ιδιαίτερη προσοχή στο πότε συνέβη το κάθε τι.

1918         11 Νοέμβρη:  Τέλος  Α΄ Π. Πολέμου.

1919          2  Γενάρη : Αποστολή ελλ. εκστρ. σώματος στην Ουκρανία.

                 Γενάρης : Αρχίζει το Συνέδριο Ειρήνης του Παρισιού.

                  15 Μάη : Απόβαση ελλ. Στρατού στη Σμύρνη.

                  10 Αυγούστου : Συνθήκη Σεβρών.

1920          

                  1 Νοέμβρη : Εκλογική ήττα Βενιζέλου.Νίκη των αντιβενιζελικών με κεντρικό εκλογικό σύνθημα την κατάπαυση του πολέμου. Ο πόλεμος συνεχίζεται.

1921                       Καλοκαίρι : Γραμμή μετώπου Εσκί Σεχίρ-Κιουτάχεια-Αφιόν Καραχισάρ.

1922          

                  13 – 27 Αυγούστου : Αντεπίθεση Κεμάλ.

                  8  Σεπτέμβρη : Οι Τούρκοι στη Σμύρνη.

                 14 Σεπτέμβρη : Τελεσίγραφο Επαναστατικής Επιτροπής (Πλαστήρα, Γονατά…).

                   Παραίτηση Κωνσταντίνου. Βασιλιάς ο Γεώργιος Β΄.

1923        24 Ιούλη: Συνθήκη Λωζάνης.

Αιτίες της Μικρασιατικής εκστρατείας- Οι αιτίες της ήττας και της καταστροφής

Τ’ αποτελέσματα 50.000 νεκροί Ελλαδίτες στα πεδία των μαχών. 75.000 τραυματίες (οι περισσότεροι έμειναν ανάπηροι). 600.000 Έλληνες της Μικρασίας νεκροι, 1.500.000 εξαθλιωμένοι πρόσφυγες έρχονται στη ρημαγμένη οικονομικά Ελλάδα.

Τα διδάγματα

http://www.glinos.gr/v1/search/view_letter/13

Το γλωσσικό ζήτημα αποτέλεσε για πολλά χρόνια ένα σοβαρό σημείο αντιπαράθεσης για το ελληνικό κράτος. Η διαμάχη σχετικά με το ποια γλώσσα θα ήταν η καταλληλότερη για τον φωτισμό του λαού συνιστούσε ζήτημα ευρύτερης ιδεολογικής έριδας, οδηγώντας στην ανάπτυξη μιας πρωτοφανούς για την ελληνική ιστορία κοινωνική κριτική. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το ζήτημα της γλώσσας έλαβε μεγάλες διαστάσεις, καθώς ξέφυγε σταδιακά από τον στενό γλωσσικό του χαρακτήρα, εισέβαλε στον δημόσιο βίο και, κατ' επέκταση, στον χώρο της εκπαίδευσης. Το 1902, ο Φώτης Φωτιάδης δημοσιεύει στην Κωνσταντινούπολη το έργο του, «Το Γλωσσικόν ζήτημα κ' η Εκπαιδευτική μας Αναγέννησις», προτείνοντας μια νέα προοπτική στο ζήτημα της γλώσσας και της εκπαίδευσης: τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό. Μέσα από την αποσπασματική έκδοσή του σε έξι επιστολές, στην εφημερίδα Ταχυδρόμος, επιχείρησε να περιγράψει ότι η πνευματική αναγέννηση ενός λαού εξαρτάται από την παιδεία του, η οποία, με τη σειρά της, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γλώσσα που διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο. Επομένως, το γλωσσικό πρόβλημα ήταν ταυτόχρονα εκπαιδευτικό, αλλά και εθνικό. Η επισήμανση αυτή, καθώς και η ανάδειξη των προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος της εποχής, έφεραν για πρώτη φορά στο επίκεντρο το παιδί και τη μόρφωσή του. Έτσι, χάρη στον Φώτη Φωτιάδη, άρχισε να γίνεται λόγος για τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό και τις θετικές πτυχές του. Η προσπάθειά του αυτή τον εντάσσει στις μορφές του νέου ελληνισμού, που αγωνίστηκαν για μια ουσιαστική παιδεία και δημιούργησαν νέες προοπτικές στον χώρο της ελληνική εκπαίδευσης.

Tο 1906, ο N. Tσουρουκτσόγλου εκδίδει στη Σμύρνη την εφημερίδα “Hμερησία Σμύρνης” και με επιστολή του στην καθαρεύουσα προσκαλεί το Γληνό να γίνει συνεργάτης της. O Γληνός απαντά θετικά στην πρόσκληση της εφημερίδας με επιστολή γραμμένη στη δημοτική. H εφημερίδα δημοσιεύει την επιστολή και  οι διευθυντές των τριών σχολών της Σμύρνης ζητούν εγγράφως από το συμβούλιο της Aναξαγορείου Σχολής την απόλυση του.

O Γληνός παραιτείται και προσλαμβάνεται στο νεοσύστατο Eλληνογερμανικό Λύκειο όπου δίδαξε ως το 1908. Eκεί είχε μαθητή τον Γ. Kορδάτο, που γράφει για το Δημήτρη Γληνό:

«O κ. Διευθυντής είχε δίκαιο. O Γληνός ήταν κάτι παραπάνω από γόης στη διδασκαλία του. Δε θυμάμαι κανέναν άλλο καθηγητή να μου κάνει τέτοια εντύπωση. Kρεμνιούμαστε όλοι μας απ’ το στόμα του και δεν καταλαβαίναμε πώς περνούσε η ώρα ή πιο σωστά, θα θέλαμε η μια ώρα του μαθήματος να γίνει δύο και τρεις. Όχι μόνο δεν κούραζε αλλά και έκανε τη γραμματική και το συνταχτικό ευχάριστο μάθημα, ήταν παιχνίδε όπως τα δίδασκε.

