ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

https://windows-movie-maker.de.softonic.com/?ex=DINS-635.1

1. BINTEO

ΟΜΙΛΗΤΕΣ αφηγηση με  βιντεο

ΣΠΥΡΟΣ-Συνήθως εστιάζουμε στην επανάσταση του 1821 γιατί ήταν η τελική, αυτή που μας απελευθέρωσε. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ο πόθος των Ελλήνων, ο πόθος όλων μας γιά ελευθερία δεν εκδηλώθηκε μόνο το 1821. Από το 1453 μέχρι το 1821 πέρασαν 368 χρόνια και σε αυτά τα ατελείωτα χρόνια, μέσα στην σκλαβιά, επαναστατήσαμε 124 φορές, 124!!! Με μιά απλή διαίρεση βλέπουμε ότι εκδηλώνόταν μία επανάσταση κάθε 2,9 χρόνια!!!!! Ούτε καν 3!!!!

ΓΕΩΡΓΙΑ-Βέβαια όλες οι επαναστάσεις δεν έγιναν στον ίδιο χώρο ούτε είχαν την ίδια έκταση, αλλά η πρώτη, στα 1481, έγινε μόλις 28 χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, όταν ο Κορκόδειλος Κλαδάς και οι Μανιάτες αγωνιστές επαναστάτησαν. Έφτασαν ως την Ήπειρο κι απελευθέρωσαν την περιοχή της Χειμάρρας

 ΒΑΣΙΛΙΚΗ 

Πρέπει να πούμε ότι η νίκη του Κλαδά κράτησε μόνο 9 χρόνια και καταπνίγηκε, αφού η Δύση, που τον είχε ενθαρρύνει αρχικά, τελικά τον εγκατέλειψε.
Η ίδια ιστορία, σε διαφορετικές στιγμές και άλλους πρωταγωνιστές, παίχθηκε πολλές φορές με την ίδια κατάληξη.

 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ-

Δεν θέλουμε αλλά και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα ιστορικά δεδομένα.
Μιλησαμε για πρωταγωνιστές, ανεξάρτητα από τα άτομα και τους ηγέτες, ο κύριος πρωταγωνιστής ήταν ο λαός που επαναστατούσε κάθε φορά και το έκανε, επαναλαμβάνουμε, 124 φορές.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ- 

Οι Οθωμανοί κατέκτησαν μιά πανσπερμία λαών και όλοι κατά καιρούς ,όλοι επαναστάτησαν, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, Σέρβοι, Βλάχοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Αλβανοί, Άραβες και άλλοι τόσοι και τόσοι , αλλά κανένας λαός δεν επαναστάτησε 124 φορές, ΚΑΝΕΝΑΣ.

Υπερβολική αισιοδοξία; Ίσως, ...Ξεροκεφαλιά; Πιθανόν. Πείτε το ό,τι θέλετε αλλά αίμα να χύνεται κάθε 3 χρόνια λέει ένα πράγμα ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ-ΕΛΗΞΕ. Πως το λέτε εσείς στην εσπερία, OVER.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ-Τι έγινε όμως και μας πήρε 124 επαναστάσεις να διώξουμε τον Αγαρηνό; Δύσκολη η απάντηση και σίγουρα παίζει σε πολλά επίπεδα.

ΒΑΣΙΛΙΝΑ-
Συνελόντι ειπείν, για να μην ξεχνάμε ότι η παράδοσή μας μετράει 4.000 τόσα χρόνια... μαζί με τον πόθο για ελευθερία, θα καταλήξουμε σε δύο προβλήματα, την διχόνοια μεταξύ μας και την εμπιστοσύνη στους ξένους.
Όποιους ξένους, από τους Βενετούς που κάνανε 7, ναι 7 πολέμους κατά των Τούρκων στην Ελλάδα μέχρι το 1718, βάζοντας εμάς πάντα μπροστά γιά τα δικά τους ιντερέσα,γιά να χρησιμοποιήσουμε και λέξεις του '21....
και τελικά...να μας πουλήσουν με την συνθήκη του Πασάροβιτς μαζί με τους συμμάχους τους Αυστριακούς, Ισπανούς, Πορτογάλους, το Παπικό Κράτος και τους Ιωαννίτες της Μάλτας!
Είπαμε για τους Βενετούς γιατί σε αυτούς τους πολέμους οι Ηπειρώτες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. 

ΜΕΛΙΝΑ-Το άλλο μεγάλο μας πρόβλημα είναι η διχόνοια, κρίμα που θα το πούμε, αλλά δεν είναι καινούργιο.
Πιάνει από την Ιλιάδα και δυστυχώς μας ακολουθεί, και μάλιστα κατά πόδας. Μια και μιλάμε για το '21, οι εμφύλιοι μας έφεραν στο να έχουμε ανάγκη το Ναυαρίνο γιά να απελευθερωθούμε και να μας φορτωθούν οι ξένοι ως ελευθερωτές.
Ακόμη είμαστε τόσο φίλοι των ξένων, συγγνώμην αλλά επιμένουμε, φίλοι των ξένων,
ώστε να ονομάσουμε τα πρώτα πολιτικά μας κόμματα σε Αγγλικό, Γαλλικό και Ρωσικό.

1. ΒΑΣΙΛΙΚΗ 
2. Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
   ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
   καθενὸς χαμογελάει,
   «πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σύ.»
3. Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει
   ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
   μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει
   εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.

1. Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα
   ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
   νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
   ἄλλα χέρια δυνατά.
2. Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
   ἐξανάλθες μοναχή·
   δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρες
   ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.
3. Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
   ἀλλ' ἀνάσασι καμμιά·
   ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
   καὶ σὲ γέλασε φρικτά.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ-
Η σύντομη αυτή ανασκόπηση δεν θα ήταν πλήρης αν δεν λεγαμε και δυό κουβέντες για το τι μας κράτησε, μας οδήγησε σε όλα αυτά τα χρόνια, εκτός βέβαια από τον πόθο για ελευθερία.
-Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον ρόλο της θρησκείας,  της ορθοδοξίας. Δεν είναι θέμα πολιτικής άποψης, αν και φοριέται πολύ τελευταίως, δηλαδή η αμφισβήτηση του κρυφού σχολειού και τα λοιπά, είναι θέμα ιστορίας. Η ΠΙΣΤΗ ήταν ένα από τα κούτσουρα που σιγόκαιγε στην φωτά της ελευθερίας.

1. 
   
   

ΣΧΟΛΕΙΑ  

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΣ- 

Τους δύο πρώτους αιώνες της σκλαβιάς τα παιδια μάθαιναν ανάγνωση και γραφή από την Οκτώηχο και το Ψαλτήρι. Από τον 18ο αιώνα και μετά, Έλληνες έμποροι φρόντισαν όσο μπορούσαν για την ίδρυση και λειτουργία σχολείων στον ελληνικό χώρο.
Στα σχολεία των εμπόρων τα παιδια διδάσκονταν:

..............................................................

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αφηγηση με το βιντεο

Το εκπαιδευτικό σύστημα του ελεύθερου ελληνικού κράτους φέρει την κληρονομιά της κλασικής ανθρωπιστικης  παιδείας .
Η παρουσία του Καποδίστρια στην πολιτική σκηνή της χώρας αποτελεί τον πρώτο μεγάλο σταθμό.
Ηγείται ενός νεοσύστατου κράτους και στον τομέα της εκπαίδευσης δίνει αποδεκτές για την εποχή
του λύσεις, λύσεις ελληνικές .
Θεμελιώνει την πρώτη λαϊκή εκπαίδευση , για τον<<άνθρωπο- πολίτη ->> που ονομάστηκε και
<< δημοτική>> .
Θεμελιώνει και την επαγγελματική  εκπαίδευση με το Ορφανοτροφείο και την Επαγγελματική Σχολή στην Αίγινα.Η δολοφονία του  άνοιξε τον δρόμο για νέες περιπέτειες. 

