ΕΜΒΑΔΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΓΩΝΙΟΥ

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1.Πώς μπορούμε να υπολογίσουμε το εμβαδόν του τετραγώνου, του ορθογωνιου και του ορθογωνίου τριγώνου;

Πληροφορίες μπορείτε να πάρετε είτε από το βιβλίο σας είτε από τις παρακάτω εικόνες

ΕΡΓΑΣΙΕΣ

 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟ

ΣΕΛ. 63 ΑΣΚΗΣΗ 1 

2. Βρίσκω το Εμβαδον των παρακάτω ορθογωνίων και τετραγώνων. Μήπως μετά μπορουμε να βρούμε το Εμβαδόν των μπλε σχημάτων;;;

ΘΥΜΑΜΑΙ πως διαβάζουμε τους δεκαδικούς 

-, δέκατα- εκατοστά- χιλιοστά

τα αντιγραφουμε στο τετράδιο

                         

ΓΛΩΣΣΑ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΕΛ. 37

ΚΛΙΝΟΥΜΕ:ο ωκεανός, ο εφευρέτης,ο εξερευνητής

Χ.Α.  συναντώ,κατακτώ

βΙ Ο γΡ Α φίΕ ς.....

 

ΝΙΚΟΛΕΤΑ

Αν οι άνθρωποι άφηναν ελεύθερη τη φαντασία τους, θα είχαμε ένα κόσμο με λιγότερη συννεφιά και περισσότερα ουράνια τόξα, με περισσότερες κόκκινες κλωστές παραμυθιών και λιγότερες αλυσίδες, με λιγότερα συρματοπλέγματα και περισσότερα τετράφυλλα τριφύλλια, με λιγότερη άσφαλτο και περισσότερες μαργαρίτες που λένε πάντα «σ’ αγαπώ». Ευγένιος Τριβιζάς.
Ευγένιος Τριβιζάς: Με ποιον τρόπο καταφέρνει να δημιουργεί νέες λέξεις που δεν υπάρχουν;;;;Είναι κάτι αυθόρμητο. Συμβαίνει ακόμη και με τα λάθη που κάνω όταν γράφω βιαστικά ή όταν διορθώνω τα δοκίμια των βιβλίων μου. Για παράδειγμα είχα δει σε ένα τυπογραφικό δοκίμιο τη λέξη «λυκοπατάτες» αντί «γλυκοπατάτες» και αυτό μου έδωσε την έμπνευση για πατάτες που όταν τις τρως γίνεσαι λύκος.
Σημαντικές καινοτομίες και εφευρέσεις έγιναν από ανθρώπους που είχαν φαντασία. «Οι διάνοιες για να δημιουργήσουν νέα γνώση χρειάστηκε να ξεπεράσουν με τη φαντασία τους την υπάρχουσα γνώση», σχολίασε, και εξήγησε πως για να κάνει κάποιος μια εφεύρεση δεν χρειάζονται λεφτά ούτε τεχνικές γνώσεις αλλά η ικανότητα να φαντάζεται το ανύπαρκτο σε σχέση με την υπάρχουσα επιστημονική σκέψη.

ΒΑΣΙΛΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΙΑΣΟΝΑΣ 

ΙΩΑΝΝΑ

εργασιες

 Eνα καταπληκτικο βιντεακι του Κωνσταντινου για το 1821

απο το βιβλιο

μαθηματικα 

Πολλαπλάσια του τετραγωνικού μέτρου είναι:

• το τετραγωνικό χιλιόμετρο (τ.χμ.).
• το στρέμμα (στρέμ.).   1 στρέμ. = 1.000 τ.μ.

Γραφουμε και τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις στο τετράδιο

Αναστοχασμός

1. Η Δανάη μέτρησε την επιφάνεια του θρανίου της κι έγραψε τον αριθμό 0,048. Τι ξέχασε να γράψει δίπλα στον αριθμό;
2. Τί είναι το Εμβαδόν;
3. Ποια ε'ιναι η βασική μοναδα μέτρησης του Εμβαδού;
4. Ποσα τ.μ. έχει ένα στρέμμα; Που χρησιμοποιείται το στρέμμα; Ποιοι και πότε το πρωτοχρησιμοποιησαν;. Πληροφορίες θα βρείτε στο τέλος της αναρτησης μετα τις ερωτήσεις και το πρόβλημα .....έχει και ιστορικό ενδιαφέρον !

