Οι Έλληνες στις παροικίες και τις παραδουνάβιες ηγεμονίες

Βυζαντινοί πρόσφυγες τον 15ο αιώνα

ΒΙΑΙΟΣ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ-ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ

Το πρώτο κύμα μετανάστευσης δημιουργείται από τον 15ο έως τον 16ο αιώνα,
Πριν από την άλωση του 1453 πολλοί ευγενείς, λόγιοι και κληρικοι εγκατέλειψαν την Κωνσταντινούπολη.


1453, εάλω η Πόλις και ο κόσμος άλλαξε

Η τύχη του λαού: Λεηλασίες – Εξανδραποδισμοί

Εκείνη την περίοδο της επέκτασης του οθωμανικού κράτους, οι σουλτάνοι εφάρμοζαν στις περιοχές που είχαν κατακτήσει ,συστηματικά την πολιτική των εποικισμών. Αυτές οι μετακινήσεις πληθυσμού (sürgün) είχαν καταναγκαστικό χαρακτήρα,.

Μετα τη βίαιη άλωση ,στις29 Μαίου του 1453 οι κάτοικοι υπερασπιστές της Πόλης που δεν κατάφεραν να διαφύγουν, μεταφέρθηκαν από τους Οθωμανούς σε διάφορα μέρη προκειμένου να πωληθούν. Οι πηγες αναφέρουν πως χιλιάδες πολίτες σκοτώθηκαν και περίπου 30.000 πωλήθηκαν ως σκλάβοι.

Τα πρώτα μέτρα του Μωάμεθ Πορθητή για τους αναγκαστικούς εποικισμούς πάρθηκαν αμέσως μετά την Άλωση .

Εκδόθηκε διάταγμα που επέβαλλε τη μεταφορά πληθυσμού, μουσουλμανικού, χριστιανικού και εβραϊκού, από άλλες πόλεις της οθωμανικής επικράτειας στην Κωνσταντινούπολη.

Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας δημιουργούνται μεταναστευτικά κύματα των Ελλήνων προς την Ευρώπη ,όταν οι Έλληνες εγκαταλείπουν τις τουρκοκρατούμενες περιοχές ως πρόσφυγες πηγαίνοντας κυρίως στην Ιταλία.   Τις αθρόες μεταναστεύσεις και μετακινήσεις επέβαλαν οι Τουρκικοί εποικισμοί, οι εξισλαμισμοί και οι αιχμαλωσίες.

Οι πρόσφυγες διαλέγουν κυρίως παραθαλάσσια μέρη, όπως την Βενετία, την Νάπολη και την Μασσαλία, ιδρύοντας εκεί ελληνικές παροικίες .

Το δεύτερο κύμα μετανάστευσης γίνεται κατά τον 17ο και 18ο αιώνα, όταν οι Έλληνες μεταναστεύουν, για οικονομικούς λόγους τώρα πια, κυρίως στην κεντρική Ευρώπη και την Ρωσία.

Οι Έλληνες μετανάστες εργάζονται ως ναυτικοί, στρατιώτες, τεχνίτες, ή αντιγραφείς χειρογράφων. Οι περισσότεροι όμως διαπρέπουν ως έμποροι.

Ιδρύουν παροικίες, συνήθως σε πόλεις που βρίσκονται κατά μήκος των εμπορικών δρόμων που διασχίζουν την Βαλκανική χερσόνησο και την Ευρώπη. Έτσι, δημιουργούνται σημαντικές παροικίες σε Οδησσό, Βουκουρέστι, Τεργέστη, Βιέννη και Βουδαπέστη, στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, την Μολδαβία και την Βλαχία, τις οποίες κυβερνούν Φαναριώτες ηγεμόνες.

.Στα ξένα που ήταν εγκαταστημένοι Έλληνες επαγγελματίες και έμποροι αρχίζουν τη δράση τους. Σφιχτοδένονται ακόμη περισσότερο σωματειακά σχηματίζοντας έτσι ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ και ΑΔΕΛΦΑΤΑ.

Στα Αδελφάτα μπορεί ελεύθερα να γραφτεί μέλος κάθε ορθόδοξος από οιαδήποτε κοινωνική τάξη και βαθμό, γυναίκα ή άντρας. Τα μέλη τους, που καλούνται αναμεταξύ τους «αδελφοί» ή «αδελφαί», πληρώνουν ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση μια ετήσια συνδρομή. Αν τα έσοδα του Αδελφάτου δεν επαρκούν τότε τα πλουσιότερα μέλη, προσφέρουν περισσότερα χρήματα και σκεπάζουν τα ελλείμματα από εράνους που γίνονται ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ.

