Νομίζωπωςοι περισσότεροι δεν έχουμεκαταλάβει τι ακριβώςβρέθηκεστηΘεσσαλονίκη.Δενείναι απλά σκόρπιεςπέτρες ή μερικά κοσμήματα που ωραιότατα θα ταίριαζανσε ένα Μουσείοτηςπόλης. Βρέθηκεκοτζάμκεντρική οδόςτηςβυζαντινήςπόληςεντυπωσιακά διατηρημένη"
Τα ευρήματα είναι συγκλονιστικά.
Στα 6 μέτρα βάθος βρέθηκε τμήμα της decumanus maximus (κύρια οδός) που διασταυρωνόταν με μια cardo, κάθετη ρωμαϊκή οδό.
Σαν παραμύθι: οδικός άξονας στρωμένος με μαρμάρινες πλάκες, κάτω από εντυπωσιακό τετράπυλο με πλατεία, δημόσιο κτίριο και στοές με καταστήματα. Αυτό οι επισκέπτες / επιβάτες θα μπορούν όχι μόνο να το δουν αλλά και να το περπατήσουν (ΕφΣυν, 17.2.2018).
. Από το
BBC:
Σύμφωνα με
το BBC, οι αρχαιολόγοι στη Θεσσαλονίκη προχώρησαν στην ανακάλυψη μιας
«Βυζαντινής Πομπηίας» όπως την χαρακτηρίζει, κάτω ακριβώς από την καρδιά της
σύγχρονης πόλης.
Μάλιστα στη
βρετανική ιστοσελίδα γίνεται λόγος για τις συνθήκες οικονομικής κρίσης στη χώρα
που θα αποτρέψουν τη δημιουργία ενός «ονειρικού» σταθμού του μετρό. Κάτι τέτοιο
θα μπορούσε να επιτευχθεί σύμφωνα με το δημοσίευμα με το χτίσιμο ένα υπόγειου
μουσείου που θα αποτελούσε τουριστικό αξιοθέατο και ενθύμιο του «ένδοξου
παρελθόντος της πόλης που δυστυχώς κρύβεται πια πίσω από δεκαετίες άναρχης και
καταστροφικής δόμησης».
Το BBC κάνει
λόγο για αρχαιολογικά ευρήματα που ξεπερνούν τα πιο τρελά όνειρα των
επιστημόνων καθώς «έξι μέτρα κάτω από το σύγχρονο εμπορικό κέντρο, απλώνεται η
εμπορική καρδιά της αρχαίας πόλης». Παρόλα αυτά, οι εργολάβοι πιέζουν ώστε τα
ευρήματα να αποσυρθούν άμεσα για να συνεχιστούν οι εργασίες.
Σε κείμενό τους, οι 65 προσωπικότητες αναφέρουν πως οι εν λόγω εξελίξεις «θέτουν σε κίνδυνο τα σημαντικά ευρήματα της υστερορωμαϊκής και βυζαντινής Θεσσαλονίκης», με τα οποία η Θεσσαλονίκη «μπορεί να διεκδικήσει την ιδιότητα του εξαιρετικού χώρου παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ (ως η μεγαλύτερη και καλύτερα διατηρημένη πόλη που σώζεται από την ύστερη αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο οπουδήποτε στον κόσμο) και να αναπτυχθεί ως τουριστικός προορισμός πρώτης τάξεως».
Αν και η διατήρηση του αρχαιολογικού συγκροτήματος της Βενιζέλου στη θέση του είναι και πρέπουσα και τεχνολογικά εφικτή, η κατασκευαστική εταιρεία του μετρό προτιμά να το αποσυναρμολογήσει σε κομμάτια, να τα μεταφέρει προσωρινά σε αποθήκη εκτός της πόλης και να τα ανατοποθετήσει μετά το κατασκευή του σταθμού. Αυτή η διαδικασία και καταστρέφει τα υποκείμενα αρχαιολογικά στρώματα και εκθέτει τα ευρήματα σε κίνδυνο· επιπλέον, έχει αποδειχθεί αποτυχημένη στην πράξη.
η ανακοίνωση του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ
H τεχνική λύση που επιτρέπει την κατασκευή του σταθμού του μετρό, χωρίς τη μετακίνηση των ευρημάτων και χωρίς την καταστροφή του φυσικού τους περιβάλλοντος, και η οποία ήδη είχε αρχίσει να εφαρμόζεται, είναι λύση απολύτως εφικτή και κανένας ουσιαστικός λόγος που να συντρέχει για την ανάκλησή της δεν έχει παρουσιαστεί.
Νέα σημαντική διεθνής παρέμβαση-έκκληση για την διατήρηση κατά χώραν των σημαντικότατων αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης.
Αυτή τη φορά από τον διεθνούς φήμης αυστριακό βυζαντινολόγο Johannes Koder.
Σας γράφω με την ιδιότητα του βυζαντινολόγου και τέως προέδρου της Διεθνούς Ενώσεως Βυζαντινών Σπουδών. Επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι από το 1966 έως σήμερα ασχολούμαι με την Ιστορική Γεωγραφία και Αρχαιολογία του Βυζαντίου (και ως εκδότης της σειράς Tabula Imperii Byzantini της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών.
Είναι ασφαλώς ευχάριστο το γεγονός ότι η πρώτη γραμμή του μετρό της Θεσσαλονίκης θα λειτουργήσει σε λίγα χρόνια. Με μεγάλη όμως ανησυχία πληροφορήθηκα για τα μέτρα που θα ληφθούν στην περιοχή του σταθμού Βενιζέλου
Απόσπαση και εν συνεχεία επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων στο σταθμό Βενιζέλου εμπεριέχει όχι μόνον τον μεγάλο κίνδυνο ανεπανόρθωτών βλαβών κατά τις δύο αυτές μετακινήσεις αλλά και την απώλεια της ιστορικής και τοπογραφικής αυθεντικότητας όσο και της μνήμης.
Ανάλογα προβλήματα απαντούν σε κάθε σχεδόν κατασκευή μετρό σε πόλη με ιστορικό παρελθόν. Φέρνω ενδεικτικά στη μνήμη μου τον σταθμό του Αγίου Στεφάνου του μετρό της Βιέννης (διασταύρωση των γραμμών U1 και U3)μ, όπου βρέθηκε ένα ολόκληρο μεσαιωνικό παρεκκλήσιο. Εκεί οι ειδικοί αρχαιολόγοι προέκριναν τη λύση να μείνει το παρεκκλήσιο στον τόπου όπου ανακαλύφθηκε, χωρίς προσωρινή απόσπαση.
Για όλους αυτούς τους λόγους Σας παρακαλώ θερμά να ενεργήσετε ό,τι δει ώστε να βρεθεί λύση, με την εφαρμογή της οποίας θα αποφευχθεί η απόσπαση και η εκ νέου τοποθέτηση των Αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου.
Στον Σταθμό Βενιζέλου χτυπά η καρδιά της Θεσσαλονίκης.Δεν θα αφήσουμε την πόλη να καταστραφεί!
Οι αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου θα μείνουν στη θέση τους!
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων συνεχίζει την εκστρατεία ενάντια στην απόφαση της διάλυσης του αρχαιολογικού χώρου στον Σταθμό Βενιζέλου. Οι διαδικτυακές αφισέτες με το σύνθημα «η πόλη δεν θα καταστραφεί» δηλώνουν την αξία που έχει το Βυζαντινό Σταυροδρόμι για την ιστορία της Θεσσαλονίκης.
Αθήνα, 9/9/2020
Αίτηση ακύρωσης της απόφασης απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας
..................
Η προστασία των μνημείων και του πολιτιστικού περιβάλλοντος είναι υποχρέωσή της Πολιτείας και δικαίωμα όλων μας. Για την προστασία του συγκεκριμένου μνημειακού συνόλου στην Βενιζέλου έχουν ενεργοποιηθεί όλες οι διεθνείς Ενώσεις Βυζαντινολόγων και επιφανείς επιστήμονες από όλο τον κόσμο απευθύνουν εκκλήσεις και επιστολές στη πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας, ενώ με την υπόθεση ασχολείται ήδη η ίδια η UNESCO. Η χώρα μας, από πρότυπο της προστασίας των μνημείων, διασύρεται πλέον διεθνώς ως χώρα που δεν μπορεί να κατασκευάσει ένα απαιτητικό τεχνικό έργο.
Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους τον αγώνα για τη διάσωση του ιστορικού βυζαντινού σταυροδρομίου και των παρακείμενων αρχαιοτήτων, έχοντας στο πλάι μας το σύνολο της ελληνικής και διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Ο καθείς διαλέγει τους συμμάχους του.
Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ Αττικής, Στερεάς και Νήσων
Πανελλήνια Ένωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων
Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Η ΛΥΣΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ
ΑΦΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΤΟ 2025
(Εμφανίζονται η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσσία και η Αυστρία. Χορεύουν και τραγουδούν) ΑΥΣΤΡΙΑ :Τα μάθατε τι γίνηκε κει κάτω στη Γραικία ; Σηκώθηκαν οι Έλληνες, χτυπάνε την Τουρκία. ΑΓΓΛΙΑ : Και στα παλιά παπούτσια τους γράφουν τη συμμαχία. ΓΑΛΛΙΑ : (Κοιτώντας καχύποπτα τη Ρωσία)Εμείς έχουμε τη γνώμη πως κάποιος κάτι εδώ σκαρώνει. ΑΥΣΤΡΙΑ : (Κοιτώντας καχύποπτα τη Ρωσία) Κάτι μου μυρίζει εμένα. ΑΓΓΛΙΑ : Λες να τα ‘χουν μιλημένα ;Δε σηκώνουμε προστάτες πίσω απ’ τις δικές μας πλάτες. ΡΩΣΙΑ : Για συγνώμη ρε Αγγλία μ’ είδες να δίνω προστασία ; ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Πρέπει ν’ αποφασίσω τι στάση θα τηρήσω. (μαζεύονται κατά ομάδες, συσκέπτονται) ΓΑΛΛΙΑ : (μυστικά) Αν οι Άγγλοι επικρατήσουν κι οι Γραικοί τους προτιμήσουν τι θα γίνει ; το Μοριά θα μας τον φάνε και στην Αίγυπτο θα πάνε και στην Παλαιστίνη. ΑΓΓΛΙΑ : (μυστικά) Τι σκοπούς έχουν οι Ρώσοι κι έχουν σχέδια καταστρώσει στο υπόγειο ; Ν’ αρμενίζουνε μια μέρα με τη ρωσική παντιέρα στη Μεσόγειο. ΡΩΣΙΑ : Τα καθάρματα οι Εγγλέζοι μυριστήκαν πετιμέζι και γλυκάνισο, θέλουν το Μοριά να φάνε δεν τους φτάνει που κρατάνε την Επτάνησο. ΑΥΣΤΡΙΑ : (απειλητικά)Διατηρείτε στάτους κβο… άντε για να μη σας πω ! (τραγουδούν) ΑΓΓΛΙΑ : Αγγλία ΓΑΛΛΙΑ : Γαλλία ΑΥΣΤΡΙΑ : Αυστρία ΡΩΣΙΑ : Ρωσία (τραγουδούν) ΑΓΓΛΙΑ : Διπλωματίαααα ΓΑΛΛΙΑ : Μηχανορραφίαααα ΑΥΣΤΡΙΑ : Ραδιουργίαααα ΡΩΣΙΑ : Πανουργίααααα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Ιερά Συμμαχία Και ... Είμαστε τέσσερις δυνάμεις Με καθήκοντα υψηλά Η Ευρώπη να μην πάθει από των μικρών τα λάθη Τρα λα λα λα λα λα λα ΑΥΣΤΡΙΑ : (πονηρά) Διαθέτουμε και βασιλιάδες ειδικούς για τους ραγιάδες ! (αποχωρούν οι μεγάλες Δυνάμεις και όλος ο χορός, μπαίνει ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι)
9. ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ
ΡΩΜΙΟΣ : Τα παλιά βάσανα της Ελλάδας περάσανε. Ήρθε ο Καποδίστριας ! ΡΩΜΙΑΚΙ : Ά ωραία. ΡΩΜΙΟΣ : Πάει ο Καποδίστριας. Τώρα περιμένουμε τον Όθωνα. ΡΩΜΙΑΚΙ : Ά, τον Όθωνα. Ο Όθωνας και η Αμαλία έ. ΡΩΜΙΟΣ : Όχι η Αμαλία θα έρθει αργότερα, τώρα περιμένουμε τον Όθωνα. ΡΩΜΙΑΚΙ : Έτσι μπράβο. Να 'χουμε και μεις ένα δικό μας βασιλιά, να μην περιμένουμε όλο από τους ξένους βασιλιάδες, γιατί όποιος δεν έχει νύχια να ξυστεί... Καλά δε λέω; ΡΩΜΙΟΣ : Σοφά. Μόνο που κι αυτόν οι ξένοι μας τον διαλέξανε ΡΩΜΙΑΚΙ : Έ άστους να