Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022

ΠΟΙΗΣΗ .... ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ

 Πάντα νικάει το δίκιο.

Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Γιάννης Ρίτσος

Και στον πόλεμ’ «όλα για όλα»κουβαλούσα πολυβόλανα σκοτώνονται οι λαοίγια τ’ αφέντη το φαΐ.
Κώστας Βάρναλης

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022

 1821: Η Επανάσταση εξαπλώνεται



Για να αντιμετωπίσει την Επανάσταση στο ξεκίνημά της, ο αρχηγός του οθωμανικού στρατού, Χουρσίτ πασάς, τον Απρίλιο του 1821 έστειλε εναντίον των επαναστατών τον στρατηγό του, Ομέρ Βρυώνη.

·    Η πρώτη μάχη της Επανάστασης έγινε στο Λεβίδι (χωριό κοντά στην Τρίπολη) στις 14 Απριλίου.

Η νίκη που πέτυχαν εκεί οι Έλληνες ανέβασε πολύ το ηθικό τους.

·    Οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας, Αθανάσιος Διάκος, Πανουργιάς και Δυοβουνιώτης, προσπάθησαν να αμυνθούν συντονισμένα στις δυνάμεις του Ομέρ Βρυώνη, όμως έχασαν.

Στην  μάχη της Αλαμάνας (24 Απριλίου) οι Τούρκοι σκότωσαν όλους τους άντρες της ομάδας του Αθανάσιου Διάκου. Τον ίδιο τον Διάκο τον συνέλαβαν και τον θανάτωσαν με φρικτό θάνατο.

·    Λίγες μέρες αργότερα, στις 8 Μαΐου, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έδωσε νικηφόρα μάχη στο χάνι της Γραβιάς, κατορθώνοντας να προκαλέσει αρκετές απώλειες στον τουρκικό στρατό.

·    Στις 12 και 13 Μαΐου στο Βαλτέτσι (χωριό κοντά στην Τρίπολη) δόθηκε μια μεγάλη μάχη, κατά την οποίαν, κάτω από την αρχηγία τού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, οι Έλληνες νίκησαν. Αυτό ήταν το πρώτο σημαντικό πολεμικό γεγονός της Επανάστασης, αφού η νίκη αναπτέρωσε το ηθικό των εξεγερμένων και άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της Τρίπολης (Τριπολιτσάς, όπως την έλεγαν), που ήταν το διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο των Τούρκων στην Πελοπόννησο.

·    Η Επανάσταση άρχισε να μετρά τις πρώτες νίκες της και στο Αιγαίο:

Στα τέλη Απριλίου, Ψαριανοί και Υδραίοι καπεταναίοι βύθισαν ένα τουρκικό πλοίο και αιχμαλώτισαν ένα άλλο.

Στα τέλη Μαΐου, στην ναυμαχία της Ερεσού ο Δημήτρης Παπανικολής με το πυρπολικό του έβαλε φωτιά και κατέστρεψε ένα τουρκικό πλοίο. Από τότε τα πυρπολικά μπήκαν δυναμικά στον Αγώνα και, στην διάρκεια της Επανάστασης, κατάφεραν σημαντικά πλήγματα στο οθωμανικό ναυτικό.

·    Τον Ιούνιο, ο Δημήτριος Υψηλάντης, αδελφός του Αλέξανδρου, έφτασε στην Πελοπόννησο και οι Έλληνες του έδωσαν την γενική αρχηγία του Αγώνα.

·    Στις 23 Ιουλίου οι επαναστάτες κατέλαβαν το κάστρο της Μονεμβασιάς και λίγο αργότερα (7 Αυγούστου) το κάστρο της Πύλου.

·    Στις 26 και 28 Αυγούστου, στα Βασιλικά της Φθιώτιδας, οι Τούρκοι νικήθηκαν για μιαν ακόμα φορά, με συνέπεια να ακυρώσουν για πολύ καιρό τα σχέδιά τους να εκστρατεύσουν εναντίον τής εξεγερμένης Πελοποννήσου.

·    Μετά από πολιορκία αρκετών μηνών, στις 23 Σεπτεμβρίου η Τριπολιτσά έπεσε στα χέρια των Ελλήνων.

Αυτό ήταν ένα πολύ σπουδαίο στρατιωτικό γεγονός, αφού σήμανε την επικράτηση των Ελλήνων στην Πελοπόννησο. 

 

 

 


Ερωτήσεις κατανόησης

ü Γιατί οι δύο πρώτες μάχες στην Πελοπόννησο, στο Λεβίδι και το Βαλτέτσι, ήταν τόσο σημαντικές για την Επανάσταση;

ü Ποιοι πολέμησαν στην Αλαμάνα; Τι έγινε εκεί;

ü Τι έγινε κατά την μάχη στο χάνι της Γραβιάς;

ü Γιατί η πτώση της Τριπολιτσάς είχε μεγάλη σημασία για τους Έλληνες;

ü  Αναλύστε με λίγα λόγια γιατί έδειξαν τέτοια σκληρότητα οι Έλληνες πολιορκητές της Τριπολιτσάς, όταν κατέλαβαν την πόλη;

(Έχουμε στο μυαλό μας και μία φράση του ιστορικού Σπυρίδωνος Τρικούπη: «Λαός, αποτινάσσων πολυχρόνιον και βαρύν ζυγόν κινείται πάντοτε θηριωδώς κατά των δεσποτών του».)

