Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024

ΧΟΥΝΤΑ= ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ

 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973-ΚΥΠΡΟΣ 1974




ht











Μάθημα πρώτο :απαγορεύεται.
 Μάθημα δεύτερο: απαγορεύεται. 
Μάθημα τρίτο :απαγορεύεται…

Μαθητικές τιμωρίες τον καιρό της Χούντας: Το μαθητικό ποινολόγιο

Στην Πρωτοβάθμια και Μέση Εκπαίδευση επιβάλλονται  συστήματα «αξιολόγησης»  με βασικά κριτήρια την  «ικανότητα προσαρμογής προς τας υποδείξεις», και το «κοινωνικό φρόνημα», με αποτέλεσμα να διώκονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα ημερολόγια επιθεωρητών και εποπτών. Παράλληλα, η σχολική και εξωσχολική ζωή φοιτητών, δασκάλων, καθηγητών, μαθητών είναι υπό συνεχή επιτήρηση. Πολλοί επιθεωρητές «επαναφέρουν στην τάξη» όσους αποκλίνουν από την «Εθνική και Ηθική Διαπαιδαγώγηση» κάνοντας τους υποδείξεις για το υποχρεωτικό κούρεμα των μαλλιών, το μήκος της σχολικής ποδιάς, την άσπρη ή μπλε κορδέλα,  τον εκκλησιασμό, τη λογοκρισία, και την απαγόρευση χιλιάδων βιβλίων και ειδικότερα για τη μαθητική συμπεριφορά.


Τη σχολική πραγματικότητα τον καιρό της χούντας εικονογραφεί με τον πιο πιστό τρόπο ένα μικρό κιτρινισμένο τετράδιο που έπεσε τυχαία στα χέρια μας.

Ένα επαρχιακό μαθητικό ποινολόγιο της εποχής του ’60 και του ’70 είναι ο «άφωνος» μάρτυρας της πρόσφατης σχολικής ιστορίας μας.

Δεν ήταν λοιπόν εύκολο να είσαι μαθητής εκείνα τα χρόνια, και ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία. Μισή κουβέντα παραπάνω, ένα γέλιο πίσω από την πλάτη του καθηγητή, ένα εξωσχολικό ανάγνωσμα στην τσάντα και είχες εξασφαλισμένη την αποβολή. Το ίδιο κι αν είχες την απρονοησία να καλύψεις κάποιο συμμαθητή σου ή να ξεροβήξεις χωρίς προφανή αιτία. . Στο κυνήγι των παιδιών συμμετείχαν αυτοβούλως και  πολίτες. Ιδού ένα χαρακτηριστικό δείγμα:


«2.12.1965. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Δ.Π.επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων διότι συνελήφθη χρησιμοποιών ποδήλατον παρά τον κανονισμόν του Σχολείου».

«3.3.1966. Εις τας μαθητρίας της Β΄ τάξεως Μ.Μ. και Α.Π. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων, εις την μεν πρώτην διότι ηθέλησε να αγοράσει φωτογραφίας ηθοποιών εκ περιπτέρου, εις δε την δευτέραν διότι συμπεριεφέρθη απρεπώς εις τον κ. Μπιλλίνην Δημήτριον, κάτοικον Νεαπόλως».

«11.3.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Φ.Δ. επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής διότι έπαιζε ποδόσφαιρο«.

«29.3.1966. Διά πράξεως του Συλλόγου επεβλήθησαν άι κάτωθι ποιναί: α) Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Λ.Π. 5ήμερος αποβολή και μείωσις της διαγωγής εις κοσμίαν διότι εξεφράσθη κατά τον αισχρότερον τρόπον ενώπιον συμμαθητών του και άλλων. β) Εις τον Φ.Χ. διήμερος αποβολή διότι ηθέλησε να αποκρύψει το γεγονός ότι εξεφράσθη ως εξεφράσθη ο ανωτέρω μαθητής και γ) Αυστηρά επίπληξις εις την μαθήτριαν της Β΄ τάξεως Β.Α. διότι δεν κατήγγειλεν εις τον Διευθυντήν αμέσως το παράπτωμα του συμμαθητού της».

«27.4.1966. Εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Σ. και την μαθήτριαν Κ.Α. επεβλήθη η ποινή της 2ημέρου αποβολής διότι καθ’ην στιγμήν επερνούσε πλησίον ο ιερεύς Εμμ. Λαφούσης είπον ‘παρ’ τον παπά’«

«28.4.1966. Διά την αυτήν ως άνω αιτίαν ετιμωρήθη και η Δ.Α. της Β΄ τάξεως».