Το στρέμμα είναι μονάδα μέτρησης εμβαδού, χρησιμοποιούμενη κυρίως στην Ελλάδα για τη μέτρηση προς πώληση εκτάσεων γης, ιδίως αγροτεμαχίων.

 Ένα στρέμμα ισοδυναμεί με 1000 τ.μ. 

Ιστορία

Το στρέμμα είναι μονάδα που άρχισε να χρησιμοποιείται την εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και ήταν ίσο με το μόδιο. Πρώτη φορά αναφέρεται το 1239. Η χρήση του επεκτείνεται κατά την Τουρκοκρατία, οπότε οι Τούρκοι το χρησιμοποιούν ως μονάδα επιφάνειας με το όνομα dönüm.

.Από το 1685 έως το 1715 η Πελοπόννησος, ένα τμήμα της Σρερεας Ελλαδας και τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονταν υπό την κατοχή των Βενετών. Οι Βενετοί χρησιμοοίσαν το δικό τους σύστημα μέτρησης για να σχεδιάσουν τα κτηματολόγια  αυτών των περιοχών.

Βενετσιάνικο κτηματολόγιο του κάμπου Αργολίδας

Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι προσπαθουσαν να βρουν ένα κοινο  σύστημα μέτρησης των επιφανειών  και του μήκους

Το πλέθρον, ή πλέθρο, ήταν αρχαία ελληνική μονάδα μέτρησης μήκους αλλά και επιφάνειας.Το πλέθρο απαντάται και από τον Όμηρο με το παλαιότερο όνομα «πέλεθρον»

Κατά τους αρχαίους χρόνους, ήταν ο πους,το πόδι.

1 πλέθρο = 10.000 πόδια (τετραγωνικά),

• Με τις τελευταίες παραπάνω τιμές το πλέθρον χρησιμοποιήθηκε και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
  
• Γεωργος στην Αρχαία Ελλάδα μετράει το χωράφι του με την άκαινα. 1 άκαινα= 10 πόδια
• 
  

Στην παρακάτω εικόνα θα δείτε Αιγυπτίους να προσπαθούν να μετρήσουν έναν αγρο με σχοινι.... αλλά ο παππους ο Στράβων σχολίαζε  πως είναι '' άστατον'' το σχοινί, δεν μπορουμε να συνεννοηθουμε για την έκταση του αγρου.

Προσπαθηστε να μετρήσετε το μήκος ενός τραπεζιου στο σπίτι σας με μια σβήστρα, μετά με ένα σχοινί και τέλος με έναν χάρακα. Τι παρατηρείτε; Σε ποια περιπτωση θα καταλαβουμε όλοι το μήκος του τραπεζιου σας; 

Αγγελική Βαρελλά και Μάνος Κοντολέων-Τι Διαβάζουμε; ...ό,τι μας αρέσει!

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ .... ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Ναι, βρε ο Δαμιανός είμαι!... Ή μήπως θες να με πεις με το άλλο μου το όνομα, αυτό που με έκανε και διάσημο… Ο αδελφός της Ασπασίας!... Αυτός, ντε, είμαι! Λοιπόν, τώρα που γνωριστήκαμε, νομίζω πως αν και με βλέπεις να κρατώ τρία βιβλία στο χέρι, δε θα με θεωρείς πως είμαι … κάποιο φυτό!... Βλίτο, ας πούμε! Ποιος σου είπε πως όσα παιδιά τους αρέσει να διαβάζουν βιβλία, είναι σπασικλάκια; 

Εμένα που με βλέπεις, είμαι και ο πρώτος στο παιχνίδι και στις πλάκες, μα και πρώτος βγαίνω στις βιβλιοδρομίες του σχολείου μου. Γιατί, εδώ και καιρό, το έπιασα το νόημα. Κατάλαβα, δηλαδή, πως έτσι και κάτσεις και διαβάσεις ένα βιβλίο, τότε είναι που κάνεις, στ’ αλήθεια, το κέφι σου… Σε πρήξανε οι ασκήσεις της αριθμητικής, σε ζαλίσανε οι κανόνες της ορθογραφίας;… Ε, πιάνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο και λαμπικάρει το μυαλό σου, αδελφάκι μου. Γίνεσαι, ας πούμε, μια Φεράρι που ξεχύνεται στην Εθνική και τρέχει με 750 άλογα! Μέσα σε κάθε βιβλίο μια κόκκινη Φεράρι είναι κρυμμένη. Που άλλοτε μαρσάρει στο γέλιο, άλλοτε βρυχάται στη συγκίνηση, άλλοτε ρολάρει στο όνειρο… Κι εσύ έχεις ρίξει την πέμπτη και από το στερεοφωνικό ακούς τα τραγούδια π’ αγαπάς. Κι έτσι και σταματήσεις, κυριακάτικα, σε κανένα rest area (έτσι δεν τα λένε τα βενζινάδικα που έχουν δίπλα τους και αναψυκτήρια;) πέφτουν γύρω σου οι άλλοι εκδρομείς και σε παρακαλούνε να τους πάρεις μαζί σου, με την Φεράρι… 

Το ξέρουνε πως με τη συντροφιά σου το ταξίδι θα έχει άλλο ενδιαφέρον Ναι, καλέ! Τέτοια σου συμβαίνουν άμα είσαι φανατικός βιβλιοφάγος. Άσε που μπορεί και στο τέλος να γίνεις αυτό που έγινα εγώ! ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ!

Ο Μάνος Κοντολέων είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς.

• Το παιδί έχει δικαίωμα:
  
• να μη διαβάζει,
  
• να πηδάει σελίδες,
  
• να μην τελειώνει ένα βιβλίο,
  
• να το ξαναδιαβάζει,
  
• να διαβάζει οτιδήποτε,
  
• στην ικανοποίηση αισθήσεων,
  
• να διαβάζει οπουδήποτε, να τσαλαβουτάει,
• να διαβάζει μεγαλόφωνα, να σιωπά.

Βιβλιοπροτάσεις_Ε' δημοτικού

 

Δράκε, δράκε είσ' εδώ;, Αγγελική Βαρελά, 2012
Δομήνικοςτου Μάνου Κοντολέων
Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη του Άντρι Σνέρ Μάγκνασον

Έρχεται ο Ίνξορ της Αμάντας Μιχαλοπούλου
Το ημερολόγιο ενός Σπασίκλα 6: Μέρες Πανικού του Τζεφ Κίνι

ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ. Περιπέτεια στα Δωδεκάνησα ΣΤΟΦΟΡΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ
Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΛΕΡΟΥ. Περιπέτεια στο νησί της Άρτεμης ΣΤΟΦΟΡΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ

Τα εφτά χρώματα του παραμυθιού, Ντίνος Δημόπουλος, 2007
Τρεις φορές κι έναν καιρό σ' έναν πλανήτη μακρινό, Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου,2013
Ο αδελφός της Ασπασίας, Μάνος Κοντολέων, 2014
Τα μαγικά μαξιλάρια, Ευγένιος Τριβιζάς,
Ιστορίες φτιαγμένες στη μηχανή, Τζάνι Ροντάρι, 2011
Γίνε πράκτορας του πλανήτη, Ελένη Ανδρεάδη, 2014
Ένα τόσο δα λεκεδάκι, Ελένη Σβορώνου, 2011
Το σεντούκι με τις πέντε κλειδαριές, Ευγένιος Τριβιζάς, 1993
Ο κρεμμυδάκης και η παρέα του, Τζάνι Ροντάρι, 1996
Αδέλφια ενωμένα ποτέ νικημένα, Μάγια Δεληβοριά, 2014
Παιχνίδια με το κύμα, Σωτηρούλα Καλιοντζοπούλου, 2007
Ο ανεμόμυαλος, Χαραλάς Κώστας, 2006
Τα μεγάλα ψέματα του μικρού Ερμή, Αγγέλου Άγγελος, 2014

ΓΙΑ ΤΟ 21 -εργασιες ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ

Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.

Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

1.ασκηση -ΑΝΤΙΓΡΑΦΉ 

ΣΕΛ 92    ΓΛΩΣΣΑ ΡΗΓΑΣ  «Οποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά»     2. πάρα πολύ καλή ΑΝΑΓΝΩΣΗ ....ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ -ΕΠΙΛΕΓΩ 2 ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ από τα παρακάτω   ποιήματα  3.  Αντιγράφω στο μπλοκ ζωγραφικής με ωραία γράμματα  1 ποίημα  και κάνω μια ζωγραφιά  .Να μου τις στείλετε με φωτογραφια ΠΟΙΗΜΑΤΑ Εις Σάμον ’ Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ανδρέας Κάλβος

 Ο Θούριος  

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

.Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι

ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ΄, Απόσπασμα 6

Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κελαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά τους,
Κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτη της πηγής τους,
Τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Έξ’ αναβρύζει κι η ζωή σ’ γη, σ’ ουρανό, σε κύμα.

αφηγηση και τραγούδι

 Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·¹
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι;

Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».

.«Tο χάραμα επήρα
Tου Ήλιου το δρόμο,
Kρεμώντας τη λύρα
Tη δίκαιη στον ώμο,―
Kι’ απ’ όπου χαράζει
Ώς όπου βυθά,

Tα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον 

από τούτο το αλωνάκι.» 

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

. Των Κολοκοτρωναίων

5	Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά κι ο ήλιος στα λαγκάδια, λάμπουν και τ' αλαφρά σπαθιά των Κολοκοτρωναίων, πόχουν τ' ασήμια τα πολλά, τις ασημένιες πάλες, τις πέντε αράδες τα κουμπιά, τις έξι τα τσαπράζια. οπού δεν καταδέχονται της γης να την πατήσουν.
10	Καβάλα τρώνε το ψωμί, καβάλα πολεμάνε, καβάλα πάν' στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε, καβάλα παίρν' αντίδερο απ' του παπά το χέρι. Φλωριά ρίχνουν στην Παναγιά, φλωριά ρίχνουν στους άγιους και στον αφέντη το Χριστό τις ασημένιες πάλες.
15	«Χριστέ μας, βλόγα τα σπαθιά, βλόγα μας και τα χέρια». Κι ο Θοδωράκης μίλησε, κι ο Θοδωράκης λέει: Απόψ' είδα στον ύπνο μου, στην υπνοφαντασιά μου, θολό ποτάμι πέρναγα και πέρα δεν εβγήκα.
	Ελάτε να σκορπίσουμε, μπουλούκια να γενούμε.

  

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη Περπατώντας η Δόξα μονάχη Μελετά τα λαμπρά παλικάρια Και στην κόμη στεφάνι φορεί Γεναμένο από λίγα χορτάρια Που είχαν μείνει στην έρημη γη.

Δ. Σολωμός, 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

απ' τα κόκκαλα βγαλμένη....

Χρόνια πολλά, Ελλάδα μας!...

H Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου, Eugène Delacroix 1826

Κατάλογος ελληνικών εξεγέρσεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (1453-1830)

ΠΟΙΗΣΗ -ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ 21 Εργασιες

1. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα του '21 αρκετές φορές οι Έλληνες δεν ήταν μονοιασμένοι μεταξύ τους. Στη διχόνοια αναφέρεται κι ο Μιαούλης. Ποια είναι η γνώμη σας; Αναφέρατε παραδείγματα ομόνοιας από την ιστορία του τόπου μας και απο  τον Λόγο του Κολοκοτρώνη.
2. Βρείτε από τον Ύμνο εις την ελευθερίαν του Διον. Σολωμού τις σχετικές στροφές που ο ποιητής μιλάει για τη διχόνοια. Διαβάστε και το απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη (σελ. 202, κείμενο «Είμαστε εις το "εμείς"»)  και την ομιλία του Κολοκοτρώνη και κάντε τις απαραίτητες συγκρίσεις.

3. αντιγραφή  ο Εθνικός ΄Υμνος

Ύμνος εις την Ελευθερίαν

Ύμνος εις την Ελευθερίαν εἰς τὴν Ἐλευθερίαν είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός το 1823, τμήμα του οποίου αποτελεί τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας (από το 1865) και της Κύπρου από το 1966. Αποτελείται από 158 στροφές.

Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.

Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!

.....

78.

Ω τρακόσιοι! σηκωθείτε
και ξανάλθετε σ’ εμάς·

τα παιδιά σας θέλ’ ιδείτε

πόσο μοιάζουνε με σας.
.....
140.
Κοιτάει γύρω εις την Ευρώπη

τρεις φορές μ’ ανησυχιά·

προσηλώνεται κατόπι

στην Ελλάδα, και αρχινά:
141.
«Παλικάρια μου! οι πολέμοι

για σας όλοι είναι χαρά,

και το γόνα σας δεν τρέμει

στους κινδύνους εμπροστά.
144.
Η Διχόνοια που βαστάει

ένα σκήπτρο η δολερή·

καθενός χαμογελάει,

πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

145.

»Κειο το σκήπτρο που σας δείχνειέχει αλήθεια ωραία θωριά·μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.

»Από στόμα οπού φθονάει,παλικάρια, ας μην ’πωθεί,πως το χέρι σας κτυπάειτου αδελφού την κεφαλή.

147.

»Μην ειπούν στο στοχασμό τουςτα ξένα έθνη αληθινά:Εάν μισούνται ανάμεσό τους

δεν τους πρέπει ελευθεριά.

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ 

Ο μικρός μπουρλοτιέρης

Σταμάτησε ο Μιαούλης, είδε το κύμα που 'παίζε με το καράβι.

— Ξέρεις πού έχουμε φτάσει, συνέχισε. Η Χίος καταστράφηκε από τους Τούρκους. Έκαψαν την πολιτεία και τα χωριά. Μωρά, γυναίκες και γερόντοι σφαχτήκανε σαν τα τραγιά· τα κορίτσια τα πήραν στα σκλαβοπάζαρα...

Ο Λευτέρης ανατριχιάζει ολόκληρος. Εδώ κι ένα μήνα νιώθει την ίδια ανατριχίλα, όταν ακούει να μιλάνε για τη Χίο.

Είχαν χαθεί και οι δυο στη μαύρη εικόνα. Γέρασε, θαρρείς, στο λεπτό ο καπετάνιος· τέτοιος πόνος ξεχύθηκε στο πρόσωπο του. Οι πλάτες του, στο βάρος της συμφοράς, κύρτωσαν. «Και μεις;», ήταν σαν να ρωτούσε τον εαυτό του.

— Και μεις; Ο στόλος μας αδυνάτισε. Βλέπεις, τρωγόμαστε μεταξύ μας... Πρέπει όμως να χτυπήσουμε την αρμάδα*.

— Πώς, αφού αδυνάτισε ο στόλος;

— Λέω να κάνουμε την αποκοτιά* με τα μπουρλότα. Μ' αυτά θ' αγωνιστούμε...Σταμάτησε για λίγο ο Μιαούλης. Τώρα φαινόταν πως ζύγιαζε τα λόγια του.

— Είναι, ξέρεις, ένας λεβέντης, ένας ήρωας.. Αυτός πέφτει στη φωτιά για τη λευτεριά μας.

—  Ποιος; Τον ξέρω;

—  Τώρα πρωτομπαίνει στον αγώνα, αλλά τι να σου πω... Είναι παλικάρι, άκου με μένα, λιοντάρι σωστό! Ένας άντρακλας, γεροδεμένος, βράχος... Αγαπάει, λένε, να διαβάζει ιστορίες του Μεγαλέξαντρου. Νοικοκύρης είναι, μα ο αγώνας για την Ελλάδα τον έκανε ν' αψηφήσει* σπιτικό, παιδί, γυναίκα, και έγινε από τους πρώτους καπεταναίους που επαναστάτησαν.

