ΛΟΓΟΣ -ΑΝΑΛΟΓΙΑ

                                 6

ΛΟΓΟΣ =      ---------------------- =  ΠΗΛΙΚΟ

                                  2  

ΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΝΙΣΕΣ ;

Λόγος (μαθηματικά) =ΚΛΑΣΜΑ

ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΜΙΑ  ΣΧΕΣΗ

ΜΕΡΟΣ

--------------------------

ΟΛΟ

ΑΚΤΙΝΑ=4 ΕΚ 

ΜΗΚΟΣ ΚΥΚΛΟΥ= 2.3,14. 4

Ε= 3,14 . 6.6

..............................ΤΕΛΟΣ...............................

ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΔΥΟ ΛΟΓΩΝ

"Παιχνίδι και Μαθηματικά"

 http://www.hms.gr/pythagoras/pdf/BOHTHIMA_G-ST%20DHM.pdf

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

ιδιαίτερη προσοχή στο πότε συνέβη το κάθε τι.

1918         11 Νοέμβρη:  Τέλος  Α΄ Π. Πολέμου.

1919          2  Γενάρη : Αποστολή ελλ. εκστρ. σώματος στην Ουκρανία.

                 Γενάρης : Αρχίζει το Συνέδριο Ειρήνης του Παρισιού.

                  15 Μάη : Απόβαση ελλ. Στρατού στη Σμύρνη.

                  10 Αυγούστου : Συνθήκη Σεβρών.

1920          

                  1 Νοέμβρη : Εκλογική ήττα Βενιζέλου.Νίκη των αντιβενιζελικών με κεντρικό εκλογικό σύνθημα την κατάπαυση του πολέμου. Ο πόλεμος συνεχίζεται.

1921                       Καλοκαίρι : Γραμμή μετώπου Εσκί Σεχίρ-Κιουτάχεια-Αφιόν Καραχισάρ.

1922          

                  13 – 27 Αυγούστου : Αντεπίθεση Κεμάλ.

                  8  Σεπτέμβρη : Οι Τούρκοι στη Σμύρνη.

                 14 Σεπτέμβρη : Τελεσίγραφο Επαναστατικής Επιτροπής (Πλαστήρα, Γονατά…).

                   Παραίτηση Κωνσταντίνου. Βασιλιάς ο Γεώργιος Β΄.

1923        24 Ιούλη: Συνθήκη Λωζάνης.

Αιτίες της Μικρασιατικής εκστρατείας- Οι αιτίες της ήττας και της καταστροφής

Τ’ αποτελέσματα 50.000 νεκροί Ελλαδίτες στα πεδία των μαχών. 75.000 τραυματίες (οι περισσότεροι έμειναν ανάπηροι). 600.000 Έλληνες της Μικρασίας νεκροι, 1.500.000 εξαθλιωμένοι πρόσφυγες έρχονται στη ρημαγμένη οικονομικά Ελλάδα.

Τα διδάγματα

http://www.glinos.gr/v1/search/view_letter/13

Το γλωσσικό ζήτημα αποτέλεσε για πολλά χρόνια ένα σοβαρό σημείο αντιπαράθεσης για το ελληνικό κράτος. Η διαμάχη σχετικά με το ποια γλώσσα θα ήταν η καταλληλότερη για τον φωτισμό του λαού συνιστούσε ζήτημα ευρύτερης ιδεολογικής έριδας, οδηγώντας στην ανάπτυξη μιας πρωτοφανούς για την ελληνική ιστορία κοινωνική κριτική. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το ζήτημα της γλώσσας έλαβε μεγάλες διαστάσεις, καθώς ξέφυγε σταδιακά από τον στενό γλωσσικό του χαρακτήρα, εισέβαλε στον δημόσιο βίο και, κατ' επέκταση, στον χώρο της εκπαίδευσης. Το 1902, ο Φώτης Φωτιάδης δημοσιεύει στην Κωνσταντινούπολη το έργο του, «Το Γλωσσικόν ζήτημα κ' η Εκπαιδευτική μας Αναγέννησις», προτείνοντας μια νέα προοπτική στο ζήτημα της γλώσσας και της εκπαίδευσης: τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό. Μέσα από την αποσπασματική έκδοσή του σε έξι επιστολές, στην εφημερίδα Ταχυδρόμος, επιχείρησε να περιγράψει ότι η πνευματική αναγέννηση ενός λαού εξαρτάται από την παιδεία του, η οποία, με τη σειρά της, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γλώσσα που διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο. Επομένως, το γλωσσικό πρόβλημα ήταν ταυτόχρονα εκπαιδευτικό, αλλά και εθνικό. Η επισήμανση αυτή, καθώς και η ανάδειξη των προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος της εποχής, έφεραν για πρώτη φορά στο επίκεντρο το παιδί και τη μόρφωσή του. Έτσι, χάρη στον Φώτη Φωτιάδη, άρχισε να γίνεται λόγος για τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό και τις θετικές πτυχές του. Η προσπάθειά του αυτή τον εντάσσει στις μορφές του νέου ελληνισμού, που αγωνίστηκαν για μια ουσιαστική παιδεία και δημιούργησαν νέες προοπτικές στον χώρο της ελληνική εκπαίδευσης.

