Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022

«Αντιγόνη» Σοφοκλή

«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»
«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»
 






«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»








«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»

«Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!»

Ο φύλακας οδηγεί την Αντιγόνη και διηγείται στον Κρέοντα τον τρόπο που τη συνέλαβε. Εκείνη όχι μόνο ομολογεί την παράβαση, αλλά έχει και πλήρη συνείδηση της πράξης της. Αντιτάσσει στο βασιλιά την άγραφη και απαρασάλευτη επιταγή των θεών

 

ΚΡΕΩΝ: Ώστε τόλμησες να παραβείς το νόμο μου;

 

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Ναι, γιατί δεν τον είχε ανακηρύξει ο Ζευς… Δεν νομίζω πως οι νόμοι σου είναι αρκετά ισχυροί ώστε να επιτρέπουν σ’ έναν θνητό να παραβεί άλλους νόμους, νόμους άγραφους, ακλόνητους, θεϊκούς. Αυτοί δεν χρονολογούνται ούτε από σήμερα ούτε από χθες και κανείς δεν ξέρει τη μέρα που γεννήθηκαν»

 

ΚΡΕΩΝ: Ο εχθρός, ακόμη και νεκρός, δεν είναι ποτέ φίλος.

 Ο Κρέων καταδικάζει την Αντιγόνη σε θάνατο και εκείνη του απαντάει περήφανα.. 

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ, όχι για να μισώ!

 


«Αντιγόνη» Σοφοκλή

Tanguango quinteto ΜΟΥΣΙΚΗ
Tanguango quinteto





Ο φύλακας οδηγεί την Αντιγόνη και διηγείται στον Κρέοντα τον τρόπο που τη συνέλαβε. Εκείνη όχι μόνο ομολογεί την παράβαση, αλλά έχει και πλήρη συνείδηση της πράξης της. Αντιτάσσει στο βασιλιά την άγραφη και απαρασάλευτη επιταγή των θεών

ΚΡΕΩΝ: Ώστε τόλμησες να παραβείς το νόμο μου;

ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Ναι, γιατί δεν τον είχε ανακηρύξει ο Ζευς… Δεν νομίζω πως οι νόμοι σου είναι αρκετά ισχυροί ώστε να επιτρέπουν σ’ έναν θνητό να παραβεί άλλους νόμους, νόμους άγραφους, ακλόνητους, θεϊκούς. Αυτοί δεν χρονολογούνται ούτε από σήμερα ούτε από χθες και κανείς δεν ξέρει τη μέρα που γεννήθηκαν»

Ο Κρέων καταδικάζει την Αντιγόνη σε θάνατο και εκείνη του απαντάει περήφανα.

1821: Η Επανάσταση εξαπλώνεται

 Για να αντιμετωπίσει την Επανάσταση στο ξεκίνημά της, ο αρχηγός του οθωμανικού στρατού, Χουρσίτ πασάς, τον Απρίλιο του 1821 έστειλε εναντίον των επαναστατών τον στρατηγό του, Ομέρ Βρυώνη.

·    Η πρώτη μάχη της Επανάστασης έγινε στο Λεβίδι (χωριό κοντά στην Τρίπολη) στις 14 Απριλίου.

Η νίκη που πέτυχαν εκεί οι Έλληνες ανέβασε πολύ το ηθικό τους.

·    Οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας, Αθανάσιος Διάκος, Πανουργιάς και Δυοβουνιώτης, προσπάθησαν να αμυνθούν συντονισμένα στις δυνάμεις του Ομέρ Βρυώνη, όμως έχασαν.

Στην  μάχη της Αλαμάνας (24 Απριλίου) οι Τούρκοι σκότωσαν όλους τους άντρες της ομάδας του Αθανάσιου Διάκου. Τον ίδιο τον Διάκο τον συνέλαβαν και τον θανάτωσαν με φρικτό θάνατο.

·    Λίγες μέρες αργότερα, στις 8 Μαΐου, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έδωσε νικηφόρα μάχη στο χάνι της Γραβιάς, κατορθώνοντας να προκαλέσει αρκετές απώλειες στον τουρκικό στρατό.

·    Στις 12 και 13 Μαΐου στο Βαλτέτσι (χωριό κοντά στην Τρίπολη) δόθηκε μια μεγάλη μάχη, κατά την οποίαν, κάτω από την αρχηγία τού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, οι Έλληνες νίκησαν. Αυτό ήταν το πρώτο σημαντικό πολεμικό γεγονός της Επανάστασης, αφού η νίκη αναπτέρωσε το ηθικό των εξεγερμένων και άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Τρίπολης (Τριπολιτσάς, όπως την έλεγαν), που ήταν το διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο των Τούρκων στην Πελοπόννησο.

·    Η Επανάσταση άρχισε να μετρά τις πρώτες νίκες της και στο Αιγαίο:

Στα τέλη Απριλίου, Ψαριανοί και Υδραίοι καπεταναίοι βύθισαν ένα τουρκικό πλοίο και αιχμαλώτισαν ένα άλλο.

Στα τέλη Μαΐου, στην ναυμαχία της Ερεσού ο Δημήτρης Παπανικολής με το πυρπολικό του έβαλε φωτιά και κατέστρεψε ένα τουρκικό πλοίο. Από τότε τα πυρπολικά μπήκαν δυναμικά στον Αγώνα και, στην διάρκεια της Επανάστασης, κατάφεραν σημαντικά πλήγματα στο οθωμανικό ναυτικό.

·    Τον Ιούνιο, ο Δημήτριος Υψηλάντης, αδελφός του Αλέξανδρου, έφτασε στην Πελοπόννησο και οι Έλληνες του έδωσαν την γενική αρχηγία του Αγώνα.

·    Στις 23 Ιουλίου οι επαναστάτες κατέλαβαν το κάστρο της Μονεμβασιάς και λίγο αργότερα (7 Αυγούστου) το κάστρο της Πύλου.

·    Στις 26 και 28 Αυγούστου, στα Βασιλικά της Φθιώτιδας, οι Τούρκοι νικήθηκαν για μιαν ακόμα φορά, με συνέπεια να ακυρώσουν για πολύ καιρό τα σχέδιά τους να εκστρατεύσουν εναντίον τής εξεγερμένης Πελοποννήσου.

·    Μετά από πολιορκία αρκετών μηνών, στις 23 Σεπτεμβρίου η Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των Ελλήνων.

Αυτό ήταν ένα πολύ σπουδαίο στρατιωτικό γεγονός, αφού σήμανε την επικράτηση των Ελλήνων στην Πελοπόννησο. Ήταν όμως και ένα μελανό σημείο του Αγώνα, αφού η άλωση της Τριπολιτσάς συνοδεύτηκε από λεηλασίες και σφαγές εναντίον του τουρκικού πληθυσμού εκεί.




Ερωτήσεις κατανόησης

ü Γιατί οι δύο πρώτες μάχες στην Πελοπόννησο, στο Λεβίδι και το Βαλτέτσι, ήταν τόσο σημαντικές για την Επανάσταση;

ü Ποιοι πολέμησαν στην Αλαμάνα; Τι έγινε εκεί;

ü Τι έγινε κατά την μάχη στο χάνι της Γραβιάς;

ü Γιατί η πτώση της Τριπολιτσάς είχε μεγάλη σημασία για τους Έλληνες;

ü  Αναλύστε με λίγα λόγια γιατί έδειξαν τέτοια σκληρότητα οι Έλληνες πολιορκητές της Τριπολιτσάς, όταν κατέλαβαν την πόλη;

(Έχουμε στο μυαλό μας και μία φράση του ιστορικού Σπυρίδωνος Τρικούπη: «Λαός, αποτινάσσων πολυχρόνιον και βαρύν ζυγόν κινείται πάντοτε θηριωδώς κατά των δεσποτών του».)

ü Να αναφέρετε ονομαστικά τα πολεμικά γεγονότα τού 1821, με τους πρωταγωνιστές τους (όπου αναφέρονται αυτοί).

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες-𝞙𝞚𝞖𝞠𝞞𝞜𝞞𝞛𝞘𝞐 𝞐𝞜𝞞𝞘𝞦𝞣𝞖 𝞢𝞔 𝞞𝞚𝞞𝞤𝞢













































Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας, με τη δράση της, έρχεται να θυμίσει ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ανοιχτή πραγματικά σε όλους.

Ομάδες ανήλικων προσφύγων που φιλοξενούνται στην Ηγουμενίτσα θα λάβουν μέρος σε εκπαιδευτική περιήγηση στο αρχαίο θέατρο Γιτάνων, το πλέον αναγνωρίσιμο μνημείο στη Θεσπρωτία, ιδιαίτερης ιστορικής, καλλιτεχνικής και επιστημονικής σημασίας. Με αφορμή τη γνωριμία με το αρχαίο θέατρο, που αποτελούσε χώρο θεατρικών δρώμενων αλλά και συνελεύσεων των πολιτών, θα επιχειρηθεί ο διάλογος και η αμοιβαία ανταλλαγή εμπειριών από τις χώρες προέλευσης των συμμετεχόντων, με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα προστασίας των αρχαίων μνημείων και του φυσικού περιβάλλοντος.










Η νέα ταινία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες υπογραμμίζει την αντίφαση που ζήσαμε όλοι μας αυτό το καλοκαίρι. Από τη μια όμορφες στιγμές μιας μαμάς με το παιδί της στις θάλασσές μας και από την άλλη, στα ίδια ακριβώς νερά, ο αγώνας και η αγωνία μιας μητέρας και ενός παιδιού, που είχαν την ατυχία να γεννηθούν στη λάθος χώρα, τη λάθος στιγμή. Η πλοκή της ταινίας λειτουργεί σε συμβολικό επίπεδο, αντιπαραβάλλοντας ξέγνοιαστες οικογενειακές στιγμές από την μία και την προσπάθεια για επιβίωση από την άλλη. Τη δράση συνοδεύει μια αναπάντεχη μουσική επιλογή, που σαν σκοπό έχει να υπογραμμίσει πως η ανεμελιά αυτού του καλοκαιριού στιγματίστηκε από μια ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση.






















 





 




Μάικλ Βέντρις - το μυστήριο των πινακίδων τής γραμμικής γραφής Β

Γεννήθηκε το 1922.Από µικρός είχε κλίση στην εκµάθηση γλωσσών και στα μαθηματικά.
9 χρονών γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερµανικά, πολωνικά. 

Το ενδιαφέρον του για τη Γραμμική Β ξεκίνησε το 1936, όταν ήλθε στην Αθήνα. Ο  Arthur Evans έτυχε να είναι παρών στην έκθεση και έδειξε στα αγόρια τα ευρήματά του από την Κνωσό, και τις πινακίδες με τη Γραμμικής Β. Ολόκληρη η επιστηµονική κοινότητα, επηρεασµένη από το κύρος του Έβανς, δέχεται τη γνώµη του Evans ότι δεν είναι ελληνική, αλλά ξεχωριστή γλώσσα.
Του Βέντρις όµως, σε ηλικία 14 ετών,γίνεται έµµονη ιδέα να τη διαβάσει.
 Ο δάσκαλός του θυμάται τον 16χρονο Ventris να ρωτάει τον Evans: «“Κύριε, είπατε ότι οι πινακίδες δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί;” Έτσι ξεκίνησε το  έντονο ενδιαφέρον του Ventris για το “μινωικό πρόβλημα”». 
Ο Ventris επέστρεψε στο Λονδίνο και έγραψε στον Evans -ο οποίος του απάντησε ευγενικά. 
Σύντομα δημοσίευσε το πρώτο του άρθρο σχετικά με το θέμα, υποστηρίζοντας ότι η γλώσσα της Γραμμικής B ήταν πιθανό να σχετίζεται με τους Ετρούσκους, μια προ-ρωμαϊκή γλώσσα της Ιταλίας.