Έπειτα και στο μάθημα των εκθέσεων πρόσεχε πολύ. Mας έβαλε να διαβάζουμε νεοελληνικά κείμενα και χωρίς να φαίνεται πως είναι δημοτικιστής ­τον καιρό εκείνο στη Σμύρνη οι καθηγητές δημοτικιστές παύονταν από τα Eλληνικά Σχολεία­ μας προπαγάνδιζε το δημοτικισμό. Mιλούσε πολλές φορές για το Πανεπιστήμιο της Aθήνας, για το Xατζιδάκι, Kόντο, για τον Ψυχάρη και άλλες μορφές της τέχνης και ελληνικής λογοτεχνίας. Όταν μάλιστα μαθεύτηκε στις αρχές του 1907 ο θάνατος του Δημητρίου Bερναρδάκη, η Eυαγγελική Σχολής της Σμύρνης θέλησε να τιμήσει τη μνήμη όχι μόνο του ποιητή της “Φαύστας”, αλλά και του έξοχου ελληνιστή και φιλολόγου. Ωστόσο κανένας απ’ τους καθηγητές της δεν ήθελαν να μιλήσουν στο φιλολογικό μνημόσυνο που θα γινόταν. Ήταν όλοι φανατικοί καθαρευουσιάνοι και οπαδοί του Kόντου που υπήρξεν άσπονδος εχθρός και διώκτης του μυτιληναίου σοφού. Tότε ο Γληνός, αν και δεν ήταν καθηγητής της Eυαγγελικής Σχολής, μέσον του διευθυντή της “Aρμονίας”, τα κατάφερε να του δοθεί η εντολή να μιλήσει αυτός. Ήταν η πρώτη φορά που θα έκανε δημόσια εμφάνιση και μάλιστα εμφάνιση μέσα στη μεγάλη αίθουσα της Eυαγγελικής Σχολής, όπου θα πήγαινε να τον ακούσει ό,τι εκλεχτό είχε η Σμύρνη.

H αίθουσα ήταν γιομάτη, πατείς με πατώ σε. Φυσικά δεν έλειπεν η τάξη μας. Mόνο δυο τρία πλουσιόπαιδα δεν ήρθαν. Aυτά προτίμησαν να περάσουν την ώρα τους στα ζαχαροπλαστεία της προκυμαίας. Oι άλλοι πήγαμε και χειροκροτήσαμε το δάσκαλό μας με συγκίνηση και μ’ όλη την καρδιά μας. H ομιλία του ήταν μυσταγωγία και κεραυνός μαζί».

ο Γιώργος ο Εμιρζάς, είχε πάει στην Οδησσό και έκανε ένα ντοκυμαντέρ για την ιστορία της. Όταν προβλήθηκε στην ΕΡΤ, ακουσα έναν που μιλούσε Ελληνικά να λέει :

- (Την μεγαλύτερη απογοήτευση που δεχθήκαμε, όταν κάναμε την επανάσταση, ήταν απο εσάς τους Ελληνες που στείλατε στρατό για να μας πολεμήσετε. Εμείς μεγαλώσαμε με την ιστορία της Ελλάδας και την μυθολογία της. Αγαπούσαμε τους Έλληνες και δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε με τίποτα, ότι θα το κάνετε αυτό.)

https://archive.ert.gr/75798/

Διαβάζω απο την Βικιπαιδεία.

( Η συμμετοχή της Ελλάδος στην εκστρατεία αυτή αποφασίστηκε από τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και την κυβέρνησή του, που τελούσε από τον Ιούνιο του 1917 χωρίς την παρουσία αντιπολίτευσης.

Η εκστρατεία αυτή όχι μόνο υπήρξε ατυχής αλλά και πολύ καταστροφική για τον ελληνογενή πληθυσμό όλης της εκεί και γύρω περιοχής, από τα αντίποινα που ακολούθησαν στη συνέχεια σε βάρος του, με δολοφονίες, καταστροφές, διωγμούς, εκτοπίσεις κλπ.")

Σήμερα ο Μητσοτάκης κάνει το ίδιο. Υπάκουος μέχρι σιχαμάρας στους αιώνιους καταστροφείς της πατρίδας μας Γερμανούς Άγγλους, Αμερικάνους ( Βάλε και Γάλλους, δεν έχουν κάνει λιγότερα εις βάρος μας) στέλνει πολεμικό υλικό κατα της Ρωσίας, εμπλέκοντας την χώρα μας στον πόλεμο της Ουκρανίας, χωρίς να υπολογίζει τα αντίποινα. Μια ακόμα προδοσία είς βάρος τον Ελληνικού λαου και της πατρίδας μας

η ολέθρια εκστρατεία

1919-Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με ΕΝΤΟΛΗ των Γάλλων, στέλνει Έλληνες στρατιώτες και πολεμικό στόλο στην Ουκρανία....ενώ μολις έναν χρονο πριν..... η Σοβιετική Δημοκρατια είχε απαλλαξει την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα.

http://www.delfini1922.gr/mikrasiatika_13.php

Σάββατο, 4 Μαΐου 1919: Η εφημερίδα Το Φως της Θεσσαλονίκης αναγγέλλει το «ευφρόσυνο γεγονός» της κατάληψης της Σμύρνης

https://www.kaliterilamia.gr/2020/03/blog-post_5398.html

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ -ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΠΤΩΣΕΙΣ ,ΓΕΝΗ ,ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΕΧΟΥΝ:

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΕΧΟΥΝ:

ΠΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ  ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

 

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ,ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

 ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ Ε΄ΤΑΞΗΣ 

Το φως είναι ενέργεια.

 ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ - ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΙΝΣΤΑΪΝ

 

O Ήλιος είναι η σημαντικότερη 

πηγή φωτός για τη Γη.

Χωρίς το φως του δε θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας.

Τίποτε δεν μπορεί να κινηθεί πιο γρήγορα από το φως! 

Το βασικό αυτό νόμο της φυσικής διατύπωσε πρώτος ο Γερμανός φυσικός Albert Einstein. Η ταχύτητα με την οποία κινείται το φως είναι τόσο μεγάλη, που δυσκολευόμαστε να την αντιληφθούμε.

Το φως διανύει σε ένα δευτερόλεπτο 300.000 χιλιόμετρα

        1δ

  --------------

300.000χλμ

ΔΗΛ ΣΤΟ ΈΝΑ ΛΕΠΤΟ ΠΟΣΑ  ΧΛΜ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΎΣΕΙ  ;;;;;;.................

ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ  ΠΟΣΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΝΥΣΕΙ..............      ;;;;;;;

Το ηλιακό φως, αν και φαίνεται λευκό, στην πραγματικότητα είναι μίγμα πολλών χρωμάτων. Τα χρώματα αυτά είναι με τη σειρά: 

ερυθρό (κόκκινο), πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο,

 κυανό ( μπλε ), και ιώδες ( μοβ ) και αποτελούν το λεγόμενο

φάσμα του λευκού φωτός. 

Η ανακάλυψη έγινε από τον Άγγλο φυσικό και μαθηματικό Νεύτωνα το 17ο αιώνα.

 Δίσκος του Νεύτωνα.

-Β΄ Πολιορκία του Μεσολογγίου – ΕΞΟΔΟΣ (1825-1826)-ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ-ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

 Το Μεσολόγγι βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, γι’ αυτό και οι Τούρκοι δεν ήθελαν να το αφήσουν στα χέρια των επαναστατών. Έτσι, τρία χρόνια μετά την πολιορκία του 1822, ο Κιουταχής ξεκίνησε από την Λάρισα με 20.000 στρατιώτες για την κατάληψη της πόλης. Η διαταγή ήταν σαφής: «Το Μεσολόγγι έπρεπε να ανακαταληφθεί από τους Τούρκους».

Πράγματι, στις 15 Απριλίου 1825 ο Κιουταχής στρατοπέδευσε στον κάμπο έξω από το Μεσολόγγι και ξεκίνησε τις επιθέσεις. Ταυτόχρονα, απέκλεισε τους Μεσολογγίτες και από την θάλασσα.

Παρ’ όλα αυτά, ο Ανδρέας Μιαούλης με τα καράβια του κατόρθωνε να σπάει τον αποκλεισμό και να ανεφοδιάζει τους πολιορκημένους. Παράλληλα, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τους άντρες του και ο Κίτσος Τζαβέλας με τους Σουλιώτες του είχαν πιάσει τους γύρω λόφους και έκαναν ξαφνικές επιθέσεις στους Τούρκους.

Ο Κιουταχής έκανε αρκετές προσπάθειες να συνθηκολογήσουν οι Μεσολογγίτες και να του παραδώσουν την πόλη. Η απάντηση που έπαιρνε ήταν αρκετά σαφής:

 «Τα κλειδιά της πόλης είναι πάνω στα κανόνια μας. Έλα να τα πάρεις!». 

Ταυτόχρονα, όλες οι επιθέσεις των Τούρκων τελείωναν χωρίς επιτυχία, με τους νεκρούς τους να είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς των Ελλήνων.

Μετά από όλα αυτά αποσύρθηκαν στις γύρω περιοχές, περιμένοντας την βοήθεια του Ιμπραήμ, του ικανότατου Αιγύπτιου στρατιωτικού ο οποίος, δυστυχώς για τους Έλληνες, είχε πολύ καλά οργανωμένο και εξοπλισμένο στρατό.

Ο Ιμπραήμ εμφανίστηκε τον Νοέμβριο του 1825 ειρωνευόμενος τον Κιουταχή («Εννέα μήνες δεν μπόρεσες να κατακτήσεις έναν φράχτη! Εγώ σε δυο βδομάδες θα τα έχω καταφέρει!»).

Ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός και στόλος, ενωμένος, απέκλεισαν από στεριά και θάλασσα το Μεσολόγγι. Η κατάσταση άρχισε να γίνεται δύσκολη για τους πολιορκημένους. Αφού τελείωσαν οι τροφές, αναγκάστηκαν να φάνε  γάτες, σκύλους, ποντίκια και οτιδήποτε ζωντανό. Για χόρτα, έτρωγαν αρμυρίκια της θάλασσας (κάτι πολύ πικρά χόρτα, τα οποία έβραζαν με λασπόνερα που έπαιρναν από το έδαφος, αφού ο Ιμπραήμ τούς είχε κόψει τις παροχές νερού).

Ακόμη και έτσι, πάντως, έκαναν ξαφνικές επιθέσεις στους Τούρκους προξενώντας τους μεγάλες καταστροφές και ρίχνοντάς τους το ηθικό.

Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι αποφάσισαν να κάνουν Έξοδο. Στις 10 Απριλίου 1826, Σάββατο του Λαζάρου βράδυ, τρεις φάλαγγες βγήκαν αθόρυβα από τις πύλες, με σκοπό να περάσουν μέσα από τις γραμμές των εχθρών και να ξεφύγουν προς την ελευθερία.

Οι Τούρκοι όμως ήταν ειδοποιημένοι και τους περίμεναν. Άρχισε μεγάλο φονικό. Περισσότεροι από τους μισούς που πήραν μέρος στην Έξοδο σκοτώθηκαν. Όσοι είχαν μείνει μέσα στην πόλη, είχαν ζωστεί με πυρομαχικά και, όταν πλησίαζαν Τούρκοι να τους σκοτώσουν, έβαζαν φωτιά και ανατινάζονταν όλοι μαζί.

Η ηρωική Έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων δημιούργησε ένα ισχυρότατο φιλελληνικό ρεύμα, αφού συγκλόνισε τους λαούς της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι πίεζαν τις κυβερνήσεις τους να μεταστραφούν υπέρ των Ελλήνων.

Παρ' όλο που εξαιτίας του Εμφυλίου και των ικανοτήτων του Ιμπραήμ η Επανάσταση είχε σχεδόν σβήσει, η Απελευθέρωση αχνοφαινόταν να πλησιάζει...

Ερωτήσεις κατανόησης

Γιατί ο σουλτάνος έδωσε τέτοια ρητή διαταγή στον Κιουταχή να καταλάβει το Μεσολόγγι; Γιατί ήταν τόσο σημαντική η πόλη; Για την απάντηση συμβουλευτείτε και τον γεωγραφικό σας άτλαντα.

Περιγράψτε με λίγα λόγια την α΄ φάση της πολιορκίας (μέχρι να έρθει ο Ιμπραήμ).

Πώς κρίνετε την στάση των Μεσολογγιτών απέναντι στις προτάσεις του Κιουταχή για συνθηκολόγηση;

Περιγράψτε με λίγα λόγια την β΄ φάση της πολιορκίας (από τον Ιμπραήμ) μέχρι την Έξοδο.

Γιατί, νομίζετε, η Έξοδος θεωρήθηκε το συγκλονιστικότερο γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης, όχι μόνον από εμάς τους Έλληνες, αλλά και από τους άλλους λαούς;

Ο αγώνας γύρω από την Ακρόπολη

Μετά την πτώση του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής πήρε τον δρόμο για την Αττική. Τον Αύγουστο κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη, την οποίαν υπερασπιζόταν ο Γιάννης Γκούρας με τους στρατιώτες του.

Η κυβέρνηση τις δύσκολες εκείνες ώρες διόρισε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, παλιό κλεφταρματολό και πολύ ικανό και έμπειρο οπλαρχηγό, ως αρχιστράτηγο Στερεάς Ελλάδας.

Ο Καραϊσκάκης με διάφορες μάχες που έδινε εναντίον των Οθωμανών, όπως την μάχη της Αράχοβας (Νοέμβριος 1826) και την μάχη του Διστόμου (Ιανουάριος 1827), προσπαθούσε να κρατά σε αναβρασμό ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα: οι Έλληνες είχαν πληροφορίες πως μόνον οι επαναστατημένες περιοχές θα συμπεριλαμβάνονταν στο ελληνικό κράτος, όταν αυτό αναγνωριζόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Στις αρχές του 1827 ο Καραϊσκάκης κατέβηκε στην Αττική, για να βοηθήσει τους πολιορκημένους της Ακρόπολης.

Η φρουρά της αμυνόταν αρκετά αποτελεσματικά, κάνοντας νυχτερινές εξόδους εναντίον θέσεων των Οθωμανών και κατασκευάζοντας υπόγειες στοές (λαγούμια) κάτω από τα μέρη που στρατοπέδευαν οι εχθροί, τις οποίες γέμισαν με μπαρούτι και ανατίναζαν.

Τον Μάρτιο του 1827 η κυβέρνηση διόρισε αρχηγούς του στρατού και του στόλου τους Άγγλους Τσωρτς και Κόχραν, αντίστοιχα. Αυτό προκάλεσε δυσαρέσκεια ανάμεσα στους Έλληνες στρατιωτικούς, αφού διαισθάνονταν πως η κυβέρνηση προσπαθούσε να τους παραμερίσει και να μειώσει τον ρόλο τους.

Οι δύο Άγγλοι αποφάσισαν, παρά την αντίθετη γνώμη του Καραϊσκάκη, κατά μέτωπον επίθεση εναντίον του στρατού του Κιουταχή.

Ωστόσο, στις 22 Απριλίου 1827 οι Έλληνες αγωνιστές παράκουσαν τις εντολές και αιφνιδίασαν το τουρκικό στρατόπεδο. Μόλις πληροφορήθηκε ο Καραϊσκάκης την επίθεση, βγήκε από τη σκηνή του, άρρωστος και με πυρετό, όρμησε με το άλογό του στον τόπο της σύγκρουσης, προσπαθώντας να αποτρέψει την μάχη.

 Εκεί όμως ένα βόλι τον τραυμάτισε θανάσιμα. Την επόμενη ημέρα, στις 23 Απριλίου 1827, ξεψύχησε.Ο Κολοκοτρώνης, που τον αγαπούσε σαν παιδί του, τον είχε προειδοποιήσει να φυλάγεται και να μην διακινδυνεύει τη ζωή του σε ασήμαντες αψιμαχίες, διότι ήταν ηγέτης και από αυτόν εξαρτιόνταν το ασκέρι του και ο αγώνας. Δυστυχώς, ο Ρουμελιώτης ήρωας διάβασε το γράμμα του Γέρου όταν ξεψυχούσε.