διαλέγουν οι ξένοι. Ξέρουν αυτοί. Έχουνε πείρα οι άνθρωποι. ΡΩΜΙΟΣ : Σωστό. Ακούς τίποτα ; ΡΩΜΙΑΚΙ : Κάτι ακούω ναι, κάτι ακούω. ΡΩΜΙΟΣ : Ώ ρε κόσμος που 'ρχεται για την υποδοχή, κοίτα κι είν' όλοι δακρυσμένοι από χαρά ΡΩΜΙΑΚΙ : Αφού και μένα έτσι μου 'ρχεται ν' αρχίσω να κλαίω απ' τη συγκίνηση. ΡΩΜΙΟΣ : Πάμε, πάμε. ΡΩΜΙΑΚΙ : Πάμε. v (στη σκηνή βγαίνει ένα ξυπόλητο παιδί – ο Λαός - με το κεφάλι σκυμμένο)
10. Ο ΛΑΟΣ
Είμαι ο λαός. Αν ήξερα ανάγνωση, γραφή, αν ήταν το σπαθί δικό μου δε θα μου τρώγαν το ψωμί θ’ αρνιόμουν τη κλεψιά για ριζικό μου. Πονώ για τις μελλούμενες γενιές τους δουλευτές της φάμπρικας τους χερομάχους τις πλύστρες, τους χαμάληδες, τους φοιτητές, τους οικοδόμους, τους ξωμάχους. Κουράστηκα, δε μου ‘μεινε σταλιά δύναμη να σηκώσω το κεφάλι απότυχα και για άλλη μια φορά με κυβερνούνε άλλοι.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
(Στη σκηνή οι Μεγάλες Δυνάμεις συζητούν, ενώ πίσω τους ο Χορός κινείται με αργές κινήσεις, γράφει συνθήματα και πανό, ετοιμάζει την κινητοποίησή του διεκδικώντας «Σύνταγμα», «Ελευθερία», κλπ.) ΑΓΓΛΙΑ : Να έχουν Σύνταγμα ή να μην έχουν ;
ΡΩΣΙΑ : Αφού δεν είχαν γιατί να έχουν ; ΑΥΣΤΡΙΑ : Θα τους παρέσυραν αυτοί που έχουν ! (κοιτάζει απειλητικά προς τη Γαλλία) ΑΓΓΛΙΑ : Να αρκεστούν εις αυτά που έχουν !
ΓΑΛΛΙΑ : Δεν είναι και ώριμοι για να το έχουν ! ΡΩΣΙΑ : Είναι κι ανώριμοι για να το έχουν. ΓΑΛΛΙΑ : Για το καλό τους ας μην το έχουν. ΑΓΓΛΙΑ : Δεν επιτρέπεται να το έχουν. ΑΥΣΤΡΙΑ : Αποφασίζουμε να μην το έχουν. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Να μην το έχουν. ΑΓΓΛΙΑ : Αγγλία ΓΑΛΛΙΑ : Γαλλία ΑΥΣΤΡΙΑ : Αυστρία ΡΩΣΙΑ : Ρωσία ΑΓΓΛΙΑ : Κοσμοκρατία
ΓΑΛΛΙΑ : Κεφαλαιοκρατία ΑΥΣΤΡΙΑ : Τρομοκρατία ΡΩΣΙΑ : Τσαροκρατία ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ : Ιερά Συμμαχία Και ... (τραγουδούν και χορεύουν) Είμαστε τέσσερις δυνάμεις Με καθήκοντα υψηλά Η Ευρώπη να μην πάθει από των μικρών τα λάθη Τρα λα λα λα λα λα λα ΑΓΓΛΙΑ : Και αν επιμένουν να το έχουν ; ΓΑΛΛΙΑ : Και αν το έχουν χωρίς να το έχουν ; ΑΥΣΤΡΙΑ : Τι εννοείτε έχουν - δεν έχουν ; ΓΑΛΛΙΑ : Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσία δεν το έχουν ! ΑΓΓΛΙΑ : Αυτοί θα χαίρουν πως το έχουν και μεις θα ξέρουμε πως δεν το έχουν ! ΡΩΣΙΑ : Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν. ΑΥΣΤΡΙΑ :Αποφασίζουμε να έχουν. ΓΑΛΛΙΑ : Εάν εμποδίσουμε να έχουν υπάρχει κίνδυνος να έχουν. ΡΩΣΙΑ : Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν. ΑΓΓΛΙΑ : Παράδειγμα όσα δεν έχουν. Είναι όσα αφήσαμε να έχουν. (αποχωρούν τραγουδώντας)
15. ΕΠΙΝΙΚΙΑ
