Ρίτσος

 

Ο Ρίτσος απαγγέλλει στο Πολυτεχνείο και εκατομμύρια τραγουδούν στην πρώτη επέτειο

Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Aυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Kάτου απ' το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σκοινί - περμένουνε την ώρα, δενκοιμούνται, περμένουν να σημάνουν την ανάσταση. Tούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας - δε μπορεί κανείς να μας το πάρει..

Bella Ciao Una mattina mi son svegliato O bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! Una mattina mi son svegliato E ho trovato l'invasor O partigiano, portami via O bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao! O partigiano, portami via Ché mi sento di morir

Όταν ο Νίκος Ξυλούρης τραγούδησε την «Ξαστεριά» στο Πολυτεχνείο

        

Μικρός τύμβος Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα. Απλώνοντας το χέρι μου δε φτάνει ως εκεί που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνας τις μορφές σας λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου, μπροστά σ' αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή. Νικηφόρος Βρεττάκος