ΕΝΟΤΗΤΑ Α΄ – Κεφάλαιο 1 Ο Μεσαίωνας

https://www.ducksters.com/history/middle_ages/daily_life_in_the_middle_ages.php

2.Εισαγωγή Από τον Μεσαίωνα στα νεότερα χρόνια 

Το 476 μ.Χ. οι Γότθοι, μετά από πολιορκία, κατέλαβαν την Ρώμη. Όταν έφυγαν, το παλαιό Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος ήταν διαλυμένο.

 Η ημερομηνία εκείνη καθιερώθηκε να δείχνει το τέλος μιας εποχής, της αρχαιότητας, και την αρχή μιας νέας, του Μεσαίωνα.

 Μεσαίωνα ονομάζουμε την χρονική περίοδο από τον 5ο αι. μ.Χ. μέχρι περίπου τον 15ο αι. μ.Χ. 

Ο Μεσαίωνας ξεκίνησε με την παρακμή των αρχαίων μεγάλων πόλεων και της αρχαίας θρησκείας.

 Μαζί μ’ αυτά, χάθηκε και ο αρχαίος τρόπος ζωής. 

Η Εκκλησία  εκείνη την εποχή απέκτησε πολύ μεγάλη δύναμη. Οι αρμοδιότητές της δεν περιορίζονταν μόνο σε θρησκευτικά ζητήματα, αλλά απλώνονταν και σε πολλές δραστηριότητες της καθημερινής ζωής και επηρέαζαν αποφασιστικά τους αυτοκράτορες και τους βασιλείς. Τα μοναστήρια είχαν στην ιδιοκτησία τους μεγάλες εκτάσεις γης και είχαν συγκεντρώσει μεγάλο πλούτο. Τους τελευταίους αιώνες του Μεσαίωνα η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία θέσπισε την Ιερά Εξέταση, ένα “ιερό” δικαστήριο που τιμωρούσε με αυστηρές ποινές όσους θεωρούσε αιρετικούς. 

Η οικονομία εκείνα τα χρόνια ήταν αγροτική, δηλαδή στηριζόταν στην γεωργική παραγωγή.

Τα τελευταία χρόνια του Μεσαίωνα (11ο με 14ο αιώνα) εμφανίζεται το φεουδαρχικό σύστημα (κατά το οποίο η γη ήταν μοιρασμένη ανάμεσα σε λίγους πλούσιους αριστοκράτες, τους φεουδάρχες. Αυτοί οι φεουδάρχες στον μέσο μεσαίωνα εξελίχτηκαν σε αυτούς που αποκαλούμε ιππότες.  

Ζούσαν σε μεγάλα κάστρα

Οι φτωχοί χωρικοί έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης αυτών). Οι φτωχοί που έχαναν τα κτήματά τους όταν δεν είχαν να πληρώσουν τους φόρους, γίνονταν δουλοπάροικοι στα κτήματα των πλουσίων. Οι δουλοπάροικοι ζούσαν σε κατάσταση μεγάλης φτώχειας και καταπίεσης. Στην καθημερινή ζωή, εξαιτίας του χαμηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου των ανθρώπων, κυριαρχούσαν οι δεισιδαιμονίες, οι προλήψεις, οι θρύλοι, οι δοξασίες. 

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Βέβαια, ο Μεσαίωνας δεν ήταν ολόκληρος μια άσχημη περίοδος: 

Οι Ίσαυροι και οι Μακεδόνες για παράδειγμα, στην βασιλεία των οποίων το Βυζάντιο γνώρισε περιόδους ακμής, βασίλεψαν εκείνα τα χρόνια. Τότε επίσης δημιουργήθηκαν και τα πρώτα πανεπιστήμια: το Πανδιδακτήριο της Κωνσταντινούπολης τον 5ο αιώνα και το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια τον 12ο αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε πολύ λίγες ιστορικές πληροφορίες για εκείνη την εποχή. Γι’ αυτό, τα χρόνια του Μεσαίωνα τα ονομάζουμε και "σκοτεινά χρόνια". 