«11.5.1966. Επεβλήθη η ποινή της 4ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Γ΄ τάξεως Π.Γ. διότι κατά το μάθημα του κ. Πανουτσάκου ατακτούσε (ξερόβηχε) κατά τρόπον προκλητικόν«.


math

Στα χρόνια της Εθνοσωτηρίου

Μια σύντομη καταγραφή που εγκαινιάζει την περίοδο της χούντας συνοψίζει συμβολικά τα ήθη της νέας εποχής: αγροφύλακες παρακολουθούν τις κινήσεις των μαθητών εκτός σχολείου, τους καταγγέλλουν στους δασκάλους τους και συμμετέχουν στις σχετικές ανακρίσεις που διενεργεί ο διευθυντής. Οι εξουσίες που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι των παιδιών πληθαίνουν και δεν σπανίζουν οι καλοθελητές, από τον παπά μέχρι τον πρόεδρο της κοινότητας, που με την παραμικρή ευκαιρία θα τρέξουν να τα καρφώσουν στη διεύθυνση του σχολείου. Αλλοτε γιατί τα παιδιά δεν επέδειξαν τη δέουσα ευλάβεια την ώρα του εκκλησιασμού, άλλοτε γιατί περιφέρονταν άσκοπα γύρω από το καφενείο, κάποτε γιατί τόλμησαν να βγουν στο δρόμο χωρίς την ποδιά, την κορδέλα ή το σχολικό σήμα. Βολεύονταν τότε πολλοί από τη μετατροπή των παιδιών σε πειθήνια στρατιωτάκια και έσπευδαν να βοηθήσουν το σχολείο στο κατασταλτικό του έργο. «Για το καλό των παιδιών», φυσικά, που ιδιαίτερα στις μικρές επαρχιακές πόλεις και τα χωριά αναγκάζονταν να ζουν υπό συνεχή επιτήρηση.

Στο διάχυτο αυτό κλίμα τρομοκρατίας, όπου ο μεγάλος γινόταν καταδότης του μικρού συμπολίτη του, τα παιδιά καλούνταν να υιοθετήσουν αντίστοιχες πρακτικές στο εσωτερικό του σχολικού μικρόκοσμου: η τιμωρία τους ήταν παραδειγματική, όταν έβλεπαν κάτι «αξιόποινο» και δεν το κάρφωναν αμέσως στη διεύθυνση του σχολείου. Ταυτόχρονα, τα παιδιά πιέζονταν να εσωτερικεύσουν και να ακολουθήσουν ως αυτονόητο έναν κώδικα συμπεριφοράς που απαιτούσε από αυτά να ντύνονται, να κινούνται και να μιλούν με τον προβλεπόμενο τρόπο. Οι παραβάτες εξοστρακίζονταν από τη μαθητική κοινότητα και η διαγωγή τους μειωνόταν με τις γνωστές δυσάρεστες συνέπειες. Το κόλπο δεν έπιανε πάντα, και δεν έπιανε σε όλους. Κάποια παιδιά αντιστέκονταν στις απαγορεύσεις κάνοντας καζούρα στο μάθημα, κυκλοφορώντας μετά τη δύση του ήλιου, ή, απλώς, καλύπτοντας τους «απείθαρχους» συμμαθητές τους. Ας δούμε πώς:

«9.12.1967. Οι μαθηταί της Α΄ τάξεως 1) Δ.Ι. και 2) Τ.Π. απεβλήθησαν ο πρώτος επί 3ήμερον και ο δεύτερος επί 2ήμερον, διότι ομού μετέβησαν εις το κτήμα της Μαρίας χήρας Παν. Βατίστα εν Νεαπόλει και εισελθών εις το εν λόγω κτήμα ο πρώτος απέκοψε μανταρίνια, τα οποία έφαγαν μαζί ως κατηγγέλθη από τα Οργανα της Αγροτικής Ασφαλείας αυτοπροσώπως εμφανισθέντα ενώπιόν μου και απεδείχθη εκ της ενεργηθείσης υπ’ εμού ανακρίσεως. Η έκτισις της ποινής άρχεται από της 11.12.1967. Ο Διευθυντής».