Tο 1906, ο N. Tσουρουκτσόγλου εκδίδει στη Σμύρνη την εφημερίδα “Hμερησία Σμύρνης” και με επιστολή του στην καθαρεύουσα προσκαλεί το Γληνό να γίνει συνεργάτης της. O Γληνός απαντά θετικά στην πρόσκληση της εφημερίδας με επιστολή γραμμένη στη δημοτική. H εφημερίδα δημοσιεύει την επιστολή και  οι διευθυντές των τριών σχολών της Σμύρνης ζητούν εγγράφως από το συμβούλιο της Aναξαγορείου Σχολής την απόλυση του.

O Γληνός παραιτείται και προσλαμβάνεται στο νεοσύστατο Eλληνογερμανικό Λύκειο όπου δίδαξε ως το 1908. Eκεί είχε μαθητή τον Γ. Kορδάτο, που γράφει για το Δημήτρη Γληνό:

«O κ. Διευθυντής είχε δίκαιο. O Γληνός ήταν κάτι παραπάνω από γόης στη διδασκαλία του. Δε θυμάμαι κανέναν άλλο καθηγητή να μου κάνει τέτοια εντύπωση. Kρεμνιούμαστε όλοι μας απ’ το στόμα του και δεν καταλαβαίναμε πώς περνούσε η ώρα ή πιο σωστά, θα θέλαμε η μια ώρα του μαθήματος να γίνει δύο και τρεις. Όχι μόνο δεν κούραζε αλλά και έκανε τη γραμματική και το συνταχτικό ευχάριστο μάθημα, ήταν παιχνίδε όπως τα δίδασκε.

Έπειτα και στο μάθημα των εκθέσεων πρόσεχε πολύ. Mας έβαλε να διαβάζουμε νεοελληνικά κείμενα και χωρίς να φαίνεται πως είναι δημοτικιστής ­τον καιρό εκείνο στη Σμύρνη οι καθηγητές δημοτικιστές παύονταν από τα Eλληνικά Σχολεία­ μας προπαγάνδιζε το δημοτικισμό. Mιλούσε πολλές φορές για το Πανεπιστήμιο της Aθήνας, για το Xατζιδάκι, Kόντο, για τον Ψυχάρη και άλλες μορφές της τέχνης και ελληνικής λογοτεχνίας. Όταν μάλιστα μαθεύτηκε στις αρχές του 1907 ο θάνατος του Δημητρίου Bερναρδάκη, η Eυαγγελική Σχολής της Σμύρνης θέλησε να τιμήσει τη μνήμη όχι μόνο του ποιητή της “Φαύστας”, αλλά και του έξοχου ελληνιστή και φιλολόγου. Ωστόσο κανένας απ’ τους καθηγητές της δεν ήθελαν να μιλήσουν στο φιλολογικό μνημόσυνο που θα γινόταν. Ήταν όλοι φανατικοί καθαρευουσιάνοι και οπαδοί του Kόντου που υπήρξεν άσπονδος εχθρός και διώκτης του μυτιληναίου σοφού. Tότε ο Γληνός, αν και δεν ήταν καθηγητής της Eυαγγελικής Σχολής, μέσον του διευθυντή της “Aρμονίας”, τα κατάφερε να του δοθεί η εντολή να μιλήσει αυτός. Ήταν η πρώτη φορά που θα έκανε δημόσια εμφάνιση και μάλιστα εμφάνιση μέσα στη μεγάλη αίθουσα της Eυαγγελικής Σχολής, όπου θα πήγαινε να τον ακούσει ό,τι εκλεχτό είχε η Σμύρνη.