Ερωτήσεις κατανόησης 

1. Ποια χρονική στιγµή οριοθετεί την έναρξη του Μεσαίωνα; 

2. Πόσα χρόνια περίπου διήρκησε ο Μεσαίωνας; 

3. Πώς ξέρουµε ότι η θρησκεία είχε πολύ µεγάλη δύναµη κατά την περίοδο του Μεσαίωνα; 

4. Τι ήταν η Ιερά Εξέταση; 

5. Οι αγρότες τον Μεσαίωνα βρίσκονταν σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση από τους αγρότες της αρχαιότητας; 

6. Τι είναι το φεουδαρχικό σύστηµα; 

7. Γιατί ονοµάζουµε τον Μεσαίωνα ως “σκοτεινή” εποχή; 

8. Όταν ακούµε την λέξη «Μεσαίωνας», φέρνουµε στο µυαλό µας µια πολύ άσχηµη περίοδο, µε φτώχεια, καταπίεση, αµορφωσιά, βασανιστήρια για όσους αντιδρούσαν, κλπ. Τι επιχειρήµατα µπορούµε να βρούµε που να δείχνουν πως δεν ήταν όλη η διάρκεια του Μεσαίωνα έτσι; 

τα παιχνίδια    στον Μεσαίωνα

Η κοινωνική τάξη και η οικονομική δυνατότητα καθόρισαν τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά. 

Τα παιδιά των χωρικών χρησιμοποιούσαν ό,τι έβρισκαν για παιχνίδια ή έφτιαχναν παιχνίδια.

Τα παιδιά των Ευγενών  μπορούσαν να παίξουν παιχνίδια που απαιτούσαν συγκεκριμένο εξοπλισμό όπως μπάλες, ρακέτες ή δίχτυα.

https://castle.eiu.edu/reading/MEDIEVALGAMES.pdf

Πήγαιναν σχολείο;Τι έτρωγαν;Τι φορούσαν; ;;;;;;

Πώς ήταν τα σπίτια τους;  ;;;;;

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΝ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΝ «ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΙ». ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΛΕΓΑΝ  ΤΑ ΕΙΔΗ ΡΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΥΛΙΚΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ.

Αν και συχνά σκεφτόμαστε εικόνες μεγάλων κάστρων όταν σκεφτόμαστε τον Μεσαίωνα, οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε μικρά σπίτια ενός ή δύο δωματίων. Αυτά τα σπίτια είχαν πολύ κόσμο και συνήθως όλοι κοιμόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο. Τα ζώα της οικογένειας, όπως μια αγελάδα, μπορεί επίσης να ζουσαν  μέσα στο σπίτι. Το σπίτι ήταν συνήθως σκοτεινό,με  καπνό από τη φωτιά και άβολο.

Η Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα – Ο Χαρίλαος Τρικούπης

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ

ΥΓ. σχολειο   ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ

 Από το 1879 έως το 1893 η Ελλάδα συνήψε -πήρε 

9 δάνεια από το εξωτερικό, εκ των οποίων τα 8 ήταν επίτευγμα των κυβερνήσεων του Τρικούπη. ...ένα δάνειο κάθε ενάμιση χρόνο.

Οι συστηματικοί δανειστές της Ελλάδας ήταν οι οίκοι "Hampro" του Λονδίνου, το "Comptoir d' Escompt" του Παρισιού και η "National bank Fur Deutschland" του Βερολίνου.

 Το ποσό αυτών των δανείων έφτασε συνολικά τα 640 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.Στην ΕΛΛΑΔΑ   έφτασαν τα 465,2 εκατομμύρια.

Η Ελλάδα μέσα σε μια δεκαετία είχε επιστρέψει στους δανειστές της αυτά που πραγματικά είχε δανειστεί. 

Τα επιτόκια στην Ευρώπη ήταν κάτω από 2%, στην Ελλάδα έφταναν το 8% με 9%.

Μετά ην ήττα της χώρας, οι μεγάλες δυναμεις την υποχρέωσαν να πληρώσει πολεμική αποζημίωση στην Τουρκία  95 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.

Υστερα, προθυμοποιήθηκαν να παραχωρήσουν αυτό το δάνειο με αντάλλαγμα τον Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο - ΔΟΕ της χώρας μας.

 Προς τον σκοπόν τούτον θέλει ιδρυθή εν Αθήναις Διεθνής Επιτροπή εξ αντιπροσώπων των μεσολαβησασών δυνάμεων. 

