3. Ποιους άλλους αυτόχθονες/ιθαγενείς λαούς γνωρίζετε; Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και εικόνες από τη ζωή και τον πολιτισμό των ιθαγενών πληθυσμών στην εγκυκλοπαίδεια και στο διαδίκτυο . Σε ποιες περιοχές του πλανήτη ζουν; Ποιες είναι οι συνήθειες και ο καθημερινός τρόπος ζωής τους; Κάντε μια περίληψη των πληροφοριών που βρήκατε με 150 ως 200 λέξεις, δώστε τίτλο στο κείμενό σας και γράψτε μόνο τα κύρια σημεία αυτών που διαβάσατε.
άσκηση για τους μαθητές που απουσιάζουν
Γράφω σε μια παράγραφο πληροφορίες για την διατροφή ή για ένα παιχνίδι των αυτόχθονων λαών της Αμερικής.
ΜΑΓΙΑ, ΑΖΤΕΚΟΙ ,ΟΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ
Η κοινωνία του πολιτισμού των Μάγια είχε τη μορφή πυραμίδας. Στη βάση βρισκόταν ο απλός λαός, αποτελώντας το ισχυρό στήριγμα για όλους όσους ήταν από πάνω τους: τεχνίτες, εμπόρους, ευγενείς και ηγέτες. Για τον απλό λαό των Μάγια, η πιο κοινή εργασία ήταν η γεωργία .Όλη η δουλειά γινόταν με απλά πέτρινα εργαλεία ή με το χέρι. . Οι αγρότες των Μάγια επιστράτευαν ιδιοφυείς τεχνικές ,οπως τα αρδευτικά καναλια για να μπορέσουν να ταΐσουν τον πολυπληθή λαό τους.
Καλλιεργούσαν καλαμπόκι,φασόλια , πιπεριές τσίλι, ντομάτες, γλυκοπατάτες και κολοκύθες.
Το πρωινό έτρωγαν έναν χυλό από καλαμπόκι και τσίλι . Το μεσημέρι έτρωγαν πιτάκια από ζύμη καλαμποκιού γεμιστά με λαχανικά και κρέας. Το κυρίως γεύμα ήταν το βράδυ, το οποίο συνήθως περιλάμβανε τορτίγιες μαζί με βραστά λαχανικά και, αν η οικογένεια είχε την οικονομική ευχέρεια, κρέας. Τα δημοφιλέστερα είδη κρέατος ήταν το ψάρι, το ελάφι, η πάπια και η γαλοπούλα.
Η πιο δημοφιλής τροφή που κληρονόμησε ο κόσμος από τους Μάγια είναι η σοκολάτα, την οποία μάζευαν από τα κακαόδεντρα. Οι σπόροι κακάο θεωρούνταν τόσο πολύτιμοι που τους χρησιμοποιούσαν στις συναλλαγές αντί για χρήματα
Αυτα τα προίόντα έφτασαν στην Ευρώπη την εποχή των Ανακαλύψεων, κάπου τον 16ο αιώνα, ενώ στον ελλαδικό χώρο έγινε γνωστή η πατάτα αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821, χάρη στον Ιωάννη Καποδίστρια.
παιχνίδι
«ΠΟΚ-ΤΑ-ΠΟΚ», ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΩΝ ΑΖΤΕΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ
Οι φυλές των Μάγια ζούσαν στις πεδιάδες του Μεξικού. Το γήπεδο του «ποκ-τα-ποκ» είχε διαστάσεις 23×7,5 μέτρα. Οι πλευρές του ήταν κλεισμένες με κατακόρυφους τοίχους κι οι άλλες δύο είχαν κερκίδες χτισμένες με τούβλα. Μεγάλες και μικρές πέτρες είχαν το ρόλο των σημερινών άσπρων γραμμών. Κάθε ομάδα είχε 2 έως 10 παίκτες. Η μπάλα ζυγιζε από 2 έως 4 κιλά.
Οι παίκτες έπρεπε να κρατούν τη μπάλα σε αδιάκοπη κίνηση. Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέλη του σώματος εκτός από τα χέρια. Μπορούσαν να αγγίξουν τη μπάλα με τον αγκώνα ή το γόνατο, αλλά όχι με το πέλμα ή τη παλάμη.
Το γκολ μετρούσε όταν ο παίκτης κατάφερνε να περάσει τη μπάλα μέσα από το στεφάνι της αντίπαλης ομάδας. Το πέτρινο στεφάνι έμοιαζε με το σημερινό καλάθι του μπάσκετ. Ήταν καρφωμένο στον τοίχο, αλλά όχι ψηλά. Και σε αντίθεση με την μπασκέτα ήταν τοποθετημένο κατακόρυφα κι όχι οριζόντια. Όλα τα παιχνίδια τελείωναν 1-0. Μόλις η μπάλα έμπαινε στο στεφάνι το ματς τελείωνε!
δυο ομάδες: η ομάδα της βροχής
και η ομάδα του ανέμου
Οι παίκτες έπρεπε να κρατούν τη μπάλα σε αδιάκοπη κίνηση. Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέλη του σώματος εκτός από τα χέρια. Μπορούσαν να αγγίξουν τη μπάλα με τον αγκώνα ή το γόνατο, αλλά όχι με το πέλμα ή τη παλάμη.
Το γκολ μετρούσε όταν ο παίκτης κατάφερνε να περάσει τη μπάλα μέσα από το στεφάνι της αντίπαλης ομάδας. Το πέτρινο στεφάνι έμοιαζε με το σημερινό καλάθι του μπάσκετ. Ήταν καρφωμένο στον τοίχο, αλλά όχι ψηλά. Και σε αντίθεση με την μπασκέτα ήταν τοποθετημένο κατακόρυφα κι όχι οριζόντια. Όλα τα παιχνίδια τελείωναν 1-0. Μόλις η μπάλα έμπαινε στο στεφάνι το ματς τελείωνε!
δυο ομάδες: η ομάδα της βροχής
και η ομάδα του ανέμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου