Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας, με τη δράση της, έρχεται να θυμίσει ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ανοιχτή πραγματικά σε όλους.
Ομάδες ανήλικων προσφύγων που φιλοξενούνται στην Ηγουμενίτσα θα λάβουν μέρος σε εκπαιδευτική περιήγηση στο αρχαίο θέατρο Γιτάνων, το πλέον αναγνωρίσιμο μνημείο στη Θεσπρωτία, ιδιαίτερης ιστορικής, καλλιτεχνικής και επιστημονικής σημασίας. Με αφορμή τη γνωριμία με το αρχαίο θέατρο, που αποτελούσε χώρο θεατρικών δρώμενων αλλά και συνελεύσεων των πολιτών, θα επιχειρηθεί ο διάλογος και η αμοιβαία ανταλλαγή εμπειριών από τις χώρες προέλευσης των συμμετεχόντων, με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα προστασίας των αρχαίων μνημείων και του φυσικού περιβάλλοντος.
Η νέα ταινία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες υπογραμμίζει την αντίφαση που ζήσαμε όλοι μας αυτό το καλοκαίρι. Από τη μια όμορφες στιγμές μιας μαμάς με το παιδί της στις θάλασσές μας και από την άλλη, στα ίδια ακριβώς νερά, ο αγώνας και η αγωνία μιας μητέρας και ενός παιδιού, που είχαν την ατυχία να γεννηθούν στη λάθος χώρα, τη λάθος στιγμή. Η πλοκή της ταινίας λειτουργεί σε συμβολικό επίπεδο, αντιπαραβάλλοντας ξέγνοιαστες οικογενειακές στιγμές από την μία και την προσπάθεια για επιβίωση από την άλλη.
Τη δράση συνοδεύει μια αναπάντεχη μουσική επιλογή, που σαν σκοπό έχει να υπογραμμίσει πως η ανεμελιά αυτού του καλοκαιριού στιγματίστηκε από μια ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση.
Γεννήθηκε το 1922.Από µικρός είχε κλίση στην εκµάθηση γλωσσών και στα μαθηματικά.
9 χρονών γνώριζε αρχαία ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερµανικά, πολωνικά.
Το ενδιαφέρον του για τη Γραμμική Β ξεκίνησε το
1936, όταν ήλθε στην Αθήνα. Ο Arthur Evans έτυχε να
είναι παρών στην έκθεση και έδειξε στα αγόρια τα ευρήματά του από την Κνωσό, και τις πινακίδες με τη Γραμμικής Β. Ολόκληρη η επιστηµονική κοινότητα, επηρεασµένη από το κύρος του Έβανς, δέχεται τη γνώµη του Evans ότι δεν είναι ελληνική, αλλά ξεχωριστή γλώσσα.
Του Βέντρις όµως,σε ηλικία 14 ετών,γίνεται έµµονη ιδέα να τη διαβάσει.
Ο δάσκαλός του θυμάται τον 16χρονο Ventris να ρωτάει τον Evans: «“Κύριε, είπατε ότι οι πινακίδες
δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί;” Έτσι ξεκίνησε το έντονο ενδιαφέρον του Ventris για το “μινωικό πρόβλημα”».
Ο Ventris επέστρεψε στο Λονδίνο και έγραψε στον Evans -ο οποίος του απάντησε
ευγενικά.
Σύντομα δημοσίευσε το πρώτο του άρθρο
σχετικά με το θέμα, υποστηρίζοντας ότι η γλώσσα της
Γραμμικής B ήταν πιθανό να σχετίζεται με τους Ετρούσκους, μια προ-ρωμαϊκή γλώσσα της Ιταλίας.
Το 1942 ο Ventris παντρεύτηκε και στον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο κατατάχτηκε στη Βασιλική Βρετανική Αεροπορία....Εκτός από γερμανικά, μιλούσε ρωσικά και
βοήθησε στην επικοινωνία με τον ρωσικό στρατό. Εκεί διέπρεψε στο να σπάζει µυστικούς κώδικες των Γερµανών αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της πολεμικής θητείας του, δεν ξέχασε ποτέ το ζήτημα της Γραμμικής Β.
