κοινωνικη και πολιτική αγωγή -Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού 20 Νοεμβρίου 2022

 

κοινωνικη και πολιτική αγωγή

Πυραμίδα των Αναγκών-

1. Βιολογικές και Φυσιολογικές ανάγκες – 

αέρας, φαγητό, νερό, ζεστασιά, ύπνος.

2. Ανάγκες Ασφάλειας – προστασία από τα στοιχεία της φύσης, σπίτι ,νοσοκομεία, απελευθέρωση από τον φόβο.

3. Ανάγκες αγάπης και αισθήματος του ανήκειν – φιλία,  στοργή και αγάπη – οικογένεια, φίλοι-παιχνίδι, ομάδα,  σχολείο, πόλη, λαος , κόσμος

.4. Ανάγκες αυτοεκτίμησης – σπουδές,  γνωστικές ανάγκες όπως η δημιουργικότητα, η προνοητικότητα, η περιέργεια ,η παρατήρηση,η κατανόηση και η περιέργεια - αυτά δημιουργούν  τη θέληση για μάθηση και μόρφωση,  αισθητικές ανάγκες, για να ομορφύνει τη ζωή του, αυτοσεβασμός, σεβασμός από τους άλλους.

5.Ανάγκες αυτοπραγμάτωσης = ευτυχισμένος, δίκαιος, ...

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων-

Παιδί και παιχνίδι στην αρχαία Ήπειρο

 http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17094&tab=01

«Ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή»

Πιο επίκαιρη από ποτέ είναι η ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι.

Από τα αρχαία χρόνια οι λέξεις παιδί και παιχνίδι ήταν δυο έννοιες αναπόσπαστες και αλληλένδετες. Η συμβολή του παιχνιδιού στην ανάπτυξη του παιδιού έχει μελετηθεί από την αρχαιότητα. Στη φιλοσοφική θεώρηση του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη αναλύεται πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, αφού με αυτό αναπτύσσεται η φαντασία, η κοινωνικότητα και η ομαλή ένταξη στο περιβάλλον.

Πολλά από τα παιχνίδια (αθύρματα) τα έφτιαχναν τα ίδια τα παιδιά ή οι γονείς τους από φθαρτά υλικά όπως ύφασμα, δέρμα, ξύλο κ.ά. και γι’ αυτό δεν έχουν διασωθεί. Χρησιμοποιούσαν επίσης βότσαλα, καρύδια και φουντούκια, φλούδες από φρούτα κ.ά. Παιχνίδια, κυρίως από πηλό, έχουν βρεθεί σε οικισμούς και σε ιερά.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων εκτίθενται παιχνίδια από το Μιχαλίτσι της Πρέβεζας, που χρησιμοποιήθηκαν ως κτερίσματα, καθώς και παιχνίδια από το Ιερό της Δωδώνης που αποτέλεσαν αφιερώματα των πιστών. Συγκεκριμένα: κουδουνίστρες, κούκλες, πήλινα ομοιώματα ζώων (σκύλος, ελάφι, γαϊδουράκι, πετεινός, περιστέρι, αγριόχοιρος, χελώνα), χάλκινοι και οστέινοι αστράγαλοι καθώς και ένα χάλκινο αμαξίδιο.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στην κουδουνίστρα (πλαταγή) και στην κούκλα (πλαγγόνα). Οι κουδουνίστρες, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη (Πολιτικά 8,6, 1340β) ήταν, όπως και σήμερα, από τα πρώτα παιχνίδια που έδιναν οι γονείς στα παιδιά. Είχαν σχήματα ανθρώπων, ζώων, ή καρπών και έφεραν έντονα χρώματα. Υπήρχαν όμως και κουδουνίστρες από δέρμα, ξύλο, κόκκαλο ή μέταλλο. Ο ήχος προερχόταν από μικρούς βώλους πηλού, χαλικάκια ή σπόρους.

Οι κούκλες (πλαγγόνες) ήταν αγαπημένα παιχνίδια των κοριτσιών. Τα άκρα συνδέονταν με το σώμα με νήμα ή σύρμα για να κινούνται ελεύθερα και γι’ αυτό το λόγο αποκαλούνταν και νευρόσπαστα. Ήταν φτιαγμένες από πηλό, ξύλο, οστό και πάντα απεικόνιζαν γυναικείες μορφές τις οποίες τα κορίτσια έντυναν με ρούχα που έφτιαχναν μόνα τους. Μερικές φορές είχαν μαζί και το «νοικοκυριό» τους (μικρογραφκά είδη επίπλωσης, κουζινικά κ.α).

Πολλά από τα παιχνίδια της αρχαιότητας έχουν επιβιώσει ως τις μέρες μας επιβεβαιώνοντας τη διαχρονικότητά τους, καθώς επίσης και την αέναη ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι.