Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

κύτταρο -ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

  

















ΣΤΑ ΦΥΤΑ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;











Τα 7 κριτήρια για την αξιολόγηση των μαθητών

 Τα 7 κριτήρια αξιολόγησης των μαθητών, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που κοινοποίησε  το Υπουργείο Παιδείας τον Σεπτέμβρη του 2021 στα  Δημοτικά σχολεία, είναι τα εξής: 

επίδοση του στα διάφορα μαθήματα

 προσπάθεια που καταβάλλει  

το ενδιαφέρον του  

οι πρωτοβουλίες που αναπτύσσει  

η δημιουργικότητά του 

η συνεργασία του με άλλα άτομα  

 ο σεβασμός των κανόνων λειτουργίας του σχολείου

Πηγή άρθρου: Δημοτικά σχολεία: Τα 7 κριτήρια για την αξιολόγηση των μαθητών (εγκύκλιος) | fresh-education

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 σχολειο- εργαστηρια δεξιοτητων

ΟΜΑΔΕΣ

Ο Ιπποκράτης έλεγε «η τροφή να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου». 

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ


 Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο τα υλικά κατάλοιπα των προγόνων μας, που αποκαλύπτουμε στις ανασκαφές. Πολιτισμός είναι και ο τρόπος ζωής παλαιότερα και σήμερα, το πώς σκεπτόμαστε, πώς αντιδρούμε και τι τρώμε. 

   Οι 5 χρυσοί κανόνες περί γαστρονομικής τέχνης του Αρχέστρατου (επίκαιροι σήμερα περισσότερο από ποτέ) ήταν:

                         *Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.

                          *Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.

                       *Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν  τις επιμέρους γεύσεις.

                      *Ελαφρές σάλτσες. Βοηθούν στην απόλαυση του ουρανίσκου.

                     *Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού. 


                  ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

  


Πίτες: 

               Oι αρχαίοι μεταχειρίζονταν  άριστη ποιότητα αλεύρου Στη ζύμη της πίτας προσέθεταν : γάλα, τυρί, αυγά, λάδι, λάδι, άνηθο, μάραθο, κύμινο, πιπέρι κτλ. ή ακόμα κάρυα, αμύγδαλα, σταφίδες κτλ

 Τότε που δεν είχαν ψυγεία και δεν διατηρούνταν τα τρόφιμα, όπως είναι φυσικό, για πολλές μέρες, επικράτησε η συνήθεια να σφάζει κάθε Σάββατο ένας  ένα πρόβατο ή γίδα, αρνί ή κατσίκι, να το ψήνει στην κεντρική πλατεία και να το μοιράζονται πολλές οικογένειες.

πηγη: Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ  ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ



συμποσιο


ταβέρνες , καταστήματα και έτοιμο φαγητό για το σπίτι


ΠΑΤΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟ


ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ 

Με αφορμή το υλικό για τη Διατροφή στην αρχαία Ελλάδα: 

• Διάλεξε ένα από τα αντικείμενα των εικόνων που είδες  φτιάξε τη δική σου ιστορία και εικονογράφησε την. Μπορείς αν θέλεις να την αφηγηθείς στην οικογένειά σου.  


• Φτιάξε με τους γονείς σου το μενού μιας εβδομάδας και εφαρμόσέ το. 


Με σημερινή συνταγή για  μπισκότο ή   κρέπες  φτιάξτε  μπισκότα, κρέπες, τηγανίτες  χρησιμοποιώντας υλικά που υπήρχαν και στην αρχαία Ελλάδα. 


• Σχεδιάστε ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ερωτήσεις για ένα παιχνίδι γνώσεων τύπου trivial pursuit, παίρνοντας πληροφορίες από τα κείμενα που διαβάσατε και παίξτε όλη η οικογένεια. 


• Παρατήρησε τα διάφορα σκεύη της κουζίνας στο σπίτι σου και αντιστοίχισέ τα με τα αντικείμενα των εικόνων ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
 ΑΓΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΥΗ ΧΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ

Η κουζίνα στα σπίτια της αρχαίας Ελλάδας ονομαζόταν οπτάνιο, το μαγειρείο δηλαδή όπου μαγείρευαν το φαγητό. Συνήθως για κουζίνα και αποθήκη, επέλεγαν ένα σκιερό δωμάτιο, χωρίς υγρασία.

Σε κεντρικό σημείο του οπτανίου υπήρχε, στο δάπεδο, μία ορθογώνια ή τετράγωνη κατασκευή από πέτρες, η εστία. Στην εστία άναβαν φωτιά και μαγείρευαν το φαγητό.

Τα απαραίτητα κουζινικά σκεύη ήταν πολλά και ποικίλα και χρησίμευαν στην προετοιμασία, στο μαγείρεμα, στο σερβίρισμα ή την αποθήκευση του φαγητού. Έτσι, από την κουζίνα ενός σπιτιού δεν έλειπαν χύτρες, γουδιά, πινάκια (πιάτα), λεκάνες και σκάφες για το ζύμωμα, διάφορα ποτήρια, καθώς και εργαλεία, όπως μαχαίρια, κουτάλες (αρύταινες), πιρούνες (κρεάγρες) και άλλα.

Τα περισσότερα μαγειρικά σκεύη ήταν τοποθετημένα σε ράφια, ενώ κάποια μικρότερα αγγεία ήταν κρεμασμένα στον τοίχο. Το ίδιο έκαναν με τις τροφές και τα διάφορα βότανα και μυρωδικά. Τα τοποθετούσαν στα ράφια ή τα κρεμούσαν στον τοίχο. Στην κουζίνα χρησιμοποιούσαν το χειρόμυλο, με τον οποίο άλεθαν το σιτάρι για να έχουν αλεύρι, καθώς έφτιαχναν συχνά διάφορα αρτοπαρασκευάσματα.

Στο οπτάνιο επίσης υπήρχαν και τα γουδιά για να τρίβουν μικρότερες ποσότητες καρπών. Εκτός από τα ράφια και την εστία, απαραίτητοι ήταν και οι ξύλινοι πάγκοι (τραπέζια) που χρησίμευαν στην προετοιμασία του φαγητού, καθώς και στην τοποθέτηση του φαγητού.

Η εικόνα της κουζίνας ενός αρχαίου σπιτιού δεν διαφέρει πάρα πολύ από τις σημερινές παραδοσιακές κουζίνες. Συνήθειες, όπως η τοποθέτηση τροφών και σκευών σε ράφια ή το κρέμασμά τους στον τοίχο ή ακόμα και στα δοκάρια της ξύλινης οροφής, έφτασε έως τις μέρες μας σε ορισμένες περιοχές.














Η ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΙΤΑ (ΔΙΑΤΡΟΦΗ) ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

              Οι αρχαίοι με την ανατολή του ήλιου ξεκινούσαν τις καθημερινές τους ασχολίες. Πριν ξεκινήσουν για τις δουλειές τους, έτρωγαν κάτι λιτό, γάλα, ψωμί,μέλι, αμύγδαλα. Αυτό το πρώτο γεύμα λεγόταν ακράτισμα,. 

Προς το μεσημέρι ή το απόγευμα έπαιρναν ένα απλό και γρήγορο γεύμα, το άριστον, σαλάτα, πουρέ ή πίτα ,τυρι, ελιες.  

 Πριν από το βραδινό γεύμα έτρωγαν κάτι στα γρήγορα, το εσπέρισμα, φρούτα, αμύγδα,καρύδια

Το κανονικό γεύμα, που ήταν πλουσιοπάροχο, το έπαιρναν στο τέλος της μέρας και λεγόταν δείπνον , ρεβύθια, φασόλια ή φάβα από κουκιά και φακές , χόρτα, όσπρια, κρεμμύδια, σκόρδα, ελιές, τυρί και ψωμί ,κρέας ψητο ή βραστο.Τα ψάρια ήταν βασική τροφή, τα έτρωγαν φρέσκα ή παστά. Έτρωγαν κανονικά μόνο τα βράδια, γιατί σχεδόν καθημερινά είχαν καλεσμένους,δεν έτρωγαν μοναχικά και επινόησαν τα συμπόσια.. 

    Η ελληνιστική περίοδος σηματοδοτείται από αρκετές εισαγωγές εδεσμάτων. Γίνονται γνωστά τα, εξ Ανατολής, ροδάκινα, βερίκοκα, φυστίκια. Οι κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου ανοίγουν ένα νέο γαστρονομικό κεφάλαιο και εμπλουτίζουν την υπάρχουσα διατροφική πυραμίδα. 







Σμύρνη και Χριστούγεννα: «Αχ, αυτά τα σπίτια.!..»


«Αχ, αυτά τα σπίτια που τα καμάρωνα όταν περνούσαμε. Είχαν εάν συνήθειο στη Σμύρνη, να τρώνε με τις πόρτες ανοιχτές.
Τα σπίτια ήταν διώροφα, πάντα υπερυψωμένα, με τρία τέσσερα σκαλάκια, και οι πόρτες τους έμπαιναν λίγο πιο μέσα, ώστε τον χειμώνα δε βρεχόσουν μέχρι να σου ανοίξουν.
Όταν άνοιγε η πόρτα, αμέσως ήταν η τραπεζαρία. Λοιπόν τα βράδια έβλεπες τις οικογένειες μαζεμένες τριγύρω στο τραπέζι σε φρεσκοσιδερωμένα, λινά άσπρα τραπεζομάντηλα .Τα σερβίτσια άστραφταν και τα ποτήρια ήταν πάντα ακριβά κολονάτα. Χουρμάδες, μέλι, καρύδια, κάστανα, αμύγδαλα, φρούτα όλα σε πιατέλες στο τραπέζι .Τα σαραλγιά, οι μπακλαβάδες, τα φοινίκια, οι κουραμπιέδες τα λουκούμια τα κανταΐφια, οι λουκουμάδες οι βασιλόπιττες ήταν τα γλυκά των εορτών της Σμύρνης. Συναγωνίζονταν στη γειτονιά για την καλύτερη εμφάνιση και πάντα οι πόρτες ορθάνοιχτες…»
Οι Σμυρνιές στα σπίτια τους, μέρες πριν από τα Χριστούγεννα άρχιζαν τις μπουγάδες και τ’ ασπρίσματα. Στόλιζαν συνήθως καραβάκια. Κάτω από τη μεγάλη κρεμαστή λάμπα του πετρελαίου ή κάτω από τον πολυέλαιο , κρεμούσαν ένα κλαδί από γκι, το οποίο ονόμαζαν “φιλί”, γιατί όποιος περνούσε από κάτω έπρεπε να το φιλήσει.



ΣΥΝΤΑΓΕΣ -ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ


ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

 

Παρατακτικοί:

    Αγόρασα ψωμί και γάλα. (σύνδεση λέξεων)

    Περπάτησα πολλή ώρα και κουράστηκα. (σύνδεση προτάσεων, κύρια με κύρια)




Σου είπα (ότι δε θα αργήσω.) ( κύρια με δευτερεύουσα)

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

Οι Έλληνες στις παροικίες και τις παραδουνάβιες ηγεμονίες

ΒΙΑΙΟΣ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ-ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ

Το πρώτο κύμα μετανάστευσης δημιουργείται από τον 15ο έως τον 16ο αιώνα,
Πριν από την άλωση του 1453 πολλοί ευγενείς, λόγιοι και κληρικοι εγκατέλειψαν την Κωνσταντινούπολη.


1453, εάλω η Πόλις και ο κόσμος άλλαξε

Η τύχη του λαού: Λεηλασίες – Εξανδραποδισμοί
Εκείνη την περίοδο της επέκτασης του οθωμανικού κράτους, οι σουλτάνοι εφάρμοζαν στις περιοχές που είχαν κατακτήσει ,συστηματικά την πολιτική των εποικισμών. Αυτές οι μετακινήσεις πληθυσμού (sürgün) είχαν καταναγκαστικό χαρακτήρα,.

Μετα τη βίαιη άλωση ,στις29 Μαίου του 1453 οι κάτοικοι υπερασπιστές της Πόλης που δεν κατάφεραν να διαφύγουν, μεταφέρθηκαν από τους Οθωμανούς σε διάφορα μέρη προκειμένου να πωληθούν. Οι πηγες αναφέρουν πως χιλιάδες πολίτες σκοτώθηκαν και περίπου 30.000 πωλήθηκαν ως σκλάβοι.

Τα πρώτα μέτρα του Μωάμεθ Πορθητή για τους αναγκαστικούς εποικισμούς πάρθηκαν αμέσως μετά την Άλωση .

Εκδόθηκε διάταγμα που επέβαλλε τη μεταφορά πληθυσμού, μουσουλμανικού, χριστιανικού και εβραϊκού, από άλλες πόλεις της οθωμανικής επικράτειας στην Κωνσταντινούπολη.


Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας δημιουργούνται μεταναστευτικά κύματα των Ελλήνων προς την Ευρώπη ,όταν οι Έλληνες εγκαταλείπουν τις τουρκοκρατούμενες περιοχές ως πρόσφυγες πηγαίνοντας κυρίως στην Ιταλία.   Τις αθρόες μεταναστεύσεις και μετακινήσεις επέβαλαν οι Τουρκικοί εποικισμοί, οι εξισλαμισμοί και οι αιχμαλωσίες.

Οι πρόσφυγες διαλέγουν κυρίως παραθαλάσσια μέρη, όπως την Βενετία, την Νάπολη και την Μασσαλία, ιδρύοντας εκεί ελληνικές παροικίες .

Το δεύτερο κύμα μετανάστευσης γίνεται κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, όταν οι Έλληνες μεταναστεύουν, για οικονομικούς λόγους τώρα πια, κυρίως στην κεντρική Ευρώπη και την Ρωσία.

Οι Έλληνες μετανάστες εργάζονται ως ναυτικοί, στρατιώτες, τεχνίτες, ή αντιγραφείς χειρογράφων. Οι περισσότεροι όμως διαπρέπουν ως έμποροι.

Ιδρύουν παροικίες, συνήθως σε πόλεις που βρίσκονται κατά μήκος των εμπορικών δρόμων που διασχίζουν την Βαλκανική χερσόνησο και την Ευρώπη. Έτσι, δημιουργούνται σημαντικές παροικίες σε Οδησσό, Βουκουρέστι, Τεργέστη, Βιέννη και Βουδαπέστη, στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, την Μολδαβία και την Βλαχία, τις οποίες κυβερνούν Φαναριώτες ηγεμόνες.


.Στα ξένα που ήταν εγκαταστημένοι Έλληνες επαγγελματίες και έμποροι αρχίζουν τη δράση τους. Σφιχτοδένονται ακόμη περισσότερο σωματειακά σχηματίζοντας έτσι ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ και ΑΔΕΛΦΑΤΑ.

Στα Αδελφάτα μπορεί ελεύθερα να γραφτεί μέλος κάθε ορθόδοξος από οιαδήποτε κοινωνική τάξη και βαθμό, γυναίκα ή άντρας. Τα μέλη τους, που καλούνται αναμεταξύ τους «αδελφοί» ή «αδελφαί», πληρώνουν ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση μια ετήσια συνδρομή. Αν τα έσοδα του Αδελφάτου δεν επαρκούν τότε τα πλουσιότερα μέλη, προσφέρουν περισσότερα χρήματα και σκεπάζουν τα ελλείμματα από εράνους που γίνονται ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ.

 Με την πάροδο του χρόνου κτίζουν ελληνικά σχολεία και ναούς

Οι «Έλληνες της Διασποράς» με τα πλούτη που αποκτούν εκδίδουν ελληνικά βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες, αλλά και ενισχύουν οικονομικά τα σχολεία των ιδιαίτερων πατρίδων τους στις τουρκοκρατούμενες περιοχές.

Βοηθούν, έτσι, να μεταδοθούν οι νέες γνώσεις και οι ιδέες του Διαφωτισμού ανάμεσα στους ραγιάδες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 



 Παροικία: Περιοχή μέσα σε μία πόλη, στην οποία ζει οργανωμένα μια κοινότητα ανθρώπων από ξένη χώρα, φροντίζοντας να διατηρεί ζωντανούς τους δεσμούς με την πατρίδα (με τα δικά τους καταστήματα, σχολεία, εκκλησίες, σωματεια κλπ.).


 Ερωτήσεις κατανόησης

üΠοια η βασικη διαφορά μεταξύ εποικισμού και μετανάστευσης;

üΠότε έγινε το πρώτο μεταναστευτικό κύμα των Ελλήνων προς την Δύση και πότε έγινε το δεύτερο;

ü  Ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ των δύο μεταναστευτικών κυμάτων;

ü Ποιο ήταν το επάγγελμα με το οποίο κυρίως ασχολήθηκαν οι Έλληνες στην Ευρώπη;

ü Σε ποιες πόλεις δημιουργήθηκαν οι σημαντικότερες ελληνικές παροικίες; Πως οργάνωσαν τα Αδελφάτα;