Η Ελλάδα παραχώρησε στο ΔΟΕ τις εξής πηγές εσόδων: Τα μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σιγαρόχαρτου, Ναξίας σμύριδος. Σε περίπτωση δε που δεν αρκούσαν αυτές οι πηγές εσόδων, στο ΔΟΕ εκχωρούνταν και οι ακόλουθες: Δασμοί των τελωνείων Λαυρίου, Πατρών, Βόλου και Κέρκυρας. Τέλος στο ΔΟΕ δόθηκε επίσης και η εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών .

("Ιστορία του Ελληνικού Εθνους",  ΙΔ, σελ. 164).

8 Απριλίου 1896: Η ιστορική εξέγερση των μεταλλωρύχων του Λαυρίου

Η βασιλεία του Γεωργίου Α΄ Γλύξμπουργκ

Μετά την έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα επικράτησε μία περίοδος έντονης αναταραχής. Τελικά οι Άγγλοι επέβαλαν το 1863 στην χώρα μας ως βασιλιά τον Δανό πρίγκιπα Γεώργιο Α΄, της

δυναστείας των Γλύξμπουργκ (η οποία θα ταλαιπωρούσε την χώρα για 111 χρόνια, μέχρι το 1974, οπότε με δημοψήφισμα ο λαός κατάργησε τον θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα.)

 Ο βασιλιάς ήρθε με δώρο: τα Επτάνησα. Βέβαια, η Αγγλία που τα παραχώρησε στην πραγματικότητα τα "ξεφορτωνόταν", αφού τα προβλήματα που της δημιουργούσαν με τις συνεχείς εξεγέρσεις τους ήταν μεγαλύτερα από τα οφέλη που είχε κρατώντας τα στην κυριαρχία της. 

Τον ίδιο χρόνο που ήρθε ο Γεώργιος ψηφίστηκε και το νέο σύνταγμα, από τα πιο προοδευτικά της εποχής του, με το οποίο περιοριζόταν η δύναμη του βασιλιά και η Ελλάδα ανακηρύχθηκε βασιλευόμενη δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, όμως, ο βασιλιάς ανεπίσημα συνέχισε να διαμορφώνει τις πολιτικές εξελίξεις, παύοντας και διορίζοντας κυβερνήσεις της επιλογής του. Για να δοθεί τέλος σ’ αυτήν την αστάθεια, με εισήγηση του Χαριλάου Τρικούπη (πολιτικού και αρχηγού της αντιπολίτευσης) το 1875 καθιερώθηκε η Αρχή της Δεδηλωμένης. Σύμφωνα με αυτήν ο βασιλιάς ήταν υποχρεωμένος να αναθέτει τον σχηματισμό κυβέρνησης στον αρχηγό του κόμματος που είχε την πλειοψηφία στην βουλή και όχι σε όπου ήθελε εκείνος, όπως ίσχυε μέχρι τότε.

Ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα της εποχής ήταν πως πολύ λίγοι άνθρωποι (οι τσιφλικάδες: τσιφλίκι: μεγάλη έκταση γης που ανήκει σε έναν μόνον άνθρωπο) κατείχαν την περισσότερη καλλιεργήσιμη γη της χώρας. Ο Γεώργιος, για να περιορίσει το φαινόμενο αυτό και να μειώσει τον κίνδυνο εξεγέρσεων των φτωχών κολλήγων, άρχισε να παραχωρεί εθνικά κτήματα σε ακτήμονες γεωργούς. Από τότε, η μικρή γεωργική ιδιοκτησία που την καλλιεργεί μία οικογένεια θα κυριαρχήσει στην ελληνική αγροτική οικογένεια. Η αγροτική παραγωγή συνέχισε να είναι η κύρια απασχόληση των Ελλήνων, αφού 8 στους 10 εκείνη την περίοδο ήταν αγρότες. 

Μετά το 1860 άρχισαν να αναπτύσσονται η ναυτιλία και η βιοτεχνία, καθώς και να δημιουργούνται τα πρώτα εργοστάσια. Η ανάπτυξη της οικονομίας έφερε την αστυφιλία. Πολλοί άνθρωποι εγκατέλειπαν τα χωριά τους για να εργαστούν στις πόλεις. Η Αθήνα το 1870 είχε περίπου 70.000 κατοίκους, στριμωγμένους σε μικρά και φτωχικά σπιτάκια. 