ü Να αναφέρετε ονομαστικά τα πολεμικά γεγονότα τού 1821, με τους πρωταγωνιστές τους (όπου αναφέρονται αυτοί).

1822: Η Επανάσταση τον δεύτερο χρόνο

Τον δεύτερο χρόνο του Αγώνα οι Τούρκοι οργάνωσαν καλύτερα την άμυνα και την αντεπίθεσή τους: Μια στρατιά τους θα κατέπνιγε την Επανάσταση στην Δυτική Ελλάδα, μια άλλη στην Ανατολική, ενώ ο στόλος τους θα αντιμετώπιζε τους νησιώτες. Στο τέλος, στρατός και στόλος θα ενώνονταν στην Πελοπόννησο, για να καταστείλουν την Επανάσταση και εκεί.

ü Τον Απρίλιο του 1822 έγινε ένα καινούριο Ζάλογγο στην Μακεδονία: Οι γυναίκες της Νάουσας, για να μην τις σκοτώσουν ή τις σκλαβώσουν οι Τούρκοι που είχαν καταλάβει την πόλη και την κατέστρεφαν, έπεσαν από τον καταρράκτη της Αράπιτσας (του ποταμού της πόλης) μαζί με τα παιδιά τους και σκοτώθηκαν.  Αυτό το γεγονός σήμανε το τέλος της εξέγερσης στην Βόρεια Ελλάδα. Η Επανάσταση από τότε και μετά περιορίστηκε στην Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.

ü Την ίδια περίοδο οι Οθωμανοί κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την επαναστατημένη Χίο. Άλλους από τους κατοίκους τούς έσφαξαν και άλλους τούς πούλησαν σαν σκλάβους.
Η καταστροφή αυτή συγκλόνισε τους λαούς της Ευρώπης.

ü Μετά από λίγο διάστημα, τον Ιούνιο του 1822, ο Ψαριανός Κωνσταντίνος Κανάρης πήρε εκδίκηση για τα θύματα της Χίου: με το πυρπολικό του ανατίναξε στο λιμάνι της κατεστραμμένης Χίου την ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, όταν γιόρταζαν το Μπαϊράμι. Ο αρχιναύαρχος Καρά Αλής και περίπου 2.000 Οθωμανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν.

ü Στην Ήπειρο η κατάσταση παρέμενε δύσκολη. Ο Χουρσίτ πασάς πολεμούσε τους Σουλιώτες, και οι Έλληνες, με αρχηγό τον άπειρο από πόλεμο Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, που είχαν προστρέξει για να τους βοηθήσουν, πολέμησαν εναντίον του στο Πέτα (22 Ιουλίου), αλλά νικήθηκαν. Μετά απ’ αυτό, οι Σουλιώτες αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να φύγουν οριστικά από το Σούλι.

ü Την ίδια εποχή ο Μαχμούτ Δράμαλης, πασάς της Λάρισας, ορίστηκε αρχηγός της εκστρατείας εναντίον των Ελλήνων και κατέβηκε με τον στρατό του μέχρι το Άργος. Εκεί όμως τον περίμενε ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος εφαρμόζοντας την τακτική της καμένης γης[1] τον ανάγκασε να πάρει τον δρόμο της επιστροφής.


Στις 26 Ιουλίου έγινε η
μάχη στα Δερβενάκια
(περιοχή ανάμεσα από δύο βουνά), κατά την οποία ελάχιστοι Τούρκοι μπόρεσαν να διαφύγουν. Στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν πολλά λάφυρα και όπλα.

Μετά την μάχη ο Κολοκοτρώνης ανακηρύχθηκε αρχιστράτηγος, ο Δράμαλης πέθανε από την στενοχώρια του και ο Χουρσίτ αυτοκτόνησε. Η Επανάσταση εδραιωνόταν.

ü Τον Οκτώβριο του 1822 ο Ομέρ Βρυώνης με τον στρατό του πολιόρκησαν για πρώτη φορά το Μεσολόγγι, όμως η φρουρά του, με αρχηγό τον Μάρκο Μπότσαρη, τους καθυστέρησε αρκετά, μέχρι που χειμώνιασε και, μετά τα Χριστούγεννα, έλυσαν προσωρινά την πολιορκία.



Ερωτήσεις κατανόησης

ü Ποιο ήταν το σχέδιο των Τούρκων για την αντιμετώπιση της Ελληνικής Επανάστασης;

ü Πότε καταστράφηκε η Χίος; Ποιοι την κατέστρεψαν και για ποιον λόγο;

ü Περιγράψτε με λίγα λόγια την θυσία των γυναικών στην Νάουσα, τον Απρίλιο του 1822.

ü Ποια ήταν τα αντίποινα του Κωνσταντίνου Κανάρη για την καταστροφή της Χίου;

ü Πότε έγινε η μάχη στο Πέτα; Αναφέρετε μια πιθανή αιτία της ήττας των Ελλήνων.