 Με την πάροδο του χρόνου κτίζουν ελληνικά σχολεία και ναούς

Οι «Έλληνες της Διασποράς» με τα πλούτη που αποκτούν εκδίδουν ελληνικά βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες, αλλά και ενισχύουν οικονομικά τα σχολεία των ιδιαίτερων πατρίδων τους στις τουρκοκρατούμενες περιοχές.

Βοηθούν, έτσι, να μεταδοθούν οι νέες γνώσεις και οι ιδέες του Διαφωτισμού ανάμεσα στους ραγιάδες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 

---

 Παροικία: Περιοχή μέσα σε μία πόλη, στην οποία ζει οργανωμένα μια κοινότητα ανθρώπων από ξένη χώρα, φροντίζοντας να διατηρεί ζωντανούς τους δεσμούς με την πατρίδα (με τα δικά τους καταστήματα, σχολεία, εκκλησίες, σωματεια κλπ.).

 Ερωτήσεις κατανόησης

üΠοια η βασικη διαφορά μεταξύ εποικισμού και μετανάστευσης;

üΠότε έγινε το πρώτο μεταναστευτικό κύμα των Ελλήνων προς την Δύση και πότε έγινε το δεύτερο;

ü  Ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ των δύο μεταναστευτικών κυμάτων;

ü Ποιο ήταν το επάγγελμα με το οποίο κυρίως ασχολήθηκαν οι Έλληνες στην Ευρώπη;

ü Σε ποιες πόλεις δημιουργήθηκαν οι σημαντικότερες ελληνικές παροικίες; Πως οργάνωσαν τα Αδελφάτα;

ü Πώς βοήθησαν οι Έλληνες της Δύσης στην αφύπνιση των ραγιάδων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας;

Οι φορτωτικές ήταν συνοδευτικά έγγραφα των εμπορευμάτων, όπου αναφέρονταν λεπτομερώς σημαντικά χαρακτηριστικά, όπως η ποσότητα και το είδος του εμπορεύματος. Εδώ: Φορτωτική από την Τεργέστη,

Στις παροικίες, λοιπόν, της Διασποράς προετοιμάστηκε ιδεολογικάη Επανάσταση του 1821. 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ -ΣΧΟΛΕΙΟ

 Οδησσός

Η Οδησσός των Ελλήνων

Η Οδησσός ιδρύθηκε το 1794 από τη Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας
Οι Ελληνες της Οδησσού, γενικά της Ρωσίας, αποτέλεσαν τις πιο δραστήριες πατριωτικές επαναστατικές δυνάμεις (πρόκειται για την επανάσταση του 1821) της Ελληνικής Διασποράς. Η ελληνική παροικία της Οδησσού στάθηκε ένα αξιόλογο κέντρο ελληνικής παιδείας του Ελληνισμού.Οι Ελληνες της Οδησσού, γενικά της Ρωσίας, στην καταπληκτική πλειοψηφία τους, ήταν οπαδοί του άμεσου ένοπλου αγώνα.
Ο Ρήγας,ο Αδαμάντιος Κοραής κι άλλοι λόγιοι υποστήριζαν ότι η απελευθέρωση του ελληνικού λαού από την τουρκική τυραννία θα πρέπει να επιτευχθεί διά μέσω της μόρφωσης, της παιδείας του Ελληνα. 

-Το ελληνικό εμπόριο από την αρχή βασίστηκε κυρίως στην πώληση της πλούσιας  σοδειάς σιτηρών.

-45 εμπορικοί οίκοι

-  Στην Οδησσό υπήρχαν και αρκετές λέσχες , ναυτικές, εμπορικές πχ η ΟΜΟΝΟΙΑ  , κέντρα συνάντησης Ελλήνων και ντόπιων, πολιτιστικοί κύκλοι, κέντρα μουσικής

-Διαμόρφωση των δρόμων της πόλης και στρώσιμο με γρανιτένιες πέτρες.

-

-κτήρια δημόσιας ωφέλειας όπως θέατρο, νοσοκομεία, γηροκομείο για τους «πτωχούς και έρημους ομογενείς», υδραγωγείο, πληθώρα σχολείων, παιδικοί σταθμοί, πανεπιστήμια ,δημοτικό αναγνωστήριο, τυπογραφεία, θέατρα, τυπώθηκαν βιβλία, έγιναν μεταφράσεις.

- Η Ελληνική Κοινότητα, περίλαμπρη εστία ελληνικού πλούτου και πολιτισμού, διατηρούσε, εκτός από την εκκλησιά, και δυο σχολεία τα οποία συγκαταλέγονταν στα καλύτερα της πόλης: αρρεναγωγείο (ήταν και Εμπορική Σχολή) και παρθεναγωγείο (γνωστό ως Ροδοκανάκειο )

- Σχολή Ιχνογραφίας της Οδησσού που μετετράπη σε Σχολή Καλών Τεχνών.

-δημοτικό πτωχοκομείο χωρητικότητας 150 ατόμων,   μεγάλο δημοτικό πάρκο,ακόμη και σιδηρόδρομο.

- διαγωνισμοί ανάδειξης πολιτισμού :ποίησης, ιστορίας, κοινωνιολογίας, θεατρικών έργων, γλώσσας.

Λιμάνι της Οδησσού

ΟΔΟΣ  ΕΛΛΗΝΩΝ

Το κτίριο της Ελληνο-εμπορικής Σχολής Οδησσού

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Μαριούπολη 

Το πρώτο έντυπο ελληνικό βιβλίο: η Ἐπιτομὴ του Κωνσταντίνου Λάσκαρι με χαρακτήρες του Δημητρίου Δαμιλά, Μιλάνο, 1476

Στις αρχές του 19ου αιώνα τα ελληνικά πλοία, προερχόμενα από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, μετέφεραν στο Λιβόρνο σιτηρά από τον Εύξεινο Πόντο. Εδώ: Το στόμιο της Μαύρης Θάλασσας,

τα θαλάσσια ταξίδια διαρκούν πολύ κι έτσι το δρομολόγιο "Οδησσός-Λιβόρνο-Οδησσός" μπορεί να γίνει μόνο δυο φορές το χρόνο, στην καλύτερη περίπτωση. Εδώ: 'Aποψη της πόλης και του λιμανιού της Οδησσού.

Οι έμποροι ταξίδευαν σε κοινές πορείες, καραβάνια, και κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού σταματούσαν για ξεκούραση στα λεγόμενα καραβάν-σεράγια. Εδώ: Έμποροι ξεκουράζονται σε καραβάν-σεράι στη Βουλγαρία

Στη Βιέννη εκδόθηκαν ειδικά εμπορικά εγχειρίδια, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι έλληνες έμποροι ως πρακτικά βοηθήματα για τις συναλλαγές τους. Εδώ: Σελίδα τίτλου του βιβλίου "Ιστορίας του εμπορίου επιτομή", 

Τα πανεπιστήμια και οι ακαδημίες της Ιταλίας ήταν πολύ φημισμένα την περίοδο μεταξύ 15ου-αρχές 19ου αιώνα, έτσι ώστε πολλοί Έλληνες τα προτιμούσαν για τις σπουδές τους. Εδώ: Δίπλωμα Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Τορίνο όπου δίδασκαν και Ελληνες καθηγητές .

Οι αυτοκράτορες της Αυστρίας παραχωρούσαν κατά καιρούς προνόμια στους βαλκάνιους ορθόδοξους εμπόρους. Εδώ: Το καισαροβασιλικό προνόμιο του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β', 1783.

Στη Βιέννη οι Ελληνες πάροικοι προχώρησαν σε έκδοση εφημερίδων και περιοδικών. Εδώ: Οι   σημαντικότερες ελληνικές εφημερίδες της Βιέννης,

Αναπαραγωγικό Σύστημα τετραδιο ΕΡΓΑΣΙΩΝ

 

Τα κορίτσια θήλυ  -θηλυκό       

. Τα αγόρια  αρρεν-αρσενικό

Η αναπαραγωγή είναι η βιολογική διαδικασία με την οποία παράγεται κάθε νέος οργανισμός. Η αναπαραγωγή είναι ένας θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ζωής.

Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας
Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε να εξυπηρετεί την ωρίμανση των ωαρίων, τη γονιμοποίηση, την κύηση και τον τοκετό.
Αποτελείται από τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, τη μήτρα και τον κόλπο.

1. Ωοθήκες. Σε αυτές φυλάσσονται και ωριμάζουν τα ωάρια. Εδώ επίσης παράγονται οι γυναικείες ορμόνες.

2 Σάλπιγγες. Συνδέουν τις ωοθήκες με τη μήτρα. Στην ιατρική ορολογία ονομάζονται ωαγωγοί, επειδή είναι οι «δρόμοι» από τους οποίους περνούν τα ωάρια για να πάνε στη μήτρα.


3 Μήτρα. Στα τοιχώματά της εμφυτεύεται το γονιμοποιημένο ωάριο και, αργότερα, το έμβρυο

.4 Κόλπος  Εκει εισέρχεται το πεος. Στο εσωτερικό του κόλπου απελευθερώνονται εκατομμύρια σπερματοζωάρια, τα οποία κινούνται με τη βοήθεια της ουράς τους προς τις σάλπιγγες, ώ­στε να συναντηθούν με το ωάριο.

Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα

1. Όρχεις. Βρίσκονται μέσα σε έναν μικρό σάκο κάτω από το πέος, το όσχεο. Εκεί πα­ράγονται τα σπερματοζωάρια (τα αναπαραγωγικά κύτταρα του άντρα), καθώς και οι αν­δρικές
ορμόνες.

* Το όσχεο δεν προστατεύει μόνο τους όρχεις αλλά εξασφαλίζει και την κατάλληλη θερμοκρασία για την παραγωγή των σπερματοζωαρίων.

Ο όρχις είναι αρχαιόκλιτο αρσενικό, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή στην κλίση και στην ορθογραφία του:

• ο όρχις, του όρχεως, τον όρχι
• οι όρχεις, των όρχεων, τους όρχεις

2-3. Εκφορητική οδός και ουρήθρα. Μέσα από αυτές οδηγούνται τα σπερματοζωάρια από τους όρχεις στο πέος.


4. Πέος. Μεταφέρει τα σπερματοζωάρια στον κόλπο της γυναίκας

Γλωσσάρι...
Αναπαραγωγικό σύστημα

• .............  ονομάζεται το αναπαραγωγικό κύτταρο της γυναίκας.

• ...................... ονομάζεται το αναπαραγωγικό κύτταρο του άνδρα.

• .......................... ονομάζεται η ένωση του σπερματοζωαρίου με το ωάριο.

• Οι ...................είναι τα όργανα του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας όπου φυλάσσονται τα ωάρια.

• Οι ................... είναι τα όργανα του αναπαραγωγικού συστήματος του άνδρα, που παράγουν τα σπερματοζωάρια.


• ....................ονομάζεται το όργανο του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας μέσα από το οποίο τα σπερματοζωάρια φτάνουν στη μήτρα.

• Το ........... είναι το όργανο του αναπαραγωγικού συστήματος του άνδρα που μεταφέρει σπερματοζωάρια στον κόλπο της γυναίκας .

το σπερματοζωαριο

Ε.Κ.Π.

 

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ- γινόμενο πρωτων παραγόντων

Πρώτος λέγεται κάθε αριθμός που διαιρείται μόνο από τον εαυτό του και το 1.
π.χ. πρώτοι είναι το 2, το 3, το 5, το 7, το 11,.......




Για να αναλύσετε έναν αριθμό σε γινόμενο πρώτων, εξετάζετε με ποιον πρώτο αριθμό διαιρείται ξεκινώντας από το 2, το 3, το 5, 7,11.... κτλ

. πχ. η ανάλυση του 140 είναι




Όπως είπαμε και στο μάθημα, η ανάλυση σε γινόμενο πρώτων παραγόντων, είναι χρήσιμη για να βρίσκουμε το ΕΚΠ και το ΜΚΔ μεγάλων αριθμών σε ασκήσεις κλασμάτων.

ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Βρείτε το (ΕΚΠ) (15, 18) .

ΕΚΠ  (15, 18) = 

2. 
   

ΚΑΝΟΝΑΣ

ΕΚΠ=Για να βρουμε το ΕΚΠ πολλαπλασιάζουμε κοινούς και μη κοινούς παράγοντες με τον μεγαλύτερο εκθέτη

2.Να βρεθει  το Ε.Κ.Π. των φυσικων αριθμών ( με ανάλυση  κάθε αριθμού σε γινόμενο πρωτων  παραγοντων)

3Ο=

60=

90=

ΕΚΠ=

3.Να βρεθει  το Ε.Κ.Π. των φυσικων αριθμών 18 και 24 ( με ανάλυση  κάθε αριθμού σε γινόμενο πρωτων  παραγοντων)

18=

24=

ΕΚΠ=

Βρίσκω το ΕΚΠ των αριθμών 

4,5,2

ΕΚΠ 

Βρίσκω το ΕΚΠ των αριθμών .

30, 40, 60

ΣΧΟΛΕΙΟ 

Β΄ΤΡΌΠΟΣ   καλυτερος για προβλήματα με μικρούς αριθμούς

προβλήματα Ε.Κ.Π.

Σε ποια προβλήματα χρειαζόμαστε το Ε.Κ.Π.

🤚

 ΕΚΠ: Θα βρούμε τις εκφράσεις :το λιγότερο, μαζί , ξανά, ξανασυναντηθούν, συναντηθούν, ταυτόχρονα.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ....... 

Δύο καλικαντζαράκια , ο Α και ο Β, τρέχουν γύρω από ένα δέντρο. Ο πρωτος ολοκληρώνει έναν πλήρη γύρο σε 3 λεπτά,ο δεύτερος σε 4 λεπτά. Αν ξεκινήσουν και οι δύο από την αφετηρία ταυτόχρονα, μετά από πόσα λεπτά θα ξανασυναντηθούν;

Τρεις καμπάνες μιας εκκλησίας χτυπάνε η Α ανά 2 δευτερόλεπτα, η Β ανά 3δευτερόλεπτα και η Γ ανά 4 δευτερόλεπτα. Κάποια στιγμή χτυπάνε και οι τρεις ταυτόχρονα. Μετά από πόσα δευτερόλεπτα θα χτυπήσουν πάλι ταυτόχρονα οι καμπάνες

ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

26-11-2022

Τρία λεωφορεία των αστικών συγκοινωνιών ξεκινούν στις 6.15΄το πρωί από την ίδια αφετηρία για τρεις διαφορετικές διαδρομές. Το πρώτο λεωφορείο για μία διαδρομή χρειάζεται 40 λεπτά, το δεύτερο 30 λεπτά, και το τρίτο 45 λεπτά. Έπειτα από πόσο χρόνο θα ξαναβρεθούν και τα τρία λεωφορεία στην αφετηρία; 

Το σχολειό μας έχει μια μαθητική χορωδία. Σ’ αυτήν οι μαθητές μας μπορούν να παραταχθούν είτε σε 4-άδες είτε σε 6-άδες. Πόσοι ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ μπορεί να είναι οι μαθητές της χορωδίας;

Ποιος είναι ο μικρότερος αριθμός από μαθητές που μπορούν να παρελάσουν σε 2- άδες, 4-άδες και 7-άδες;

Θέλουμε να στοιχίσουμε σε σειρές τις καρέκλες της κεντρικής αίθουσας εκδηλώσεων. Έχουμε την δυνατότητα τα τις στοιχίσουμε ή σε 6-άδες, ή σε 7-άδες ή σε 9-άδες. Αλήθεια πόσες το λιγότερο καρέκλες έχουμε;

Ζυμαρόπιτα, κριτσιανιστή* ...απο συγγραφεα

 Ζυμαρόπιτα, κριτσιανιστή* 

(Υπάρχουν πολλές παραλλαγές στη συνταγή όπως γάλα γιαούρτι ούζο "μπέικιν" φαρινάπ κλπ, εγώ την κάνω σαν τη γιαγιά μου και χωρίς πολλά πολλά ...)

Ομπζέερβ κέρφουλλυ - δώστε προσοχή

-ανάβουμε φούρνο

-ανοίγουμε ένα σακούλι αλεύρι του κιλού και αδειάζουμε ΤΟ ΜΙΣΟ σε ένα βαθύ αγγειό (πλαστικό, ίνοξ, ό,τι έχουμε)

-αλατίζουμε

- ανακατεύουμε στεγνά τα υλικά, με το ΜΕΓΑΛΟ "σύρμα" της κουζίνας (τα μικρά δεν κάνουν προκοπή)

- βγάζουμε το ταψί στον πάγκο να το έχουμε έτοιμο, και ρίχνουμε μπόλικο ευλογημένο λαδάκι (το ταψί να είναι εμαγιέ, χάλκωμα ή αλουμινένιο σινί)

-το σηκώνουμε και το γυρίζουμε πέρα δώθε πάνω κάτω (στα χέρια), να πάει το λάδι παντού, ΧΩΡΙΣ να πασαλειφτούμε

-αφήνουμε το ταψί στον πάγκο και πιάνουμε πάλι το "σύρμα", Α!!!, εκείνο το αγαπημένο μας τραγούδι στο ράδιο -πόσα χρόνια είχαμε να το ακούσουμε, αμάαν...

