Η αμφίδρομη αντιπάθεια μεταξύ Γεωργίου Α΄και Γουλιέλμου Β΄ και το Αχίλλειο

Της Τέπη Πιστοφίδου

Ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Γουλιέλμος Β΄περνούσε ένα μέρος των ετήσιων διακοπών του στην Κέρκυρα περίπου για μια δεκαετία (1905-1914). Η παραμονή του στο νησί των Φαιάκων συνέπιπτε – όχι τυχαίως – με την παραμονή του βασιλέως Γεωργίου Α΄. Μεταξύ του Γεωργίου και του Γουλιέλμου οι σχέσεις δεν ήσαν αγαστές. Η παντελής έλλειψη σεβασμού εκ μέρους του Γουλιέλμου προς τους νόμους της χώρας που τον φιλοξενούσε και η έπαρσή του, προκαλούσαν στον Γεώργιο ένα έντονο συναίσθημα αντιπάθειας.

Η αγορά του θερινού ανακτόρου της αυτοκράτειρας Ελισάβετ από τον Γουλιέλμο δεν ήταν τυχαία. Η Κέρκυρα είναι ένα πανέμορφο νησί που του άρεσε πολύ, αλλά το «Αχίλλειον» σε σύγκριση με τα παλάτια που διέθετε η βασιλική οικογένεια της Πρωσίας, έμοιαζε με καλύβα.

Ο κρυφός σκοπός του ήταν να καταστήσει έντονη την παρουσία του στην Ανατολική Μεσόγειο και να επιβλέπει την πολιτική κατάσταση της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Γι΄ αυτό κατέφθανε στο νησί με την θαλαμηγό του «Χοεντσόλερν» την οποία συνόδευε ολόκληρος ο γερμανικός στόλος. Μαζί του αποβιβαζόταν μια στρατιά από στρατηγούς, ακολούθους και υπασπιστές. Η παραμικρή έξοδος με το αυτοκίνητο μεταφραζόταν σ΄αληθινή αυτοκρατορική αυτοκινητοπομπή, με επικεφαλής τον ίδιο ενώ τον ακολουθούσαν αναρίθμητα μέλη της συνοδείας του.

Τότε τον ρώτησε ο Βαγκενχάιμ ποιος το έστειλε. Ο Αλεξανδρής του απάντησε: « Το τηλεγράφημα αυτό στάλθηκε από τον ΝΟΜΟ. Ναι κύριε Πρέσβη, ο νόμος είναι πιο πάνω και από εμένα και από εσάς και από τον Κάιζερ ακόμη. Όσο δεν υψηλότερη θέση κατέχει κάποιος τόσο περισσότερο οφείλει να σέβεται και ν΄ακολουθεί τον νόμο. Η Ελλάς δεν είναι ως γνωστόν έδαφος γερμανικό. Ο Κάιζερ δεν έχει το δικαίωμα ν΄αρχίσει ανασκαφές αφού γνωρίζει τόσο αυτός όσο και οι αντιπρόσωποί του ότι ο νόμος το απαγορεύει σε κάθε αλλοδαπό».

Ο Βαγκενχάιμ έμεινε προς στιγμή άναυδος. Κατόπιν είπε: «Δεν είναι δυνατόν κ. Υπουργέ να κάνετε αυτήν την προσβολή στον αυτοκράτορα. Φανταστείτε να μαθευτεί αυτή η απαγόρευση».

«Μην φοβάστε. Δεν θα μαθευτεί τίποτα αλλ΄ανασκαφές είναι αδύνατον να επιτραπούν» απάντησε ο Αλεξανδρής.

«Τότε είμαι αναγκασμένος να μιλήσω με τον Πρωθυπουργό της χώρας σας» τον πληροφόρησε ο Βαγκενχάιμ.

Πράγματι μετά από λίγο έφθασε στο Υπουργείο ο Βενιζέλος για να ζητήσει εξηγήσεις επί του θέματος που είχε προκύψει με τις ανασκαφές του Κάιζερ.

«Μα γιατί ευλογημένε δεν μου ανακοίνωσες τίποτε πριν απαντήσεις;» ρώτησε με έντονη δυσφορία ο Βενιζέλος στον Αλεξανδρή.


τον Μάιο του 1912, ο Γουλιέλμος αποφάσισε να πραγματοποιηθούν αρχαιολογικές ανασκαφές στην Κέρκυρα χωρίς προηγουμένως να ζητήσει την άδεια από τις ελληνικές αρχές.

Ο Απόστολος Αλεξανδρής που ήταν τότε υπουργός Παιδείας έλαβε ένα απρόσμενο τηλεγράφημα από τον έφορο των αρχαιοτήτων της Κέρκυρας που ανέφερε: «Σήμερα το πρωί ο Κάιζερ άρχισε ανασκαφές με σκοπό την ανακάλυψη του ανακτόρου του Αλκινόου

Μόλις διάβασε το τηλεγράφημα ο Απόστολος Αλεξανδρής απάντησε στον έφορο αρχαιοτήτων της Κέρκυρας: «Μόλις παραλάβετε αυτό το τηλεγράφημα να μεταβείτε αμέσως στον Ντέρπφελντ για να του ανακοινώσετε πως ο Υπουργός Παιδείας απαγορεύει την συνέχιση αυτών των ανασκαφών οι οποίες πραγματοποιούνται παρανόμως. Ο Υπουργός πιστεύει πως όλοι πρέπει να συμμορφωθούν σ΄αυτή την διαταγή».