0 Λευτέρης δεν κρατιέται πια.

—  Μα ποιος είναι, πώς τονε λένε;

—  Κωσταντή Κανάρη τον λένε, παιδί μου. Θυμήσου καλά τούτο τ' όνομα. Όλη η ρωμιοσύνη κάποτες θα πηγαίνει στεφάνια στη μνήμη του...

1. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα του '21 αρκετές φορές οι Έλληνες δεν ήταν μονοιασμένοι μεταξύ τους. Στη διχόνοια αναφέρεται κι ο Μιαούλης. Ποια είναι η γνώμη σας; Αναφέρατε παραδείγματα ομόνοιας από την ιστορία του τόπου μας.
2. Βρείτε από τον Ύμνο εις την ελευθερίαν του Διον. Σολωμού τις σχετικές στροφές που ο ποιητής μιλάει για τη διχόνοια. Διαβάστε και το απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη (σελ. 202, κείμενο «Είμαστε εις το "εμείς"») και κάντε τις απαραίτητες συγκρίσεις.

3. [Είμαστε εις το «εμείς»]

   Ενα πράμα μόνον με παρακίνησε κι εμένα να γράψω ότι τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι· όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ»· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: νικητὴς καὶ τροπαιοῦχος στὴν Τροπολιτσά, στρατάρχης τοῦ Εἰκοσιένα. Καὶ ὕστερα, τὸ 1822, θὰ σταθεῖ ὁ ὀργανωτὴς τῆς πιὸ ἀποφασιστικῆς νίκης τῆς Ἐπανάστασης στὰ Δερβενάκια.  Ὁμιλία πρὸς τα παιδιά Παιδιά μου! Εἰς τὸν τόπο τοῦτο, ὁποὺ ἐγὼ πατῶ σήμερα, ἐπατοῦσαν καὶ ἐδημηγοροῦσαν τὸν παλαιὸ καιρὸ ἄνδρες σοφοί, καὶ ἄνδρες μὲ τοὺς ὁποίους δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ συγκριθῶ καὶ οὔτε νὰ φθάσω τὰ ἴχνη των. Ἐγὼ ἐπιθυμοῦσα νὰ σᾶς ἰδῶ, παιδιά μου, εἰς τὴν μεγάλη δόξα τῶν προπατόρων μας, καὶ ἔρχομαι νὰ σᾶς εἰπῶ, ὅσα εἰς τὸν καιρὸ τοῦ ἀγῶνος καὶ πρὸ αὐτοῦ καὶ ὕστερα ἀπ᾿ αὐτὸν ὁ ἴδιος ἐπαρατήρησα, καὶ ἀπ᾿ αὐτὰ νὰ κάμωμε συμπερασμοὺς καὶ διὰ τὴν μέλλουσαν εὐτυχίαν σας, μολονότι ὁ Θεὸς μόνος ἠξεύρει τὰ μέλλοντα. Καὶ διὰ τοὺς παλαιοὺς Ἕλληνας, ὁποίας γνώσεις εἶχαν καὶ ποία δόξα καὶ τιμὴν ἔχαιραν κοντὰ εἰς τὰ ἄλλα ἔθνη τοῦ καιροῦ των, ὁποίους ἥρωας, στρατηγούς, πολιτικοὺς εἶχαν, διὰ ταῦτα σᾶς λέγουν καθ᾿ ἡμέραν οἱ διδάσκαλοί σας καὶ οἱ πεπαιδευμένοι μας. Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἀρκετός. Σᾶς λέγω μόνον πὼς ἦταν σοφοί, καὶ ἀπὸ ἐδῶ ἐπῆραν καὶ ἐδανείσθησαν τὰ ἄλλα ἔθνη τὴν σοφίαν των. Εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον κατοικοῦμε, ἐκατοικοῦσαν οἱ παλαιοὶ Ἕλληνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους καὶ ἡμεῖς καταγόμεθα καὶ ἐλάβαμε τὸ ὄνομα τοῦτο.  