Το 1942 ο Ventris παντρεύτηκε και στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο κατατάχτηκε στη Βασιλική Βρετανική Αεροπορία....Εκτός από γερμανικά, μιλούσε ρωσικά και βοήθησε στην επικοινωνία με τον ρωσικό στρατό. Εκεί διέπρεψε στο να σπάζει µυστικούς κώδικες των Γερµανών αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της πολεμικής θητείας του, δεν ξέχασε ποτέ το ζήτημα της Γραμμικής Β.

Έλαβε το πτυχίο στην αρχιτεκτονική το 1948 . Αλλά το πρόβλημα δεν θα τον άφηνε ήσυχο, και σύντομα εγκατέλειψε την αρχιτεκτονική για να εργαστεί πλήρως στη Γραμμική Β. 
Προσκλήθηκε και πάλι στην Οξφόρδη να συμμετέχει στη μελέτη της Γραμμικής αλλά η συνάντηση με τους καθηγητές   του Πανεπιστημίου δεν είχε μεγάλη επιτυχία και ο Ventris αποσύρθηκε και πάλι . 
Το 1950 ο Ventris έστειλε ένα ερωτηματολόγιο σε μελετητές της Γραμμικής Β σε όλο τον κόσμο, ζητώντας τις απόψεις τους για την τρέχουσα κατάσταση της έρευνας για τη γραφή της Γραμμικής Β
Ακόμη πάντως παρέμενε πεπεισμένος ότι η γλώσσα πίσω από το Γραμμική Β σχετιζόταν με τους Ετρούσκους, όπως είχε υποστηρίξει για πρώτη φορά το 1940.
  Αλλά τους επόμενους μήνες, καθώς ο κώδικας άρχισε να «σπάει», έγινε όλο και πιο ξεκάθαρο, κατά μεγάλη του έκπληξη, ότι τα κείμενα της Γραμμικής Β ήταν γραμμένα τελικά στα ελληνικά.

 Ο Ventris κλήθηκε να δώσει μια ομιλία στο Τρίτο Πρόγραμμα του BBC σχετικά με τη δημοσίευση των πινακίδων της Κνωσού από τον Myres.  Την ομιλία άκουσε και ο John Chadwick.

Στο Αιγαίο του 15ου π.Χ. αιώνα ο κόσμος μιλούσε ελληνικά







Το 1952 ο Βέντρις θα ανακοινώσει στο ραδιόφωνο του BBC πως έλυσε το μυστήριο των πινακίδων τής γραμμικής γραφής Β: Δυστυχώς, λίγες εβδομάδες πριν από τη δημοσίευση του  Documents in Mycenaean Greek, ο Ventris πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1956




Στην τελευταία του ομιλία το 1956, ο Ventris είχε θέσει ένα κρίσιμο ερώτημα: «Η γνώση της γραφής χάθηκε στ’ αλήθεια ξαφνικά γύρω στο 1200 π.Χ. και υπήρξε πράγματι μια περίοδος τετρακοσίων περίπου ετών κατά την οποία οι Έλληνες ήταν τελείως αναλφάβητοι, μέχρι την εισαγωγή τού ελληνικού αλφαβήτου που γνωρίζουμε;», θέτοντας γόνιμο προβληματισμό για την ερμηνεία του χάσματος αυτού, το οποίο μπορεί όμως να οφείλεται σε έλλειψη διασωθεισών πινακίδων τής Γραμμικής Β, για την περίοδο αυτή.

πηγή: https://www.themata-archaiologias.gr/



Ο Βέντρις απέδειξε επίσης, πως ο μινωικός κρητικός πολιτισμός, με την χρήση της Γραμμικής Β γραφής του, ήταν μέρος της μυκηναϊκής Ελλάδος!.Η Γραμμική Β ήταν μια πρώιμη μορφή της ελληνικής, και όχι μιας κάποιας άλλης μεσογειακής γλώσσας…και στο τέλος γράφει :

Άρα αφού η Γραμμική Β είναι ελληνική και η ετρουσκική είναι παιδί της ελληνικής!