Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022

Τα κάστρα της λευτεριάς - Οι Σουλιώτες

Οι Σουλιώτες ήταν Έλληνες που ζούσαν σε απομονωμένα χωριά, κτισμένα πάνω στις βραχώδεις και απότομες πλαγιές των βουνών της Θεσπρωτίας. Ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί, μιλούσαν αρβανίτικα και ελληνικά, έγραφαν όμως στα ελληνικά. Ζούσαν σε δύσκολες συνθήκες και από μικρή ηλικία όλοι μάθαιναν να χειρίζονται τα όπλα. Η προσαρμογή στις δύσκολες συνθήκες ζωής, η ενασχόληση από την παιδική ηλικία στα όπλα, το ομαδικό πνεύμα, καθώς και η εξαιρετική γενναιότητα, χάρισαν στους Σουλιώτες μια κάποια αυτονομία απέναντι στους Τούρκους· αυτονομία που τους επέτρεψε να αυτοδιοικούνται σύμφωνα με τα δικά τους ήθη και έθιμα.

Σιγά σιγά απέκτησαν και τον έλεγχο των γύρω χωριών, από τα οποία εισέπρατταν χρήματα. Ένα μέρος από τα χρήματα αυτά τα έδιναν στον σουλτάνο ως φόρο. Στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν ήδη αποκτήσει μεγάλη στρατιωτική δύναμη και έρχονταν σε συχνές συγκρούσεις με τους Τούρκους. Το 1803 όμως νικήθηκαν από τον Αλή πασά των Ιωαννίνων και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το Σούλι. Έφυγαν χωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Οι μόνοι που παρέμειναν ήταν ο καλόγερος Σαμουήλ και άλλοι πέντε άντρες. Αυτοί κλείστηκαν σε μία αποθήκη πυρομαχικών που υπήρχε σε ένα ύψωμα, το Κούγκι, και την ανατίναξαν. Σκοτώθηκαν και οι έξι, ανατινάζοντας μαζί και όλους τους Τούρκους που είχαν μπει στο μεταξύ μέσα.

Η πρώτη ομάδα κατόρθωσε και έφτασε ασφαλής στην Κέρκυρα. Η δεύτερη ομάδα εγκλωβίστηκε στο Ζάλογγο. Στην μάχη που έγινε εκεί, οι περισσότεροι Σουλιώτες σκοτώθηκαν. Όσες Σουλιώτισσες γλίτωσαν στην μάχη, για να μην πιαστούν αιχμάλωτες των Τούρκων κατέφυγαν σε έναν απότομο βράχο και, τραγουδώντας –όπως λέει η παράδοση– για να πάρουν θάρρος, γκρεμίστηκαν από εκεί μαζί με τα παιδιά τους. Η τρίτη ομάδα εγκαταστάθηκε γύρω από την μονή Σέλτσου, στα Άγραφα. Τον Απρίλιο, οι Τούρκοι περικύκλωσαν την περιοχή και στην μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν σχεδόν όλοι. Περισσότερες από διακόσιες Σουλιώτισσες που γλίτωσαν από την μάχη, έπεσαν κι αυτές από έναν γκρεμό, δημιουργώντας ένα νέο Ζάλογγο.

Όταν πέθανε ο Αλή, συνέχισαν τον πόλεμο εναντίον των Τούρκων.

Το 1822 αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Διασκορπίστηκαν στον ελληνικό χώρο και, από τα μέρη που πήγε ο καθένας, προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στην Ελληνική Επανάσταση. Ερωτήσεις κατανόησης

1. Τι χαρακτηριστικό είχαν τα µέρη που κατοικούσαν οι Σουλιώτες; Γιατί είχαν διαλέξει αυτού του είδους τα µέρη;

2. Πώς µπόρεσαν και κατέκτησαν την –σχετική– αυτονοµία τους οι Σουλιώτες;

3. Τι έγινε στο Κούγκι; (Ποιοι είχαν οχυρωθεί, ποιοι επιτέθηκαν, γιατί επιτέθηκαν, γιατί αντέδρασαν έτσι οι αµυνόµενοι;)

4. Σε πόσες οµάδες χωρίστηκαν οι Σουλιώτες όταν εγκατέλειψαν το Σούλι; Μέχρι πού έφτασε η κάθε οµάδα;

5. Τι έγινε στο Ζάλογγο; (Ποιοι κατέφυγαν εκεί; Για ποιον λόγο; Γιατί διάλεξαν αυτόν τον τρόπο αντίδρασης;)

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ

σχολειο

ΠΑΛΙΑ ψηφιακα ΣΧΟΛΙΚΑ βιβλία

πατα στην εικόνα

ΣΕΛ 29-30 ΣΟΥΛΙ

σχολειο

Ο Αλη πριν γίνει πασας-

Αρχοντικό του Καλαμπάκα Γιαννάκης Καλαμπάκας και επίγονοι https://www.academia.edu/

Αρχοντικό του Καλαμπάκα

«Το συγκρότημα τούτο των κτιρίων ήταν γνωστό ως Σαράι, ανάκτορο, και συγκροτήθηκε μεταξύ των ετών 1770-1776.

Από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές εντοπίζεται ότι, όταν το 1784 ο Αλής Τεπελενλής, αργότερα ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων, καταδιώκονταν από την Υψηλή Πύλη ζήτησε άσυλο στο αρχοντικό του Ιωάννη Καλαμπάκα. Ο οικοδεσπότης τον δέχθηκε και τον προσέλαβε μάλιστα αρχηγό της σωματοφυλακής του, έναντι αδράς αμοιβής.»

Ο Αλή πασάς, που από ληστής ...είχε διοριστεί πασάς των Ιωαννίνων, πέρασε το 1790 από τα Τρίκαλα κατά την εκστρατεία του εναντίον των Σουλιωτών και έκανε «αὐστηροτάτας ἐπιτιμήσεις στοὺς Κοτσαμπασῆδες Τρικάλων»,⁵⁴ μεταξύ των οποίων και στον «ἄρχοντα πρώτης τάξεως» Ιωάννη Καλαμπάκα.⁵⁵