αφηγηση με το βιντεο

ΜΕΛΙΝΑ Οι Βαυαροί έρχονται και αντί της λαϊκής ανθρωπιστικής παιδείας δίνουν προτεραιότητα στον << άνθρωπο -άτομο>>

Είναι πράξη ενσυνείδητη και υπολογισμένη. Η επιβίωση της βαυαρικης δυναστείας μπορει να διασφαλιστεί με την ύπαρξη μιας

κοινωνικής τάξης αφοσιωμένης σε αυτή. 

Δημιουργούν μιαν ελιτ ,γαλουχημένη από τα ιδανικά του
αυταρχισμού . Μέσα στα σχολεία αυτά μπολιάστηκε η ψευτοκλασική , τυπολατρική παράδοση της Κεντρικής Ευρώπης η
οποία καλλιεργεί αυταρχική τη συνείδηση των νέων. Μέσω της παρασιτικής παιδείας κατορθώνουν να περιφρουρήσουν το αυταρχικό τους κατεστημένο από τις επιδράσεις νεωτερικών κινημάτων της Ευρώπης.Δεν θα πούμε τίποτα περισσότερο πάνω σε αυτό αλλά εάν βλέπετε παραλληλισμούς με το σήμερα δεν κάνει πολύ κακό.

 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ(απόσπασμα)

ΡΩΜΙΟΣ: Δε μου λες. Τι είναι η 3η Σεπτεμβρίου;ΔΗΜΗΤΡΗΣ - ΣΩΚΡΑΤΗΣ

ΡΩΜΙΑΚΙ: Σιγά! Οδός. Την οδό  3η Σεπτεμβρίου δε ξέρουμε;
ΡΩΜΙΟΣ: Ορίστε! Γιατί τη λένε 3η Σεπτεμβρίου; Τι έγινε στις 3 του Σεπτέμβρη;
ΡΩΜΙΑΚΙ: Γιορτάζει κανένας άγιος;
ΡΩΜΙΟΣ: Όχι!
ΡΩΜΙΑΚΙ: Καμιά αγία;
ΡΩΜΙΟΣ: Ούτε!
ΡΩΜΙΑΚΙ: Είναι θρησκευτική εορτή ;
ΡΩΜΙΟΣ: Μωρέ άμα ήτανε θρησκευτική γιορτή θα την ήξερες κι απ’ το σχολειό σου κι απ’ τη μαμά σου.
ΡΩΜΙΑΚΙ: Είναι τίποτα σαν εθνική εορτή;
ΡΩΜΙΟΣ: Όχι σαν! 

-Οι πολέμαρχοι του '2Ι, μετά τον αγώνα για την απελευθέρωση, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ  κατά της βαυαροκρατίας  ΣΤΙΣ 3 Σεπτεμβρίου του Ι843: Ψηφίζεται Σύνταγμα και εκλέγεται Βουλή των Ελλήνων.

ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ  -ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ -ΔΗΜΗΤΡΗΣ -ΣΠΥΡΟΣ-ΣΩΚΡΑΤΗΣ 

Κολοκοτρώνης ΣΠΥΡΟΣ

Ακούτε ω ρε τωρινοί Έλληνες! Εμείς επολεμήσαμε για να ‘χετε εσείς τα γράμματα και το ψωμί που δεν είχαμε και να μη θέλετε θάματα για να ζήσετε μια ζωή ανθρωπινή…Έι Παπαφλέσσα, σήκω κι έλα βοήθα με. Αφήστε τον δικό μας αγώνα και κοιτάτε τον δικό σας. Πού είναι η 3η του Σεπτέμβρη; Πού είναι το Σύνταγμά σας; Ο Σεπτέμβρης είναι παιδί του Μάρτη κι εσείς παιδιά δικά μας.

ΓΕΩΡΓΙΑ

Εκείνο λοιπόν τον καιρό, όπως σε κάθε δύσκολο καιρό, ήταν πολλοί εκείνοι που βγήκαν απ’ το πετσί τους. Άνθρωποι που δεν τους έπιανε το μάτι σου, παίρναν το βουνό μ’ ένα ντουφέκι στο χέρι. 