-παρατάμε το αγγειό και τρέχουμε να δυναμώσουμε, τέρμα!!! (χανόμαστε, Παρελθόν Παρόν και Μέλλον, ΕΝΑ )

-προς το τέλος του τραγουδιού επιστρέφουμε στη θέση μας

-παίρνουμε το αγγειό (με το αλατισμένο αλεύρι), και με το άλλο χέρι ανοίγουμε τη βρύση "τέντα" (δηλ.πολύ), και οπωσδήποτε ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΝΤΑΣ, το βάζουμε κάτω απ΄το νερό συνεχίζοντας το ανακάτεμα ΓΡΗΓΟΡΑ και ασταμάτητα, μέχρι αυτό το κουρκούτι να ξεπεράσει σε χρόνο ντε τε το στάδιο "ουχ, κολλάει σα ζυμάρι", και να γίνει "νερούτσα" (νερουλό) -βαράει τηλέφωνο??ΤΩΡΑ??-άστο να βαράει, ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΡΕΙ

- μόλις φτάσουμε στο σωστό νέρωμα, τραβάμε απότομα το αγγειό απ το νερό που τρέχει, και κλείνουμε βρύση -το ακουμπάμε στον πάγκο και ανακατεύουμε ..ίσως χρειάζεται λίγο ακόμα νεράκι..

-ξανά κάτω απ΄τη βρύση για πολύ ΛΙΓΟ, και ΠΑΝΤΑ ανακατεύοντας - "κλατς" "κλατς" "κλατς" (ο ήχος στο αυτί μας να έρχεται ρηχός και "τραγουδιστός" και όχι βαθύς και "υποχθόνιος", όπως γίνεται με τον βαρύ χυλό), ωραία.

-ρίχνουμε λίγο λάδι

- σπάμε δυο τρία αυγά (αν έχουμε υπόνοιες πως δεν είναι φρέσκα, τα σπάμε ένα ένα στο πιατάκι), και τα ρίχνουμε -αν κατα λάθος μας πέσει μέσα και το τσόφλι, το βγάζουμε με ταχύτητα αστραπής και το πετάμε στο νεροχύτη   και ανακατεύουμε (πάντα με το σύρμα), μέχρι το ωχρό κουρκούτι να πάρει χρώμα αυγουλί

- αφήνουμε το σύρμα, μαζεύουμε πιο πάνω τα μανίκια και τρίβουμε με το χέρια κάμποση φέτα *σε περίπτωση που η φέτα είναι σπιτική γίδινη, προσέχτε το αλάτι γιατί συνήθως αυτές είναι λύσσα, και μη σας γίνει η ζυμαρόποτα για "προυτσιάλω"

-μόλις πλύνουμε τα χέρια και τα σκουπίσουμε, ανακατεύοντας μια τελευταία, αποφασίζουμε πως θέλει λίγη φέτα ακόμη

(ανοίγουμε ξανά το τάπερ, ξανά ατσιέβουμε τα χέρια, ξανά τα πλένουμε, τα σκουπίζουμε..)

-και φτάνουμε στο *τελικό στάδιο, όπου αδειάζουμε το υλικό στο ταψί, το σταυρώνουμε και το χώνουμε στο φούρνο για μια *ώρα σε αρκετά δυνατή θερμοκρασία

- όσο να ψηθεί, ακούμε και σκεφτόμαστε ό,τι θέλουμε 

(από τις αναμνήσεις January 15, 2015)

TΡΩΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ

«Νεαρὸν ὕδωρ»: τὸ μυστικὸ τῆς ζωῆς 

ΝΕΑΡΟΝ ΥΔΩΡ =  H20

 Αυτός που προσπάθησε να εξηγήσει γιατί οι Έλληνες, παρότι «απόγονοι» των αρχαίων Ελλήνων, δεν πίνουν ὕδωρ αλλά νερό, έχοντας έτσι «χάσει» μια από τις σημαντικότερες λέξεις τους , ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής....

