Τι είναι προσανατολισμός Να χρησιμοποιείτε την πυξίδα και το χάρτη για τον προσανατολισμό σας Για τη σχετική θέση ενός τόπου στο χάρτη
Όταν κάποιος μας αναφέρει πού βρίσκεται χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο σημείο, λέμε ότι ορίζει τη σχετική θέση του ως προς το σημείο αυτό. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να προσδιορίσουμε τη θέση μιας πόλης ή περιοχής σε σχέση με μία άλλη. Σήμερα για τον προσανατολισμό μας χρησιμοποιούμε τα σημεία του ορίζοντα. Είναι ένας τρόπος που τον έχουν δεχθεί όλοι οι άνθρωποι και έτσι μπορούμε να προσδιορίζουμε τη θέση μας κάθε στιγμή, όταν υπάρχει ανάγκη.
Ας βρούμε πώς προσδιορίζουμε τα σημεία του ορίζοντα:
Η ανατολή του ήλιου δηλώνει το ξεκίνημα μιας νέας ημέρας. Το πρωί στο προαύλιο του σχολείου τείνουμε το δεξί μας χέρι προς το μέρος που ανατέλλει ο ήλιος. Το πρόσωπό μας τότε θα κοιτά το Βορρά, η πλάτη μας θα είναι στραμμένη προς το Νότο και το αριστερό μας χέρι θα δείχνει τη Δύση.
Κάθε χάρτης είναι προσανατολισμένος, δηλαδή δείχνει τα σημεία του ορίζοντα. Ο Βορράς είναι στο επάνω μέρος, ο Νότος στο κάτω μέρος, η Ανατολή στα δεξιά και η Δύση στα αριστερά
Συνήθως οι κατευθύνσεις που πρέπει να περιγράψουμε δεν είναι ακριβώς βόρεια, νότια, ανατολικά ή δυτικά. Γι' αυτό χρησιμοποιούμε και ενδιάμεσες κατευθύνσεις: βορειοανατολικά, βορειοδυτικά, νοτιοανατολικά, νοτιοδυτικά.
ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΛΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
Ιουλιανός
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, από επιφανείς γονείς, τη νεαρή Χριστιανή Βασιλίνα και τον αδελφό του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Ιούλιο Κωνστάντιο.Ο Ιουλιανός είχε βαφτιστεί και μεγαλώσει ως Χριστιανός.
Ο ΙουλιανόςήτανΡωμαίος αυτοκράτορας από το 361 έως το 363και ένας διάσημος λόγιος και στρατιωτικός ηγέτης που ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τα στρατεύματά του.
Ο Ιουλιανός είχε σπουδάσει αρχαία ελληνική φιλοσοφία στην Αθήνα και την Αντιόχεια. Οι σπουδές και η ζωή του στην Αθήνα τού προκάλεσαν το θαυμασμό για τον ελληνικό πολιτισμό, τους ολύμπιους θεούς και τη λατρεία τους.
Γι’ αυτό, όταν έγινε αυτοκράτορας, προσπάθησε να επαναφέρει τη λατρεία της παλαιάς θρησκείας και να περιορίσει τη χριστιανική.
Πολιτικές ως αυτοκράτορας
Ο Ιουλιανός, ο μοναδικός πλέον Αύγουστος , απλοποίησε πολύ τη ζωή του παλατιού και μείωσε τα έξοδά του. Περιόρισε αμέσως την αυτοκρατορική γραφειοκρατία, μείωσε τους φόρους και προσπάθησε να τονώσει την τοπική αυτοδιοίκηση.Εξέδωσε προκηρύξεις στις οποίες δήλωνε την πρόθεσή του να κυβερνήσει ως φιλόσοφος . Με ένα διάταγμα του 361 διακήρυξε την ελευθερία της λατρείας για όλες τις θρησκείες.
Πέντε μήνες μετά την στέψη του, ο αυτοκράτορας Ιουλιανός έφυγε από την Κωνσταντινούπολη .Στην Αντιόχεια ο Ιουλιανός έμεινε εννέα μήνες ελπίζοντας να ζήσει το όνειρο της επιστροφής στην ελληνική αρχαιότητα,στηρίζοντας τους εκεί ελληνιστές, τους ρήτορες, τους γραμματικούς και τους τελευταίους οπαδούς της λατρείας του θεού Απόλλωνα, οργάνωσε την εκστρατεία εναντίον Περσών. Ήταν σκοπός του θείου του, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος πέθανε το 337 στον δρόμο προς το περσικό μέτωπο. Ήταν σκοπός και του ξαδέλφου του, του Κωνστάντιου Β΄, ο οποίος πέθανε και αυτός στον δρόμο προς το περσικό μέτωπο το 361.