Ο ξαφνικός χαμός του έριξε το ηθικό των πολεμιστών. Η μάχη που ακολούθησε, στην περιοχή του Αναλάτου (κοντά στην Νέα Σμύρνη), κατέληξε σε μεγάλη καταστροφή των Ελλήνων.

Τον Μάιο του 1827 η Ακρόπολη παραδόθηκε στους Τούρκους πολιορκητές της.

Η Στερεά Ελλάδα και το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου βρισκόταν ξανά κάτω από την κατοχή των Οθωμανών.

Η Επανάσταση είχε σχεδόν σβήσει.

Ερωτήσεις κατανόησης

Ποιες ήταν οι ενέργειες του Κιουταχή μετά την κατάληψη του Μεσολογγίου;

Για ποιον λόγο προσπαθούσε τόσον καιρό (περίπου 10 μήνες) να καταλάβει (ο Κιουταχής) την Ακρόπολη;

Ποιος διορίστηκε αρχιστράτηγος; Ποιες ήταν οι κινήσεις του;

Τι ήταν οι λαγουμιτζήδες; Ποια ήταν η βοήθειά τους στις μάχες εναντίον των Τούρκων;

Ποιο ήταν το πρόβλημα των οπλαρχηγών με τους δύο Άγγλους στρατιωτικούς που ανέλαβαν την αρχηγία; Γιατί είχαν παρεξηγηθεί οι Έλληνες στρατιωτικοί;

Πώς πέθανε ο Καραϊσκάκης;

Γιατί πιστεύετε πως έπαθε πανωλεθρία ο ελληνικός στρατός στην μάχη του Αναλάτου;

Γιατί ήταν χρήσιμο να υπάρχουν, έστω και μικρές, επαναστατικές εστίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας;

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· 
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι’ η μάνα το ζηλεύει.»

Σχολιάστε, με αφορμή τους συγκλονιστικούς αυτούς στίχους του Διονύσιου Σολωμού (“Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”) την κατάσταση στην οποίαν βρίσκονταν οι Μεσολογγίτες τον Απρίλιο του 1826.

Το απόσπασμα αυτό είναι από το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», που το σχεδίασε ο ποιητής τρεις φορές, χωρίς να το ολοκληρώσει. Είναι Απρίλιος του 1826. Οι Τούρκοι πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι κάτοικοι αρνούνται να παραδοθούν. Περνάνε φρικτές στιγμές. Yποφέρουν από πείνα και αρρώστιες. Κι είναι άνοιξη. Η φύση, γεμάτη ζωή, είναι σαν να θέλει να παρασύρει τους πολιορκημένους με την ομορφιά της. Οι πολιορκημένοι όμως βάζουν το χρέος για την πατρίδα πάνω από τη ζωή τους.

1922

Καποδίστριας

Το εκπαιδευτικό σύστημα του ελεύθερου ελληνικού κράτους φέρει την κληρονομιά της κλασικής παιδείας και του κλασικού πολιτισμού. Είναι θεμελιακή η αντίληψη για τον κλασικό ανθρωπιστικό χαρακτήρα της παιδείας    όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα. Ποιος όμως άνθρωπος;;;; Ο << πολίτης -άνθρωπος>> ή ο << άνθρωπος -άτομο>> με τις ανταγωνιστικές διαθέσεις και την αντιφατικότητά του; Η παρουσία του Καποδίστρια στην πολιτική σκηνή της χώρας αποτελεί τον πρώτο μεγάλο σταθμό. Ηγείται ενός νεοσύστατου κράτους και στον τομέα της εκπαίδευσης δίνει αποδεκτές για την εποχή του λύσεις, λύσεις ελληνικές.. 

Θεμελιώνει την πρώτη λαϊκή εκπαίδευση , που ονομάστηκε και << δημοτική>> επειδή φορέας της ήταν η τοπική αυτοδιοίκηση. 

Θεμελιώνει και την επαγγελματική εκπαίδευση με το Ορφανοτροφείο και την Επαγγελματική Σχολή στην Αίγινα. Η δολοφονία του άνοιξε τον δρόμο για νέες περιπέτειες........
 

Οι Βαυαροί 

Οι Βαυαροί έρχονται και αντί της λαϊκής παιδείας δίνουν προτεραιότητα στη β/θμια εκπ/ση. Επιχειρούν μια βαθειά τομή στα εσωτερικά ελληνικά θέματα. Είναι πράξη ενσυνείδητη και υπολογισμένη.Η επιβίωση της βαυαρικης δυναστείας μπορει να διασφαλιστεί με την ύπαρξη μιας κοινωνικής τάξης αφοσιωμένης σε αυτή. Δημιουργούν μιαν ελιτ ,γαλουχημένη από τα ιδανικά του αυταρχισμού, τους υπαλλήλους που στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό ( απόφοιτοι των Γυμνασίων) και τα ανώτερα στελέχη της Διοίκησης ( απόφοιτοι Οθωνείου Πανεπιστημίου) . Μέσα στα σχολεία αυτά μπολιάστηκε η ψευτοκλασική , τυποκρατική παράδοση της Κεντρικής Ευρώπης η οποία εναγωνίως καλλιεργεί αυταρχική τη συνείδηση των νέων.