Το επόμενο πρωί ο μεγαλόσωμος πρέσβης της της Γερμανίας στην Αθήνα, στρατηγός Βαγκενχάιμ, εισέβαλε στο Υπουργείο Παιδείας και άρχισε οργισμένος να ρωτά στα γερμανικά τον Υπουργό : «Τι συμβαίνει κύριε Υπουργέ; Για ποιο λόγο στείλατε στον Κάιζερ το τηλεγράφημα αυτό;». Ο Αλεξανδρής το διάβασε ατάραχος και του απάντησε: «Το τηλεγράφημα αυτό δεν το έστειλα εγώ. Εγώ είμαι απλώς ένας μικρός Υπουργός ο οποίος ποτέ δεν θα τολμούσε να απαγορεύσει να πραγματοποιήσει ανασκαφές στην Α.Μ. τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας.»

Ο Αλεξανδρής ζήτησε να τον επισκεφτεί ο ίδιος ο φον Καρρ. Όταν αυτός προσήλθε στο υπουργικό γραφείο, ο Αλεξανδρής του έθεσε την ερώτηση: – Είναι αλήθεια ότι η Α.Μ. ο Κάιζερ, επιθυμεί να πραγματοποιήσει ανασκαφές στην Κέρκυρα;

-Γιατί με ρωτάτε κύριε Υπουργέ αφού εσείς απαγορεύσατε την πραγματοποίησή τους.

-Εσείς ως διευθυντής της Αρχαιολογικής Σχολής εγκρίνετε την πράξη αυτή του Κάιζερ;

-Βεβαίως.

-Τότε λυπάμαι γιατί αγνοείτε τους αρχαιολογικούς νόμους της χώρας όπου είστε διαπιστευμένος ως διευθυντής της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Αν η Γερμανική Σχολή επιθυμεί να πραγματοποιήσει ανασκαφές στην Κέρκυρα προηγουμένως θα έπρεπε να μου είχατε υποβάλλει γραπτή αίτηση. Εγώ θα σας έδινα αμέσως την άδεια γιατί τότε θα είχατε το δικαίωμα οπότε αν ο Κάιζερ ή οποιοσδήποτε άλλος θα ήθελε να εργασθεί σ΄αυτές ουδείς θα τους εμπόδιζε.

-Δύναμαι να πράξω τούτο τώρα; ρώτησε ο φον Καρρ με αγωνία.

-Βεβαίως.

Η αίτηση έγινε, εγκρίθηκε αμέσως,

Ο Γουλιέλμος σίγουρα υποψιάστηκε πως την αρχική άρνηση του Αλεξανδρή να πραγματοποιήσει ανασκαφές, την είχε υποκινήσει ο βασιλιάς Γεώργιος ο οποίος πάντοτε θύμωνε με τις προσβλητικές για την χώρα του, πρωτοβουλίες του αυτοκράτορα. Όπως τότε που ύψωσε μόνο την γερμανική σημαία στο «Αχίλλειο» αγνοώντας την ελληνική….

Το ίδιο έτος , το 1912, ο πρέσβης Χανς φον Βανγκενχάιμ αναχωρούσε από την Αθήνα. Ο στενός φίλος του Γουλιέλμος Β΄του είχε αναθέσει την Πρεσβεία της χώρας τους στην Τουρκία. Από εκεί,πολλοί ιστορικοί πιστεύουν, πως σχεδίασε και ενορχήστρωσε το σχέδιο της δολοφονίας του βασιλέως Γεωργίου Α΄.



Στη Θεσσαλονίκη  ο Αλέξανδρος Σχινάς πλησίασε και από μικρή απόσταση πυροβόλησε καίρια το  Ο Σχινάς συνελήφθη από δυο χωροφύλακες, που βρίσκονταν στο σημείο και ανακρίθηκε. κατάθεσή του δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Οι φάκελοι της ανάκρισης φαίνεται πως κάηκαν όταν στο ατμόπλοιο «Ελευθερία», που τους μετέφερε στον Πειραιά, εκδηλώθηκε πυρκαγιά. Η πυρκαγιά κατέστρεψε κυρίως την καμπίνα όπου φυλάσσονταν οι προανακριτικοί φάκελοι. Πίσω από τη δολοφονία του βασιλιά πιστεύεται ότι κρυβόταν η Γερμανία, αφού ο Γεώργιος δεν ήταν υποστηρικτής της.Η θεωρία αυτή στηρίζεται με το γεγονός ότι οι Γερμανοί ήθελαν να ανεβεί στον ελληνικό θρόνο ο φίλος τους, Κωνσταντίνος

Το παλάτι του βασιλιά Αλκίνοου κατά τον Όμηρο

«Χάλκινοι οι τοίχοι πέρα ως πέρα, αριστερά δεξιά, 

από την είσοδο ως πίσω στον μυχό, και το διάζωμα ολόγυρα από σμάλτο·

 χρυσές οι θύρες του σπιτιού, να το ασφαλίζουν· οι παραστάτες από ασήμι, 

που πατούσαν πάνω στο χάλκινο κατώφλι· 

το υπέρθυρο κι αυτό ασημένιο, της πόρτας η λαβή μάλαμα καθαρό·

 στο κάθε πλάι δίδυμοι δυο σκύλοι, μαλαματένιοι κι αργυροί, 

έργα του Ηφαίστου, κατόρθωμα μεγάλο της σοφής του τέχνης, 

να στέκουν φύλακες μπροστά στο αρχοντικό του μεγαλόψυχου Αλκινόου, 

αγέραστοι κι αθάνατοι εις τον αιώνα. …………………………………………………………………... Κούροι χρυσοί, σε στέρεους στυλοβάτες, ορθοί κρατούσαν 

αναμμένες δάδες, να φέγγουνε τη νύχτα, να φωτίζουν

 συνδαιτυμόνες και παλάτι.» 

 (Μετάφραση: Δ. Μαρωνίτης)