ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ

 ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ  ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ!

ΑΣ   ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΓΚΛΙΣΕΙΣ

   Τι είναι οι εγκλίσεις;

 

Ας παρατηρήσουμε το ίδιο ρήμα στις παρακάτω προτάσεις:

1. Δένω τα κορδόνια των παπουτσιών μου.

2. Δεν ξέρω να δένω τα κορδόνια των παπουτσιών μου.

3. Δένε τα κορδόνια των παπουτσιών σου.

4. Έχω δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών μου.

5. α) Δένοντας τα κορδόνια των παπουτσιών μου βρήκα ένα ευρώ // β)Τα κορδόνια των παπουτσιών μου είναι δεμένα.

Όπως διαπιστώνεις το ίδιο ρήμα (δένω) εμφανίζεται με διαφορετικές μορφές στις παραπάνω προτάσεις. . Δηλαδή με την πρόταση «δένω τα κορδόνια των παπουτσιών μου» δηλώνουμε κάτι αληθινό, ενώ με την πρόταση «δένε τα κορδόνια των παπουτσιών σου» διατάζουμε κάποιον. Αυτές οι διαφορετικές μορφές του ρήματος είναι οι εγκλίσεις. 

Εγκλίσεις είναι οι διαφορετικές μορφές που παίρνει το ρήμα, ώστε να δηλωθεί η στάση του ομιλητή

                        οριστική             υποτακτική           προστακτική 

Με λίγα λόγια:

Στην οριστική χρησιμοποιούμε το μόριο θα και την άρνηση δεν.

Στην υποτακτική χρησιμοποιούμε τα μόρια να ή τους συνδέσμους  για να, αν, εάν, σαν, πριν, πριν να, μόλις, προτού, άμα,  ας και την άρνηση μη(ν).

Η προστακτική έχει δικούς της τύπους και δεν έχει άρνηση.

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο Ιπποκράτης έλεγε

 «η τροφή να είναι το φάρμακό σου

και το φάρμακό σου η τροφή σου».


ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ




Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο τα υλικά κατάλοιπα των προγόνων μας, που αποκαλύπτουμε στις ανασκαφές.
Πολιτισμός είναι και ο τρόπος ζωής παλαιότερα και σήμερα, το πώς σκεπτόμαστε, πώς αντιδρούμε και τι τρώμε.


Οι 5 χρυσοί κανόνες περί γαστρονομικής τέχνης του Αρχέστρατου (επίκαιροι σήμερα περισσότερο από ποτέ) ήταν:

*Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.

*Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.

*Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν τις επιμέρους γεύσεις.

*Ελαφρές σάλτσες. Βοηθούν στην απόλαυση του ουρανίσκου.

*Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού.




ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

Πίτες:

Oι αρχαίοι μεταχειρίζονταν άριστη ποιότητα αλεύρου Στη ζύμη της πίτας προσέθεταν : γάλα, τυρί, αυγά, λάδι, λάδι, άνηθο, μάραθο, κύμινο, πιπέρι κτλ. ή ακόμα κάρυα, αμύγδαλα, σταφίδες κτλ

Τότε που δεν είχαν ψυγεία και δεν διατηρούνταν τα τρόφιμα, όπως είναι φυσικό, για πολλές μέρες, επικράτησε η συνήθεια να σφάζει κάθε Σάββατο ένας ένα πρόβατο ή γίδα, αρνί ή κατσίκι, να το ψήνει στην κεντρική πλατεία και να το μοιράζονται πολλές οικογένειες.
πηγη: Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής

συμποσιο





ταβέρνες , καταστήματα και έτοιμο φαγητό για το σπίτι


ΠΑΤΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟ

     πατα  πανω στην εικονα για την άσκηση👇