Μέσω της παρασιτικής παιδείας ( για την τακτοποίηση μιας δημόσιας θέσης των παιδιών ) κατορθώνουν να περιφρουρήσουν το αυταρχικό τους κατεστημένο από τις επιδράσεις νεωτερικών κινημάτων της Ευρώπης.

 το Αδελφάτο της Κωνσταντινούπολης 

 Ο 20ος αιώνας αποτελεί για την εκπαιδευτική μας ιστορία μια άλλη κρίσιμη περίοδο. Τρία χρόνια πριν την άνοδο των Νεοτούρκων συγκροτείται το Αδελφάτο της Κωνσταντινούπολης με στόχο τον εκπαιδευτικό δημοτικισμό για την συνένωση όλων των πολιτών σε μια κοινή πνευματική ζωή. (Φωτιάδης, Πάλλης, Ψυχάρης). Πρόθεση του Αδελφάτου είναι να ταυτιστεί ο δημοτικισμός με την εργατική τάξη γι αυτό τη δημοτική τη χρησιμοποιεί ως μέσο προβολής κοινωνικών προβληματισμών και εργατικών διεκδικήσεων. Οι επιδράσεις του κινήματος του Αδελφάτου και το πνεύμα της συλλογικής συνείδησης που χαρακτήριζε τη δράση των μελών του εξακολουθούν σε κάποιο βαθμό να επηρεάζουν έως σήμερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

1908
“ Για ένα έθνος που έχει ιστορία και παράδοση, φιλότιμο κι αξιοπρέπεια, ο κοσμοπολιτισμός θα 'ναι ένα είδος ανταλλαγής. Αν δεν έχει ένα έθνος κάτι να παρουσιάσει σ' αυτή την ανταλλαγή, αρπάζει τα ξένα αλλά δουλώνεται, ρουφιέται, εξοντώνεται.

Αν έχει κάτι, πρέπει να 'χει και το φιλότιμο και τη θέληση να τα παρουσιάσει αυτά τα δικά του μ' αξιοπρέπεια.
Τα ιδιαίτερά του αυτά είναι ο νους κι η καρδιά του λαού του, την ποίησή του, τα έθιμά του. Αυτά πρέπει να τα τιμήσει και να τα καλλιεργήσει, για να παρουσιαστεί σαν έθνος που αξίζει τ' όνομά του στην κοσμοπολίτικη αυτή ανταλλαγή. Έτσι θα καλλιεργήσομε το εθνικό μας Εγώ, και τότες μπορούμε να παρουσιαστούμε με αξιοπρέπεια στον Παγκόσμιο Ανθρωπισμό.”   (ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ-Φωτιάδης,1908)

https://www.youtube.com/watch?v=Hn-WFiEtJ7g

https://www.youtube.com/watch?v=D27TOENzyEY

https://www.youtube.com/watch?v=O3pG1dgtBg8

Ένα μεσημέρι στης Ακρόπολης τα μέρη

άπονοι ληστές κάναν τις πέτρες τις ζεστές λημέρι Στο Μοναστηράκι Βαυαροί χωροφυλάκοι μες στην αντηλιά, χορεύουν μπρος στον βασιλιά συρτάκι Στην Κρήτη και στη Μάνη θα στείλουμε φιρμάνι σε πολιτείες και χωριά θα στείλουμε φιρμάνι να ‘ρθούν οι πολιτσμάνοι να κυνηγήσουν τα θεριά. Κάτω στο λιμάνι τραγουδούν οι πολιτσμάνοι ήρθαν τα παιδιά μα έχουν ακόμα την καρδιά στην Μάνη Ήρθανε την Τρίτη τα παιδιά του Ψηλορείτη πίνουν τσικουδιά, μα έχουν ακόμα την καρδιά στην Κρήτη Στην Κρήτη και στη Μάνη εστείλαμε φιρμάνι σε πολιτείες και χωριά εστείλαμε φιρμάνι κι ήρθαν οι πολιτσμάνοι και διώξαν όλα τα θεριά