Η προσπάθεια αυτή του Ιουλιανού, παρότι δεν είχε άμεσα αποτελέσματα, δημιούργησε σοβαρές αντιδράσεις και διαμάχες ανάμεσα στους πιστούς των δύο θρησκειών. Γι’ αυτό ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, που τον διαδέχτηκε κήρυξε το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία και πήρε αυστηρά μέτρα κατά της θρησκείας των εθνικών:
Έκλεισε τους αρχαίους ναούς, απαγόρευσε τη λατρεία των αρχαίων θεών και όρισε, με νόμο, βαρύτατες ποινές για τους παραβάτες.
Κατάργησε τους Ολυμπιακούς αγώνες (392 μ.Χ.), τα Ελευσίνια μυστήρια κι έκλεισε το Μαντείο των Δελφών.
Ανέχτηκε την καταστροφή και τη λεηλασία αρχαίων ναών, μνημείων και έργων τέχνης από φανατικούς χριστιανούς.
Για όλα αυτά οι χριστιανοί ονόμασαν το Θεοδόσιο «Μέγα» και τον Ιουλιανό «Παραβάτη» ή «Αποστάτη».
Ο χριστιανισμός όμως τελικά επιβλήθηκε με τη διδασκαλία του και το έργο των πατέρων της εκκλησίας. Ιδιαίτερη συμβολή στην ειρηνική εξάπλωση του χριστιανισμού είχαν οι τρεις ιεράρχες, Μέγας Βασίλειος,Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός και Ιωάννης ο Χρυσόστομος, οι οποίοι συνδύασαν την αρχαία ελληνική παιδεία με τα διδάγματα της νέας θρησκείας.
OI ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ -ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Τι σχεση εχει η παιδεια με το πεταγμα του αετου....
Πόσο επίκαιρες είναι οι παιδαγωγικές ιδέες των Τριών Ιεραρχών;
Αυτο τοβίντεο συμβολιζει μια βασικη παιδαγωγικη αρχη των Τριων Ιεραρχών ,την αυτενεργεια; Το σπρωξιμο που χρειαζομαστε ολοι για να ανοιξουμε τα φτερά μας...
Υπατία , (γεννήθηκε περίπου το 355 Π.Χ. —πέθανε Μάρτιος 415, Αλεξάνδρεια), μαθηματικός , αστρονόμος και φιλόσοφος που έζησε σε μια πολύ ταραγμένη εποχή στην ιστορία της Αλεξάνδρειας . Είναι η πρώτη γυναίκα μαθηματικός για τη ζωή και το έργο της οποίας υπάρχουν αρκετά λεπτομερείς γνώσεις.Η Υπατία έμαθε μαθηματικά από τον πατέρα της τον Θέωνα. Κατάφερε να τον ξεπεράσει σε αυτό τον τομέα και να διδάξει σε πολλούς μαθητές.
Ήταν, στην εποχή της, η κορυφαία μαθηματικός και αστρονόμος στον κόσμο, η μόνη γυναίκα για την οποία μπορεί να γίνει τέτοιος ισχυρισμός. Ήταν επίσης δημοφιλής δασκάλα σε φιλοσοφικά θέματα λιγότερο εξειδικευμένου χαρακτήρα, προσελκύοντας πολλούς πιστούς μαθητές και μεγάλο κοινό.
Αν και η Υπατία τηρούσε πιστά τις Πυθαγόρεις και Νεοπλατωνικές αρχές, δεν απαιτούσε από τους μαθητές της, που ήταν διαφόρων θρησκειών, ανάλογους περιορισμούς. Όπως κάθε φιλόσοφος της αρχαιότητας, έτσι και η Υπατία προσπαθούσε να βοηθήσει τους μαθητές της να αντιληφθούν την πραγματική ομορφιά της ζωής ,τη χαρά και την αληθινή γνώση.