ΡΩΜΙΑΚΙ : Εκείνο λοιπόν τον καιρό, όπως σε κάθε δύσκολο καιρό, ήταν πολλοί εκείνοι που βγήκαν απ’ το πετσί τους. Άνθρωποι που δεν τους έπιανε το μάτι σου, παίρναν το βουνό μ’ ένα ντουφέκι στο χέρι. Με το τίποτα, ο Γιάννης, ο Τάσος, ο Μανόλης, η Λένω, η Δέσπω, αυτή η σιωπηλή στρατιά, αυτοί οι ωραίοι δικοί μας, σπρώχναν για καλά τον καιρό προς την ελευθερία και την ειρήνη. Για μια ελευθερία που πριν έρθει φαινότανε τόσο πλατιά. Και για μια ειρήνη που ακόμα γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε. (μπαίνει ξανά ο Ρωμιός) ΡΩΜΙΟΣ : Σαν πολύ δεν ωρίμασες μέσα σε μια παράσταση ; ΡΩΜΙΑΚΙ : Σ’ έχασα ! ΡΩΜΙΟΣ : Έχουμε δουλειές, πρέπει να πηγαίνουμε! ΡΩΜΙΑΚΙ : Πάρε με μαζί σου… ΡΩΜΙΟΣ : Πάμε για δύσκολες δουλειές. ΡΩΜΙΑΚΙ : Κυρίες και κύριοι, σε δυο λεπτά το έργο μας τελειώνει. Όμως δε θα σας αφήσουμε να φύγετε πικραμένοι, όχι γιατί σας κάνουμε τη χάρη αλλά γιατί έτσι γίνεται πάντα και στη ζωή. Πάει να πει στον τόπο μας, οι ρίζες μας είναι βαθιές, το χώμα δικό μας, κόβω, κόβεις, κόβει, κόβουμε, κόβετε, κόβουν τα κλαριά μας, τον κορμό μας, μα το χώμα ξαναφουσκώνει. Μια πράσινη φωνούλα ξαναβγαίνει και φωνάζει «εδώ είμαι». ΡΩΜΙΟΣ : Καταπιαστήκαμε με κάτι δύσκολο. Καλέσαμε την τρέλα για βοηθό αλλιώς δεν τα βγάζαμε πέρα. τρέμαμε μ’ αυτό που αγγίζαμε και τρέμουμε ακόμα. Όμως αυτό που θέλαμε ήταν να ‘ρθείτε στην παράστασή μας και να μη φύγετε αδιάφοροι. Να βρείτε ψεγάδια να μας κρίνετε αλλά να μη φύγετε αδιάφοροι. Κι αν σας κακοκαρδίσαμε ή αν σας κάναμε να γελάσετε με πράγματα που δεν έπρεπε, είναι γιατί διαλέξαμε το φαρδύ το δρόμο. Εκεί που η ζωή είναι χύμα. Το αστείο, το σοβαρό, τα όσια και τα ιερά, ο άγιος και ο θεομπαίχτης. ΡΩΜΙΑΚΙ : Ο Δράκος είναι εκεί και θα ‘ναι κι αύριο και μεθαύριο. Ξερογλείφεται τον βλέπετε; Είδε πως σκότωσαν την παρέα του Καραγκιόζη και περιμένει να τους φάει. Όμως δεν θα τους φάει. Κι ούτε τους σκότωσαν. (σιγά - σιγά και με πολύ αργό ρυθμό ακούγεται μπάσος ήχος τύμπανου) Αν δεν με πιστεύετε, βάλτε το αυτί σας στο χώμα και ακούστε… (ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος) Η γη μας χτυπάει με ογδόντα σφυγμούς…(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος)Ωραίους σαν από παλιό τύμπανο…(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος)Κάτι γίνεται…(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος) Κάτι γίνεται…(ο ήχος δυναμώνει και ο ρυθμός γίνεται ακόμα πιο γρήγορος) Το τύμπανο σταματά απότομα και όλος ο θίασος μπαίνει στη σκηνή και τραγουδά Φίλοι κι αδέρφια, μανάδες, γέροι και παιδιά, στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε ποιοι περπατούν στα σκοτεινά και σεριανούν μες τα στενά φίλοι κι αδέρφια, μανάδες, γέροι και παιδιά. Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι λαϊκοί, όρκο σταυρώσαν βάλαν στο σπαθί τους, η λευτεριά να μη χαθεί, όρκο σταυρώσαν στο σπαθί, καπεταναίοι στρατιώτες λαϊκοί.
