ΗΠΕΙΡΟΣ – ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 ΗΠΕΙΡΟΣ –

ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1913

το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι από το φωτογραφικό λεύκωμα του Frederic Boissonnas με τίτλο
“L’EPIRE – BERCEAU DES GRECS”

Καθώς αφήναμε πίσω μας τα Ιωάννινα, ο ήλιος του Ιουνίου άρχισε να υψώνεται πάνω από τον κάμπο, σκορπίζοντας πλαγιαστά τις ακτίνες του στα ψηλά χόρτα, γεμάτα υγρασία από την καταιγίδα της προηγούμενης μέρας.
Ο δρόμος που ακολουθήσαμε, σπαρμένος με πέτρες εδώ κι εκεί, ξετυλίγονταν στο βάθος, υγρός και κόκκινος. Βοσκοί με γοερές φωνές συγκέντρωναν τα κοπάδια τους. Γυναίκες με το βαρελάκι ή τη στάμνα στον ώμο, πήγαιναν να προμηθευτούν νερό. Και οι πελαργοί περιφέρονταν τάχα σπουδαίοι και ταυτόχρονα αστείοι..

…..Ξάπλωσα στη ρίζα ενός από αυτά τα γέρικα δένδρα. Ο ήχος της πηγής, άλλοτε πιο σιγανός, άλλοτε πιο δυνατός, έφθανε σε μένα διακριτικά. Ένα ξερόκλαδο έσπασε, ένα περιστέρι φτεροκόπησε πάνω από το κεφάλι μου....

     Εάν η ιστορία, οι μύθοι, οι θρύλοι και η γλώσσα δεν αρκούν, οι πέτρες είναι εκεί, τείχη ελληνικά ή βυζαντινά, για να μαρτυρούν ότι η Ήπειρος είναι  κομμάτι της Ελλάδας   

Σε μικρή απόσταση από τους Φιλιάτες, στη συμβολή του Καλαμά με την Κρεμνίτσα, σε ένα μέρος ασύγκριτης απομόνωσης και κατάνυξης, οι βοσκοί έβοσκαν τα κοπάδια τους στα ισχυρά τείχη της Πασσαρώνας. Κοντά στο Δέλβινο, σε ένα λόφο, φαίνονται τα απομεινάρια της ωραίας Φοινίκης, πρωτεύουσας της χώρας των Χαόνων. Στην κορυφή ενός από τους διπλανούς λόφους, που τους βρέχει η λίμνη Λιβάρι, ορθώνονται τα επιφανή ερείπια του Βουθρωτού. Εκεί, σε ένα ιερό δάσος δίπλα στη πόλη, στις όχθες ενός χείμαρρου, ο Αινείας ξαναβρήκε την Ανδρομάχη. Κλαίγοντας θυσίαζε στην ψυχή του Έκτορα. Υποδέχεται τον ήρωα, του μαθαίνει ότι αυτή η χώρα ονομάζεται Χαονία από το όνομα του Χάονα, αδελφό του Έλενου, που είναι ο νέος της σύζυγος.
Κάθε βήμα, σ’ αυτό το έδαφος, σηκώνει αρχαία σκόνη. Η παράκτια ζώνη της Ηπείρου εκτείνεται από το ακρωτήριο της Χειμάρας, που τα Κεραύνια όρη σπρώχνουν μέσα στην Αδριατική μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο. Προσανατολισμένες από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά η Πίνδος και τα βουνά που περιβάλλουν τον Αώο (Viosa) σχηματίζουν τα φυσικά της σύνορα. Η Ήπειρος, για τους αρχαίους, ήταν η «ΉΠΕΙΡΟΣ», η συνεχής γη.

   Ακτές σχεδόν παντού ξηρές, ένα σύμπλεγμα δασωμένων βουνών, μια πληθώρα μεγάλων υδάτινων ρευμάτων, στενές κοιλάδες, μερικές πεδιάδες που σχηματίσθηκαν από προσχώσεις, να η Ήπειρος. Οι κοιλάδες της χρωστούν το ήπιο, σχεδόν ζεστό κλίμα, στο φράγμα της Πίνδου που τις προστατεύει από τους βόρειους ανέμους.
Η φύση την έχει ευνοήσει. Συγκεντρώνει εξαιρετικές συνθήκες γονιμότητας.

Το εμπόριο δέρματος, λαδιού, η εκτροφή μεταξοσκωλήκων, η καλλιέργεια δημητριακών, ρυζιού, καπνού, αμπελιών και οπωροφόρων δέντρων, η αξιοποίηση ακόμη και των βούρλων που θορυβούν στις εκβολές των ποταμών, η εκμετάλλευση των δασών με βελανιδιές, είναι φυσικοί πόροι που εξασφαλίζουν το μέλλον αυτής της όμορφης περιοχής.. Και αν στις ερημιές της Πίνδου αντηχούν τα ουρλιαχτά των λύκων και οι διαπεραστικές ιαχές των τσακαλιών, οι καταπράσινοι λόφοι αφθονούν από αίγαγρους και πέρδικες, καθώς και τα βάθη των δασών από αγριογούρουνα, αγριοκάτσικα και τρυγόνια,.
Επί τέλους, αυτή η γη, με το τόσο σπουδαίο παρελθόν, ποιους θησαυρούς δεν διαφυλάσσει ακόμη; 

 ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

λίκνο ουδέτερο Ουσιαστικό

1. η κούνια (το παιδικό κρεβατάκι)
2. ο τόπος όπου δημιουργήθηκε κάτι σπουδαίο

   ↪ το λίκνο του πολιτισμού

ΚΥΠΡΙΑΚΑ Παιχνίδια ρήματα

–Yπογραμμίζω τα ρήματα  και τα γράφω στο τετράδιο μου:

 Παραπονιέσαι κι εσύ; επεµβαίνει το βιβλίο της Ιστορίας και Γεωγραφίας. Για κάνε µου τη χάρη και ρίξε µια µατιά στις σελίδες µου. Ο αγαπηµένος µας τύραννος έβαλε µουστάκια µε το στυλό του στον ΠΕΡΙΚΛΗ, πρόσθεσε ένα λοφίο στο καπέλο της Καρυάτιδας και σχεδίασε µια µύγα στη µύτη τον ΠΥΘΑΓΟΡΑ. Ύστερα τράβηξε µια γραµµή στην πορεία του ποταµού ΚΑΛΑΜΑ και τον έκανε να φτάνει ως την ΑΘΗΝΑ, κι ακόµα έφτιαξε µια γέφυρα από βάρκες ανάµεσα στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ και την ΚΡΗΤΗ. Σωστή επανάσταση σας λέω.

• 
  
• Γράφω τα ρήματα που βρήκα 
•  στον Αόριστο 
• στον Ενεστώτα: σχεδιάζει, ....................................

  θυμαμαι:

Tα ρήματα αυτά που σχηματίζονται με περίεργο τρόπο στον Eνεστώτα και στον Aόριστο λέγονται ανώμαλα ρήματα.

4. Κλίνω στον Αόριστο τα ρήματα: τράβηξα, έβαλα