Οἱ παλαιοὶ Ἕλληνες, οἱ πρόγονοί μας, ἔπεσαν εἰς τὴν διχόνοια καὶ ἐτρώγονταν μεταξύ τους, καὶ ἔτσι ἔλαβαν καιρὸ πρῶτα οἱ Ῥωμαῖοι, ἔπειτα ἄλλοι βάρβαροι καὶ τοὺς ὑπόταξαν. Ὕστερα ἦλθαν οἱ Μουσουλμάνοι καὶ ἔκαμαν ὅ,τι ἠμποροῦσαν, διὰ νὰ ἀλλάξῃ ὁ λαὸς τὴν πίστιν του. Ἔκοψαν γλῶσσες εἰς πολλοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾿ ἐστάθη ἀδύνατο νὰ τὸ κατορθώσουν. Τὸν ἕνα ἔκοπταν, ὁ ἄλλος τὸ σταυρό του ἔκαμε. Σὰν εἶδε τοῦτο ὁ σουλτάνος, διόρισε ἕνα βιτσερὲ [ἀντιβασιλέα], ἕναν πατριάρχη, καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν ἐξουσία τῆς ἐκκλησίας. Αὐτὸς καὶ ὁ λοιπὸς κλῆρος ἔκαμαν ὅ,τι τοὺς ἔλεγε ὁ σουλτάνος. Ὕστερον ἔγιναν οἱ κοτζαμπάσηδες [προεστοὶ] εἰς ὅλα τὰ μέρη. Ἡ τρίτη τάξη, οἱ ἔμποροι καὶ οἱ προκομμένοι, τὸ καλύτερο μέρος τῶν πολιτῶν, μὴν ὑποφέρνοντες τὸν ζυγὸν ἔφευγαν, καὶ οἱ γραμματισμένοι ἐπῆραν καὶ ἔφευγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν πατρίδα των, καὶ ἔτσι ὁ λαός, ὅστις στερημένος ἀπὸ τὰ μέσα τῆς προκοπῆς, ἐκατήντησεν εἰς ἀθλίαν κατάσταση. Εἰς αὐτὴν τὴν δυστυχισμένη κατάσταση μερικοὶ ἀπὸ τοὺς φυγάδες γραμματισμένους ἐμετάφραζαν καὶ ἔστελναν εἰς τὴν Ἑλλάδα βιβλία, καὶ εἰς αὐτοὺς πρέπει νὰ χρωστοῦμε εὐγνωμοσύνη, διότι εὐθὺς ὁποὺ κανένας ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ λαὸ ἐμάνθανε τὰ κοινὰ γράμματα, ἐδιάβαζεν αὐτὰ τὰ βιβλία καὶ ἔβλεπε ποίους εἴχαμε προγόνους, τί ἔκαμεν ὁ Θεμιστοκλῆς, ὁ Ἀριστείδης καὶ ἄλλοι πολλοὶ παλαιοί μας, καὶ ἐβλέπαμε καὶ εἰς ποίαν κατάσταση εὑρισκόμεθα τότε. Ὅθεν μᾶς ἦλθεν εἰς τὸ νοῦ νὰ τοὺς μιμηθοῦμε καὶ νὰ γίνουμε εὐτυχέστεροι. Καὶ ἔτσι ἔγινε καὶ ἐπροόδευσεν ἡ Ἑταιρεία. Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ ὅλοι, καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση. Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναῖκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδί του ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δυὸ χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁποὺ ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα.  Ἀλλὰ δὲν ἐβάσταξεν. Ἦλθαν μερικοὶ καὶ ἠθέλησαν νὰ γένουν μπαρμπέρηδες εἰς τοῦ κασίδη τὸ κεφάλι. Μᾶς πονοῦσε τὸ μπαρμπέρισμά τους. Μὰ τί νὰ κάμωμε; Εἴχαμε καὶ αὐτουνῶν τὴν ἀνάγκη. Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ἡ διχόνοια, καὶ ἐχάθη ἡ πρώτη προθυμία καὶ ὁμόνοια. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ εἴμεθα εἰς τέτοια κατάστασιν, ἐξ αἰτίας τῆς διχονοίας, μᾶς ἔπεσε ἡ Τουρκιὰ ἐπάνω μας καὶ κοντέψαμε να χαθοῦμε, καὶ εἰς τοὺς στερνοὺς ἑπτὰ χρόνους δὲν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα. Παιδιά μου!  