ü Περιγράψτε με λίγα λόγια πώς ο Κολοκοτρώνης με τους υπόλοιπους Έλληνες νίκησαν τον Δράμαλη στα Δερβενάκια.

ü Αναφέρετε τα σημαντικότερα γεγονότα του 1822.


 



[1] Έκαιγε όλα τα χωράφια στον κάμπο του Άργους και δηλητηρίαζε τα πηγάδια, με αποτέλεσμα οι στρατιώτες του Δράμαλη να υποφέρουν, και να πεθαίνουν, από πείνα και από δίψα.

1823: Η Επανάσταση τον τρίτο χρόνο – Β΄ Εθνοσυνέλευση

Το 1823 δεν συνέβησαν πολλά στρατιωτικά γεγονότα. Αντίθετα, ήταν έτος στο οποίο άρχισαν να μεγαλώνουν οι διαφορές μεταξύ οπλαρχηγών και κοτζαμπάσηδων.

Οι οπλαρχηγοί είχαν κερδίσει με την αξία τους την αγάπη και την υποστήριξη του κόσμου. Οι κοτζαμπάσηδες και οι πρόκριτοι, από την άλλη, προσπαθούσαν να μην χάσουν την εξουσία που είχαν μέχρι τότε ανάμεσα στους ραγιάδες.

Οι αντιθέσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να διχαστούν οι Έλληνες.

Στην Β΄ Εθνοσυνέλευση που έγινε τον Μάρτιο του 1823 στο Άστρος Κυνουρίας φάνηκαν πιο έντονες οι αντιθέσεις μεταξύ των οπλαρχηγών από την μια και των προκρίτων και Φαναριωτών από την άλλη.

Μερικές από τις αποφάσεις της Β΄ Εθνοσυνέλευσης ήταν οι παρακάτω:

Κατήργησε τις τοπικές κυβερνήσεις (Πελοποννησιακή Γερουσία, κλπ.).

• Ψήφισε νέο Σύνταγμα.

Κατήργησε την θέση του αρχιστρατήγου (προκειμένου να αποδυναμώσει τον Κολοκοτρώνη που κατείχε το αξίωμα αυτό).

Πήρε διάφορες προοδευτικές αποφάσεις, όπως το να απαγορεύσει την δουλεία στο ελληνικό κράτος, όταν θα ιδρυόταν (που ήταν νόμιμη στις χώρες της Ευρώπης), και να προστατεύσει την ελευθερία του τύπου.


Κατά την διάρκεια των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης, δημιουργήθηκαν τρία κόμματα: το ρωσικό του Κολοκοτρώνη, το γαλλικό του Ιωάννη Κωλέττη και το αγγλικό του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.

Ο διχασμός των Ελλήνων φάνηκε στο πεδίο της μάχης λίγους μήνες μετά, όταν ο σουλτάνος έστειλε τον Μουσταφά πασά εναντίον του Μεσολογγίου.

Οι Έλληνες οπλαρχηγοί ήταν δυσαρεστημένοι με τον Σουλιώτη οπλαρχηγό Μάρκο Μπότσαρη, επειδή η κυβέρνηση τον είχε διορίσει αρχιστράτηγο.

Ο Μπότσαρης, για να τους συμφιλιώσει, έσκισε το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας του και με την ομάδα του επιτέθηκε στον οθωμανικό στρατό.

Η μάχη έγινε στο Κεφαλόβρυσο, τον Αύγουστο. Οι Έλληνες, με τα γιουρούσια που έκαναν, εξόντωσαν εκατοντάδες Οθωμανούς στρατιώτες. Σ’ εκείνη την μάχη, όμως, ο Μπότσαρης τραυματίστηκε θανάσιμα και πέθανε.

 

Οι αντιζηλίες, οι έχθρες και οι προστριβές οδήγησαν τους Έλληνες το επόμενο διάστημα σε έναν καταστροφικό εμφύλιο, κατά τον οποίον η Επανάσταση κινδύνεψε πολύ σοβαρά να σβήσει.

 

 Ερωτήσεις κατανόησης

ü Ποιες ήταν οι σημαντικότερες αιτίες σύγκρουσης μεταξύ κοτζαμπάσηδων και οπλαρχηγών;

ü Πού έγινε η Β΄ Εθνοσυνέλευση, και πότε;

ü Αναφέρετε κάποιες από τις αποφάσεις της.

ü Γιατί η Εθνοσυνέλευση κατήργησε την θέση του αρχιστρατήγου που κατείχε ο Κολοκοτρώνης;

ü Ποια κόμματα δημιουργήθηκαν; Γιατί, νομίζετε, ονομάστηκαν έτσι;

ü Σε ποια μάχη πήρε μέρος ο Μάρκος Μπότσαρης;

1823 – 1825: Εμφύλιος πόλεμος

Από την αρχή της Επανάστασης άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτες διαμάχες για το ποιος θα έχει την αρχηγία και την εξουσία, όχι μόνο κατά την διάρκεια του Αγώνα αλλά και μετά, στο ελεύθερο ελληνικό κράτος που όλοι περίμεναν  πως θα ιδρυθεί σε λίγα χρόνια.

Από το ένα μέρος ήταν οι άνθρωποι που μέχρι τότε διοικούσαν τις πόλεις και τα χωριά: οι πρόκριτοι, οι κοτζαμπάσηδες και οι κάθε λογής ισχυροί.