Ο Γεώργιος Α΄ δολοφονήθηκε το 1913, σε μία επίσκεψή του στην Θεσσαλονίκη

. Αλυτρωτισμός - Μεγάλη Ιδέα 

Κατά την περίοδο της βασιλείας του διαδόθηκε στον ελληνικό κόσμο ο αλυτρωτισμός και η Μεγάλη Ιδέα. Η Μεγάλη Ιδέα ήταν ένα εθνικό ιδεώδες που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και υποστήριζε πως η Ελλάδα έπρεπε να απελευθερώσει τις περιοχές στις οποίες ζούσαν Έλληνες και που βρίσκονταν ακόμη κάτω από την κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και να μεγαλώσει όσο μπορούσε περισσότερο τα γεωγραφικά όριά της. Το κίνημα που διαπνεόταν από την Μεγάλη Ιδέα ονομάστηκε αλυτρωτισμός.

Η άφιξη του πλοίου "Ελλάς"(πρώην "Αμαλία") που έφερε το βασιλιά Γεώργιο στην Ελλάδα, στο λιμάνι του Πειραιά

Το 1866 ξέσπασε επανάσταση στην Κρήτη(1866 - 1869), χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Κορυφαία στιγμή της ήταν το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου. Συγκεκριμένα στη μονή είχαν καταφύγει πολλά γυναικόπαιδα. Υπερασπιστές τους ήταν 250 αγωνιστές με αρχηγό τον Ιωάννη Δημακόπουλο και τον ηγούμενο Γαβριήλ. Εναντίον τους επιτέθηκαν στις 8 και 9 Νοεμβρίου 1866, 15.000 Τουρκοαιγύπτιοι στρατιώτες οι οποίοι μετά από 3 εφόδους κυρίευσαν το μοναστήρι, οπότε οι πολιορκημένοι ανατίναξαν την πυριτιδαποθήκη και τάφηκαν κάτω από τα ερείπια μαζί με πολλούς εχθρούς.

φανταστικές απεικονίσεις της υπεράσπισης της μονής και της εκρήξεως της πυριτιδαποθήκης

Η μονή Αρκαδίου σήμερα

Η πυριτιδαποθήκη μερικώς αναστηλωμένη

Ποια παρόμοια γεγονότα από τη φετινή ιστορία μας θυμίζει το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου;

Ο Αλεξ. Κουμουνδούρος, πέτυχε το Μάρτιο του 1871 την ψήφιση νόμου για την διανομή 2.650.000 στρεμμάτων "εθνικών γαιών", με αποτέλεσμα να αποκατασταθούν στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες χωρικοί, ως ιδιοκτήτες στη γη που καλλιεργούσαν

Η βιομηχανία δεν αναπτύχθηκε αρκετά και οι ανάγκες καλύπτονταν με εισαγωγή προϊόντων. Έτσι τα έσοδα ήταν πάντα λιγότερα από τα έξοδα, πράγμα που μας ανάγκαζε να παίρνουμε δάνεια από το εξωτερικό.

Αυτό, δυστυχώς, 150 χρόνια μετά και συνεχίζεται το ίδιο...

Αυτό όμως μεγάλωνε την εξάρτηση της χώρας μας από τις ξένες δυνάμεις και αρκετές φορές η χώρα μας αναγκάστηκε να δεχτεί όρους τόσο σε οικονομικά όσο και σε εθνικά θέματα από τις ξένες αυτές χώρες...

Στο μεταξύ, η γενιά του 1821 είχε δώσει τη θέση της σε μια νέα γενιά πολιτικών.
Η πολιτική ζωή παρά τις δυσκολίες έγινε ομαλότερη και νέοι πολιτικοί έκαναν την εμφάνισή τους. Κάποιοι από αυτούς ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης κ. ά

Δεληγιώργης, Κουμουνδούρος, Τρικούπης, 3 σπουδαίοι πρωθυπουργοί στα χρόνια της βασιλείας του Γεώργιου Α΄

Το 1875 με εισήγηση του Χαρίλαου Τρικούπη καθιερώθηκε η αρχή της δεδηλωμένης με την οποία ο βασιλιάς ανέθετε το σχηματισμό κυβέρνησης στον αρχηγό του κόμματος που είχε την πλειοψηφία στη Βουλή αφού ως τότε τον ανέθετε όπου αυτός ήθελε.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης στο βήμα της Βουλής