«19.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τας μαθητρίας της Δ΄ τάξεως του Γυμνασίου α) Κ.Ε. β) Κ.Α. και γ) Σ.Σ., διότι κατά την ώραν του μαθήματος των Θρησκευτικών εδημιούργουν τον χαρακτηριστικόν εκείνον κτύπον διά των μαθητικών των σημάτων, με αποτέλεσμα να παρακωλύεται η όλη διδασκαλία του μαθήματος».

«29.3.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς της Ε΄ τάξεως Κ. και Π., διότι επέτρεψαν εις μαθητάς της τάξεώς των, όντες επιμεληταί, να παραμένουν εντός της αιθούσης διδασκαλίας των, προ της πρωινής προσευχής«.

«8.4.1968. Επιβάλλεται η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους μαθητάς α) Ι.Μ. β) Β.Γ. και γ) Κ.Π., διότι κατά τον εκκλησιασμόν δεν παρηκολούθουν την θείαν λειτουργίαν μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας, τούτο δε κατηγγέλθη υπό του ιερέως«.

«17.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Β΄ τάξεως Κ.Γ. δι’ ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του καθηγητού του Ευστρατίου Σταμάτη».

«25.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τους κάτωθι μαθητάς διότι εκυκλοφόρουν εις ώραν απηγορευμένην. 1) Τ.Γ. 2) Μ.Ι. 3) Μ.Γ. (της Γ΄ τάξεως) 4) Σ.Ν. 5) Χ.Π. 6) Κ.Γ. 7) Α.Π. (της Δ΄ τάξεως) 8) Κ.Π. 9) Μ.Γ. (της Ε΄ τάξεως) και 10) Κ.Θ. (της ΣΤ΄τάξεως)».

«31.5.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της ΣΤ΄ τάξεως Ψ.Λ., διότι δεν εξετέλει επαρκώς τα καθήκοντά του ως επιμελητής της τάξεως, ήτοι δεν ανέφερεν τους φωνασκούντας μαθητάς κατά την είσοδον εις την τάξιν».

«7.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Κ.Γ., διότι συνελήφθη εις πλαζ περί ώραν 9ην βραδυνήν«.

«23.10.1968. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ των μαθημάτων εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Ρ.Σ., διότι δεν απέδωσε τον κεκανονισμένον χαιρετισμόν εις την καθηγήτριαν του Γυμνασίου κυρίαν Βασιλικήν Καβουνίδου».

«14.11.1968. Διά της υπ’ αρ. 16/14.11.68 Πράξεως του Συλλόγου επεβλήθη η ποινή της 8ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Φ.Χ. και εμειώθη η διαγωγή του εις ‘κοσμίαν’. Σχετική προς την ανωτέρω ποινήν είναι και η συνημμένη κατάθεσις μαθητών».

«25.11.1968. Επιβάλλεται η ποινή της 3ημέρου αποβολής εις τον μαθητήν Μ.Σ. της Β΄ τάξεως δι’ ανάρμοστον συμπεριφοράν έναντι του Προέδρου της Κοινότητος κυρίου Αλεξανδράκη Παναγιώτου».

«17.12.1968. Εις τον μαθητήν της Α΄ τάξεως Α.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής διότι εβλασφήμησε τα θεία».

«18.12.1968. Εις τας μαθητρίας α) Ψ.Π. της Δ΄ και β) Σ.Σ. της Ε΄ επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής, διότι καθ’ υποτροπήν καθυστέρησαν κατά την πρωινήν προσευχήν και έπαρσιν σημαίας«.

«15.1.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής, διότι κατά την ώραν του μαθήματος και ενώ η καθηγήτρια Δις Σφήκα Βασιλική, κατ’ εντολήν του κ. Γυμνασιάρχου, συνίστα εις τας μαθητρίας περί της εμφανίσεως της κόμης των, η εν λόγω μαθήτρια απήντησε ‘Θα σκεφθώ αν τα φτιάξω έτσι. Διότι έτσι τα έχω συνηθίσει’. Η καθηγήτρια συνέστησε εις την μαθήτριαν να εξέλθη της αιθούσης και εξερχομένη είπε ‘Εσείς δεν είσθε αυτή που διατάσσει εδώ μέσα’«.


