μακριά από

κατά - προς τα κάτω

προ- μπροστά από κάτι ή πριν, προηγουμένως

περί-γύρω από 

προς- με κατεύθυνση σε

συν- μαζί με

υπέρ - πάνω από, πέρα από, πάρα πολύ

υπό -κάτω από 

1.Ανακαλύπτω τις προθέσεις

προθέσεις,, επιρρημα, αντωνυμία , ανάγνωση, αφαίρεση διαίρεση ,πρόσθεση, περίμετρος, εμβαδον, παράδειγμα, σύνταξη , μεταβολή,προτίμηση αναφορά ,απομάκρυνση ,καταγωγή, αντιδιαστολή, σύγκριση,

αντί + γράφω=        επί + κοινωνία=           συν +γραφεας=     

  υπό + στηρίζω=   

2.    Θυμήσου!

Το νέο ελληνικό επίθετο πολύς προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό επίθετο ὁ πολύς, ἡ πολλή, τό πολύ .

Από το επίθετο πολύς παράγεται το επίρρημα πολύ.Γράφεται ΠΑΝΤΑ με ένα –λ και –ύ. 

Μπορείς να ξεχωρίσεις το επίθετο από το επίρρημα;

.α. Σήμερα κάνει [                     ] κρύο.

β. Βιάζομαι! Θα κάτσω για [                ] λίγη ώρα.
γ. Θέλεις να σε βοηθήσω;                    ευχαρίστως!
δ. Το δώρο σου με συγκίνησε! Ευχαριστώ [         ]!
ε. Μαζεύτηκαν [                   ] άνθρωποι στην πλατεία.
στ. Ο καφές είχε [                           ] ζάχαρη.

3Είναι σωστα γραμμένες οι κόκκινες λέξεις; ΕΑΝ ΝΑΙ, Γιατι;

Ο Νίκος έχει πολλούς φίλους

Διάβασε πολύ καλά όλα τα μαθήματα.

Δεν αντέχει την πολλή ζέστη.

Υπήρχε πολύς κόσμος στη συναυλία. 

• Είχαμε πολλές μέρες να ξεκουραστούμε. 

• Στο δάσος δεν υπήρχε πολύ φως