https://kapodistrias.digitalarchive.gr/unpublished.php?type=node&id=213

https://museduc.gr/docs/Istoria/C/109-128_C_GYM_KEF_06.pdf

 ΣΚΟΠΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ Είκοσι χιλιάδες χρόνια πριν ο πολιτισμός του παλαιολιθικού ανθρώπου βασίστηκε στην μετάδοση της γνώσης και στη συναπόφαση... Ποιος είναι ο σκοπός ενός εκπαιδευτικού συστήματος σήμερα ; Υπάρχουν έντονες διεθνείς αντιθέσεις πάνω στο θέμα. Σκοπός της εκπαίδευσης είναι να βοηθά τους ανθρώπους να προσδιορίσουν πώς θα μαθαίνουν μόνοι ους. Να μελετούν τα μεγάλα επιτεύγματα του παρελθόντος και να τα εμπεδώνουν επειδή οι ίδιοι τα βρίσκουν ενδιαφέροντα. Να προετοιμάζονται για τη δημιουργική έρευνα, ακολουθώντας ενδιαφέροντα που επέλεξαν ως απόρροια της παρουσίασης του εκπαιδευτικού υλικού είτε κατά μόνας, είτε σε συνεργασία με άλλους;Σε ολους μας ενυπάρχει η δυναμική της γνωσης ! Αλλά η γνώση , αυτή καθεαυτή δεν αποτελει αυταξια και αυτοσκοπό .Η επιστήμη δε θα μπορούσε να προχωρήσει αν δεν βασίζονταν στην τάση για αντιλογία, στην αμφισβήτηση του δόγματος και της αυθεντίας, στην αναζήτηση εναλλακτικών, στη χρήση της φαντασίας, στην παρορμητική ελεύθερη ενασχόληση, στη συνεργασία,Αυτή είναι η μια αντίληψη της εκπαίδευσης. Η άλλη νεοφιλελεύθερη αντίληψη είναι, ουσιαστικά, χειραγώγηση Από την παιδική ηλικία, οι άνθρωποι πρέπει να μπουν σε ένα αυστηρά καθορισμένο πλαίσιο όπου θα ακολουθούν οδηγίες, δεν θα αμφισβητούν, θα επιτυγχάνουν καθορισμένους στόχους, θα διευρύνουν διαρκώς το γνωστικό τους επίπεδο και, βεβαίως θα συμμετέχουν με αξιώσεις στην κοινωνική- επαγγελματική ζωή. Δύο διαφορετικοί τρόποι κοσμοαντίληψης και κοσμοθεωρίας. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η Νέα Τάξη των Πραγμάτων ξαναδημιουργεί τον κόσμο (συμπεριλαμβανομένων και των εκπαιδευτικών πραγμάτων). Εγκαταλείπει την κοινωνική πρόνοια,τη συλλογικότητα, το κρατος Δικαίου εμμένει στο άτομο και την ελευθερία. Αλλάζει τις συνθήκες παραγωγής της γνώσης αναθέτει δτα σχολεία και στα πανεπιστήμια της οικουμένης την αποστολή διαμόρφωσης της νέας γενιάς επιχειρηματιών . Επιβαλλει το μετασχηματισμό των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών για να χειραγωγούν και να ελέγχουν πιο αποτελεσματικά. Για είναι οι άνθρωποι συμμορφώσιμοι, να μην κάνουν πολλές ερωτήσεις, να εκτελούν τους ρόλους που τους έχουν ανατεθεί, να μην αμφισβητούν τις αυθεντίες και να μην αναταράσσουν τα συστήματα εξουσίας. ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ UNESKO- ΠΟΕ -OOΣΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ UNESCO ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Η εκπαίδευση είναι ένα από τα κύρια πεδία δραστηριοτήτων της UNESCO. Η χώρα μας συμμετέχει στη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών, όπως η ποιοτική εκπαίδευση και η καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, η προώθηση της βιοηθικής και της ηθικής των επιστημών. Πώς λειτουργεί ο ΠΟΕ για την εκπαίδευση; Αρχικά, ας σημειωθεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το διεθνές εμπόριο εφαρμόζεται σε εμπορεύματα. Ένας από τους τομείς του ΠΟΕ είναι και η εκπαίδευση με στόχο τη Διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Για αυτό το σκοπό έχει συντάξει μια μήτρα 20 μορφών εμπορίου εκπαιδευτικών υπηρεσιών .Η παροχή εξαγωγικών υπηρεσιών εκπαίδευσης είναι μια δραστηριότητα που αφορούσε πέντε μόλις χώρες: ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Καναδάς. Οι χώρες αυτές έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: α) είναι αγγλόφωνες, και β) το εκπαιδευτικό τους σύστημα έχει καλή φήμη. Πέρα από τον οικονομικό λόγο υπάρχουν κι άλλοι. Οι ξένοι φοιτητές έχουν την τάση να παραμένουν στη χώρα όπου σπουδάζουν. . Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως «φυγή εγκεφάλων». Ένας ακόμα λόγος είναι ότι η αυτή η διεθνοποίηση μπορεί να επιτρέψει στις αναπτυγμένες χώρες να ελέγξουν την ανώτατη εκπαίδευση των υπό ανάπτυξη χωρών διαχέοντας παράλληλα την κουλτούρα του. 

Πώς λειτουργεί ο ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση; 