«3.3.1969. Εις την μαθήτριαν της Γ΄ τάξεως Α.Α. επεβλήθη η ποινή της 3ημέρου αποβολής, διότι εις παρατήρησιν του κ. Γυμνασιάρχου ως προς την ευπρεπή εμφάνισιν της κόμης της, ήρχισε να κάμη κριτικήν εντός της αιθούσης και παρουσία του κ. Ευστρατίου».

«4.4.1969. Εις την μαθήτριαν της Δ΄ τάξεως Ψ.Π. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής, διότι την προηγουμένην ημέραν εφωράθη κυκλοφορούσα εις την πόλιν άνευ μαθητικής ποδιάς, κορδέλας και σήματος«.

«4.4.1969. Εις τον μαθητήν της Δ΄ τάξεως Μ.Κ. επεβλήθη η ποινή της διημέρου αποβολής την 22.4.69, διότι κατά τας διακοπάς του Πάσχα εφωράθη συχνάζων εις καφενείον Κάμπου Βοιών χαρτοπαίζων«.

«6.6.1969. Εις τον μαθητήν Σ.Ν. της Ε΄ τάξεως επεβλήθη η ποινή της μιας ημέρας αποβολής εκ του Σχολείου, διότι κατά την ώραν των Αγγλικών κληθείς υπό της καθηγητρίας να επαναλάβη την μετάφρασιν ηρνήθη ειπών την φράσιν ‘το είπα μία φορά, δεν το ξαναλέω’«.

«28.6.1969. Η διαγωγή των μαθητών 1) Γ.Ν. της Α΄ 2) Α.Κ. της Β΄ 3) Δ.Ν. της Α΄ 4) Μ.Χ. της Β΄ εμειώθη εις κοσμίαν, διότι την 9ην εσπερινήν της 28.6.69 συνελήφθησαν εις Σφαιριστήρια«.

Και η χούντα καλά κρατεί


«16.12.1975. Επιβάλλεται η ποινή μιας ημέρας εις τον Κ.Γ. της Γ΄ τάξεως, διότι ηνώχλει την ώραν των Ελληνικών με κάποιο σιδεράκι από στυλό«.

«20.2.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις την μαθητικήν κοινότητα της ΣΤ΄ τάξεως, διότι επραγματοποίησεν εκδρομήν χωρίς να ενημερώση την διεύθυνσιν και να λάβη άδειαν«.

«20.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τον μαθητήν της Ε΄ τάξεως Α.Α., διότι δοθέντος προχείρου διαγωνίσματος εις τα μαθηματικά έγραψεν αντί λύσεως φράσεις με περιεχόμενον δυσνόητον«.

«22.3.1976. Επιβάλλεται η ποινή της επιπλήξεως εις τους μαθητάς της Γ΄ τάξεως 1) Γ.Δ. και 2) Μ.Ε., διότι συνελήφθησαν κυκλοφορούντες απηγορευμένην ώραν. Λόγω της Εθνικής Εορτής επεφυλάχθημεν εις την ανωτέρω ποινήν».

«6.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 4ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον Κ.Ν. της Δ΄ τάξεως, διότι συνελήφθη κυκλοφορών απηγορευμένην ώραν (10 μ.μ.)«.

«7.4.1976. Επιβάλλεται η ποινή της 2ημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τον μαθητήν της Γ΄ τάξεως Γ.Ν., διότι εκυκλοφόρει ώραν απηγορευμένην (9 μ.μ.). Κατά πληροφορίας και την 5.4.76 ήτο παρέα με τον Κ.Ν., αλλά δεν απεκαλύφθη το όνομά του».

«13.5.1976. Επιβάλλεται η ποινή της διημέρου αποβολής εκ του σχολείου εις τους μαθητάς 1) Λ.Α. της Β΄ τάξεως 2) Τ.Π. της Β΄ 3) Ψ.Ν. της Β΄ 4) Μ.Ν. της Γ΄, διότι εκλείσθησαν εις την τουαλέταν επί 1/2 ώραν καπνίζοντες πιθανώς (εγένοντο αντιληπτοί λόγω οσμής) και 5) Μ.Δ. της Β΄ επί 4ήμερον, διότι έφυγεν από τον φωταγωγόν«.

«29.10.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Π.Μ., διότι εφόρει δακτυλίδιον«.

«1.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τον Σ.Ν. της Β΄ Λυκείου, διότι κατά την ώραν του μαθήματος της Γυμναστικής δρασκέλισε το κιγκλίδωμα του Σχολείου διά να πάρει την μπάλα, η οποία παίζοντάς την τους διέφυγε«.