H αίθουσα ήταν γιομάτη, πατείς με πατώ σε. Φυσικά δεν έλειπεν η τάξη μας. Mόνο δυο τρία πλουσιόπαιδα δεν ήρθαν. Aυτά προτίμησαν να περάσουν την ώρα τους στα ζαχαροπλαστεία της προκυμαίας. Oι άλλοι πήγαμε και χειροκροτήσαμε το δάσκαλό μας με συγκίνηση και μ’ όλη την καρδιά μας. H ομιλία του ήταν μυσταγωγία και κεραυνός μαζί».

ο Γιώργος ο Εμιρζάς, είχε πάει στην Οδησσό και έκανε ένα ντοκυμαντέρ για την ιστορία της. Όταν προβλήθηκε στην ΕΡΤ, ακουσα έναν που μιλούσε Ελληνικά να λέει :

- (Την μεγαλύτερη απογοήτευση που δεχθήκαμε, όταν κάναμε την επανάσταση, ήταν απο εσάς τους Ελληνες που στείλατε στρατό για να μας πολεμήσετε. Εμείς μεγαλώσαμε με την ιστορία της Ελλάδας και την μυθολογία της. Αγαπούσαμε τους Έλληνες και δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε με τίποτα, ότι θα το κάνετε αυτό.)

https://archive.ert.gr/75798/

Διαβάζω απο την Βικιπαιδεία.

( Η συμμετοχή της Ελλάδος στην εκστρατεία αυτή αποφασίστηκε από τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και την κυβέρνησή του, που τελούσε από τον Ιούνιο του 1917 χωρίς την παρουσία αντιπολίτευσης.

Η εκστρατεία αυτή όχι μόνο υπήρξε ατυχής αλλά και πολύ καταστροφική για τον ελληνογενή πληθυσμό όλης της εκεί και γύρω περιοχής, από τα αντίποινα που ακολούθησαν στη συνέχεια σε βάρος του, με δολοφονίες, καταστροφές, διωγμούς, εκτοπίσεις κλπ.")

Σήμερα ο Μητσοτάκης κάνει το ίδιο. Υπάκουος μέχρι σιχαμάρας στους αιώνιους καταστροφείς της πατρίδας μας Γερμανούς Άγγλους, Αμερικάνους ( Βάλε και Γάλλους, δεν έχουν κάνει λιγότερα εις βάρος μας) στέλνει πολεμικό υλικό κατα της Ρωσίας, εμπλέκοντας την χώρα μας στον πόλεμο της Ουκρανίας, χωρίς να υπολογίζει τα αντίποινα. Μια ακόμα προδοσία είς βάρος τον Ελληνικού λαου και της πατρίδας μας

η ολέθρια εκστρατεία

1919-Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με ΕΝΤΟΛΗ των Γάλλων, στέλνει Έλληνες στρατιώτες και πολεμικό στόλο στην Ουκρανία....ενώ μολις έναν χρονο πριν..... η Σοβιετική Δημοκρατια είχε απαλλαξει την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα.

http://www.delfini1922.gr/mikrasiatika_13.php

Σάββατο, 4 Μαΐου 1919: Η εφημερίδα Το Φως της Θεσσαλονίκης αναγγέλλει το «ευφρόσυνο γεγονός» της κατάληψης της Σμύρνης

https://www.kaliterilamia.gr/2020/03/blog-post_5398.html

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ -ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΠΤΩΣΕΙΣ ,ΓΕΝΗ ,ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΕΧΟΥΝ:

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΕΧΟΥΝ:

ΠΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ  ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

 

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ,ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

 ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ Ε΄ΤΑΞΗΣ 

Το φως είναι ενέργεια.

 ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ - ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΙΝΣΤΑΪΝ

 

O Ήλιος είναι η σημαντικότερη 

πηγή φωτός για τη Γη.

Χωρίς το φως του δε θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας.

Τίποτε δεν μπορεί να κινηθεί πιο γρήγορα από το φως! 

Το βασικό αυτό νόμο της φυσικής διατύπωσε πρώτος ο Γερμανός φυσικός Albert Einstein. Η ταχύτητα με την οποία κινείται το φως είναι τόσο μεγάλη, που δυσκολευόμαστε να την αντιληφθούμε.