ü Πώς βοήθησαν οι Έλληνες της Δύσης στην αφύπνιση των ραγιάδων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας;






Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

ΦΥΣΙΚΗ

 Τα χαρακτηριστικά των δακτυλίων μέσα σε ένα δέντρο μπορούν να πουν στους επιστήμονες πόσο χρονών είναι ένα δέντρο και ποιες ήταν οι καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια κάθε έτους ζωής αυτού του δέντρου. Τα πολύ ηλικιωμένα δέντρα μπορούν να προσφέρουν ενδείξεις για το πώς ήταν το     κλίμα    σε μια περιοχή πολύ πριν από την καταγραφή των μετρήσεων.

Για παράδειγμα, οι δακτύλιοι δέντρων συνήθως φαρδαίνουν σε ζεστά, υγρά χρόνια και είναι λεπτότεροι σε χρόνια που είναι κρύο και ξηρό.

 Εάν το δέντρο έχει βιώσει αγχωτικές συνθήκες, όπως ξηρασία, το δέντρο μπορεί να μην αναπτυχθεί καθόλου εκείνα τα χρόνια.

Φωτογραφία του κέντρου ενός δέντρου που έχει κοπεί.

Τα ανοιχτόχρωμα και σκοτεινά δαχτυλίδια ενός δέντρου. Οι ανοιχτόχρωμοι δακτύλιοι αντιπροσωπεύουν το ξύλο που φύτρωνε την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού, ενώ οι σκούροι δακτύλιοι αντιπροσωπεύουν το ξύλο που φύτρωσε στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Ένας ανοιχτός δακτύλιος συν ένα σκούρο δαχτυλίδι ισούται με ένα χρόνο ζωής του δέντρου.

Πρέπει να κόψεις ένα δέντρο για να δεις τα δαχτυλίδια;

Με τιποτα! Μπορείτε να μετρήσετε τα δαχτυλίδια ενός δέντρου συλλέγοντας ένα δείγμα με ένα όργανο . Ο τρυπητής εξάγει μια λεπτή λωρίδα ξύλου που φτάνει μέχρι το κέντρο του δέντρου. Όταν τραβήξετε τη λωρίδα έξω, μπορείτε να μετρήσετε τα δαχτυλίδια στη λωρίδα του ξύλου και το δέντρο είναι ακόμα όσο πιο υγιές γίνεται!

Ένας μαθητής μαθαίνει πώς να λαμβάνει ένα δείγμα πυρήνα δέντρου με έναν οπή αύξησης στο Εθνικό Δάσος Manti-LaSal στη Γιούτα.

ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΕΙΓΜΑ ΠΥΡΗΝΑ 

ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ   

ΣΧΟΛΕΙΟ

Πώς εισέρχεται ο άνθρακας στα ζωντανά όντα;

            CO 2 .
Άνθρακα μέσα, νερό και οξυγόνο έξω!

Διοξείδιο του άνθρακα μέσα, νερό και οξυγόνο έξω.


Τα φυτά προσλαμβάνουν CO 2 .

 Διατηρούν τον άνθρακα και δίνουν το οξυγόνο. O



Τα ζώα εισπνέουν το οξυγόνο και εκπνέουν διοξείδιο του άνθρακα.

Τα φυτά και τα ζώα εξαρτώνται το ένα από το άλλο.


 
Λειτουργεί καλά....... Για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια .....







ΠΑΝΤΑ ....ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ ....ΠΟΙΟΣ;;;



Ο ά.....................είναι πάντα σε κίνηση. Τα φ............... χρησιμοποιούν δ...................... του ά.........................και ηλιακό φως για να αναπτυχθούν. Ο ά................ γίνεται μέρος του φ................ Τα φυτά που πεθαίνουν και θάβονται μπορεί να μετατραπούν σε ο............   κ............... όπως ο ά...................... και το π......................... για εκατομμύρια χρόνια. 
Όταν καίμε ο...................... κ.....................το μεγαλύτερο μέρος αυτού του μακροχρόνιου αποθηκευμένου ά.................... εισέρχεται γρήγορα στην ατμόσφαιρα ως δ..........................του ά........................

ΑΠΟΡΙΑ....




Με τόσο ά................
























γιατί δεν είναι όλα μαύρα;











Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα έχουν αυξηθεί από την αρχή της Βιομηχανικής Εποχής.