Με το τίποτα, ο Γιάννης, ο Τάσος, ο Βάγκος ο Μανόλης, η Λένω, η Δέσπω, αυτή η σιωπηλή στρατιά, αυτοί οι ωραίοι δικοί μας, σπρώχναν για καλά τον καιρό προς την ελευθερία και την ειρήνη.

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Πάει να πει στον τόπο µας, οι ρίζες µας είναι βαθιές, το χώµα δικό µας, κόβω, κόβεις, κόβει, κόβουµε, κόβετε, κόβουν τα κλαριά µας, τον κορµό µας, µα το χώµα ξαναφουσκώνει.

 Μια πράσινη φωνούλα ξαναβγαίνει και φωνάζει «εδώ είµαι».

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ: ΒΑΣΙΛΙΝΑ

Ο Δράκος είναι εκεί και θα ‘ναι κι αύριο και μεθαύριο. Ξερογλείφεται τον βλέπετε ;
Όμως δεν θα τους φάει. Αν δεν με πιστεύετε, βάλτε το αυτί σας στο χώμα και ακούστε… Η γη μας χτυπάει με ογδόντα σφυγμούς…Ωραίους σαν από παλιό τύμπανο…Κάτι γίνεται…Κάτι γίνεται…

ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ  ΑΔΕΛΓΦΙ Α 

   ΤΕΛΟΣ

Ύμνος εις την Ελευθερίαν

Διονύσιος Σολωμός

1. Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
   τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
   σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
   ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.
2. Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
   τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
   καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
   χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
3. Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
   πικραμένη, ἐντροπαλή,
   κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
   «ἔλα πάλι», νά σοῦ πῇ.
4. Ἄργειε νά'λθῃ ἐκείνη ἡ μέρα,
   κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
   γιατὶ τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα
   καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.

1. Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
   ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
   καθενὸς χαμογελάει,
   «πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σύ.»
2. Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει
   ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
   μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει
   εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.
3. Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
   παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
   πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει
   τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
4. Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
   τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
   «Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
   δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
5. Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
   ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ
   γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
   ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμήν.
6. Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
   γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
   σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτε
   σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
7. Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,
   πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·
   πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῆτε,
   πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.

1. Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα
   ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
   νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
   ἄλλα χέρια δυνατά.
2. Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
   ἐξανάλθες μοναχή·
   δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρες
   ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.
3. Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
   ἀλλ' ἀνάσασι καμμιά·
   ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
   καὶ σὲ γέλασε φρικτά.

1. 157
2. Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστε
   νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
   λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
   ἐξ αἰτίᾳς πολιτικῆς;
3. 158
4. Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
   ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
   Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
   καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»

Το μεγάλο μας τσίρκο   Ιάκωβος Καμπανέλλης,

(απόσπασμα)

3η Σεπτεμβρίου;

(Οι πρέσβεις που παρακολουθούσαν  τον διάλογο των πανό μεταξύ παλατιού και επανάστασης ξαναρχίζουν τη δουλειά τους.)

ΑΓΓΛΟΣ: Να έχουν σύνταγμα ή να μην έχουν;;

ΓΑΛΛΟΣ: Δεν είναι ίδιοι μ’ αυτούς που έχουν!
ΡΩΣΟΣ: Ξέρω και άλλους που δεν το έχουν!
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Να αρκεσθούν εις αυτά που έχουν!
ΑΓΓΛΟΣ: Τι θα το κάνουν άμα το έχουν;…
ΑΓΓΛΟΣ: Δεν είναι κι ώριμοι για να το έχουν!
ΓΑΛΛΟΣ: Είναι ανώριμοι για να το έχουν!
ΡΩΣΟΣ: Για το καλό τους ας μην το έχουν!
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Δεν επιτρέπεται να το έχουν.
ΑΓΓΛΟΣ: Αποφασίζομε να μην το έχουν;
ΟΙ ΑΛΛΟΙ: Να μην το έχουν!
ΑΓΓΛΟΣ: (τραγούδι) Αγγλίαααα
ΓΑΛΛΟΣ: (τραγούδι) Γαλλίαααα
ΡΩΣΟΣ: (τραγούδι) Ρωσίαααα
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: (τραγούδι) Αυστρίαααα
ΑΓΓΛΟΣ: (τραγούδι) Κοσμοκρατορία
ΓΑΛΛΟΣ: (τραγούδι) Κεφαλαιοκρατία
ΡΩΣΟΣ: (τραγούδι) Τσαροκρατία
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: (τραγούδι) Ιερά Συμμαχία
ΟΛΟΙ: (χορός και τραγούδι)