Επιμελήθηκε έργα γεωμετρίας, άλγεβρας και αστρονομίας, και γνώριζε πώς να κατασκευάζει αστρολάβους και υγροσκόπια. Αν και το έργο της χάθηκε, η παράδοση στην οποία εργάστηκε και τα κείμενα που σχολίασε αποδείχτηκε ότι ήταν η ακριβής βάση για το επόμενο βήμα στην ιστορία των μαθηματικών. Όταν τον δέκατο έβδομο αιώνα ο Vieta και ο Φερμά άρχισαν να διερευνούν τις κωνικές τομές τα έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου ήταν ζωτικής σημασίας.
Για τον θάνατό της υπάρχουν πολλές θεωρίες για το ποιος ήταν υπεύθυνος και ποια ήταν τα κίνητρα, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ο θάνατος της είναι ίσως και ο λόγος που η Υπατία έμεινε αθάνατη στο πέρασμα των αιώνων. Πολλοί ερευνητές μάλιστα, χωρίζουν την εποχή του Δωδεκάθεου από την εποχή του Χριστιανισμού σύμφωνα με την ημερομηνία του θανάτου της, το 415. Εκείνη την περίοδο, υπήρχε πολύ ένταση και μίσος μεταξύ των Εβραίων και των Χριστιανών της Αλεξάνδρειας.Ο θάνατό της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού ως εξής σε μετάφραση: «Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι τη σκότωσαν.
Η πρωτοβουλία για την ίδρυση μιας οικουμενικής βιβλιοθήκης οφείλεται στον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά πρωτίστως στον Αριστοτέλη ο οποίος του ενέπνευσε την ιδέα της συλλογής όλης της γραπτής και προφορικής παράδοσης σε μια οικουμενική βιβλιοθήκη. Το όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ξεκίνησε να πραγματοποιείται από τον Πτολεμαίο τον Α’, στην Αλεξάνδρεια, όπου και ιδρύθηκε το μουσείο και η αλεξανδρινή βιβλιοθήκη. Έτσι άρχισε η συγκέντρωση του επιστημονικού και πολιτιστικού πλούτου, ο οποίος ήταν διασκορπισμένος σε πολλές μικρές συλλογές και βιβλιοθήκες. Αποτέλεσε έναν χώρο όπου άνθησαν οι επιστήμες, το πρώτο ίσως αρχαίο πανεπιστήμιο, καθώς και αποθήκη ενός τεράστιου όγκου γνώσεων, ανυπολόγιστης πνευματικής αξίας, που ως γνωστόν, βέβαια , αργότερα καταστράφηκε.
μῖγμα, -ατος, τό (Ομηρικη λεξη-ανακατεύω κάτι με κάτι άλλο), μείγμα, μίγματα, παρασκευάσματα, που προέρχονται από ανάμειξη συστατικών
μείγμα το :1. το προϊόν της ανάμειξης δύο ή περισσότερων συστατικών:2. (χημ.) κάθε σώμα που αποτελείται από δύο ή περισσό τερα συστατικά, τα οποία εξακολουθούν να διατηρούν τις αρχικές τους ιδιότητες, χωρίς να συμβεί χημική αντίδραση: ~ υγρών / αερίων. ~ μετάλ λων,
Και τα δύο είναι σωστά, στην αρχαία ελληνική συναντούμε και τους δύο τύπους μεῖγμα και μῖγμα.
Μπορουμε να φτιάξουμε Αόρατο μελάνι με χυμό λεμονιού;;;;
Η δημιουργία αόρατου μελανιού είναι πολύ διασκεδαστική, μπορείτε να προσποιηθείτε ότι είστε μυστικός πράκτορας καθώς κρατάτε όλους τους μυστικούς κωδικούς και τα μηνύματά σας κρυμμένα από άλλους. Το μόνο που χρειάζεστε είναι μερικά βασικά οικιακά αντικείμενα και η κρυφή δύναμη του χυμού λεμονιού.
Άλλες ουσίες που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο περιλαμβάνουν χυμό πορτοκαλιού, μέλι, γάλα, χυμό κρεμμυδιού, ξύδι και κρασί.