Η αμφίδρομη αντιπάθεια μεταξύ Γεωργίου Α΄και Γουλιέλμου Β΄ και το Αχίλλειο

Της Τέπη Πιστοφίδου

Ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Γουλιέλμος Β΄περνούσε ένα μέρος των ετήσιων διακοπών του στην Κέρκυρα περίπου για μια δεκαετία (1905-1914). Η παραμονή του στο νησί των Φαιάκων συνέπιπτε – όχι τυχαίως – με την παραμονή του βασιλέως Γεωργίου Α΄. Μεταξύ του Γεωργίου και του Γουλιέλμου οι σχέσεις δεν ήσαν αγαστές. Η παντελής έλλειψη σεβασμού εκ μέρους του Γουλιέλμου προς τους νόμους της χώρας που τον φιλοξενούσε και η έπαρσή του, προκαλούσαν στον Γεώργιο ένα έντονο συναίσθημα αντιπάθειας.


Ο κρυφός σκοπός του ήταν να καταστήσει έντονη την παρουσία του στην Ανατολική Μεσόγειο και να επιβλέπει την πολιτική κατάσταση της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Γι΄ αυτό κατέφθανε στο νησί με την θαλαμηγό του «Χοεντσόλερν» την οποία συνόδευε ολόκληρος ο γερμανικός στόλος. Μαζί του αποβιβαζόταν μια στρατιά από στρατηγούς, ακολούθους και υπασπιστές. 
Tον Μάιο του 1912, ο Γουλιέλμος αποφάσισε να πραγματοποιηθούν αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κέρκυρα χωρίς προηγουμένως να ζητήσει την άδεια από τις ελληνικές αρχές.

Το υπουργειο Παιδείας και Πολιτισμόυ απαγόρευσε την ανασκαφη και   εστειλε τηλεγραφημα στον Κάιζερ .
......Τότε  ρώτησε ο Βαγκενχάιμ τον γραμματέα  του υπουργειου, Αλεξανδρή ,ποιος το έστειλε. 

Ο Αλεξανδρής του απάντησε: « Το τηλεγράφημα αυτό στάλθηκε από τον ΝΟΜΟ. Ναι κύριε Πρέσβη, ο νόμος είναι πιο πάνω και από εμένα και από εσάς και από τον Κάιζερ ακόμη. Όσο δεν υψηλότερη θέση κατέχει κάποιος τόσο περισσότερο οφείλει να σέβεται και ν΄ακολουθεί τον νόμο. Η Ελλάς δεν είναι ως γνωστόν έδαφος γερμανικό. Ο Κάιζερ δεν έχει το δικαίωμα ν΄αρχίσει ανασκαφές αφού γνωρίζει τόσο αυτός όσο και οι αντιπρόσωποί του ότι ο νόμος το απαγορεύει σε κάθε αλλοδαπό».








Στη Θεσσαλονίκη  ο Αλέξανδρος Σχινάς πλησίασε και από μικρή απόσταση πυροβόλησε καίρια το  Ο Σχινάς συνελήφθη από δυο χωροφύλακες, που βρίσκονταν στο σημείο και ανακρίθηκε. κατάθεσή του δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Οι φάκελοι της ανάκρισης φαίνεται πως κάηκαν όταν στο ατμόπλοιο «Ελευθερία», που τους μετέφερε στον Πειραιά, εκδηλώθηκε πυρκαγιά. Η πυρκαγιά κατέστρεψε κυρίως την καμπίνα όπου φυλάσσονταν οι προανακριτικοί φάκελοι

Η Ελληνική Ανεξαρτησία

 

Οι Μεγάλες Δυνάμεις απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση 

Η Ελληνική Ανεξαρτησία 

Από την αρχή της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες προσδοκούσαν στην βοήθεια των ξένων για την απελευθέρωσή τους. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, όμως, όσες φορές αναμείχθηκαν στα εσωτερικά ζητήματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το έκαναν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα. 

Τον Μάιο του 1821 η Ιερά Συμμαχία στο Συνέδριο του Λάιμπαχ καταδίκασε έντονα την Ελληνική Επανάσταση. Από τον τρίτο όμως χρόνο του Αγώνα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει.