Έλαβε το πτυχίο στην αρχιτεκτονική
το 1948 . Αλλά το πρόβλημα δεν θα τον άφηνε ήσυχο, και σύντομα εγκατέλειψε την αρχιτεκτονική για να εργαστεί πλήρως στη
Γραμμική Β.
Προσκλήθηκε και πάλι στην Οξφόρδη να συμμετέχει στη μελέτη της Γραμμικής αλλά
η συνάντηση με τους καθηγητές του Πανεπιστημίου δεν είχε μεγάλη επιτυχία και ο Ventris
αποσύρθηκε και πάλι .
Το 1950 ο Ventris έστειλε ένα ερωτηματολόγιο σε μελετητές της Γραμμικής Β σε όλο τον κόσμο, ζητώντας
τις απόψεις τους για την τρέχουσα κατάσταση της έρευνας για τη γραφή της Γραμμικής Β
Ακόμη πάντως παρέμενε πεπεισμένος ότι η γλώσσα πίσω
από το Γραμμική Β σχετιζόταν με τους Ετρούσκους, όπως
είχε υποστηρίξει για πρώτη φορά το 1940.
Αλλά τους επόμενους μήνες, καθώς ο κώδικας άρχισε να «σπάει», έγινε
όλο και πιο ξεκάθαρο, κατά μεγάλη του έκπληξη, ότι τα
κείμενα της Γραμμικής Β ήταν γραμμένα τελικά στα ελληνικά.
Ο Ventris κλήθηκε να δώσει μια ομιλία στο Τρίτο
Πρόγραμμα του BBC σχετικά με τη δημοσίευση των
πινακίδων της Κνωσού από τον Myres. Την ομιλία
άκουσε και ο John Chadwick.
Στο Αιγαίο του 15ου π.Χ. αιώνα ο κόσμος μιλούσε ελληνικά
Το 1952 ο Βέντρις θα ανακοινώσει στο ραδιόφωνο του BBC πως έλυσε το μυστήριο των πινακίδων τής γραμμικής γραφής Β: Δυστυχώς, λίγες εβδομάδες πριν από
τη δημοσίευση του Documents in Mycenaean Greek, ο
Ventris πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1956
Στην τελευταία του ομιλία το 1956, ο Ventris είχε
θέσει ένα κρίσιμο ερώτημα: «Η γνώση της γραφής χάθηκε στ’ αλήθεια ξαφνικά γύρω στο 1200 π.Χ. και υπήρξε πράγματι μια περίοδος τετρακοσίων περίπου ετών
κατά την οποία οι Έλληνες ήταν τελείως αναλφάβητοι,
μέχρι την εισαγωγή τού ελληνικού αλφαβήτου που γνωρίζουμε;», θέτοντας γόνιμο προβληματισμό για την ερμηνεία του χάσματος αυτού, το οποίο μπορεί όμως να
οφείλεται σε έλλειψη διασωθεισών πινακίδων τής Γραμμικής Β, για την περίοδο αυτή.
πηγή: https://www.themata-archaiologias.gr/
Ο Βέντρις απέδειξε επίσης, πως ο μινωικός κρητικός πολιτισμός, με την χρήση της Γραμμικής Β γραφής του, ήταν μέρος της μυκηναϊκής Ελλάδος!.Η Γραμμική Β ήταν μια πρώιμη μορφή της ελληνικής, και όχι μιας κάποιας άλλης μεσογειακής γλώσσας…και στο τέλος γράφει :
Άρα αφού η Γραμμική Β είναι ελληνική και η ετρουσκική είναι παιδί της ελληνικής!
3.Θεωρία - Απλοποίηση κλάσματος - Μετατροπή κλάσματος σε ανάγωγο
Κανόνας:
Όταν οι όροι ενός κλάσματος πολλαπλασιαστούν ή διαιρεθούν με τον ίδιο φυσικό αριθμό ≠ 0 τότε προκύπτει ισοδύναμο κλάσμα.