Από το άλλο μέρος ήταν οι οπλαρχηγοί, τους οποίους ο λαός άρχισε σιγά σιγά να περιβάλλει με μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό, αφού του ενέπνεαν ένα αίσθημα ασφάλειας απέναντι στις αυθαιρεσίες των Τούρκων κι ένα αίσθημα περηφάνιας, με την γενναιότητά τους στις μάχες.

Αυτή η αντίθεση, μεταξύ αφενός των αρχόντων που είχαν από παλιά την εξουσία και αφετέρου των οπλαρχηγών που άρχισαν να διακρίνονται στις μάχες και θεωρούσαν αυτονόητο δικαίωμά τους να συμμετέχουν κι αυτοί στα κοινά και την εξουσία, οδήγησε, το 1823, σε εμφύλια σύγκρουση τους Έλληνες.

 

Οι αντιθέσεις είχαν ήδη φανεί από την Β΄ Εθνοσυνέλευση, με τις τρεις παρατάξεις που δημιουργήθηκαν (των Κοτζαμπάσηδων, των Υδραίων εφοπλιστών και των Κολοκοτρωναίων,) και με τα τρία κόμματα που ιδρύθηκαν στην συνέχεια: το αγγλικό, το γαλλικό και το ρωσικό.

Στην πρώτη φάση του εμφυλίου συγκρούστηκαν δύο ομάδες: Η πρώτη ομάδα, από την πλευρά του Βουλευτικού, είχε επικεφαλής τον Κολοκοτρώνη. Η δεύτερη, από την πλευρά του Εκτελεστικού (της κυβέρνησης δηλαδή) είχε επικεφαλής τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.

Η πρώτη φάση τελείωσε με ήττα της ομάδας του Κολοκοτρώνη.

Κατά την δεύτερη φάση, ο Μαυροκορδάτος και οι Υδραίοι καραβοκύρηδες συμμάχησαν με τον Ιωάννη Κωλέττη, ο οποίος επηρέαζε πολλούς οπλαρχηγούς της Στερεάς Ελλάδας και απέκλεισαν τους Πελοποννήσιους από την εξουσία.

Εκείνοι αντέδρασαν και ξεσηκώθηκαν. Οι Στερεοελλαδίτες επιτέθηκαν και λεηλάτησαν την βόρεια Πελοπόννησο, αναγκάζοντας τους Πελοποννήσιους να συνθηκολογήσουν.

Στις αρχές του 1825 οι νικητές του εμφυλίου έκλεισαν στις φυλακές της Ύδρας τον Κολοκοτρώνη. Το επόμενο διάστημα φυλάκισαν και τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Ακρόπολη της Αθήνας, ο οποίος λίγο καιρό αργότερα (5 Ιουνίου 1825) δολοφονήθηκε.

Στον εμφύλιο πόλεμο νίκησαν οι κοτζαμπάσηδες και οι Υδραίοι εφοπλιστές, και η Επανάσταση στερήθηκε έμπειρων και άξιων οπλαρχηγών, όπως ήταν ο Κολοκοτρώνης. Ο Αγώνας αποδυναμώθηκε, και μάλιστα σε μία κρίσιμη στιγμή κατά την οποίαν οι Τούρκοι αναδιοργανώνονταν για να καταπνίξουν την Ελληνική Επανάσταση.

Τα πρώτα δάνεια της Ανεξαρτησίας

Για τις ανάγκες της Επανάστασης οι Έλληνες χρειάζονταν χρήματα. Γι’ αυτό συνήψαν δύο δάνεια με την Αγγλία, συνολικού ποσού 2.800.000 λιρών (1824). Από το ποσό αυτό όμως, στα ελληνικά χέρια έφτασαν μόνο 1.124.000 λίρες, οι οποίες κι αυτές ξοδεύτηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στον εμφύλιο πόλεμο, αντί να πάνε στις πραγματικές ανάγκες του Αγώνα...





1o δάνειο 800.000 λιρών

Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.

Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες.





Ερωτήσεις κατανόησης

ü Ποια θεωρείτε πως ήταν τα αίτια του εμφυλίου;

ü Ποιες ομάδες συγκρούστηκαν κατά την πρώτη φάση του εμφυλίου;

ü Τι έγινε κατά την δεύτερη φάση του εμφυλίου;

ü Ποιες ήταν οι συνέπειες του εμφυλίου για την Ελληνική Επανάσταση;

 



 Πτώχευσις πρώτη: 1827. Δάνεια από τις επαναστατικές κυβερνήσεις από την Αγγλία το 1824 και 1825 με εγγύηση τα δημόσια έσοδα και τα εθνικά κτήματα.

Πτώχευσις δεύτερη: 1843. Το 1832, και αφού, ερήμην των Ελλήνων, δημιουργήθηκε το «Βασίλειο των Ελλήνων», ένα κράτος μοναρχικό και «ανεξάρτητο», συνομολογήθηκε δανειακή σύμβαση μεταξύ των τριών δυνάμεων και της Βαυαρίας.
Το 1857 Αγγλογάλλοι εγκαθιστούν στη χώρα με τη συναίνεση του ελληνικού «υπουργείου » Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο με δικαίωμα να επεμβαίνει αυταρχικά.
Πτώχευσις τρίτη: 1893. 
Πτώχευσις τέταρτη: 1932. 