Είμαστε τέσσερις δυνάμεις
με συμφέροντα κοινά
με κοινή διπλωματία
με κοινή αστυνομία
τραλαλά – τραλαλά – τραλαλά!

ΚΑΝΟΝΙΑ

(Οι πρέσβεις τρομάζουν, στρέφουν προς τη σύναξη του λαού. Νέο πλακάτ που γράφει: «ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ».)

ΚΑΝΟΝΙΑ

(Και νέο πανό από τον ΛΑΟ: «ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ»… και τραγούδι.)

Γη παιδεμένη
με σίδερο και με φωτιά
για κοίτα ποιον σου φέρανε,
καημένη,
να σ’ αφεντεύει από ψηλά,
τα κρίματά σου είναι πολλά
γη που το σίδερο
παιδέψαν κι η φωτιά.

Καίει το φυτίλι
ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά
κάνουν βουλή συνταχτική και γράφουν
το θέλημά τους στα χαρτιά
κι η κοσμοθάλασσα πλατιά
κάνουν βουλή
ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά!

(Οι πρέσβεις κάπως ανήσυχοι συγκεντρώνονται και ξαναρχίζουν.)

ΑΓΓΛΟΣ: Κι αν επιμένουν να το έχουν;
ΓΑΛΛΟΣ: Διότι ως φαίνεται θα το έχουν!
ΡΩΣΟΣ: Εκεί που φτάσανε θα το έχουν!
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Πώς θα δεχτούμε αν το έχουν;
ΑΓΓΛΟΣ: Βλέπετε τρόπο να μην το έχουν;
ΓΑΛΛΟΣ: Εάν το έχουν χωρίς να το έχουν;
ΡΩΣΟΣ: Τι εννοείτε έχουν-δεν έχουν!
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσίαν δεν το έχουν;
ΑΓΓΛΟΣ: Εάν πιστέψουν ότι το έχουν είν’ εύκολο να μην το έχουν!
ΓΑΛΛΟΣ: Αυτοί θα χαίρουν που το έχουν, εμείς θα ξέρουμε πως δεν το έχουν.
ΡΩΣΟΣ: Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν.
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Αποφασίζομε να έχουν;
ΑΓΓΛΟΣ: Αν εμποδίσουμε να έχουν, υπάρχει κίνδυνος να έχουν.
ΓΑΛΛΟΣ: Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι ν’ αφήσομε να έχουν.
ΡΩΣΟΣ: Παράδειγμα όσα δεν έχουν! Είναι όσα αφήσαμε να έχουν!

ΚΑΝΟΝΙΑ

(Στρέφουν προς τον λαό όπου νέο πανό υψώνεται πάνω απ’ όλα: «Ο ΛΑΟΣ ΝΙΚΑ».)

(Οι πρέσβεις ξαναρχίζουν με φούρια.)

ΑΓΓΛΟΣ: Αφού θ’ αφήσομε να έχουν, ας δούμε τώρα ποιοι θα το έχουν.
ΓΑΛΛΟΣ: Θέλει και ρώτημα; Εμείς!
ΡΩΣΟΣ: Δεν είμαστε αρκετά ικανοί εμείς;
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Για όλα είμαστε ικανοί εμείς!
ΑΓΓΛΟΣ: Τότε ας το μοιραστούμε εμείς κι εμείς!
ΓΑΛΛΟΣ: Γι’ αυτό ας μείνουμε εμείς κι εμείς!
ΡΩΣΟΣ: Αχ, Θεέ μου, είμαστε τρέλα όλοι εμείς!
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Τι Ιερά Συμμαχία είμαστε εμείς!
ΑΓΓΛΟΣ: Αυτοί θα έχουν τα γραφτά, όλα τ’ άλλα εμείς.
ΓΑΛΛΟΣ: Όποια πέτρα σηκώσεις από κάτω εμείς!
ΡΩΣΟΣ: Θα φαγωθούν όταν το κρίνουμε αναγκαίο εμείς.
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ: Χωρίς εντούτοις να φαινόμαστε εμείς!