 ▪ Το φιλελληνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, 

▪ ο ανταγωνισμός και τα διαφορετικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων πάνω στην βαλκανική χερσόνησο,

 ▪ η επιθυμία της κάθε Δύναμης χωριστά να αποκτήσει έλεγχο επάνω στα μελλοντικά κράτη που θα δημιουργούνταν από την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας 

▪ και οι επιτυχίες των επαναστατημένων Ελλήνων, έκαναν τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες να πάρουν σιγά-σιγά θέση υπέρ του ελληνικού Αγώνα. 

Τον Απρίλιο του 1826 (δύο εβδομάδες πριν την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου) η Αγγλία και η Ρωσία υπέγραψαν το πρωτόκολλο της Πετρούπολης. Ήταν η πρώτη φορά που σε κάποιο επίσημο διπλωματικό έγγραφο αναφερόταν το όνομα "Ελλάδα". 

Στις 6 Ιουλίου 1827 η Ρωσία, η Αγγλία και η Γαλλία υπέγραψαν την Συνθήκη του Λονδίνου, με την οποίαν αποφάσιζαν να δημιουργηθεί ένα μικρό ελληνικό κράτος, αυτόνομο αλλά με φορολογική υποτέλεια στον σουλτάνο, και υποχρέωναν τους Οθωμανούς να την εφαρμόσουν. 

Η άρνηση των Οθωμανών να εφαρμόσουν την συνθήκη οδήγησε στην ναυμαχία του Ναβαρίνου, το πρώτο πολεμικό γεγονός που έδειξε επίσημα την επιθυμία των Μεγάλων Δυνάμεων να επέμβουν υπέρ των Ελλήνων.

Στις 3 Φεβρουαρίου 1830, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου που υπεγράφη μεταξύ Ρωσίας, Αγγλίας και Γαλλίας αναγνωρίστηκε επίσημα η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος, περιλαμβάνοντας την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, τις Σποράδες, την Εύβοια και την Στερεά μέχρι την γραμμή Αχελώου – Σπερχειού.

 Η 3η Φεβρουαρίου 1830 είναι η γενέθλια ημερομηνία του ελληνικού κράτους.

Στις 30 Αυγούστου 1832, με καινούριο Πρωτόκολλο στο Λονδίνο, έγινε ο τελικός διακανονισμός των συνόρων: Το νέο ελληνικό κράτος θα περιελάμβανε την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, την Εύβοια, τις Σποράδες και την Στερεά Ελλάδα, και θα εκτεινόταν προς τα βόρεια μέχρι την νοητή γραμμή Μαλιακού – Αμβρακικού κόλπου.

Τα σύνορα παρέμειναν σταθερά μέχρι και το 1864, οπότε και έγινε η παραχώρηση των Επτανήσων από την Αγγλία στην Ελλάδα.

Ο Καποδίστριας κυβερνήτης της Ελλάδας

 

Ενότητα Γ΄ - Κεφάλαιο 15

Γ΄ Εθνοσυνέλευση-Η ναυμαχία του Ναβαρίνου (Ναυαρίνου)

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΝ 

                                    ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΤΕΞΑΝ 

Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε τις προτάσεις αυτές και άρχισε να προετοιμάζεται, για να επιτεθεί εναντίον των νήσων που τις κρατούσαν οι Ελληνες.

«Η Συνθήκη του Λονδίνου, άσχετα αν δεν ικανοποιούσε απόλυτα τις ελληνικές βλέψεις, ήταν ο πρόλογος των κατοπινών διπλωματικών κινησεων που καταλήξανε στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους».

Οι σύμμαχοι απάντησαν στην εισβολή των Τούρκων στη Μεσσηνία στέλνοντας στις ελληνικές ακτές μια ναυτική μοίρα που κατέπλευσε στον όρμο του Ναυαρίνου, όπου ήταν ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος. Πρώτος άνοιξε πυρ ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος που ήταν μεγαλύτερος (126 πλοία απέναντι σε 27 που είχε η ενωμένη ρωσοαγγλογαλλική μοίρα). 

  Ο ΙΜΠΡΑΗΜ   ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1828  ,ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟ 

1.Η τελική έκβαση της ναυμαχίας του Ναυαρίνου ήταν, όπως αποδείχτηκε, έξω από τα σχέδια της Αγγλίας, η οποία δεν ήθελε την καταστροφή του τουρκικού στόλου, αφού έτσι θα άλλαζαν οι ναυτικές ισορροπίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Ρωσίας. Μάλιστα, ο βασιλιάς της Αγγλίας χαρακτήρισε τη ναυμαχία «θλιβερό επεισόδιο».