«9.11.1976. Επεβλήθη η ποινή της επιπλήξεως εις τους Π.Γ. και Κ.Ν. της Γ΄ Λυκείου διότι παραβιάζοντες τον κανονισμόν του Σχολείου ανέβαιναν από την κλίμακα την αριστεράν«.


Φυσικά ο Παπαδόπουλος δεν μπορούσε να «αποβάλει» όλους τους μαθητές της Αθήνας. Φρόντισε όμως να καταστήσει υπεύθυνους τους δασκάλους και τους καθηγητές για τα περαιτέρω.

ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ             Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ   
θα παρουσιασουμε ιστορικα γεγονοτα 



Οι Γερμανοί φασίστες έλεγαν :
«Για να καταστραφεί ένα έθνος, πρέπει να καταστραφεί ο πολιτισμός του»
Περιγράψτε, συλλέξτε, αφαιρέστε όλα τα πολύτιμα.
 «Αρκεί να καταστρέψουμε τα πολιτιστικά μνημεία ενός λαού, ώστε στη δεύτερη γενιά να πάψουν να υπάρχουν ως ανεξάρτητο έθνος. 









 

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024

ασκησεις για το σπιτι












Πυκνότητα

ΣΧΟΛΕΙΟ
 1.πείραμα με το πορτοκάλι
2.πετρα -ελαφρόπετρα

3. ορθογωνια

4.







Συχνές ερωτήσεις


Σε τι χρησιμοποιείται η πυκνότητα στην καθημερινή ζωή;

Η πυκνότητα επηρεάζει πολλές πτυχές της ζωής. Το πώς τα σύννεφα πλέουν ψηλά  ή χαμηλά  στον ουρανό  , ποια αντικείμενα βυθίζονται ή επιπλέουν στο νερό και πώς κινούνται τα αέρια στην ατμόσφαιρα οφείλονται, εν μέρει, στην πυκνότητα.

Πώς ορίζεται καλύτερα η πυκνότητα;

Η πυκνότητα είναι ένας τρόπος μέτρησης του πόσο συμπαγής είναι μια ουσία. Είναι η μάζα του αντικειμένου σε σύγκριση με τον όγκο του αντικειμένου. Όσο περισσότερο υλικό υπάρχει σε αυτόν τον όγκο, τόσο πιο πυκνό είναι.

Ποια αντικείμενα είναι πυκνά;

Τα περισσότερα μέταλλα και πετρώματα είναι πολύ πυκνά. Αντικείμενα όπως μόλυβδος, χρυσός, ορείχαλκος και πέτρες είναι μερικά παραδείγματα. Οποιοδήποτε αντικείμενο με μεγάλη μάζα συσκευάζεται σε ένα μικρό χώρο θα είναι πυκνό.


το βροντερό ΟΧΙ των Ελλήνων

 Στις 28 του Οκτώβρη 1940, ο ελληνικός λαός ξεσηκώνεται για να αποκρούσει την ιταλική φασιστική εισβολή.

Λίγο μετά τις 03:00 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά,

Ο ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά τουπεριγράφει τη σκηνή:

Μόλις καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου μού είχε αναθέσει να του κάνω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια του έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή φωνή: 

«Alors, c'est la guerre!» (λοιπόν έχουμε πόλεμο) .

 

Την επόμενη μέρα ολόκληρος ο ελληνικός λαός ξεχύθηκε στους δρόμους βροντοφωνάζοντας ένα τεράστιο ΟΧΙ