ΑΓΓΛIA: (τραγούδι) Διπλωματίααααα
ΓΑΛΛIA: (τραγούδι) Μηχανορραφίααα
ΡΩΣIA: (τραγούδι) Ραδιουργίααα
ΑΥΣΤΡΙΑ: (τραγούδι) Πανουργίααααα

Η ενεργητική και η παθητική σύνταξη

 1. α. Ο δικαστής αθώωσε τον κατηγορούμενο. 

β. Ο κατηγορούμενος αθωώθηκε από τον δικαστή.

2. α. Ο γεωργός όργωσε το χωράφι.    

 β. Το χωράφι οργώθηκε από τον γεωργό.

3. α. Ο ήλιος φωτίζει τη γη.

 β. Η γη φωτίζεται από τον ήλιο.

4. α. Η απόφαση του δικαστή δικαίωσε τους εργαζόμενους.

 β. Οι εργαζόμενοι δικαιώθηκαν με την απόφαση του δικαστή.

 

Στο α’ μέρος των παραπάνω παραδειγμάτων τονίζουμε τον δράστη μιας ενέργειας, χρησιμοποιούμε δηλαδή ενεργητική σύνταξη. Στο β’ μέρος τονίζουμε τον δέκτη της ενέργειας ή την ίδια την ενέργεια, χρησιμοποιούμε δηλαδή παθητική σύνταξη.

 

Οι διαφορές της ενεργητικής σύνταξης από την παθητική.

Άσκηση για τη μετατροπή της παθητικής σύνταξης σε ενεργητική

Η κορυφή του βουνού	καλύφθηκε	από τα χιόνια
Από τα χιόνιαΤα χιόνια	κάλυψανκαλύφθηκε	την κορυφή του βουνούη κορυφή του βουνού
υποκείμενο	ρήμα	αντικείμενο

Από τον Ο.Η.Ε.	δόθηκαν	οι αναγκαίες τροφές	στους άστεγους
Ο Ο.Η.Ε.Από τον Ο.Η.Ε.	δόθηκανέδωσε	τις αναγκαίες τροφέςοι αναγκαίες τροφές	στους άστεγουςοι άστεγοι
υποκείμενο	ρήμα	άμεσο αντικείμενο	έμμεσο αντικείμενο
Οι υπολογιστές	χαρίστηκαν	από τον σύλλογο γονέων	στο σχολείο
Στο σχολείοΤο σχολείο	χάρισεχαρίστηκαν	από τον σύλλογο γονέωνο σύλλογος γονέων	τους υπολογιστέςοι υπολογιστές
έμμεσο αντικείμενο	ρήμα	υποκείμενο	άμεσο αντικείμενο
Δικαιώθηκαν	οι αγώνες των εργαζομένων	με την απόφαση του δικαστηρίου
Η απόφαση του δικαστηρίουΜε την απόφαση του δικαστηρίου	δικαίωσεδικαιώθηκαν	οι αγώνες των εργαζομένωντους αγώνες των εργαζομένων
υποκείμενο	ρήμα	αντικείμενο

Άσκηση για τη μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική

Συμπλήρωσε τα κενά, ώστε να συμφωνούν με το ζητούμενο της επόμενης σειράς

 

 

Οι θεατές	χειροκρότησαν	την παράσταση
Η παράστασηΤην παράσταση	χειροκροτήθηκεχειροκρότησαν	οι θεατέςαπό τους θεατές
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο

 

Ο Γιάννης	έπεισε	τον Πέτρο	να πάνε σινεμά
Ο ΠέτροςΤον Πέτρο	έπεισεπείστηκε	ο Γιάννηςαπό τον Γιάννη	να πάνε σινεμά
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο

\

Ο κ. Αντωνίου	διδάσκει	τη μουσική	στα παιδιά
υποκείμενο	ρήμα	άμεσο αντικείμενο	έμμεσο αντικείμενο
Η μουσικήΤη μουσική	διδάσκειδιδάσκεται	από τον κ. Αντωνίουο κ. Αντωνίου	από τα παιδιάστα παιδιά
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο	αντικείμενο

Ο παππούς	χάρισε	τον καναπέ	στον εγγονό του
υποκείμενο	ρήμα	άμεσο αντικείμενο	έμμεσο αντικείμενο
Τον καναπέΟ καναπές	χάρισεχαρίστηκε	ο παππούςαπό τον παππού	ο εγγονός τουστον εγγονό
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο	αντικείμενο

Ο δάσκαλος	εξέτασε	τον μαθητή	Ιστορία
υποκείμενο	ρήμα	άμεσο αντικείμενο	έμμεσο αντικείμενο
Τον μαθητήΟ μαθητής	εξετάστηκεεξέτασε	από τον δάσκαλοο δάσκαλος	ΙστορίαςΙστορία
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο	αντικείμενο
Ο διευθυντής	απαγόρευσε	στα παιδιά	την είσοδο
υποκείμενο	ρήμα	έμμεσο αντικείμενο	άμεσο αντικείμενο
Την είσοδοΗ είσοδος	απαγορεύτηκεαπαγόρευσε	από τον διευθυντήο διευθυντής	τα παιδιάστα παιδιά
υποκείμενο	ρήμα	ποιητικό αίτιο	αντικείμενο
Ο διευθυντής	απαγόρευσε	στα παιδιά	να παίζουν στην αυλή
υποκείμενο	ρήμα	έμμεσο αντικείμενο	άμεσο αντικείμενο
ΑπαγορεύτηκεΑπαγόρευσε	ο διευθυντήςαπό τον διευθυντή	να παίζουν στην αυλή	στα παιδιάτα παιδιά
ρήμα	ποιητικό αίτιο	υποκείμενο	αντικείμενο

Ενότητα Γ΄ - Κεφάλαιο 12 Φιλέλληνες - Φιλελληνισμός

 

Δ. Σολωμός, "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι"

 ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

ο πειρασμός της φύσης

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ΄,

Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κελαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτη της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ’ αναβρύζει κι η ζωή σ’ γη, σ’ ουρανό, σε κύμα.

  Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·

Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·¹
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι;

Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».

Tα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον 

από τούτο το αλωνάκι.» 

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Η πτώση του Μεσολογγίου οδήγησε σε διάλυση της τρίτης εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου του 1826 και στην παραίτηση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. Στο εξωτερικό αναθέρμανε το φιλελληνικό κίνημα και επιτάχυνε τις διαδικασίες για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για την τελική λύση του ελληνικού ζητήματος

Χειρόγραφο του Σολωμού με στίχους των Ελεύθερων Πολιορκημένων.

Η Έξοδος

 

Χάρις στα Ελληνικά Χρονικά έχουμε λεπτομερή καταγραφή όλων των γεγονότων της πολιορκίας, από την 1η Ιανουαρίου 1824 μέχρι και την 20η Φεβρουαρίου 1826.Τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, που είναι και η πρώτη ελληνική εφημερίδα που κυκλοφορούσε συνεχώς για δύο χρόνια, μέχρι που μία τουρκική οβίδα κατέστρεψε την τυπογραφική μηχανή

Με την βοήθεια του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Κίτσου Τζαβέλα, οι οποίοι έφτασαν στο Μεσολόγγι το καλοκαίρι του 1825, οι Μεσολογγίτες πήραν κουράγιο.
​
Στις προτάσεις του Κιουταχή για συνθηκολόγηση και παράδοση αντιδρούσαν με χιούμορ και ειρωνεία: του έστελναν δοχεία με κρασί για να γιορτάσει την "νίκη" του, και του παραγγέλναν: "Τα κλειδιά του κάστρου τα έχουμε πάνω στα κανόνια. Έλα να τα πάρεις!

