Η ζωή στις πολικές περιοχές-Η ζωή στα τροπικά δάση

Γιατί δε λιώνουν τα ιγκλού;

Το ιγκλού είναι η προσωρινή κατοικία των Εσκιμώων το χειμώνα (ιγκλού στη γλώσσα των Ινουίτ σημαίνει σπίτι).

Παρ’ όλο που οι περισσότεροι Εσκιμώοι μένουν πλέον σε σπίτια από πέτρες ή ξύλα, συνηθίζουν ακόμη να κατασκευάζουν ιγκλού, ειδικά όταν ταξιδεύουν. Ορθογώνια κομμάτια παγωμένου χιονιού τοποθετούνται κυκλικά, ώστε η κατασκευή να συγκλίνει και να σχηματίζεται τελικά ένας τέλειος θόλος. Οι σχισμές και τα όποια σημεία επαφής γεμίζονται με χιόνι. Τότε οι Εσκιμώοι ανάβουν μια λάμπα που καίει λίπος φάλαινας, ώστε να αναδίδει πολλή θερμότητα.

Άλλωστε πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι για να ζεσταθεί ο περιορισμένος εσωτερικός χώρος και για να δημιουργηθεί ένα άνετο κλίμα, είναι αρκετή ακόμα και η ελάχιστη ποσότητα ζέστης: αρκεί, δηλ., η παρουσία δύο ατόμων που μπορούν να κλείσουν την πόρτα με ένα κομμάτι πάγου και να κάνουν το ιγκλού αεροστεγές. Το χιόνι αρχίζει να λιώνει, όμως επειδή η οροφή του θόλου είναι καμπύλη δεν στάζει. Αντιθέτως τα κομμάτια του χιονιού εμποτίζονται με υγρασία.

Τότε οι Εσκιμώοι ανοίγουν την πόρτα και ο ψυχρός αέρας μεταμορφώνει το ιγκλού σε ένα συμπαγές και ανθεκτικό καταφύγιο, που λιώνει μόνο με το τέλος του χειμώνα. Άλλωστε να επισημάνουμε , ότι οι πολικοί άνεμοι πνέουν με θερμοκρασία -50 βαθμούς κελσίου και έτσι το εξωτερικό τοίχωμα του πάγου παραμένει παγωμένο.

Αυτό που οι περισσότεροι δε γνωρίζουν είναι ότι επειδή ο πάγος είναι όντως καλός αγωγός της θερμότητας και του κρύου, το ίδιο συνεπώς πρέπει να συμβαίνει και με το χιόνι. Αντίθετα όμως επειδή το χιόνι είναι κακός αγωγός της θερμότητας και του κρύου, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μεταφέρεται μέσα στα ιγκλού το κρύο που επικρατεί έξω και για αυτό έχουν τη δυνατότητα να θερμαίνονται εύκολα. Βέβαια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το χιόνι, από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα ιγκλού, μετατρέπεται σε πάγο και μόλις συμβεί αυτό οι Εσκιμώοι εγκαταλείπουν τα ιγκλού τους.

   Ο Ήλιος του Μεσονυχτίου εμφανίζεται στα γεωγραφικά πλάτη εντός των δύο αρκτικών κύκλων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Σε αυτά τα μέρη, ο ήλιος είναι ορατός επί 24 συνεχόμενες ώρες.  Η διάρκειά του εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος, από το οποίο το παρατηρούμε. Όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο βόρειο ή το νότιο πόλο, τόσο περισσότερο διαρκεί. Για παράδειγμα, ο ήλιος φωτίζει διαρκώς επί 6 μήνες στους πόλους, ενώ στο βόρειο άκρο της Φινλανδίας περιορίζεται σε "μόνο" 73 ημέρες.