Απλοποίηση Κλάσματος
Απλοποίηση ενός κλάσματος ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία οι όροι ενός κλάσματοςδιαιρούνται
με τον ίδιο φυσικό αριθμό ≠ 0 και προκύπτει ένα κλάσμα ισοδύναμο με το αρχικό με μικρότερους όρους.
Ανάγωγο κλάσμα
Ανάγωγο ονομάζεται το κλάσμα εκείνο που δεν μπορεί να απλοποιηθεί (δηλαδή δεν υπάρχει κοινός διαιρέτης αριθμητή και παρονομαστή).
Όταν μας ζητάνε ν’ απλοποιήσουμε ένα κλάσμα αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το μετατρέψουμε σε ανάγωγο
κλάσμα.
α΄τροπος
Αναλύουµε τον αριθµητή και τον παρονοµαστή του κλάσµατος σε γινόµενο πρώτων παραγόντων και διαγράφουµε τους ίδιους όρους από τον αριθµητή και τον παρονοµαστή.
β ΄τροπος
Όταν μας ζητάνε ν’ απλοποιήσουμε ένα κλάσμα αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το μετατρέψουμε σε ανάγωγο
κλάσμα. Για να μετατρέψουμε ένα κλάσμα σε ανάγωγο διαιρούμε τους όρους του κλάσματος με το μέγιστο
κοινό διαιρέτη τους, οπότε το κλάσμα που προκύπτει είναι ανάγωγο.
νά᾿ ναι τὰ χρόνια δίσεχτα πόλεμοι χαλασμοὶ ξενιτεμοὶ.....
δὲν ξέρω πολλὰ πράγματα ἀπὸ σπίτια
ξέρω πὼς ἔχουν τὴ φυλή τους, τίποτε ἄλλο....
ὅταν τελειώσει ὁ ἀρχιτέκτονας ἀλλάζουν,
ζαρώνουν ἢ χαμογελοῦν ἢ ἀκόμη πεισματώνουν
μ᾿ ἐκείνους ποὺ ἔμειναν μ᾿ ἐκείνους ποὺ ἔφυγαν
μ᾿ ἄλλους ποὺ θὰ γυρίζανε ἂν μποροῦσαν
ἢ ποὺ χάθηκαν........
Δὲν ξέρω πολλὰ πράγματα ἀπὸ σπίτια,
θυμᾶμαι τὴ χαρά τους καὶ τὴ λύπη τους."*
Το σπίτι του πρόσφυγα, το σπίτι του ξενiτεμένου, ένα παλιό κλειδί κρυμμένο βαθιά στην τσέπη της καρδιάς...
Τα σπίτια της χαμένης πόλης... στρώματα καταστροφής... ένα αρχαίο κλειδί θαμμένο στο χώμα μαζί με τη θεά-κουκλίτσα...
Παράξενα, αρχαία κλειδιά περιμένουν έτοιμα να ξεκλειδώσουν μνήμες της πόλης που χάθηκε και ξεχάστηκε και ανυπομονεί να 'αναστηθεί'...
Μίλητος σαν από όνειρο....
Μνημες των λαών που συναποτέλεσαν και συγκληρονόμησαν την Οικουμένη του Αλέξανδρου και όλων εκείνων που ονειρεύτηκαν έναν κόσμο, όπου οι άνθρωποι και οι πολιτισμοί σμίγουν και συνυπάρχουν, πίνοντας ‘από μια κοινή κούπα φιλίας.
Πόλεις, μικρές πατρίδες της ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ!....
MİLET 1937 I Atatürk, 1937 yılında arkeolojik alanların havadan fotoğraflarının çekilmesini ister. Bunun üzerine;
Ναός του Δία, 1870
Ένα πολύ ιδιαίτερο ηλιακό ρολόι από το Δυτικό Θέατρο Λαοδικειας
ΚΙΒΥΡΑΑρχαία ελληνική πόλη της Φρυγίας, πρωτεύουσα της Κιβυριακής Τετράπολης. Το 23 μ.Χ. καταστράφηκε από σεισμό και αργότερα ξαναχτίστηκε, με το όνομα Καισάρεια
Οι Φιλικοί είχαν
επιλέξει η Επανάσταση να ξεκινήσει από την Πελοπόννησο, επειδή:
§είχε
ορεινό έδαφος και κατάλληλο για κλεφτοπόλεμο,
§πολλοί
πρόκριτοι ήταν μέλη της Φιλικής Εταιρείας, και
§ο
ελληνικός πληθυσμός εκεί ήταν πολύ περισσότερος από τον τουρκικό.