Τα Χριστούγεννα ο Ιμπραήμ έστησε την σκηνή του δίπλα από αυτήν του Κιουταχή, κοροϊδεύοντάς τον που εννέα μήνες δεν μπόρεσε να καταλάβει έναν "φράχτη" (υπονοώντας την χαμηλή και πρόχειρη οχύρωση που είχε το Μεσολόγγι), ενώ ο ίδιος θα το κατάφερνε σε δυο εβδομάδες.

---

​Τα νέα για τον Ιμπραήμ φτάνουν στους πολιορκημένους

(Από τα "Ελληνικά Χρονικά")

​

​Η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται δύσκολη για τους πολιορκημένους. Ο καπετάν-Μιαούλης κατόρθωνε όλο και πιο δύσκολα να σπάει τον αποκλεισμό, μέχρι τα μέσα του Ιανουαρίου 1826.
​
Στα τέλη Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ κατέλαβε τα νησάκια της λιμνοθάλασσας Βασιλάδι, Πόρο και Ντολμά.
Από τότε, ο πολιορκητικός κλοιός των Τουρκοαιγυπτίων στένεψε και ο Μιαούλης δεν κατάφερε να τον σπάσει ξανά.

Η πείνα θερίζει τους Μεσολογγίτες 

​

​Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Έπρεπε πια να διαλέξουν "εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με τον Χάρο" (όπως έγραφε ο Διον. Σολωμός στους "Ελεύθερους Πολιορκημένους").
​
Οι οπλαρχηγοί αποφάσισαν έξοδο. Την όρισαν για τα ξημερώματα της Κυριακής.
Οι ανήμποροι μεταφέρθηκαν κατά ομάδες σε διάφορα σπίτια, μαζί με μπόλικο μπαρούτι. Αν έρχονταν οι Τούρκοι εναντίον τους, θα ανατινάζονταν.

Σκηνή από την έξοδο του Μεσολογγίου

 
Σάββατο του Λαζάρου. 10 Απριλίου. Βράδυ.
Τρεις φάλαγγες άρχισαν να βγαίνουν από τις πύλες του Μεσολογγίου. Δεξιά κι αριστερά πολεμιστές, στην μέση γυναικόπαιδα.
Οι Τούρκοι όμως ήταν ειδοποιημένοι. Προδοσία; Ποιος ξέρει... Άρχισαν να πυροβολούν τους εξαθλιωμένους από την πείνα “Εξοδίτες”.

Εκείνη την δύσκολη ώρα, από την μεσαία ομάδα, αυτήν με τα γυναικόπαιδα, ακούστηκε μια φωνή "Πίσω! Πίσω!". Επικράτησε πανικός. Άλλοι πήγαιναν μπροστά για να φύγουν, άλλοι γυρνούσαν πίσω.

Θεοδ. Βρυζάκη: "Η Έξοδος του Μεσολογγίου, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου (el.wikipedia.org)

​

Μέσα στην αντάρα, οι περισσότεροι εξοντώθηκαν. Οι πληροφορίες λένε πως από τους 3.000 που πήραν μέρος στην Έξοδο, οι 1.700 σκοτώθηκαν. 

Άλλα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

​
Οι απώλειες ήταν τρομακτικές για τους Έλληνες. Όσοι ξέφυγαν και κρύφτηκαν στα γειτονικά βουνά, άκουγαν όλη την επόμενη ημέρα (Κυριακή των Βαΐων) κανονιοβολισμούς, πυροβολισμούς και συνεχείς εκρήξεις. Ήταν οι Μεσολογγίτες του τμήματος που είχε υποχωρήσει, καθώς και οι άρρωστοι και οι αδύναμοι που είχαν μείνει πίσω, που πολεμούσαν τους Τούρκους και που ανατινάζονταν μαζί με τους εχθρούς.

Θεοδ. Βρυζάκη "Η θυσία του Καψάλη"

Πρόσφυγες από το Μεσολόγγι