Η Ελληνική Ανεξαρτησία

 

Οι Μεγάλες Δυνάμεις απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση 

Η Ελληνική Ανεξαρτησία 

Από την αρχή της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες προσδοκούσαν στην βοήθεια των ξένων για την απελευθέρωσή τους. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, όμως, όσες φορές αναμείχθηκαν στα εσωτερικά ζητήματα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το έκαναν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα. 

Τον Μάιο του 1821 η Ιερά Συμμαχία στο Συνέδριο του Λάιμπαχ καταδίκασε έντονα την Ελληνική Επανάσταση. Από τον τρίτο όμως χρόνο του Αγώνα η κατάσταση άρχισε να αλλάζει.

 ▪ Το φιλελληνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, 

▪ ο ανταγωνισμός και τα διαφορετικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων πάνω στην βαλκανική χερσόνησο,

 ▪ η επιθυμία της κάθε Δύναμης χωριστά να αποκτήσει έλεγχο επάνω στα μελλοντικά κράτη που θα δημιουργούνταν από την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας 

▪ και οι επιτυχίες των επαναστατημένων Ελλήνων, έκαναν τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες να πάρουν σιγά-σιγά θέση υπέρ του ελληνικού Αγώνα. 

Τον Απρίλιο του 1826 (δύο εβδομάδες πριν την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου) η Αγγλία και η Ρωσία υπέγραψαν το πρωτόκολλο της Πετρούπολης. Ήταν η πρώτη φορά που σε κάποιο επίσημο διπλωματικό έγγραφο αναφερόταν το όνομα "Ελλάδα". 

Στις 6 Ιουλίου 1827 η Ρωσία, η Αγγλία και η Γαλλία υπέγραψαν την Συνθήκη του Λονδίνου, με την οποίαν αποφάσιζαν να δημιουργηθεί ένα μικρό ελληνικό κράτος, αυτόνομο αλλά με φορολογική υποτέλεια στον σουλτάνο, και υποχρέωναν τους Οθωμανούς να την εφαρμόσουν. 

Η άρνηση των Οθωμανών να εφαρμόσουν την συνθήκη οδήγησε στην ναυμαχία του Ναβαρίνου, το πρώτο πολεμικό γεγονός που έδειξε επίσημα την επιθυμία των Μεγάλων Δυνάμεων να επέμβουν υπέρ των Ελλήνων.

Στις 3 Φεβρουαρίου 1830, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου που υπεγράφη μεταξύ Ρωσίας, Αγγλίας και Γαλλίας αναγνωρίστηκε επίσημα η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος, περιλαμβάνοντας την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, τις Σποράδες, την Εύβοια και την Στερεά μέχρι την γραμμή Αχελώου – Σπερχειού.

 Η 3η Φεβρουαρίου 1830 είναι η γενέθλια ημερομηνία του ελληνικού κράτους.

Στις 30 Αυγούστου 1832, με καινούριο Πρωτόκολλο στο Λονδίνο, έγινε ο τελικός διακανονισμός των συνόρων: Το νέο ελληνικό κράτος θα περιελάμβανε την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, την Εύβοια, τις Σποράδες και την Στερεά Ελλάδα, και θα εκτεινόταν προς τα βόρεια μέχρι την νοητή γραμμή Μαλιακού – Αμβρακικού κόλπου.

Τα σύνορα παρέμειναν σταθερά μέχρι και το 1864, οπότε και έγινε η παραχώρηση των Επτανήσων από την Αγγλία στην Ελλάδα.