Ο ΟΟΣΑ από την πρώτη δεκ ης ύπαρξης του ,στρέφει τηνπροσοχή του στην αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης . Μία προτεραιότητα των κρατικών εκπαιδευτικών συστημάτων είναι να προλαμβάνει τις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε εργατικό δυναμικό, οπότε πρέπει να προγραμματίζει κατάλληλα το περιεχόμενο των σπουδών των σχολείων. Υπό την οργάνωση της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ το πρόγραμμα PIZA εντάσσει εθνικά συστήματα εκπ/σης σε ένα διεθνές πρότυπο, που εξυπηρετεί τις "ανάγκες της παγκοσμιοποίησης. Με την ανακοίνωση κάθε χρονιά των αποτελεσμάτων του PISA» ανοίγει ο κύκλος του δημόσιου διαλόγου για την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών συστημάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Σύμφωνα με την Education International: •“Το Πρόγραμμα PISA μπορεί να προσφέρει μόνο μια στιγμιαία απεικόνιση του πώς μια ομάδα μαθητών/μαθητριών αποκρίνεται σε ένα σύνολο ασκήσεων και κριτηρίων. Δεν απεικονίζει, γιατί δεν μπορεί να το κάνει, μια συνολική εικόνα της εκπαίδευσης σε οποιαδήποτε χώρα”. Από τα αποτελέσματα της έρευνας PISA μπορούμε να προβλέψουμε την ποιότητα του εργατικού δυναμικού μιας χώρας μια δεκαετία αργότερα; Για παράδειγμα, στην Ιρλανδία, 15χρονοι απέδωσαν καλά πάνω από το μέσο όρο της βαθμολογίας στην ανάγνωση στην έρευνα PISA 2000, αλλά η ίδια ομάδα σκόραρε κάτω του μέσου όρου στην έρευνα των δεξιοτήτων των ενηλίκων μετά από 12 χρόνια. Στην Ιταλία και την Ισπανία, 15 ετών σκόραραν κοντά στο μέσο όρο στην ανάγνωση στην έρευνα PISA 2000, αλλά η ίδια ομάδα απέδωσε καλά κάτω του μέσου όρου στην παιδεία στην έρευνα του 2012 ενηλίκων. Τα αποτελέσματα αυτά μας λένε ότι οι δεξιότητες που αποκτώνται στο σχολείο πρέπει να χρησιμοποιηθούν αργότερα, ή αλλιώς θα χαθούν .Σύμφωνα με τους Φιλανδούς εκπαιδευτικούς, η υψηλή ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος στη χώρα τους μετά την αξιολόγηση PIZA ,οφείλεται κυρίως σε παράγοντες όπως :η μεγάλη σημασία που δίνουν στην εκπαίδευση και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η ισόρροπη και χωρίς ανταγωνισμούς, ανάπτυξη των σχολικών μονάδων, η παροχή από το σχολείο ενός συνόλου υπηρεσιών όπως δωρεάν γεύματα, προληπτικά προγράμματα υγείας που καλύπτουν έτσι πολλές ανάγκες των μαθητών η εμπιστοσύνη στο έργο των εκπαιδευτικών . Η Φιλανδία διαθέτει υπερδιπλάσιους πόρους για την εκπαίδευση από ό,τι η χώρα μαςΤα στοιχεία εμφανίζονται στην μελέτη ΟΟΣΑ. Γενικά, η πανεπιστημιακή έρευνα στη χώρα μας βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα ανάπτυξης συγκριτικά με τις άλλες χώρες της ΕΕ εξ αιτίας της υποδεέστερης θέσης της χώρας στον καταμερισμό εργασίας της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 75% των δαπανών για την έρευνα στην ΕΕ, συγκεντρώνεται στις τέσσερις ισχυρές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία). Η Ελλάδα έχει το μικρότερο ποσοστό ερευνητών αναλογικά με τον πληθυσμό της και τη μικρότερη κρατική χρηματοδότηση της έρευνας (0,51% του ΑΕΠ), σε μεγάλη, μάλιστα, απόσταση από τις άλλες χώρες. Το γεγονός αυτό επιδρά με τη σειρά του γενικότερα στο επίπεδο της πανεπιστημιακής μας εκπαίδευσης και στη διδασκαλία. ΕΠΙΛΟΓΟΣ • Οδηγός στην όποια προσπάθεια για τη βελτίωση ενός εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος δεν μπορεί να είναι οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και, γενικότερα, η φιλοσοφία και οι επιδιώξεις των δυνάμεων της αγοράς. Ήδη από το 2001, η Διακήρυξη τα Ε.Ε. στην Μπολόνια προδιέγραψε την αποτελεσματική σύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με τις ανάγκες της κοινωνίας και την αγορά εργασίας στην Ευρώπη. • Η γνώση αποκτά, επομένως, ένα εντελώς εργαλειακό χαρακτήρα, με στόχο την εξυπηρέτηση της κοινωνίας της αγοράς και των ελίτ που την ελέγχουν, ανεξάρτητα από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και τις ίδιες τις «καθαρές» γνωστικές ανάγκες του κάθε επιστημονικού κλάδου 

Κλείνοντας, εκείνο ίσως που μπορεί να θεωρηθεί πιο σημαντικό είναι η μετατροπή της φύσης της εκπαίδευσης από ένα δημόσιο αγαθό σε μια εμπορική δραστηριότητα γεγονός που αλλάζει τους στόχους, τον ορισμό, τη φύση και τη σημασία της εκπαίδευσης προτάσσοντας το οικονομικό κέρδος του παρόχου. Θέλουμε μια κοινωνία ελεύθερων, ανεξάρτητων, δημιουργικών ατόμων που να είναι σε θέση να εκτιμήσουν και να αξιοποιήσουν τα πολιτισμικά επιτεύγματα του παρελθόντος; Θέλουμε να μπορέσει η επιστήμη να αναπτυχθεί ελεύθερα και να βοηθήσει στην αποκατάσταση του ανθρώπου ως κοινωνικού ανθρώπου; Γιατί η επιστήμη έχει την ιδιότητα να κατασταλάζει σαν συλλογική συνείδηση της κοινωνίας, και να την απαλλάσσει από δεισιδαιμονίες, προλήψεις και αντικοινωνικές συμπεριφορές, να τη βοηθά να σχηματίζει επιστημονική αντίληψη της πραγματικότητας. 

ΠΗΓΕΣ • ΟΟΣΑ (1995). Κριτική Επισκόπηση του Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος από τον ΟΟΣΑ. • Διαθέσιμο στο http://www.hri.org/docs/OECD.html , • http://sep4u.gr/wp-content/uploads/labrianidis-2011.pdf • http://www.oecd.org/education/highereducationandadultlearning/piaacprogramm efortheinternationalassessmentofadultcompetenciew.htm • http://www.iep.edu.gr/pisa/index.php/2012-03-13-10-37-01/readingliteracy • Το γίγνεσθαι της ιδεολογίας και η εκπαιδευτική θεσμικότητα.http://www.ilhs.tuc.gr/gr/vima_koin_epistimon_41.htm • file:///home/education/%CE%9B%CE%AE%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE %A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82%20(1).pdf