2.Ἡ Ναυμαχία τοῦ Ναυαρίνου  κατέστρεψε ὁλοσχερῶς τὴν ναυτικὴ ἰσχὺ τοῦ Μωχάμετ Ἄλυ. 

3.Ἀκύρωσε τὴν προοπτικὴ τῆς σουλτανικῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὸν Μωχάμετ Ἄλυ. 

Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν προοπτικὴ ἐκμηδένισαν οἱ τρεῖς Μεγάλες Δυνάμεις στὸ Ναυαρῖνο. Ἀπολύτως ἐνδεικτικὸ τῶν προθέσεων τοῦ Μωχάμετ Ἄλυ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι, μόλις τέσσερα χρόνια μετὰ τὸ Ναυαρῖνο, τὸ 1831, ὁ Ἰμπραὴμ ἐξεστράτευσε μέσῳ Σινᾶ ἐναντίον τοῦ σουλτάνου, κατέλαβε πόλεις τῆς Συρίας, συνέτριψε τὸν ὀθωμανικὸ στρατὸ στὸ Ἰκόνιο καὶ τελικῶς ἀναχαιτίστηκε στὴν Προῦσσα, λίγα χιλιόμετρα ἔξω ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπὸ γαλλικά, ἀγγλικὰ καὶ ρωσσικὰ στρατεύματα (ἡ ἴδια σύνθεση μὲ τὸ Ναυαρῖνο).

4.Ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ τὴν μετατροπὴ τῆς Αἰγύπτου σὲ ἀγγλικὴ ἀποικία καὶ τὴν διάνοιξη τῆς Διώρυγας τοῦ Σουέζ.(λίγα χρόνια μετά ) .

5.Ταυτόχρονα, ἐπιβεβαιώθηκε τὸ τέλος τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας, ἀφοῦ ἡ Αὐστρία εἶχε προσφέρει στὸν Ἰμπραὴμ μεταγωγικὰ ὥστε νὰ μεταφέρει τὰ στρατεύματά του στὴν Ἑλλάδα.

Ἑπομένως ἡ Ἑλληνικὴ Ἀνεξαρτησία ΔΕΝ προκύπτει ὡς αὐτόματο ἀποτέλεσμα τῆς Ναυμαχίας τοῦ Ναυαρίνου.

1. Αναφέρετε τις τρεις φάσεις της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης. Γιατί έγινε σε τρεις φάσεις; 

2. Ποιες ήταν οι κύριες αποφάσεις της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης;

 3. Τι όριζε η Συνθήκη του Λονδίνου (1827); Γιατί το οθωµανικό κράτος δεν συµµορφώθηκε µε τους όρους της; 

4.  Σκεφτείτε τους πρωταγωνιστές της ναυµαχίας του Ναβαρίνου και αναλύστε τους λόγους που οδήγησαν τις Μεγάλες ∆υνάµεις της εποχής να πάρουν µε τόσο καθαρό τρόπο θέση υπέρ της Ελληνικής Επανάστασης. 

1500 εως 1800

 μαυρο χρώμα η Γερμανία

--------------------------------------------------------

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ-σχολείο

γλώσσες  στον πλανήτη Γη 2023

τι παρατηρω;;;;

Κάντε κλικ στην εικόνα για να ανοίξει η εφαρμογή σε νέο παράθυρο

1827 Ο αγώνας γύρω από την Ακρόπολη

 

Η Ακρόπολη   της Αθήνας διέθετε φυσικές πηγές νερού . Επιπλέον, το Μεσαίωνα, είχαν κατασκευαστεί δεξαμενές τόσο στις πλαγιές όσο και στο ίδιο το πλάτωμα του λόφου.

Ο εφοδιασμός σε νερό  έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την έκβαση των πολιορκιών της Ακρόπολης στην Ελληνική επανάσταση.Στο διάστημα μέχρι την πολιορκία του 1826-1827 οι Έλληνες, που τώρα ήταν κάτοχοι του Ιερού βράχου, έκαναν κάποιες απαραίτητες επιδιορθώσεις και κάποιες προσθήκες στις οχυρώσεις. Η πιο σημαντική ήταν  οικοδόμηση ενός στιβαρού προμαχώνα στην ΒΔ γωνιά των οχυρώσεων.