Το φως διανύει σε ένα δευτερόλεπτο 300.000 χιλιόμετρα

        1δ

  --------------

300.000χλμ

ΔΗΛ ΣΤΟ ΈΝΑ ΛΕΠΤΟ ΠΟΣΑ  ΧΛΜ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΎΣΕΙ  ;;;;;;.................

ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ  ΠΟΣΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΥΣΕΙ..............      ;;;;;;;

Το ηλιακό φως, αν και φαίνεται λευκό, στην πραγματικότητα είναι μίγμα πολλών χρωμάτων. Τα χρώματα αυτά είναι με τη σειρά: 

ερυθρό (κόκκινο), πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο,

 κυανό ( μπλε ), και ιώδες ( μοβ ) και αποτελούν το λεγόμενο

φάσμα του λευκού φωτός. 

Η ανακάλυψη έγινε από τον Άγγλο φυσικό και μαθηματικό Νεύτωνα το 17ο αιώνα.

 Δίσκος του Νεύτωνα.

-Β΄ Πολιορκία του Μεσολογγίου – ΕΞΟΔΟΣ (1825-1826)-ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ-ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

 Το Μεσολόγγι βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, γι’ αυτό και οι Τούρκοι δεν ήθελαν να το αφήσουν στα χέρια των επαναστατών. Έτσι, τρία χρόνια μετά την πολιορκία του 1822, ο Κιουταχής ξεκίνησε από την Λάρισα με 20.000 στρατιώτες για την κατάληψη της πόλης. Η διαταγή ήταν σαφής: «Το Μεσολόγγι έπρεπε να ανακαταληφθεί από τους Τούρκους».

Πράγματι, στις 15 Απριλίου 1825 ο Κιουταχής στρατοπέδευσε στον κάμπο έξω από το Μεσολόγγι και ξεκίνησε τις επιθέσεις. Ταυτόχρονα, απέκλεισε τους Μεσολογγίτες και από την θάλασσα.

Παρ’ όλα αυτά, ο Ανδρέας Μιαούλης με τα καράβια του κατόρθωνε να σπάει τον αποκλεισμό και να ανεφοδιάζει τους πολιορκημένους. Παράλληλα, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τους άντρες του και ο Κίτσος Τζαβέλας με τους Σουλιώτες του είχαν πιάσει τους γύρω λόφους και έκαναν ξαφνικές επιθέσεις στους Τούρκους.

Ο Κιουταχής έκανε αρκετές προσπάθειες να συνθηκολογήσουν οι Μεσολογγίτες και να του παραδώσουν την πόλη. Η απάντηση που έπαιρνε ήταν αρκετά σαφής:

 «Τα κλειδιά της πόλης είναι πάνω στα κανόνια μας. Έλα να τα πάρεις!». 

Ταυτόχρονα, όλες οι επιθέσεις των Τούρκων τελείωναν χωρίς επιτυχία, με τους νεκρούς τους να είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς των Ελλήνων.

Μετά από όλα αυτά αποσύρθηκαν στις γύρω περιοχές, περιμένοντας την βοήθεια του Ιμπραήμ, του ικανότατου Αιγύπτιου στρατιωτικού ο οποίος, δυστυχώς για τους Έλληνες, είχε πολύ καλά οργανωμένο και εξοπλισμένο στρατό.

Ο Ιμπραήμ εμφανίστηκε τον Νοέμβριο του 1825 ειρωνευόμενος τον Κιουταχή («Εννέα μήνες δεν μπόρεσες να κατακτήσεις έναν φράχτη! Εγώ σε δυο βδομάδες θα τα έχω καταφέρει!»).

Ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός και στόλος, ενωμένος, απέκλεισαν από στεριά και θάλασσα το Μεσολόγγι. Η κατάσταση άρχισε να γίνεται δύσκολη για τους πολιορκημένους. Αφού τελείωσαν οι τροφές, αναγκάστηκαν να φάνε  γάτες, σκύλους, ποντίκια και οτιδήποτε ζωντανό. Για χόρτα, έτρωγαν αρμυρίκια της θάλασσας (κάτι πολύ πικρά χόρτα, τα οποία έβραζαν με λασπόνερα που έπαιρναν από το έδαφος, αφού ο Ιμπραήμ τούς είχε κόψει τις παροχές νερού).