Ως
έναρξη της Επανάστασης είχε οριστεί η 25η Μαρτίου, για συμβολικούς
λόγους (ταυτόχρονα με τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου).
Γι’ αυτόν τον
λόγο ο Παπαφλέσσας, παπάς και αγωνιστής, μαζί με τον Κολοκοτρώνη,
κλέφτη και οπλαρχηγό, όργωναν τα χωριά της Πελοποννήσου για να ξεσηκώσουν τους
ραγιάδες, αλλά και να πείσουν όσους προεστούς ήταν δύσπιστοι για την
αναγκαιότητα της Επανάστασης. Ταυτόχρονα ξεκινούσε και η λειτουργία των μπαρουτόμυλων
της Δημητσάνας.
Οι
κινήσεις αυτές ανησύχησαν τους Τούρκους. Κάλεσαν, υποτίθεται για σύσκεψη, τους προεστούς
στην Τριπολιτσά (Τρίπολη). Τους λίγους που πήγαν, όμως, τους φυλάκισαν και τους
κράτησαν ομήρους.
Η
Επανάσταση, τελικά, ξεκίνησε κατά τα τέλη Μαρτίου, σε διάφορες περιοχές:
Στις 17 Μαρτίου στην Μάνη, στις
20 Μαρτίου στην Γορτυνία, στις 21 στα Καλάβρυτα, στις 23 στην Καλαμάτα και το
Αίγιο, και στις 25 στην Πάτρα.
Στην Στερεά Ελλάδα
οι συνθήκες για εξέγερση ήταν δυσκολότερες απ' ότι στην Πελοπόννησο: Είχε
περισσότερους Τούρκους κατοίκους. Ταυτόχρονα, στην τοποθεσία που βρίσκεται ήταν
εύκολο να καταφθάσουν τουρκικά στρατεύματα από αρκετά μέρη της αυτοκρατορίας,
για να καταστείλουν μια εξέγερση των Ελλήνων.
Παρ' όλα αυτά,
στις 27 Μαρτίου ο Αθανάσιος Διάκος και άλλοι οπλαρχηγοί συγκεντρώθηκαν στην
μονή Οσίου Λουκά, κοντά στην Λιβαδειά, και ορκίστηκαν «Ελευθερία ή Θάνατο». Οι
πρώτες πόλεις που ξεσηκώθηκανήταν τα Σάλωνα,
η Λιβαδειά, η Θήβα και η Λαμία.
Παρόμοιο κλίμα επικρατούσε και
στο Αιγαίο, όπου ένα-ένα τα νησιά ξεσηκώνονταν.
Τον Μάιο επαναστάτησαν στην
Θεσσαλία οι κάτοικοι του Πηλίου. Με την έλευση, όμως, του γνωστού για την
αγριότητά του Τούρκου στρατηγού Μαχμούτ (Δράμαλη), διασκορπίστηκαν.
Τον ίδιο μήνα ο Φιλικός Εμμανουήλ
Παπάς, με ορμητήριο το Άγιο Όρος, κήρυξε την Επανάσταση στην Μακεδονία. Η
τουρκική αντίδραση εκεί, όμως, ήταν άμεση και η εξέγερση καταπνίγηκε.
Οι Οθωμανοί στην
εξέγερση των ραγιάδων απάντησαν με τρομοκρατία, δολοφονώντας χριστιανούς σε
διάφορες πόλεις και κρεμώντας και τον ίδιο τον πατριάρχη (τον Γρηγόριο Ε΄) στην
Κωνσταντινούπολη.
Τον πρώτο
καιρό οι επαναστάτες δρούσαν αυθόρμητα και ανοργάνωτα. Όλοι τους ήταν απλοί αγρότες,
δεν είχαν σχέση με όπλα και με μάχες, ούτε ήξεραν από πόλεμο. Για όπλα είχαν
μόνο τα μαχαίρια τους και τα αγροτικά τους εργαλεία.