Λεπτομέρεια από την «τοιχογραφία με τις πέρδικες» (1450-1350 π.Χ.), ύψος: 1,09 μ., πλάτος: 1,95 μ., Κνωσός, . Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου  

Στις κρήνες και τις βρύσες οι κοπέλες συναντιόνται και συνομιλούν όσο να γεμίσουν τις στάμνες τους με νερό. 

Το νερό, ο τόπος, οι άνθρωποι 

Το νερό οδήγησε τα βήματα των ανθρώπων, τις επιλογές τους για μόνιμη εγκατάσταση, συνέβαλε στην διαχείριση των καλλιεργήσιμων εδαφών, στην επιβίωση των κοπαδιών. Έκανε εύφορη και εύκαρπη τη γη, φιλόξενο έναν τόπο. Πλάι σε ποτάμια και πηγές γεννήθηκαν οι πρώτοι οικισμοί και με τη χάρη των υδάτων άνθισαν οι πόλεις και ο πολιτισμός τους. Με τον καιρό, φράγματα και μεγάλα εγγειοβελτιωτικά έργα άρδευσαν τις καλλιέργειες, υδραγωγεία έφεραν το νερό από μακριά, οι κρήνες έγιναν η καρδιά της πόλης, ενώ οι στέρνες διαφύλαξαν τη δροσιά της βροχής. Το νερό που κίνησε φτερωτές και μύλους, πολλαπλασίασε την ανθρώπινη δύναμη αλλά κυρίως κινητοποίησε την εφευρετικότητα και επινοητικότητα του νου, χαρίζοντας στις κοινωνίες τεχνογνωσία και επιστημονική σκέψη. Και πάλι το νερό ταξίδεψε τους ανθρώπους και τους έδειξε πόσο μεγάλος μπορεί να είναι ο κόσμος, πόσο απέραντος ο ουρανός στον υδάτινο καθρέφτη.  

Έρωτας που ποτίζει λουλούδια, λεπτομέρεια παράστασης σε αττική ερυθρόμορφη υδρία του Ζωγράφου του Ιππολύτου (375-350 π.Χ.), 

Τι θα μαγειρέψεις σήμερα μαμά ; 

Αγαπημένη μακαρονάδα  ή μήπως .....λατρεμένα ντολμαδάκια ; Όπως και να ΄χει εμείς τ ΄αγαπάμε και θα τα φάμε όλα !!!👦😍😍😍😍😍😍👧

Διάλεξε τρόφιμα και από τις 6 ομάδες καθημερινά.

😊😊😊😊😊😊ο Ηρακλής τι ετρωγε;;;;

Η ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΙΤΑ (ΔΙΑΤΡΟΦΗ) ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

     1.         Οι αρχαίοι με την ανατολή του ήλιου ξεκινούσαν τις καθημερινές τους ασχολίες. Πριν ξεκινήσουν για τις δουλειές τους, έτρωγαν κάτι λιτό, γάλα, ψωμί,μέλι, αμύγδαλα. Αυτό το πρώτο γεύμα λεγόταν ακράτισμα,. 

2.Προς το μεσημέρι ή το απόγευμα έπαιρναν ένα απλό και γρήγορο γεύμα, το άριστον, σαλάτα, πουρέ ή πίτα ,τυρι, ελιες,σα.  

 3.Πριν από το βραδινό γεύμα έτρωγαν κάτι στα γρήγορα, το εσπέρισμα, φρούτα, αμύγδα,καρύδια. 

4. Το κανονικό γεύμα, που ήταν πλουσιοπάροχο, το έπαιρναν στο τέλος της μέρας και λεγόταν δείπνον , ρεβύθια, φασόλια ή φάβα από κουκιά και φακές , χόρτα, όσπρια, κρεμμύδια, σκόρδα, ελιές, τυρί και ψωμί ,κρέας ψητο ,οπτόν ή βραστο.Τα ψάρια ήταν βασική τροφή, τα έτρωγαν φρέσκα ή παστά. Έτρωγαν κανονικά μόνο τα βράδια, γιατί σχεδόν καθημερινά είχαν καλεσμένους,δεν έτρωγαν μοναχικά και επινόησαν τα συμπόσια.. 

    Η ελληνιστική περίοδος σηματοδοτείται από αρκετές εισαγωγές εδεσμάτων. Γίνονται γνωστά τα, εξ Ανατολής, ροδάκινα, βερίκοκα, φυστίκια. Οι κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου ανοίγουν ένα νέο γαστρονομικό κεφάλαιο και εμπλουτίζουν την υπάρχουσα διατροφική πυραμίδα.