Η αντίδραση του λαού Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση του πολέμου και παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό που προκάλεσε, η αντίδραση του ελληνικού λαού ήταν εξίσου απρόσμενη. Δεν υπήρχε φόβος, ταραχή ή αγωνία, παρά μόνο «μιὰ διάθεση εὐφορίας, κέφι ἀνάλαφρο, ἀλλόκοτο», όπως παρατηρεί ο Άγγελος Τερζάκης περιγράφοντας την ατμόσφαιρα στην Αθήνα εκείνο το πρωί: «Στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀντικρύζονταν, ἔφεγγε ἕνα χαρούμενο ξάφνιασμα, σάμπως ὅλος αὐτὸς ὁ κόσμος, ὁ ἴσαμε χτὲς βουτηγμένος στὴν καθημερινότητα καὶ στὴ βιοπάλη, νὰ μάθαινε ξαφνικὰ πὼς ἔχει μέσα του κρυμμένα νιάτα. Γιατὶ τὸ πρωΐ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 γινόταν πραγματικὰ μιὰ ἀποκάλυψη: Διαφορετικὸ εἶχε πέσει νὰ κοιμηθεῖ τὸ ἔθνος τὴ νύχτα ποὺ πέρασε, διαφορετικὸ ξυπνοῦσε τώρα. Ἡ εἴδηση ποὺ ἔτρεχε ἀπὸ στόμα σὲ στόμα “Πόλεμος! οἱ Ἰταλοὶ εἰσβάλλουν”, εἴτανε σὰ γενικὴ πρόσκληση σὲ ξεφάντωμα. Περηφάνεια, φιλότιμο καὶ λεβεντιὰ φούσκωναν τὰ στήθη»





Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια,

σωπαίνει, ακούει, κι όσα του λες τα δένει κομπολόγια.

Και κάποιο βράδυ - πες σαν χτες - υψώνει το κεφάλι

κι αστράφτουνε τα μάτια του κι αστράφτει ο νους του πάλι.

Κι όπως περνάν κι όπως βροντάν, μαδάει ο αγέρας ρόδα

κι από τη λάσπη ξεκολλά της Ιστορίας η ρόδα.


Νάτος, περνάει ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης

και πάει να σπείρει όλη τη γης με στάρι κι άστρα ειρήνης.

Κι ως πάνω τους η Λευτεριά πάλλοντας ανατέλλει

φουσκώνει η άκρατη καρδιά του ανθρώπου σαν καρβέλι.


Γιάννης Ρίτσος, Ο Λαός

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2024

1939 -1941 Η ναζιστική λεηλασία των έργων τέχνης


1939 
H ναζιστική Γερμανία, η χώρα που γέννησε το φασισμό
ξεκίνησε στρατιωτικό και πολιτισμικό πόλεμο .
Στο στόχαστρο και η πολιτιστική κληρονομιά των λαών της Ευρώπης.

H Ευρώπη έχασε το 20% των έργων τεχνης κατά τον Β΄ΠΠ από τους Γερμανούς φασίστες .Οι Γερμανοί φασίστες έλεγαν :

«Για να καταστραφεί ένα έθνος, πρέπει να καταστραφούν οι πολιτιστικές του αξίες» Περιγράψτε, συλλέξτε, αρπάξτε όλα τα πολύτιμα. «Αρκεί να καταστρέψουμε τα πολιτιστικά μνημεία ενός λαού, ώστε στη δεύτερη γενιά να πάψουν να υπάρχουν ως ανεξάρτητο έθνος.

Η χώρα η οποία υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές είναι η Πολωνία, έχασε το 43% των πολιτιστικών της θησαυρών. 


Παραδείγματα:

Ο πίνακας του Πολωνού ζωγράφου Γκιερίμσκι
«Η Εβραία με τα Πορτοκάλια»


Ο πίνακας του Ραφαήλ «Πορτραίτο Νέου»
.




Ας έλθουμε στην Ρωσία η οποία έχασε 1.148.908 έργα τέχνης! 



Το πλέον διάσημο είναι το «Δωμάτιο του Κεχριμπαριού». Αυτό  είχε κατασκευασθεί από έξι (6) τόνους κεχριμπαριού
 στην Αγία Πετρούπολη απ΄ όπου   αποξηλώθηκε από τους Ναζί το 1941, και χάθηκε. 



Ενδιαφέρουσα είναι και η ιστορία του λεγομένου «Θησαυρού του
Πριάμου» καθότι εμπλέκει την Γερμανία την Ρωσία και εμμέσως την Ελλάδα.  
Ο Σλήμαν τον είχε ανακαλύψει το 1873 στην Τροία και τον δώρισε  στο Μουσείο του Βερολίνου  το1881.
«Χάθηκε» το 1945 όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν το Βερολίνο και απάλλαξαν την ανθρωπότητα από τον φασισμό.
Ο Θησαυρος επανεμφανίσθηκε το 1993 στη Ρωσία.
 
Η Γερμανία σήμερα απαιτει  την επιστροφή όλων των  αντικειμένων. 
Η Ρωσία απαντά  ότι σκοπεύει να κρατήσει τα αντικείμενα  ως αποζημίωση για τα  εγκλήματα πολέμου  , τις φρικαλεότητες και τις καταστροφές που προξένησαν οι Ναζί στην χώρα. 
Ο θησαυρός του Πριάμου θα εξακολουθεί να

εκτίθεται στο Μουσείο Πούσκιν.





Οι Γερμανοί, πολύ συστηματικά,
 είχαν φτιάξει ειδικές υπηρεσίες για την λεηλασία των Μουσείων  




 Μεταξύ των μεγάλων έργων που δεν έχουν βρεθεί, και δεν έχει αναφερθεί η καταστροφή τους  είναι ο Άγγελος του Ρέμπραντ ,τοΒάζο του Βαν Γκογκ  και οι Μπαλαρίνες του Ντεγκά. Μέχρι σήμερα, οι 5 Μπαλαρίνες του Ντεγκά εξακολουθούν να αγνοούνται.

Τα έργα τέχνης αργούν πολύ να επανεμφανισθούν......




 

Έτσι γεννάται το ερώτημα, που βρίσκονται όλοι αυτοί οι πίνακες που λεηλατήθηκαν ;;;;;. 

Η απάντηση είναι: σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία. 




Ελλάδα 

11 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ ΑΘΗΝΑ 


Σώζοντας την Ιστορία!

Ας δούμε τώρα τι συνέβη στην Ελλάδα κατά τον πόλεμο. Αποφασίσθηκε να κρύψουν τα αρχαία  μας  με εγκύκλιο της 11ης Νοεμβρίου 1940 του Υπουργείου Παιδείας 




«Έξι ολόκληρους μήνες, όσο κράτησε το Αλβανικό έπος, χρειάσθηκαν για να φυλαχθούν τα αρχαία μας που για την τύχη τους τόσο ανησύχησε ο λαός στο άκουσμα του πολέμου… Πολύ πρωί πριν να δύσει η σελήνη συγκεντρώνονταν στο Μουσείο όσοι είχαν αναλάβει την εργασία τούτη, νύχτα έφευγαν για να πάνε στα σπίτια τους.»
Και ενώ στο μέτωπο οι ηρωικοί μας στρατιώτες έγραφαν την εποποιία του «Όχι» βροντοφωνάζοντας «Αέρα», ένα άλλο σύνθημα ηχούσε στους χώρους του μουσείου. «Βάλε φωτιά» ήταν ένα από τα παραγγέλματα που ακούγοταν  όταν οι τεχνίτες τραβούσαν με αλυσίδες και σχοινιά τα μαρμάρινα αγάλματα του Μουσείου.




Η πολιτιστική μας κληρονομιά είναι η βάση του ελληνικού   έθνους.Για αυτό και πάντα αποτελούσε στόχο των διαφόρων κατακτητών.
Οι ΄Ελληνες αρχαιολόγοι, που καταλάβαιναν ίσως καλύτερα από τον καθένα το γεγονός αυτό,  έκαναν το παν για να την προστατεύσουν.

Ο ελληνικός λαός προστάτεψε τον πολιτισμό του ,κάτι που σπάνια αναφέρεται. 

 

Στις 27 Απριλίου 1941 (Κυριακή του Θωμά) τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Αθήνα. Το επόμενο κιόλας πρωί, ναζί αξιωματικοί πήγαν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για να εκτιμήσουν ποια θα έκλεβαν για να τα μεταφέρουν στη Γερμανία.

Αλλά το Μουσείο ήταν άδειο! 

Αυτό   ενέπνευσε τον Αγγελο Σικελιανο  και  έγραψε  το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ,

Τo Πανανθρώπινο Εμβατήριο της Ελλάδας


Κι είπα:
Το ξέρω, ναι που κι οι Θεοί σου,
οι Ολύμπιοι χθόνιο τώρα γίνανε θεμέλιο,
γιατί τους θάψαμε βαθιά βαθιά, να μην τους βρουν οι ξένοι.
Και το θεμέλιο διπλό στέριωσε κι᾿ ετριπλοστέριωσε.


«Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα,

ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε 

τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!

ειρήνη

ЕРЫЯНА , VREDE, FRED, RAHU,PAZ, POKÓJ



МИР,βουλγαρικά ,ρωσικά  και σερβικα 
 MIR  κροατικά   МІР Λευκορωσικά
Σλαβομακεδονικά  

МИР