Το άγαλμα χρονολογείται από το 343 π.κ.χ. και είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο της Πάρου.
Είναι το μόνο αυθεντικό έργο του Πραξιτέλη που έχει διασωθεί. Βρέθηκε στην Ολυμπία, απείραχτο στο βάθρο του, αρκετά μέτρα κάτω από την γη και έχει ύψος 2.10 μ
Στα χείλια του, τα οποία αφήνουν μία ελαφρά σκιά, διακρίνεται η αρχή ενός χαμόγελου. Η λεπτότητα του στόματος έρχεται σε αντίθεση με τη δυνατή του μύτη.
Τα μαλλιά του Ερμή είναι άτακτα και κάνουν να φαίνεται το δέρμα του πιο απαλό και πιο λείο.
Η απαράμιλλη τέχνη του Πραξιτέλη, στο να αφαιρεί την σκληράδα από το μάρμαρο, κάνοντας το, το ίδιο με την όψη της σάρκας, οφείλεται στη μεγάλη δεξιοτεχνία του, στην χρήση φωτός και σκιάς.
Ο Πραξιτέλης για να δώσει ζωντάνια στο άγαλμα, σκοπίμως δεν κρατάει τις αναλογίες. Εάν κανείς το παρατηρήσει από τ’ αριστερά, φαίνεται λυπημένο, από τα δεξιά φαίνεται γελαστό, όταν δε το κοιτάξεις από μπροστά, ήρεμο.
Δημιούργησε τις ραβδώσεις του σώματος, που αντιστοιχούν στην ύπαρξη των μυών του (στήθους, κοιλιάς και μηρών). Ο Πραξιτέλης κατάφερε να αναδείξει τα λουριά που έχουν τα σανδάλια και τα αγγεία που διαγράφονται στα μέρη εκείνα του σώματος, τα οποία διακρίνονται και ξεχωρίζουν από το φυσικό δέρμα.
Ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του στρατηγού της Επανάστασης του 1821 Ιωάννη Μακρυγιάννη παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό.
Μιλώντας προς τους στρατιώτες του ο στρατηγός Μακρυγιάννης είπε αυτά τα μεστά και σταράτα λόγια:
«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα΄ χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ΄ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων• χίλια τάλαρα γύρευαν... Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι΄ αυτά πολεμήσαμε».
τα ιστορικα γεγονοτα στο σχολειο👇
Αρχαία Ολυμπία: Οι Πρώτες Ανασκαφές Και Το Πρώτο Μουσείο Στη Μεσόγειο
Η μέριμνα για να προστατευθούν οι αρχαιότητες από την πώληση και τη μεταφορά στο εξωτερικό ξεκίνησε ήδη το 1827, με σχετική απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Η προστασία και διαφύλαξη των καταλοίπων του παρελθόντος ήταν από τις πρώτες φροντίδες του νεοελληνικού κράτους.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1834, η απαγόρευση εξαγωγής αρχαιοτήτων περιλήφθηκε στον πρώτο αρχαιολογικό νόμο, ο οποίος χαρακτήριζε όλες τις αρχαιότητες εντός της Ελλάδος
«κτήμα εθνικόν όλων των Ελλήνων».
Η απόφαση για την ανασκαφή από τοΓερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο αποτέλεσε έκπληξηΗ διαχείριση των ευρημάτων της ανασκαφής της Ολυμπίας, ενός από τα μεγάλα αρχαιολογικά γεγονότα του 19ου αιώνα, προκάλεσε έντονη κριτική.Η σύμβαση υπογράφηκε το 1874 .
Μα η κριτική δεν έκαμψε την Κυβέρνηση, η οποία προχώρησε στην υπογραφή της σύμβασης ορίζοντας πως η Ελλάδα είναι ιδιοκτήτρια όλων των ευρημάτων αλλά «από μόνης δε της θελήσεώς της θέλει εξαρτάσθαι το να παραχωρήση εις την Γερμανίαν, τα διπλά ή όμοια των κατά τας ανασκαφάς ταύτας ευρεθησομένων καλλιτεχνημάτων».
