Επιβεβαιώνει η NASA την ιστορία στον μύθο του Οδυσσέα
Μία ομάδα επιστημόνων,της ΝΑΣΑ χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση.
«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές.
Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια.
Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από τη μνηστηροφονία, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο να λέει στους μνηστήρες:
«Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».
«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου»
«Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα της μνηστηροφονίας »
Φυσική Επιστήμη και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα.
εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών
«Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας.
«Το γεράκι που περιγράφει ο Όμηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη. Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού»,
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας τους χάρτες της NASA, διαπίστωσαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη.
Στην αρχή έμοιαζε με κοινή χάντρα που είχε επικαθίσεις αλάτων. Όταν ο συντηρητής απομάκρυνε όλες τις προσμίξεις από την επιφάνεια, αυτό που αποκαλύφθηκε άφησε εμβρόντητους ειδικούς και μη: Ένας σφραγιδόλιθος από αχάτη με εγχάρακτο σχέδιο εκπληκτικής τέχνης και λεπτομέρειας, που απεικονίζει μια εντυπωσιακή σκηνή μάχης, όπου «πρωταγωνιστεί» ένας πολεμιστής-ήρωας,
Η 26η Σεπτεμβρίου είναι ημέρα αφιερωμένη στον εορτασμό των γλωσσών.
Οι γλώσσες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που οφείλουμε να
διαφυλάξουμε, να καλλιεργήσουμε και να αναδείξουμε.
Χρησιμεύουν ως γέφυρες επικοινωνίας με άλλους πολιτισμούς, προάγοντας την αμοιβαία κατανόηση, και την αλληλεγγύη.
Γενικός στόχος της είναι η ενθάρρυνση και η διατήρηση της πλούσιας γλωσσικής και πολιτιστικής πολυμορφίας της Ευρώπης
101 χρόνια από τη γέννηση του Μάικλ Βέντρις και 71 από την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’. της πρώτης γραφής του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που είναι η Ελληνική ’ γραφή».
BAR = λατινικά: barra ἀπὸ τὸ μάρα = ἐργαλεῖο σιδηρουργοῦ.
BOSS = ἀπὸ τὸ πόσσις = ὁ ἀφέντης τοῦ σπιτιοῦ.
BROTHER = λατινικὰ frater ἀπὸ τὸ φράτωρ.
CARE = ἀπὸ τὸ καρέζω.
KISS ME = ἐκ τοῦ κύσον μὲ = φίλησε μὲ (...εἶπε ὁ Ὀδυσσέας στὴν Πηνελόπη).
Ο Michael ventris μιλάει για την αποκρυπτογράφηση του linear b 1η Ιουλίου 1952 π.Χ.
Χρήση κωδικής γραμμικής γραφής Β, στην Χίο, το 1954 από τον Τσάντγουικ προς τον Βέντρις
Το 1940, ο 18χρονος Michael George Francis Ventris έγραψε ένα άρθρο «Εισαγωγή στην μινωική γλώσσα», που δημοσιεύθηκε Αμερικανική Αρχαιολογική Εφημερίδα[1]. Σε αυτό έλεγε ότι η ετρουσκική και η Γραμμική Β γραφή σχετίζονταν.
Ο Βέντρις απέδειξε επίσης, πως ο μινωικός κρητικός πολιτισμός, με την χρήση της Γραμμικής Β γραφής του, ήταν μέρος της μυκηναϊκής Ελλάδος!
Τα πρώτα παραδείγματα χρήσης της γραμμικής γραφής Β, στα νεώτερα χρόνια, έρχονται από το 1952… Ως ένα πολύ… σύγχρονο μέσον κωδικής επικοινωνίας… Το 1954 ο Βέντρις εργάσθηκε ως σχεδιαστής σε ανασκαφές στο σπουδαίο Εμποριός της Χίου, όπου, αναφέρεται, ότι διάβαζε, απέδιδε στα ελληνικά και μετέφραζε στα αγγλικά πινακίδες, αμέσως μετά από την ανασκαφή τους!!!
Η συγκεκριμένη εικόνα είναι από επιστολικό δελτάριο, που εστάλη από την Χίο, το 1954-1955, από τον Άγγλο καθηγητή κλασσικής φιλολογίας Τζων Τσάντγουικ (John Chadwick[2], 1920-1998) προς τον συνεργάτη του Μάικλ Βέντρις (1922-1956) Άγγλο γλωσσολόγο και αρχιτέκτονα, με τον οποίο συναποκρυπτογράφησαν την Γραμμική Β γραφή. Οι εργασίες τους απέδειξαν ότι η Γραμμική Β ήταν μια πρώιμη μορφή της ελληνικής, και όχι μιας κάποιας άλλης μεσογειακής γλώσσας…
Η παρακάτω μεταγραφή της, έγινε από τον δρ. Μηνά Τσικριτζή, αφού του την έστειλα γι’ αυτόν τον σκοπό, και τον ευχαριστώ πολύ:
Στέλνεται σε κάποιους Ιωάννα και Μικάη (προφανώς τον Μάικλ Βέντρις) και στο τέλος γράφει Ιουνίου μήνα, ημέρα 7.
Άρα αφού η Γραμμική Β είναι ελληνική και η ετρουσκική είναι παιδί της ελληνικής!
Βλ. Emmett Bennett, 1991.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Βλ. Robinson, 32-3.
[2] Θυμίζω ότι το 1950 εδημοσίευσε το πρώτο του επιστημονικό έργο, έκδοση των «Ιατρικών Εργασιών» του Ιπποκράτους («The Medical Works of Hippocrates»), με συν-συγγραφέα τον εξάδελφό του, William Neville Mann.