Ακόμη και έτσι, πάντως, έκαναν ξαφνικές επιθέσεις στους Τούρκους προξενώντας τους μεγάλες καταστροφές και ρίχνοντάς τους το ηθικό.

Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι αποφάσισαν να κάνουν Έξοδο. Στις 10 Απριλίου 1826, Σάββατο του Λαζάρου βράδυ, τρεις φάλαγγες βγήκαν αθόρυβα από τις πύλες, με σκοπό να περάσουν μέσα από τις γραμμές των εχθρών και να ξεφύγουν προς την ελευθερία.

Οι Τούρκοι όμως ήταν ειδοποιημένοι και τους περίμεναν. Άρχισε μεγάλο φονικό. Περισσότεροι από τους μισούς που πήραν μέρος στην Έξοδο σκοτώθηκαν. Όσοι είχαν μείνει μέσα στην πόλη, είχαν ζωστεί με πυρομαχικά και, όταν πλησίαζαν Τούρκοι να τους σκοτώσουν, έβαζαν φωτιά και ανατινάζονταν όλοι μαζί.

Η ηρωική Έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων δημιούργησε ένα ισχυρότατο φιλελληνικό ρεύμα, αφού συγκλόνισε τους λαούς της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι πίεζαν τις κυβερνήσεις τους να μεταστραφούν υπέρ των Ελλήνων.

Παρ' όλο που εξαιτίας του Εμφυλίου και των ικανοτήτων του Ιμπραήμ η Επανάσταση είχε σχεδόν σβήσει, η Απελευθέρωση αχνοφαινόταν να πλησιάζει...

Ερωτήσεις κατανόησης

Γιατί ο σουλτάνος έδωσε τέτοια ρητή διαταγή στον Κιουταχή να καταλάβει το Μεσολόγγι; Γιατί ήταν τόσο σημαντική η πόλη; Για την απάντηση συμβουλευτείτε και τον γεωγραφικό σας άτλαντα.

Περιγράψτε με λίγα λόγια την α΄ φάση της πολιορκίας (μέχρι να έρθει ο Ιμπραήμ).

Πώς κρίνετε την στάση των Μεσολογγιτών απέναντι στις προτάσεις του Κιουταχή για συνθηκολόγηση;

Περιγράψτε με λίγα λόγια την β΄ φάση της πολιορκίας (από τον Ιμπραήμ) μέχρι την Έξοδο.

Γιατί, νομίζετε, η Έξοδος θεωρήθηκε το συγκλονιστικότερο γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης, όχι μόνον από εμάς τους Έλληνες, αλλά και από τους άλλους λαούς;

Ο αγώνας γύρω από την Ακρόπολη

Μετά την πτώση του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής πήρε τον δρόμο για την Αττική. Τον Αύγουστο κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη, την οποίαν υπερασπιζόταν ο Γιάννης Γκούρας με τους στρατιώτες του.

Η κυβέρνηση τις δύσκολες εκείνες ώρες διόρισε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, παλιό κλεφταρματολό και πολύ ικανό και έμπειρο οπλαρχηγό, ως αρχιστράτηγο Στερεάς Ελλάδας.

Ο Καραϊσκάκης με διάφορες μάχες που έδινε εναντίον των Οθωμανών, όπως την μάχη της Αράχοβας (Νοέμβριος 1826) και την μάχη του Διστόμου (Ιανουάριος 1827), προσπαθούσε να κρατά σε αναβρασμό ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα: οι Έλληνες είχαν πληροφορίες πως μόνον οι επαναστατημένες περιοχές θα συμπεριλαμβάνονταν στο ελληνικό κράτος, όταν αυτό αναγνωριζόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Στις αρχές του 1827 ο Καραϊσκάκης κατέβηκε στην Αττική, για να βοηθήσει τους πολιορκημένους της Ακρόπολης.

Η φρουρά της αμυνόταν αρκετά αποτελεσματικά, κάνοντας νυχτερινές εξόδους εναντίον θέσεων των Οθωμανών και κατασκευάζοντας υπόγειες στοές (λαγούμια) κάτω από τα μέρη που στρατοπέδευαν οι εχθροί, τις οποίες γέμισαν με μπαρούτι και ανατίναζαν.