«Εἶνε λυπηρὸν ὅτι ἡ κυβέρνησις ἐνέδωσεν εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τῶν Γερμανῶν..», σημείωνε λίγο αργότερα η «Παλιγγενεσία», (αρ. φύλλου 4989, 3 Μαρτίου 1881). Η απαίτηση της Γερμανίας, την οποία είχε κάνει δεκτή η ελληνική πλευρά, βασιζόταν στην πολιτική αδυναμία της Ελλάδας. Ο κατάλογος των αρχαιοτήτων που εν τέλει δόθηκαν στους Γερμανούς δεν δημοσιοποιήθηκε. Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο Βερολίνο και ορισμένα από αυτά ενδεχομένως χάθηκαν ή καταστράφηκαν στον πόλεμο.
Οι ανασκαφές στην Ολυμπία, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και της Εγγύς Ανατολής (Πέργαμος, Μαίανδρος, Πριήνη, Μίλητος, Σάμος), είχαν ενταχθεί στο ευρύτερο πολιτιστικό πρόγραμμα του Γερμανικού Βασιλείου για τον εμπλουτισμό των Μουσείων του Βερολίνου.
Σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο του άρθρου, η Ελλάδα υποχρεώνεται να διευκολύνει τις ανασκαφικές εργασίες της Γερμανίας και υποχρεώνεται επίσης να κάνει έξωση στους καλλιεργητές που κατέχουν γαίες στην περιοχή των ανασκαφών! Το άρθρο όμως δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζει τονίζοντας ότι οι ανασκαφικές εργασίες σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να ανασταλούν ή να εμποδισθούν από τους άμοιρους καλλιεργητές που κατέχουν εκτάσεις στην περιοχή των ανασκαφών σε περίπτωση που υποβάλουν ενστάσεις ή απαιτήσεις.
Ο ατυχής όρος των διπλών δεν περιελήφθη σε καμία από τις ανασκαφές από ξένες χώρες στην Ελλάδα που ακολούθησαν. Μία δοκιμή ήταν αρκετή.
ΝΟΜΟΣ ΦΜΑ'
Περί κυρώσεως Συμβάσεως μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας περί αρχαιολογικών ανασκαφών εν Ολυμπία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αρθρον 2: «Η Θέσις, όπου έκειτο ο αρχαίος ναός του Ολυμπίου Διός, ληφθήσεται ως αφετηρία των ανασκαφών, αίτινες γενήσονται επί του εδάφους της Αρχαίας Ολυμπίας. Αι δυο κυβερνήσεις δύνανται να συνεννοηθωσι κατόπιν προς επέκτασιν των ανασκαφών εις άλλα μέρη του Ελληνικού Βασιλείου».
Δηλαδή, οι ανασκαφές δεν περιορίζονται στην Ολυμπία αλλά επεκτείνονται σ' άλλα μέρη του Ελληνικού Βασιλείου.
Άρθρον 4: «Η Γερμανία αναδέχεται εις βάρος της πάσας τας δαπάνας της επιχειρήσεως, ήτοι μισθούς υπαλλήλων, ημερομίσθια εργατών, κατασκευήν επιστέγων και παραπηγμάτων, αν χρειασθώσι τοιαύτα κτλ. Η Γερμανία αναδέχεται προσέτι να πληρώση, κατά τους νόμους της χώρας, ή τας μεταξύ της Ελληνικής Κυβερνήσεως και των καλλιεργητών υπαρχούσας συμφωνίας, πάσας τας αποζημιώσεις, τας δια φυτείας και παντοειδή οικοδομήματα ευρισκόμενα επί εθνικών γαιών, και αίτινες ήθελον πηγάσει εξ απαιτήσεων, στηριζομένων επί πραγματικών και προσωπικών δικαιωμάτων των ιδιωτών. Εν πάση περιπτώσει αι αποζημιώσεις αύται, αι ενδεχόμεναι, ουδέποτε θέλουσιν υπερβή το ποσόν των τριακοσίων (300) δραχμών κατά στρέμμα και αν έτι η Ελληνική Κυβέρνησις ήθελε δωρήσει μέρος τι οιονδήποτε των εθνικών τούτων γαιών εις ιδιώτας. Η Ελλάς υποχρεούται και αύτη να διευκολύνη δι όλων των εις την διάθεσίν της μέσων την εκνίκησιν και έξωσιν των καλλιεργητών, οίτινες ευρίσκονται ήδη εν κατοχή των γαιών, όπου ήθελον είναι αναγκαίον να γίνωσιν ανασκαφαί. Εννοείται, ότι αι της ανασκαφής εργασίαι εν ουδεμιά περιπτώσει δύνανται ν ανασταλώσιν ή εμποδισθώσιν, ένεκα ενδεχομένων ενστάσεων ή απαιτήσεων εκ μέρους ιδιωτών, είτε των σημερινών καλλιεργητών».