Το αντίθετο φαινόμενο ονομάζεται Πολική Νύχτα και παρατηρείται στις ίδιες περιοχές το χειμώνα. Η διάρκειά του είναι η ίδια με τον Ήλιο του Μεσονυχτίου - π.χ. εάν σε ένα μέρος έχουμε Ήλιο επί 40 ημέρες το καλοκαίρι, θα έχουμε και Νύχτα επί 40 ημέρες το χειμώνα. Κατά τη διάρκειά της, ο ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα και το φως είναι ελαφρύ ή ανύπαρκτο.

.............................................................................

.............................................................................................ΕΩΣ ΕΔΩ 

Όλες οι περιοχές της Γης δεν έχουν την ίδια βλάστηση. Υπάρχουν περιοχές με πλούσια βλάστηση και περιοχές με φτωχή βλάστηση.

 

Οι παράγοντες που καθορίζουν το είδος της βλάστησης μιας περιοχής είναι:

το γεωγραφικό πλάτος , το οποίο καθορίζει τη θερμοκρασία

το υψόμετρο της περιοχής

οι τοπικές συνθήκες που επικρατούν σε μια περιοχή (π.χ. άνεμος, υγρασία, βροχή κ.λπ.)

Οι περιοχές των τροπικών δασών βρίσκονται στη Νότια Αμερική (γύρω από τον ισημερινό),

στη Βόρεια Αμερική (ανάμεσα από τον Τροπικό του Καρκίνου και τον ισημερινό),

στην Αφρική (κεντρική και δυτική - πάλι γύρω από τον Ισημερινό)

και στην Ασία (ΝΑ Ασία - γύρω από τον Ισημερινό επίσης).

 Στις περιοχές αυτές οι συνθήκες είναι ιδανικές για να δημιουργηθούν τα φυτά, τα οποία αναπτύσσονται συνέχεια και δε χάνουν ποτέ το φύλλωμά τους.

Οι συνθήκες αυτές έχουν να κάνουν με την άφθονη υγρασία,τις συνεχείς βροχοπτώσεις και με τη θερμοκρασία, η οποία παραμένει σταθερή για όλο το χρόνο(μεταξύ 20 και 30 Β. Κελσίου).

Τα δέντρα φθάνουν σε τεράστια ύψη, πολλές φορές και ως 50 μ., έχουν πυκνό φύλλωμα με συνέπεια οι ακτίνες του ήλιου να μην μπορούν να διεισδύσουν έως το έδαφος κι έτσι αυτό να είναι πάντα υγρό και σκεπασμένο από σάπια φύλλα. Από την αποσύνθεση αυτών των φύλλων παράγονται θρεπτικές ουσίες, οι οποίες απορροφούνται από τις ρίζες των δέντρων

Τα τροπικά δάση αναλογούν στο 50% όλων των δασών του κόσμου και αναπτύσσεται σε αυτά μαζί με την πλούσια χλωρίδα και πλούσια πανίδα.

Καλύπτουν λιγότερο από το 2% της επιφάνειας της Γης φιλοξενούν όμως πάνω από το 50% των φυτών και των ζώων της Γης.

- στα δάση βροχής ζουν τα 170.000 από τα 250.000 γνωστά είδη φυτών του κόσμου

- η Ευρώπη έχει 321 είδη πεταλούδων, ενώ ένα πάρκο στο δάσος βροχής του Περού (Εθνικό Πάρκο Μανού) έχει 1.300 είδη.

Τα φυτά που ευδοκιμούν εδώ είναι κυρίως πλατύφυλλα δέντρα, τα οποία είναι αειθαλή (δεν χάνουν τα φύλλα τους),

επίφυτα, φυτά που προσκολλώνται στα κλαδιά και στους κορμούς των ψηλών δέντρων, χωρίς να βλάπτουν όμως την ανάπτυξή τους

και στο έδαφος λίγοι θάμνοι και πόες.

https://video-streaming.orange.fr/voyages/una-l-age-de-pierre-CNT0000018d8nG.html?pid=SIl2WFC2AZWzJ7qSByljitF90Oyhq%2FuT1sNoZ7pRrns5jB103xqYHow2gSN%2FknIL#plmAnchor

PATA STHN EIKONA