Ευτυχώς για τους
Έλληνες, μεγάλο μέρος του οθωμανικού στρατού της Πελοποννήσου είχε φύγει στην
Ήπειρο, για να καταστείλει την ανταρσία του Αλή πασά εναντίον της Υψηλής Πύλης
(του σουλτάνου). Αυτό βοήθησε πολύ τους άπειρους επαναστάτες να πετύχουν
μερικές πρώτες νίκες, οι οποίες τους ανέβασαν το ηθικό.
Με
την εξάπλωση της Επανάστασης, την αρχηγία των στρατιωτικών δυνάμεων των
εξεγερμένων ανέλαβε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ερωτήσεις κατανόησης
üΠοια πλεονεκτήματα είχε η Πελοπόννησος,
ώστε να επιλεγεί ως τόπος έναρξης της Επανάστασης εναντίον των Τούρκων;
üΠοια μειονεκτήματα είχε η Στερεά Ελλάδα
για το ξέσπασμα της Επανάστασης;
üΠότε ξεκίνησε η Επανάσταση στην
Πελοπόννησο και πότε στην Στερεά Ελλάδα;
üΟι επαναστάτες ήταν έμπειροι και οργανωμένοι
ή άπειροι και ανοργάνωτοι; Από πού φαίνεται αυτό;
üΠοιο ήταν το γεγονός που διευκόλυνε τα
σχέδια και τις κινήσεις των επαναστατών;
ü“...για
να ξεσηκώσουν τους ραγιάδες, αλλά και να πείσουν όσους προεστούς ήταν δύσπιστοι.”
Αφού
οι προεστοί ήταν κι αυτοί Έλληνες, γιατί ήταν δύσπιστοι να ξεκινήσουν έναν
αγώνα για την απελευθέρωση των Ελλήνων, δηλαδή και των ίδιων;
üΓιατί οι Τούρκοι δολοφόνησαν τον
πατριάρχη, αφού το προηγούμενο διάστημα είχε διακηρύξει την αφοσίωσή του στον
σουλτάνο, αφορίζοντας την Επανάσταση και τους επαναστάτες;
Μπαρουτόμυλοι Δημητσάνας
ΣΧΟΛΕΙΟ
Οι Δημητσανίτες, αδελφοί Σπηλιοτόπουλοι ήταν οι πρώτοι που ξεκίνησαν και έφτιαξαν δύο μπαρουτόμυλους και έβγαζαν νύχτα – μέρα μπαρούτι. Όλοι οι ντόπιοι μικροί και μεγάλοι έφτιαχναν φυσέκια με μπαρούτι από τους μύλους χρησιμοποιώντας χαρτί από την ιστορική βιβλιοθήκη της Δημητσάνας και τα έστελναν στον αγώνα για την απελευθέρωση. Το μπαρούτι, εύφλεκτο υλικό και πολύ επικίνδυνο για αυτούς που δούλευαν στους μύλους, τους μπαρουτάδες ή μπαρουξήδες όπως τους αποκαλούσαν στην Δημητσάνα. Παράγεται από νίτρο, θειάφι και κάρβουνο, το πιο κατάλληλο δε κάρβουνο είναι από τις ασφάκες, μικρά φυτά που βρίσκονται σε αφθονία σ’ αυτή την περιοχή. Το δε θειάφι και το νίτρο το έβρισκαν στις σπηλιές της Μονεμβασιάς. Ορεινή και τραχιά η μορφολογία του εδάφους της Δημητσάνας διασφάλιζε την φύλαξη και το κρύψιμο της παραγόμενης μπαρούτης, περιζήτητης από την εποχή που έγινε η μάχη στο Βαλτέτσι και δοκιμάστηκε η άριστη ποιότητά της.
Στην ελληνική γλώσσα υπάρχουν πάρα πολλά ρήματα κάνουμε, π.χ. τρέχω, γελώ, αδικώ, σφυρίζω, ανεβαίνω, κοιμάμαι, ντύνομαι, περιποιούμαι κ.τ.λ.