Δηλαδή, σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο του άρθρου, η Ελλάδα υποχρεώνεται να διευκολύνει τις ανασκαφικές εργασίες της Γερμανίας και υποχρεώνεται επίσης να κάνει έξωση στους καλλιεργητές που κατέχουν γαίες στην περιοχή των ανασκαφών! Το άρθρο όμως δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζει τονίζοντας ότι οι ανασκαφικές εργασίες σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να ανασταλούν ή να εμποδισθούν από τους άμοιρους καλλιεργητές που κατέχουν εκτάσεις στην περιοχή των ανασκαφών σε περίπτωση που υποβάλουν ενστάσεις ή απαιτήσεις.
Άρθρον 5: «Η Γερμανία επιφυλάσσεται το δικαίωμα του προσδιορίζειν εν τη πεδιάδη της Ολυμπίας τας γαίας, όπου ήθελεν είναι πρέπον να γίνωσιν ανασκαφαί, ως και το δικαίωμα του προσλαμβάνειν και αποπέμπειν εργάτας και του διευθύνειν πάντα τα έργα εν τω συνόλω, ως και εν ενί εκάστω των μερών αυτών».
Κατά συνέπεια, οι Γερμανοί έχουν το πάνω χέρι και αποφασίζουν για το που θα γίνουν οι ανασκαφές και τον αριθμό των εργατών που θα προσληφθούν ή θα απολυθούν.
Άρθρον 7: «Η Γερμανία έξει το αποκλειστικόν δικαίωμα του λαμβάνειν εκμαγεία και αποτυπώματα πάντων των αντικειμένων, όσα αν ανακαλυφθώσι, δια των προκειμένων ανασκαφών. Η του αποκλειστικού τούτου δικαιώματος διάρκεια ορίζεται εις πέντε έτη από της ανακαλύψεως εκάστου αντικειμένου».
Η σύμβαση ολοκληρώνεται μεταξύ άλλων με τα ακόλουθα:
«Προς πίστωσιν των ανωτέρω ο κύριος Ιωάνν. Δεληγιάννης, Υπουργός επί των Εξωτερικών της Αυτού Ελληνικής Μεγαλειότητος, σύντω κυρίω, Π. Ευστρατιάδη, Γενικώ Εφόρω των Αρχαιοτήτων, αφ' ενός, και ο de Wagner, Έκτακτος απεσταλμένος και Πληρεξούσιος Υπουργός της Α.Μ. του Αυτοκράτορος της Γερμανίας εν Αθήναις, συν τω καθηγητή κ. Ε Κουρτίω, ειδικό επιτετραμμένω, αφ' ετέρου, έχοντες την προσήκουσαν εντολήν παρά των ιδίων κυβερνήσεων, υπέγραψαν την παρούσαν σύμβασιν και επέθεντο τας ευατών σφραγίδας.
Εγκρίνομεν, επικυρούμεν και επιβεβαιούμεν την ανωτέρω Σύμβασιν κατά πάντα τα εν αυτή περιεχόμενα, υποσχόμενοι δι' Ημας και τους Ημετέρους Κληρονόμους και Διαδόχους να φυλάττωμεν αυτή πιστώς χωρίς να προσβάλλωμεν αυτήν ή να επιτρέψωμεν να προσβληθή ουδ' επ' ελάχιστον. Όθεν, εις πίστωσιν, υπεγράψαμεν την παρούσαν πράξη της επικυρώσεως, εφ' ης ετέθη ή του Βασιλείου ημών σφραγίς.
Εξεδόδη εν Αθήναις, την δεκάτην τρίτην, (εικοστήν Πέμπτη) Μαρτίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εβδομηκοστού πέμπτου σωτήριου έτους.
Ορθογώνιο λέγεται το παραλληλόγραμμο εκείνο που έχει τις γωνιες του ΟΡΘΕΣ . 