Τον Μάρτιο του 1827 η κυβέρνηση διόρισε αρχηγούς του στρατού και του στόλου τους Άγγλους Τσωρτς και Κόχραν, αντίστοιχα. Αυτό προκάλεσε δυσαρέσκεια ανάμεσα στους Έλληνες στρατιωτικούς, αφού διαισθάνονταν πως η κυβέρνηση προσπαθούσε να τους παραμερίσει και να μειώσει τον ρόλο τους.

Οι δύο Άγγλοι αποφάσισαν, παρά την αντίθετη γνώμη του Καραϊσκάκη, κατά μέτωπον επίθεση εναντίον του στρατού του Κιουταχή.

Ωστόσο, στις 22 Απριλίου 1827 οι Έλληνες αγωνιστές παράκουσαν τις εντολές και αιφνιδίασαν το τουρκικό στρατόπεδο. Μόλις πληροφορήθηκε ο Καραϊσκάκης την επίθεση, βγήκε από τη σκηνή του, άρρωστος και με πυρετό, όρμησε με το άλογό του στον τόπο της σύγκρουσης, προσπαθώντας να αποτρέψει την μάχη.

 Εκεί όμως ένα βόλι τον τραυμάτισε θανάσιμα. Την επόμενη ημέρα, στις 23 Απριλίου 1827, ξεψύχησε.Ο Κολοκοτρώνης, που τον αγαπούσε σαν παιδί του, τον είχε προειδοποιήσει να φυλάγεται και να μην διακινδυνεύει τη ζωή του σε ασήμαντες αψιμαχίες, διότι ήταν ηγέτης και από αυτόν εξαρτιόνταν το ασκέρι του και ο αγώνας. Δυστυχώς, ο Ρουμελιώτης ήρωας διάβασε το γράμμα του Γέρου όταν ξεψυχούσε.

Ο ξαφνικός χαμός του έριξε το ηθικό των πολεμιστών. Η μάχη που ακολούθησε, στην περιοχή του Αναλάτου (κοντά στην Νέα Σμύρνη), κατέληξε σε μεγάλη καταστροφή των Ελλήνων.

Τον Μάιο του 1827 η Ακρόπολη παραδόθηκε στους Τούρκους πολιορκητές της.

Η Στερεά Ελλάδα και το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου βρισκόταν ξανά κάτω από την κατοχή των Οθωμανών.

Η Επανάσταση είχε σχεδόν σβήσει.

Ερωτήσεις κατανόησης

Ποιες ήταν οι ενέργειες του Κιουταχή μετά την κατάληψη του Μεσολογγίου;

Για ποιον λόγο προσπαθούσε τόσον καιρό (περίπου 10 μήνες) να καταλάβει (ο Κιουταχής) την Ακρόπολη;

Ποιος διορίστηκε αρχιστράτηγος; Ποιες ήταν οι κινήσεις του;

Τι ήταν οι λαγουμιτζήδες; Ποια ήταν η βοήθειά τους στις μάχες εναντίον των Τούρκων;

Ποιο ήταν το πρόβλημα των οπλαρχηγών με τους δύο Άγγλους στρατιωτικούς που ανέλαβαν την αρχηγία; Γιατί είχαν παρεξηγηθεί οι Έλληνες στρατιωτικοί;

Πώς πέθανε ο Καραϊσκάκης;

Γιατί πιστεύετε πως έπαθε πανωλεθρία ο ελληνικός στρατός στην μάχη του Αναλάτου;

Γιατί ήταν χρήσιμο να υπάρχουν, έστω και μικρές, επαναστατικές εστίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας;

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· 
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι’ η μάνα το ζηλεύει.»

Σχολιάστε, με αφορμή τους συγκλονιστικούς αυτούς στίχους του Διονύσιου Σολωμού (“Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”) την κατάσταση στην οποίαν βρίσκονταν οι Μεσολογγίτες τον Απρίλιο του 1826.

Το απόσπασμα αυτό είναι από το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», που το σχεδίασε ο ποιητής τρεις φορές, χωρίς να το ολοκληρώσει. Είναι Απρίλιος του 1826. Οι Τούρκοι πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι κάτοικοι αρνούνται να παραδοθούν. Περνάνε φρικτές στιγμές. Yποφέρουν από πείνα και αρρώστιες. Κι είναι άνοιξη. Η φύση, γεμάτη ζωή, είναι σαν να θέλει να παρασύρει τους πολιορκημένους με την ομορφιά της. Οι πολιορκημένοι όμως βάζουν το χρέος για την πατρίδα πάνω από τη ζωή τους.