Παρατηρώντας όλα αυτά τα ρήματα διαπιστώνουμε ότι στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα (δηλ. εγώ τώρα...) τελειώνουν σε δύο μόνο καταλήξεις:
στην κατάληξη-ω, π.χ. τρέχω, ζω, αδικώ, σφυρίζω, ανεβαίνω
στην κατάληξη -μαι, π.χ. φαίνομαι, έρχομαι, κοιμάμαι, ντύνομαι, φιλιέμαι, περιποιούμαι
Για να μπορούμε, λοιπόν, να τα μελετάμε πιο εύκολα, χωρίζουμε τα ρήματα σε δύο μεγάλες κατηγορίες, ανάλογα με την κατάληξή τους. Τις κατηγορίες αυτές τις ονομάζουμε φωνές. Έτσι,
όσα ρήματα τελειώνουν σε -ω ανήκουν στην ενεργητικήφωνή, ενώ
όσα ρήματα τελειώνουν σε -μαι ανήκουν στην παθητικήφωνή.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Πώς βρίσκουμε σε ποια φωνή ανήκει ένα ρήμα;
Για να βρεις τη φωνή του ρήματος πρέπει να το μεταφέρεις στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα (εγώ τώρα...).
Συνεπώς, μόλις δούμε ένα ρήμα να τελειώνει σε -ω, καταλαβαίνουμε ότι ανήκει στην ενεργητική, ενώ το ρήμα που τελειώνει σε -μαι ανήκει στην παθητική.
ΑΡΑ....
Αν μας δοθεί ένας τύπος του ρήματος που δεν είναι στο α' ενικό του ενεστώτα, τότε εμείς, για να καταλάβουμε σε ποια φωνή ανήκει, θα το μεταφέρουμε στο α' ενικό του ενεστώτα, δηλαδή στο εγώ και τώρα, π.χ.
ΛΥΘΗΚΕ- ΕΓΩ ΛΥΝΟΜΑΙ ΤΩΡΑ
ΣΧΟΛΕΙΟ
τύπος ρήματος
στο α' ενικό ενεστώτα (εγώ τώρα...)
θα είναι
γέλασα
γελώ
ενεργητική
γελάστηκα
γελιέμαι
παθητική
έχω φιλήσει
φιλώ
ενεργητική
έχω φιληθεί
φιλιέμαι
παθητική
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ
Τόπο : Στο Ηράκλειο ο καιρός είναι υγρός
2. Χρόνο : έφυγε χθες
3. Τρόπο : με το να μιλάς ( ή : μιλώντας ) διαρκώς επιβαρύνεις τη θέση σου
4. Αιτία : δάκρυσε από συγκίνηση
1.Να συμπληρώσετε τις παρακάτω φράσεις με τους επιρρηματικούς προσδιορισμούς που υπάρχουν μέσα στο πλαίσιο, ανάλογα με τις ερωτήσεις που βρίσκονται στη δεξιά στήλη.
1. Συνήθιζε να κάθεται……………………………………………………… πού.;
2. Τα παιδιά μαθαίνουν γράμματα……………………………………… πού ;
3. Όλα ήταν……………………………………………………………ωραία! πόσο; 4. Βλεπόμαστε………………………………………………………………….. πότε; 5. Θα σε βοηθήσω,……………………………………………………………. με ποια προϋπόθεση; 6. Περπατούσανε………………………………………………………………. πού, πώς; 7. Περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά…………………………………….. πώς; 8. Όλα θα πάνε………………………………………………………………….. πώς, πότε;
Αναγνωρίζω τους επιρρηματικούς προσδιορισμούς:
1. Να υπογραμμίσετε στα επόμενα παραδείγματα τους εμπρόθετους
προσδιορισμούς και στη συνέχεια να σημειώσετε τι δηλώνουν ) :
Υπολογίζοντας σε βοήθεια
από τον τσάρο της Ρωσίας, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης τον Φεβρουάριο του 1821
πέρασε τον Προύθο ποταμό (σύνορο Μολδαβίας με την Ρωσία) και βρέθηκε στην Μολδαβία.