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022

ΠΟΠ -ΡΟΚ ΡΥΘΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΔΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΕΜΠΡΙΤΖ

 

Το απαράμιλλο μέχρι τώρα ποίημα στον κλασικό κόσμο, αποτελείται από γραμμές 4 συλλαβών, με έντονη έμφαση στην πρώτη και πιο αδύναμη στην τρίτη. Αυτό του επιτρέπει να μπαίνει στους ρυθμούς πολλών ποπ και ροκ τραγουδιών, όπως το «Johnny B. Goode»



Λέγουσιν    -Λένε

ἃ θέλουσιν -όσα θέλουν

λεγέτωσαν -Ας τα λένε

οὐ μέλι μοι -I don't care δε με μέλει

σὺ φίλι με    -Go on, love me να με αγαπας





συνφέρι σοι It does you good σε συμφέρει

Ο καθηγητής Whitmarsh λέει: «Δεν χρειαζόσουν ειδικούς ποιητές για να δημιουργήσεις αυτό το είδος μουσικοποιημένης γλώσσας, και η λεκτική είναι πολύ απλή, επομένως αυτή ήταν μια σαφώς εκδημοκρατική μορφή λογοτεχνίας. Παίρνουμε μια συναρπαστική ματιά μιας μορφής προφορικής ποπ κουλτούρας που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της κλασικής κουλτούρας».

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Cambridge Classical Journal , υποδηλώνει επίσης ότι αυτό το ποίημα θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει έναν «χαμένο κρίκο» μεταξύ του χαμένου κόσμου της αρχαίας μεσογειακής προφορικής ποίησης και τραγουδιού, και των πιο σύγχρονων μορφών που γνωρίζουμε σήμερα.

ΠΗΓΗ  https://www.cam.ac.uk/stories/ancient-greek-pop-culture







Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2022

Ασία

 



Tα φυσικά σύνορα της Ασίας

Συνορεύει δυτικά με την Ευρώπη και νοτιοδυτικά με την Αφρική.

Xωρίζεται από την Ευρώπη με τη λίμνη Κασπία, τη Μαύρη θάλασσα και τα Ουράλια όρη, και

από την Αφρική χωρίζεται με την Ερυθρά θάλασσα.

Βορειοανατολικά τέλος χωρίζεται από την Αμερική με τον Βερίγγειο πορθμό και τη Βερίγγειο θάλασσα.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ


Έκταση: 44.300.000 τετρ. χμ.

Πληθυσμός: 3.870.000.000 κάτοικοι

Θέση: Βρίσκεται μεταξύ 81° 43' Β (Βόρειο πλάτος) και 10° 07* Ν (Νότιο πλάτος) και μεταξύ 25° 17' Α (Ανατολικό μήκος) και 169° 40' Δ (Δυτικό μήκος).  (Περιλαμβάνονται και τα νησιά)

Οριζόντιος διαμελισμός (κυριότερα ακτογραφικά στοιχεία)

Ωκεανοί - θάλασσες: Ινδικός Ωκεανός (Αραβική θάλασσα), Ειρηνικός Ωκεανός (Σινική, Κίτρινη, Ιαπωνική και Βερίγγειος θάλασσα)

Χερσόνησοι: Μικράς Ασίας, Αραβική, Ινδική, Μαλαϊκή, Κορέας, Καμτσάτκα

Νησιά - Νησιωτικά συμπλέγματα: Σρι Λάνκα, Σουμάτρα, Βόρνεο, Ιάβα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ιαπωνία, Σαχαλίνη

Κατακόρυφες  διαμελισμός (κυριότερα στοιχεία)

Οροσειρές, όρη: Ιμαλάια, Καρακορούμ - Κουέν Λουν, Τιέν Σαν, Ζάγκρος, Καύκασος, Ελμπρούζ, Αλτάια            Οροπέδιο: Θιβέτ

Πεδιάδες:της Κίνας, του ποταμού Γάγγη, του Ινδού ποταμού, της ασιατικής Ρωσίας (Σιβηρίας), του Κίτρινου Ποταμού, του ποταμού Μεκόνγκ

Ποταμοί: Γιανγκ-Τσε-Γιανγκ, Χουάνγκ-Χο (Κίτρινος Ποταμός), Σιάνγκ, Αμούρ, Λένα, Γενισέι, Ομπ, Ουράλης, Ινδός, Γάγγης, Τίγρης, Ευφράτης, Βραχμαπούτρα

Λίμνες:    Βαϊκάλη, Μπαλκάς, Αράλη, Βαν, Κασπία


Η Ασία βρίσκεται ολόκληρη στο ανατολικό ημισφαίριο ως προς τον 1ο Μεσημβρινό.
Σε σχέση με τον Ισημερινό, βρίσκεται 
σχεδόν ολόκληρη στο βόρειο ημισφαίριο, εκτός από την Ινδονησία της ΝΑ Ασίας που βρίσκεται στο νότιο.