Ανάμιξη λαδιού και νερού
Κάποια πράγματα απλά δεν πάνε καλά μεταξύ τους. Πάρτε για παράδειγμα λάδι και νερό, μπορείτε να τα ανακατέψετε και να τα ανακινήσετε όσο δυνατά θέλετε αλλά δεν θα γίνουν ποτέ φίλοι.....ή θα γίνουν;
Τι θα χρειαστείτε:
Μικρό μπουκάλι αναψυκτικού
Νερό
Χρώμα τροφίμων
2 κουταλιές της σούπας μαγειρικό λάδι
Υγρό πιάτων ή απορρυπαντικό
Οδηγίες:
Προσθέστε μερικές σταγόνες χρωστικής τροφίμων στο νερό.
Ρίξτε περίπου 2 κουταλιές της σούπας από το χρωματιστό νερό μαζί με τις 2 κουταλιές της σούπας μαγειρικό λάδι στο μικρό μπουκάλι αναψυκτικού.
Βιδώστε σφιχτά το καπάκι και ανακινήστε το μπουκάλι όσο πιο δυνατά μπορείτε.
Ξαναβάλτε το μπουκάλι κάτω και ρίξτε μια ματιά, μπορεί να φαινόταν ότι τα υγρά αναμειγνύονται μεταξύ τους, αλλά το λάδι θα επιπλέει πίσω στην κορυφή.
«Ο Διόνυσος είναι θεός του γλεντιού, βασιλεύει στα συμπόσια ανάμεσα σε λουλουδένια στέφανα, ζωηρεύοντας τους χαρούμενους χορούς στον ήχο της φλογέρας. Γέλια τρελά προκαλεί και διώχνει τις μαύρες έγνοιες.».
Τα Διονύσια ήταν πομπή, με άνθη, σατιρικά τραγούδια, μουσικούς και πειράγματα, που έλεγαν ντυμένοι ως σάτυροι -ακόλουθοι του Διονύσου, κρατώντας λαμπάδες,θύρσους κοσμημένους με κισσό - και φορώντας προσωπίδες . Ο κορυφαίος σε άρμα – με τα πειράγματά του έσουρνε σε άλλους «τα εξ αμάξης
Διονυσιακές γιορτές και θεατρικοί αγώνες
Από τη μίμηση στη δράση
Στην Αττική συνέβη η Διονυσιακή γιορτή να διαμορφωθεί σε δράμα, να περάσει, δηλαδή, από τη μίμηση στη δράση.
Γύρω στα μέσα του 6ου αι. π.Χ. ένας ποιητής , ο Θέσπης, έκανε ένα επαναστατικό βήμα στην εκτέλεση του διθυράμβου. Ο πρωτοχορευτής που ως τότε οδηγούσε το χορό, βγήκε από την ομάδα και στάθηκε απέναντί της. Με τη μορφή κάποιου προσώπου της ιστορίας, φορώντας προσωπείο, «υποκρίθηκε», συζητούσε, δηλαδή, με τον χορό ή εξηγούσε την ιστορία, λέγοντας, για παράδειγμα, τι συνέβη στον ίδιο ή σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Αυτές οι ερωταποκρίσεις επαναλήφθηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας διάλογος ανάμεσα στο άτομο και τον χορό.
Με την καινοτομία αυτή του Θέσπη γεννήθηκε το ΘΕΑΤΡΟ.
Το ημερολόγιο της γιορτής 8η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, ο προάγων
Δύο μέρες πριν την έναρξη των δραματικών αγώνων γίνεται η επίσημη παρουσίαση όλων των δραμάτων που θα διαγωνιστούν στο ωδείο του Περικλή, δίπλα ακριβώς από το θέατρο του Διονύσου. Οι ποιητές και ο θίασός τους, ο χορός, οι υποκριτές και ο χορηγός, εμφανίζονται φορώντας στεφάνια μπροστά στο συγκεντρωμένο πλήθος και ανακοινώνουν τους τίτλους και το θέμα των έργων τους ή δίνουν μια περίληψή τους.
9η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, η αναβίωση του ερχομού του θεού στην πόλη
Μία μέρα πριν τη γιορτή οι Αθηναίοι αναβιώνουν τον ερχομό του θεού Διόνυσου στην πόλη τους.
10η ημέρα του Ελαφηβολιώνα, η γιορτή ξεκινά
Τη μέρα αυτή αρχίζει στην ουσία η γιορτή. Νωρίς το πρωί ξεκινά η μεγάλη πομπή . Κόσμος πολύς… Πολίτες χωρισμένοι ανά φυλές, μέτοικοι (ξένοι κάτοικοι), ακόμα και γυναίκες συμμετέχουν σε μία από τις σπάνιες ευκαιρίες που έχουν να βγουν από το σπίτι.