Νὰ σκλαβωθεῖτε εἰς τὰ γράμματά σας. Νὰ ἀκούετε τὰς συμβουλὰς τῶν διδασκάλων καὶ γεροντοτέρων, καὶ κατὰ τὴν παροιμία, «μύρια ἤξευρε καὶ χίλια μάθαινε». Ἡ προκοπή σας καὶ ἡ μάθησή σας νὰ μὴν γίνῃ σκεπάρνι μόνο διὰ τὸ ἄτομό σας, ἀλλὰ να κοιτάζῃ τὸ καλὸ τῆς κοινότητος, καὶ μέσα εἰς τὸ καλὸ αὐτὸ εὑρίσκεται καὶ τὸ δικό σας. Ἐγώ, παιδιά μου, κατὰ κακή μου τύχη, ἐξ αἰτίας τῶν περιστάσεων, ἔμεινα ἀγράμματος καὶ διὰ τοῦτο σᾶς ζητῶ συγχώρηση, διότι δὲν ὁμιλῶ καθὼς οἱ δάσκαλοί σας. Σᾶς εἶπα ὅσα ὁ ἴδιος εἶδα, ἤκουσα καὶ ἐγνώρισα, διὰ νὰ ὠφεληθῆτε ἀπὸ τὰ ἀπερασμένα καὶ ἀπὸ τὰ κακὰ ἀποτελέσματα τῆς διχονοίας, τὴν ὁποίαν νὰ ἀποστρέφεσθε, καὶ νὰ ἔχετε ὁμόνοια. Εἰς ἐσᾶς μένει νὰ ἰσάσετε καὶ νὰ στολίσετε τὸν τόπο, ὁποὺ ἡμεῖς ἐλευθερώσαμε· καί, διὰ νὰ γίνῃ τοῦτο, πρέπει νὰ ἔχετε ὡς θεμέλια της πολιτείας τὴν ὁμόνοια, τὴν θρησκεία καὶ τὴν φρόνιμον ἐλευθερία. Τελειώνω τὸ λόγο μου.  Ζήτω ἡ Ἑλληνικὴ Νεολαία! Από το αρχαίο βήμα του ιερού χώρου αυτού αγόρευσαν σπουδαίοι πολιτικοί, στρατηγοί και ρήτορες όπως ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Περικλής, ο Δημοσθένης, ο Αισχίνης αλλά και στη σύγχρονη εποχή ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.            Το 1827 επιλέχτηκε ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας ο Ιωάννης Καποδίστριας, που ως τη δολοφονία του το 1831 ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση στο εσωτερικό ,έδωσε ελληνικές λύσεις στα θέματα της  εκπαίδευσης και  προώθησε τις ελληνικές  θέσεις στο εξωτερικό. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έληξε το 1828, απελευθερώθηκαν μόνο η Πελοπόννησος (Μοριάς), η Στερεά Ελλάδα και οι Κυκλάδες.Το 1830 αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους, το 1832 ορίστηκε η ελληνο-οθωμανική μεθόριος στη γραμμή Παγασητικού-Αμβρακικού, το 1833 εγκαθιδρύθηκε ως πολίτευμα η μοναρχία με βασιλιά το Βαυαρό Όθωνα και το 1834 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από το Ναύπλιο στην Αθήνα. Ο Όθωνας επέβαλε ως πολίτευμα την απόλυτη μοναρχία, αλλά μία εξέγερση το 1843 πέτυχε να επιβάλει στον Όθωνα την τήρηση της υπόσχεσής του να παραχωρήσει σύνταγμα και από το 1844 η Ελλάδα έγινε Συνταγματική Μοναρχία, το σχολείο στα χρόνια του Καποδίστρια: αλληλεγγυο,συνεργατικό ,δημιουργικό,ελληνικό το σχολείο  στα χρόνια του Όθωνα :  ανταγωνιστικό,αυταρχικό , βαυαρικό