Η Ασία είναι η μεγαλύτερη από τις 6 ηπείρους της Γης. Έχει έκταση 44.300.000 τ.χμ. και κοντά στα 4 δισεκατομμύρια κατοίκους.





Η Ασία εκτείνεται σε τρεις κλιματικές ζώνες:

 την τροπική (ΝΔ, Ν και ΝΑ Ασία). Ουσιαστικά εκτείνεται από τον Τροπικό του Καρκίνου έως τον Τροπικό του Αιγόκερω. Εδώ ευδοκιμούν τροπικά δάση και φυτά ενώ εξαιτίας των μουσώνων έχουμε και κατακλυσμιαίες βροχές.

 τη Βόρεια Εύκρατη Ζώνη, που περιλαμβάνει τις περισσότερες χώρες της Ασίας και συναντούμε κυρίως στα βόρεια την τάιγκα και χαμηλότερα έρημους και στέπες. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε και το Μεσογειακό κλίμα που επικρατεί στις δυτικές χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο θάλασσα.

 τη Βόρεια Πολική Ζώνη, που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της Σιβηρίας γύρω από τον Βόρειο Πόλο χωρίς βλάστηση ή νοτιότερα την τούνδρα δηλαδή βρύα και λειχήνες

Τέλος χαρακτηριστικά ζώα της Ασίας θεωρούνται η Βακτριανή καμήλα, που φέρει 2 καμπούρες, έχει ύψος 2 μ. και πλούσιο τρίχωμα καθώς ο χειμώνας στην έρημο της Ασίας είναι βαρύς . Το πάντα, η μικρή αρκούδα της Κίνας και το γιακ, αρσενικό βοοειδές με πλούσιο τρίχωμα για να μπορεί να επιβιώνει στις ψυχρές περιοχές του Θιβέτ και των Ιμαλαΐων( – 40 β. Κελσίου).






Πώς έγινε η διαίρεση της Γης σε κλιματικές ζώνες;

Εφόσον ο Ήλιος μας είναι ο αστέρας που θερμαίνει τη Γη, είναι φυσικό ότι οι παράγοντες που καθορίζουν τη διαίρεση της Γης σε κλιματικές ζώνες εξαρτώνται από τον Ήλιο. Έτσι, λοιπόν, οι κλιματικές ζώνες της Γης ορίζονται :





Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022

σχολειο γλώσσα-ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ


ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Το θέατρο στη δημοκρατική Αθήνα 

Τα εν Άστει ή Μεγάλα Διονύσια, η μεγάλη γιορτή του θεάτρου. 
«… κι όταν έρχεται η άνοιξη, χαρά δίνουν στον Διόνυσο, ερεθίσματα χορών μ’ ωραίες φωνές και μουσική βαρύβροντη με αυλούς». Αριστοφάνη, Νεφέλες, στ. 311-313