. Η κούραση είναι μεγάλη κι ο κόσμος έχει ανάγκη να εκτονωθεί. Χαρούμενες παρελάσεις στους δρόμους , γέλια και πειράγματα, ξεφάντωμα παντού. Ένα μικρό διάλειμμα πριν τους θεατρικούς αγώνες που θα ακολουθήσουν τις επόμενες τέσσερις μέρες…
ΟΙ 3 ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
Σαν να ήμασταν εκεί…
11η έως 14η του Ελαφηβολιώνα, οι δραματικοί αγώνες
Καιρός ειρήνης και οι αγώνες κρατούν τέσσερις μέρες. Οι παραστάσεις ξεκινούν με την ανατολή του ήλιου, όσο περισσότερο φυσικό φως τόσο το καλύτερο, άλλωστε. Διαρκούν μέχρι και τη δύση. Χρόνος πολύς για διαλείμματα δεν υπάρχει. Απαραίτητος εξοπλισμός για τους θεατές λίγο πρόχειρο φαγητό για να αντέξουν, μαξιλάρια για να κάθονται πιο άνετα και κυρίως ζεστά ρούχα. Πριν ξεκινήσουν οι παραστάσεις, δεν ξεχνούν τις θυσίες στον Διόνυσο. Η σειρά εμφάνισης των διαγωνιζόμενων ορίζεται με κλήρωση, όπως και στους διθυραμβικούς χορούς. Τυχερός αυτός που θα κληρωθεί τελευταίος, αφού το κοινό θα έχει νωπές ακόμη τις εντυπώσεις του από τα έργα του. Η πρώτη μέρα ξεκινά πάντα με το διαγωνισμό πέντε κωμικών ποιητών. Ο καθένας παρουσιάζει από ένα έργο. Τις υπόλοιπες τρεις σειρά έχουν τρεις τραγικοί ποιητές. Κάθε μία μέρα αντιστοιχεί σε ένα ποιητή που πρέπει να παρουσιάσει τέσσερα έργα του, τρεις τραγωδίες και ένα σατυρικό δράμα. Η θεατρική πράξη σε όλο της το μεγαλείο! Είναι 5ος αιώνας και κατά τη διάρκεια της σπουδαίας γιορτής των Μεγάλων Διονυσίων οι θεατές ζουν μία ξεχωριστή εμπειρία. Παρακολουθούν συνολικά 20 διθυραμβικούς χορούς και 17 έργα, όλα καινούργια και για μία μόνο παράσταση! Αν μετρήσει κανείς και τον αριθμό των συντελεστών, το άθροισμα είναι εντυπωσιακό. Σ’ όλες τις κατηγορίες μαζί συμμετέχουν περίπου 1.160 χορευτές, 24 υποκριτές και 28 αυλητές! Το βράδυ της πέμπτης ημέρας είναι η μεγάλη στιγμή της ανάδειξης των νικητών του τραγικού αγώνα. Η γιορτή των Μεγάλων Διονυσίων φτάνει στο τέλος της. Τις επόμενες μέρες (συνήθως την 16η Ελαφηβολιώνα) η εκκλησία του δήμου θα συγκεντρωθεί στο θέατρο για να κρίνει τη διοργάνωση της γιορτής από τον Επώνυμο άρχοντα. Σε περίπτωση που έχουν γίνει καταγγελίες για παραβάσεις ή κακή συμπεριφορά άλλων πολιτών κατά τη διάρκεια της γιορτής, πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθούν. Κι αν έρθουν μέρες πολέμου, πόσο διαφορετικά γίνονται όλα; Όσο κράτησε ο πολυτάραχος Πελοποννησιακός Πόλεμος, ακόμα και τότε οι δραματικοί αγώνες δεν σταμάτησαν! Μειώθηκαν μόνο οι μέρες της διεξαγωγής τους, από τέσσερις σε τρεις. Σε τέτοιους καιρούς οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη ανάγκη να εξοικονομούν χρήματα για τις πολεμικές επιχειρήσεις. Έτσι, πλέον παρουσιάζονταν τρεις κωμωδίες, μία μετά από κάθε μέρα τραγικής διδασκαλίας