Ο προμαχώνας αυτός οικοδομήθηκε από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, ο οποίος είχε οριστεί φρούραρχος της Αθήνας και ονομαζόταν «Ντάπια του Δυσσέα» ή «Ντάπια του Νερού». Το σημείο της κατασκευής δεν ήταν τυχαίο, καθώς στο σημείο  αυτό βρισκόταν η αρχαία κρήνη Κλεψύδρα.

Η περιοχή Βορειοδυτικά του Ιερού Βράχου. Από τα Προπύλαια διακρίνεται η Πινακοθήκη (επάνω αριστερά), και μπροστά σ’ αυτή, το Μνησίκλειο ανάλημμα, στο οποίο έχει ανοιχτεί η μεσαιωνική πύλη που οδηγούσε στην Κλεψύδρα. Πιο χαμηλά και κάτω από τη σκάλα διακρίνεται ό,τι έχει απομείνει από την «Ντάπια του νερού».

 

Σχέδιο του 1853 από τον Stilling, στο οποίο φαίνεται η Ντάπια του Νερού

Η δεύτερη πολιορκία της Ακρόπολης, αυτή τη φορά με τους Τούρκους πολιορκητές και τους Έλληνες αμυνόμενους, ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1826 και διήρκεσε ως και τον Μάιο του 1827.

Στην πρώτη φάση της πολιορκίας, οι Οθωμανοί, έχοντας πλήρη γνώση της σημασίας που είχε για τους αμυνόμενους η πηγή της Κλεψύδρας, προσπάθησαν πολλές φορές να καταστρέψουν με υπονομεύσεις τον προμαχώνα και να τον καταλάβουν εξ  εφόδου,  προσπάθειες οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία από τους Έλληνες υπερασπιστές. 

Στο διάστημα των 10 μηνών που κράτησε η πολιορκία και ο αποκλεισμός, η Κλεψύδρα, τα πηγάδια της περιοχής του Σερπεντζέ, αλλά και οι δεξαμενές της Ακρόπολης, εξασφάλισαν στους 2.250 μαχητές και αμάχους επαρκείς ποσότητες νερού  για την επιβίωση τους. Το πόσο  σημαντική ήταν η  Κλεψύδρα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, προς το τέλος της πολιορκίας, ενώ οι άλλες πηγές νερού είχαν στερέψει και οι δεξαμενές ήδη αδειάσει, η μόνη πηγή νερού που είχε μείνει ήταν η Κλεψύδρα. Το νερό που έδινε αναλογούσε σε 200 δράμια ανά άτομο (640 γραμμάρια), το οποίο έπρεπε να χρησιμοποιηθεί και για το μαγείρεμα.

Παρά το φονικό πυρ των Οθωμανικών δυνάμεων, τις ασθένειες και τις ελλείψεις σε τρόφιμα, 2.110 από τους πολιορκημένους  επέζησαν.

Το νησάκι της σωτηρίας που υπερασπίστηκε ο Νικηταράς και ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, μετά την τελευταία μάχη στην Ακρόπολη...

Ερωτήσεις κατανόησης 

1. Ποιες ήταν οι ενέργειες του Κιουταχή µετά την κατάληψη του Μεσολογγίου; 

2. Για ποιον λόγο προσπαθούσε τόσον καιρό (περίπου 10 µήνες) να καταλάβει (ο Κιουταχής) την Ακρόπολη; Ποιος διορίστηκε τότε αρχιστράτηγος; Ποιες ήταν οι κινήσεις του; 

3. Τι ήταν οι λαγουµιτζήδες; Ποια ήταν η βοήθειά τους στις µάχες εναντίον των Τούρκων; 

4. Ποιο ήταν το πρόβληµα των οπλαρχηγών µε τους δύο Άγγλους στρατιωτικούς που ανέλαβαν την αρχηγία; Γιατί είχαν παρεξηγηθεί οι Έλληνες στρατιωτικοί;

 5. Πώς πέθανε ο Καραϊσκάκης; 

6. Γιατί πιστεύετε πως έπαθε πανωλεθρία ο ελληνικός στρατός στην µάχη του Αναλάτου; 

7. Γιατί ήταν χρήσιµο να υπάρχουν, έστω και µικρές, επαναστατικές εστίες σε διάφορα µέρη της Ελλάδας;