Από
εκεί, μαζί με τον ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσο, καθώς και με 2.000 περίπου μαχητές που
συγκέντρωσε στον δρόμο, κατέβηκε στο Ιάσιο, την πρωτεύουσα , όπου κήρυξε
την επανάσταση εναντίον των Τούρκων. Κυκλοφόρησε μάλιστα και μία προκήρυξη στην
οποίαν υπονοούσε πωςαπό πίσω κρυβόταν η
Ρωσία, η οποία θα τους βοηθούσε με την πρώτη ευκαιρία.
Πολύ γρήγορα όμως εμφανίστηκαν οι δυσκολίες.
Οι μεγάλες Δυνάμεις καταδίκασαν αμέσως τις ενέργειες αυτές, τις οποίες χαρακτήρισαν
τρομοκρατικές. Ταυτόχρονα, η Ρωσία όχι μόνο δεν φάνηκε πρόθυμη να βοηθήσει,
αλλά αντίθετα ο τσάρος αποκήρυξε τον Υψηλάντη και τους επαναστάτες. Το ίδιο
έκανε και ο Πατριάρχης.
Ο Υψηλάντης,
απομονωμένος από τα ευρωπαϊκά κράτη, την Ρωσία και την Εκκλησία, προσπάθησε να
βρει συμπαράσταση από τον απλό κόσμο. Όμως κι εκεί τα πράγματα ήταν δύσκολα: οι
Έλληνες των παροικιών ήταν διστακτικοί να συμμετάσχουν στον Αγώνα, αλλά και οι
ντόπιοι πληθυσμοί ήταν αρνητικοί έως και εχθρικοί προς τους επαναστάτες.
Παρά
τις δυσκολίες, ο Υψηλάντης έφυγε από το Ιάσιο μαζί με τους άλλους μαχητές και
τέλη Μαρτίου έφτασε στο Βουκουρέστι. Στον δρόμο συγκρότησε τον Ιερό Λόχο,
στρατιωτικό σώμα που αποτελούνταν από 500 σπουδαστές των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων,
που έτρεχαν με ενθουσιασμό να πάρουν μέρος στον Αγώνα.
Χωρίς
στρατιωτική εμπειρία και χωρίς βοήθεια από πουθενά, ο Υψηλάντης με μερικές
χιλιάδες στρατιώτες έδωσε αρκετές μάχες εναντίον των Τούρκων. Η
αποφασιστικότερη απ’ όλες δόθηκε στο Δραγατσάνι (2 Ιουνίου 1821).
Σ’
αυτή την μάχη ο Ιερός Λόχος διαλύθηκε και οι Έλληνες κατατροπώθηκαν.
Ο
Αλέξανδρος Υψηλάντηςδιέφυγε στην
Αυστρία, όπου τον συνέλαβαν οι αυστριακές αρχές και τον κράτησαν στην φυλακή
μέχρι το 1827. Άσχημο τέλος είχαν και οι υπόλοιποι αγωνιστές.
Η
επανάσταση στην Μολδοβλαχία έσβησε άδοξα.
Παρ’
όλα αυτά δημιούργησε έναν αντιπερισπασμό στον οθωμανικό στρατό, ο οποίος
αναγκάστηκε να συγκεντρώσει τα στρατεύματά του στον Δούναβη, με αποτέλεσμα οι
Έλληνες της Πελοποννήσου να βρουν ελεύθερο «χώρο» για να επαναστατήσουν πιο
εύκολα.
Ερωτήσεις κατανόησης
ΕΠΙΛΕΓΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ
üΠοιες δυσκολίες συνάντησε ο Υψηλάντης
όταν ξεκίνησε την Επανάσταση;
üΓιατί, νομίζετε, ο Πατριάρχης και ο τσάρος
της Ρωσίας αποκήρυξαν τους επαναστάτες;
üΠοια ήταν η σημαντικότερη μάχη του
Ιερού Λόχου; Ποιο ήταν το αποτέλεσμά της;
üΗ Ελληνική Επανάσταση σε τι ωφελήθηκε
από την επανάσταση στην Μολδοβλαχία;