 Ιδιαίτερα δημοφιλείς ήταν οι δραματικοί αγώνες. Μπορεί σήμερα να μιλάμε για «θεατρικούς συγγραφείς» που γράφουν κείμενα για  μια θεατρική παράσταση, ωστόσο, την εποχή ακμής της δραματικής ποίησης οι αντίστοιχοι δημιουργοί ήταν οι ποιητές και πάντα έγραφαν τα έργα τους για να πάρουν μέρος σε αγώνες και να διακριθούν
Διονυσιακές γιορτές και θεατρικοί αγώνες.
Σαν να ήμασταν εκεί… 
Το ημερολόγιο της γιορτής 8η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, ο προάγων 
Δύο μέρες πριν την έναρξη των δραματικών αγώνων γίνεται η επίσημη παρουσίαση όλων των δραμάτων που θα διαγωνιστούν. Η διαδικασία αυτή λέγεται «προάγων» και από τα μέσα του 5ου αι. π.Χ. (444 π.Χ.) γίνεται στο ωδείο του Περικλή, δίπλα ακριβώς από το θέατρο του Διονύσου. Οι ποιητές και ο θίασός τους, ο χορός, οι υποκριτές και ο χορηγός, εμφανίζονται φορώντας στεφάνια μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος και ανακοινώνουν τους τίτλους και το θέμα των έργων τους ή δίνουν μια περίληψή τους. 
9η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, η αναβίωση του ερχομού του θεού στην πόλη
 Μία μέρα πριν τη γιορτή οι Αθηναίοι αναβιώνουν τον ερχομό του θεού Διόνυσου στην πόλη τους.
10η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, η γιορτή ξεκινά 
Τη μέρα αυτή αρχίζει στην ουσία η γιορτή. Νωρίς το πρωί ξεκινά η μεγάλη πομπή της θυσίας. Κόσμος πολύς… Πολίτες χωρισμένοι ανά φυλές, μέτοικοι (ξένοι κάτοικοι), ακόμα και γυναίκες συμμετέχουν σε μία από τις σπάνιες ευκαιρίες που έχουν να βγουν από το σπίτι. 
Κι αφού ολοκληρωθούν οι τελετές, όλοι παίρνουν το δρόμο για το γειτονικό θέατρο.
 Ήρθε η στιγμή να παρακολουθήσουν όλοι την απονομή των τιμητικών διακρίσεων και της επίδειξης του αθηναϊκού μεγαλείου. Η πόλη τιμά τους άξιους πολίτες της και επιδεικνύει τον πλούτο και τη δύναμή της. Η μέρα όμως δεν τελειώνει εδώ. Το απόγευμα, σειρά έχει ο διαγωνισμός .των δέκα φυλών της Αττικής σε χορούς διθυράμβων.
 Κάθε φυλή έχει επιλέξει έναν χορό πενήντα αντρών κι έναν πενήντα αγοριών για να διαγωνιστούν. Οι θεατές παρακολουθούν, δηλαδή, 20 διθυραμβικούς χορούς συνολικά! Η επιλογή άλλοτε εύκολη, άλλοτε δύσκολη. Αυτοί που βραβεύονται είναι οι χορηγοί, ως εκπρόσωποι της φυλής τους, αλλά και οι ποιητές. Οι χορηγοί παίρνουν για έπαθλο έναν τριποδικό λέβητα και οι ποιητές πιθανόν έναν ταύρο, που θα τα αφιερώσουν στο Διόνυσο. Το πρόγραμμα είναι εξαντλητικό και η μέρα πλησιάζει στο τέλος της. Η κούραση είναι μεγάλη κι ο κόσμος έχει ανάγκη να εκτονωθεί. Ίσως ένας πανηγυρικός κώμος να δίνει την ευκαιρία γι’ αυτό. Χαρούμενες παρελάσεις στους δρόμους της πόλης, γέλια και πειράγματα, ξεφάντωμα παντού. Ένα μικρό διάλειμμα πριν τους θεατρικούς αγώνες που θα ακολουθήσουν τις επόμενες τέσσερις μέρες…
11η έως 14η του Ελαφηβολιώνα, οι δραματικοί αγώνες 
Καιρός ειρήνης και οι αγώνες κρατούν τέσσερις μέρες. Οι παραστάσεις ξεκινούν με την ανατολή του ήλιου, όσο περισσότερο φυσικό φως τόσο το καλύτερο, άλλωστε. Διαρκούν μέχρι και τη δύση. Χρόνος πολύς για διαλείμματα δεν υπάρχει. Απαραίτητος εξοπλισμός για τους θεατές λίγο πρόχειρο φαγητό για να αντέξουν, μαξιλάρια για να κάθονται πιο άνετα και κυρίως ζεστά ρούχα. Πριν ξεκινήσουν οι παραστάσεις, δεν ξεχνούν τις θυσίες στον Διόνυσο.  Η σειρά εμφάνισης των διαγωνιζόμενων ορίζεται με κλήρωση, όπως και στους διθυραμβικούς χορούς. Τυχερός αυτός που θα κληρωθεί τελευταίος, αφού το κοινό θα έχει νωπές ακόμη τις εντυπώσεις του από τα έργα του. Η πρώτη μέρα ξεκινά πάντα με το διαγωνισμό πέντε κωμικών ποιητών. Ο καθένας παρουσιάζει από ένα έργο. Τις υπόλοιπες τρεις σειρά έχουν τρεις τραγικοί ποιητές. Κάθε μία μέρα αντιστοιχεί σε ένα ποιητή που πρέπει να παρουσιάσει τέσσερα έργα του, τρεις τραγωδίες και ένα σατυρικό δράμα. Η θεατρική πράξη σε όλο της το μεγαλείο! Είναι 5ος αιώνας και κατά τη διάρκεια της σπουδαίας γιορτής των Μεγάλων Διονυσίων οι θεατές ζουν μία ξεχωριστή εμπειρία. Παρακολουθούν συνολικά 20 διθυραμβικούς χορούς και 17 έργα, όλα καινούργια και για μία μόνο παράσταση! Αν μετρήσει κανείς και τον αριθμό των συντελεστών, το άθροισμα είναι εντυπωσιακό. Σ’ όλες τις κατηγορίες μαζί συμμετέχουν περίπου 1.160 χορευτές, 24 υποκριτές και 28 αυλητές! Το βράδυ της πέμπτης ημέρας είναι η μεγάλη στιγμή της ανάδειξης των νικητών του τραγικού αγώνα. Η γιορτή των Μεγάλων Διονυσίων φτάνει στο τέλος της. Τις επόμενες μέρες (συνήθως την 16η Ελαφηβολιώνα) η εκκλησία του δήμου θα συγκεντρωθεί στο θέατρο για να κρίνει τη διοργάνωση της γιορτής από τον Επώνυμο άρχοντα. Σε περίπτωση που έχουν γίνει καταγγελίες για παραβάσεις ή κακή συμπεριφορά άλλων πολιτών κατά τη διάρκεια της γιορτής, πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθούν. Κι αν έρθουν μέρες πολέμου, πόσο διαφορετικά γίνονται όλα; Όσο κράτησε ο πολυτάραχος Πελοποννησιακός Πόλεμος, ακόμα και τότε οι δραματικοί αγώνες δεν σταμάτησαν! Μειώθηκαν μόνο οι μέρες της διεξαγωγής τους, από τέσσερις σε τρεις. Σε τέτοιους καιρούς οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη ανάγκη να εξοικονομούν χρήματα για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Έτσι, πλέον παρουσιάζονταν τρεις κωμωδίες, μία μετά από κάθε μέρα τραγικής διδασκαλίας














ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Για να αναζητήσει κανείς τις ρίζες του θεάτρου, θα πρέπει στην ουσία να ψάξει στα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας. Όμως,η αρχή του θεάτρου εντοπίζεται με ακρίβεια τόσο στο χώρο όσο και στον χρόνο: Αθήνα, 6ος αι. π.Χ. Στην πόλη αυτή γεννήθηκε η δραματική ποίηση με τη μορφή τραγωδίας. Ήταν ένα πρωτότυπο δημιούργημα με δικούς του κανόνες και γνωρίσματα αλλά και μια ιδιαίτερη μορφή έκφρασης. Με το συνδυασμό λόγου, μουσικής και μύθου εκφράστηκαν ιδέες, αξίες ακόμη και πολιτικοί στοχασμοί


Ο Αριστοτέλης για τη γέννηση της ποίησης

Η τέχνη της ποίησης απασχόλησε ιδιαίτερα τον Αριστοτέλη.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, λοιπόν, η ποίηση πηγάζει από δύο φυσικές δεξιότητες του ανθρώπου.
 Η δύναμη της μίμησης και η αίσθηση της μελωδίας και του ρυθμού.

Από τις προϊστορικές ήδη κοινωνίες ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τον κόσμο και τις μυστηριώδεις δυνάμεις της φύσης, να εκφράσει τους φόβους, τις χαρές και τους πόθους του, να προστατευθεί από φανταστικούς ή πραγματικούς κινδύνους, χρησιμοποίησε τη μυθοπλασία και τη μίμηση.
Με αφετηρία τη μινωική Κρήτη 
Στην Κρήτη των μινωικών χρόνων εντοπίζονται ίσως τα πρώτα θεατρικά δρώμενα στον ελλαδικό χώρο. Ήταν στην ουσία ιερές τελετουργίες στο πλαίσιο της μινωικής λατρείας. Οι Μινωίτες είχαν συνδέσει το μυστήριο της ζωής και της δημιουργίας με τη γυναικεία φύση, την οποία, μάλιστα, είχαν θεοποιήσει. 
Όταν τα αρχαιολογικά ευρήματα αποκαλύπτουν. Γιατί όμως το δράμα συνδέθηκε με τα δρώμενα του Διονύσου και όχι κάποιου άλλου θεού από το ελληνικό πάνθεον; 

Ο Ευριπίδης λέει:

«Ο Διόνυσος είναι θεός του γλεντιού, βασιλεύει στα συμπόσια ανάμεσα σε λουλουδένια στέφανα, ζωηρεύοντας τους χαρούμενους χορούς στον ήχο της φλογέρας. Γέλια τρελά προκαλεί και διώχνει τις μαύρες έγνοιες.

». Οι δυο τεχνικές του Διονύσου είναι το κρασί κι ο χορός` σκοπός του δε η «κάθαρσις» με την ψυχολογική σημασία.  

Τα Διονύσια ήταν πομπή, με άνθη, σατιρικά τραγούδια, μουσικούς και πειράγματα, που έλεγαν ντυμένοι ως σάτυροι -ακόλουθοι του Διονύσου, κρατώντας λαμπάδες,θύρσους κοσμημένους με κισσό - και φορώντας προσωπίδες . Ο κορυφαίος σε άρμα – με τα πειράγματά του έσουρνε σε άλλους «τα εξ αμάξης












»… Οι περισσότερες από τις διονυσιακές γιορτές και έθιμα των αρχαίων Ελλήνων πέρασαν στο Βυζάντιο και έφτασαν μέχρι τα χρόνια μαςΑπό τη μίμηση στη δράση
Στην Αττική έμελλε ο διθύραμβος να διαμορφωθεί σε δράμα, να περάσει, δηλαδή, από τη μίμηση στη δράση. 
Γύρω στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. ένας ποιητής από το δήμο Ικαρίας της Αττικής (σημερινός Διόνυσος), ο Θέσπης, έκανε ένα επαναστατικό βήμα στην εκτέλεση του διθυράμβου. Ο πρωτοχορευτής  που ως τότε οδηγούσε το χορό, βγήκε από την ομάδα και στάθηκε απέναντί της. Με τη μορφή κάποιου προσώπου της ιστορίας, φορώντας προσωπείο, «υποκρίθηκε», συζητούσε, δηλαδή, με τον χορό ή εξηγούσε την ιστορία, λέγοντας, για παράδειγμα, τι συνέβη στον ίδιο ή σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Αυτές οι ερωταποκρίσεις επαναλήφθηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας διάλογος ανάμεσα στο άτομο και την ομάδα. Σύμφωνα με την παράδοση, πρωτοχορευτής ήταν ο ίδιος ο Θέσπης που έκανε διάλογο με το χορό. Έτσι, έγινε ο πρώτος υποκριτής, ο πρώτος ηθοποιός, δηλαδή, σύμφωνα με την κυριολεκτική σημασία της λέξης σήμερα. Με την καινοτομία αυτή του Θέσπη άνοιξε ο δρόμος για έναν αμεσότερο τρόπο μίμησης. Οι μύθοι έπαψαν πια να είναι αφήγηση πράξεων και έγιναν δράση, μίμηση, αναπαράσταση πράξεων.