Ο φιλάνθρωπος, ο παιδαγωγός, ο γιατρός, ο δίκαιος
Ο Χείρωνας είναι Κένταυρος – μισός, δηλαδή, άνθρωπος και μισός άλογο. Ωστόσο, δεν είναι ένας συνηθισμένος Κένταυρος..
Πρώτον, γιατί είναι ημίθεος ( γιός της νύμφης Φιλύρας και του θεού Κρόνου ) και ως εκ τούτου αθάνατος. Δεύτερον, γιατί – σε αντίθεση, με τους υπόλοιπους του είδους του – ξεχωρίζει για την αρετή και τη σοφία του.
Ο διφυής Χείρωνας ξεχώριζε από όλους τους Κενταύρους για τη σοφία και τη φρόνησή του, τη φιλανθρωπία και την αγαθοεργία του, το αίσθημα δικαίου και την παιδευτική του ικανότητα, αλλά και επειδή, μόνος αυτός από τους υπόλοιπους Κενταύρους, ήταν αθάνατος.
Στους πολλούς διάσημους μαθητευόμενούς του δίδασκε μουσική, την τέχνη του πολέμου, την τέχνη του κυνηγιού, την ιατρική (μάλιστα και τη χειρουργική), την ηθική.
Από αυτόν διδάχθηκε την ΙΑΤΡΙΚΉ ο μαθητής του, ο θεός της Ιατρικής Ασκληπιός και στη συνέχεια οι γιοί του θεού, οι οποίοι συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο και αναφέρονται και από τον Όμηρο. Αναλαμβάνει να διδάξει όλους σχεδόν τους μυθολογικούς ηρωες – τον Ηρακλή, τον Περσέα, τον Αχιλλέα, τους Αργοναύτες τον Οδυσσέα,τον Αντίλοχο,τον Διομήδη. Ο Χείρωνας τους είναι απαραίτητος, προτού κινήσουν για τα μεγάλα και τα ωραία και προτού εκτελέσουν τους άθλους τους.
Το τέλος του Χείρωνα μυθολογείται τραγικό . Περιγράφεται σαν κατά λάθος πληγή από βέλος του Ηρακλή που ήταν δηλητηριασμένο.
Ο Απολλόδωρος διηγείται ως εξής την ιστορία του τέλους του Χείρωνα, στο οποίο εμπλέκεται ο Ηρακλής:
Kάποτε ο Ηρακλής κυνήγησε τους Κενταυρους τοξεύοντάς τους μέχρι τον Μαλέα. Από εκεί κατέφυγαν στον Χείρωνα . Και καθώς οι Κένταυροι μαζεύτηκαν γύρω του, ο Ηρακλής τους σημάδεψε με το τόξο του και έριξε ένα βέλος που διαπέρασε το μπράτσο του Έλατου και σφηνώθηκε στο γόνατο του Χείρωνα. Φαρμακωμένος ο Ηρακλής από το γεγονός, έτρεξε να τραβήξει το βέλος και έβαλε επάνω στην πληγή ένα φάρμακο που του έδωσε ο Χείρωνας. Επειδή όμως το τραύμα ήταν ανίατο [τα βέλη του Ηρακλή ήταν φαρμακερά], εκείνος αποτραβήχτηκε στο σπήλαιο με φοβερούς πονους.
Στη σπηλιά του δεν μπορούσε να πεθάνει επειδή ήταν αθάνατος . Τότε παρακάλεσε τον Προμηθέα να ανταλλάξει τη θνητή του ζωή με την δική του αθανασία. Με τη συναίνεση του Δία ο Προμηθέας έγινε αθάνατος και ο Χείρωνας βρήκε τη γαλήνη. Με το θάνατό του απελευθέρωσε ένα άλλο σύμβολο της γνώσης από τα δεσμά του -τον Προμηθέα, που έδωσε στους ανθρώπους τη φωτιά.
Ο μύθος κρύβει νουν αληθείας, γράφει στο ποίημα του ο Κάλβος.
Αυτή επτέρωσε τον Ίκαρο.
Κι αν έπεσε ο πτερωθείς κι επνίγει θαλασσωμένος,
από ψηλά όμως έπεσε κι απέθανεν ελεύθερος.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία…..
Πριν ξεψυχήσει ο Νέσσος είπε στη Δηιάνειρα: «Μάζεψε λίγο από το αίµα µου. Αν αλείψεις µ’ αυτό το χιτώνα του Ηρακλή, θα σε αγαπάει για πάντα».
Έτσι, κάποτε που ο Ηρακλής ζήτησε ένα καθαρό χιτώνα από τη Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στο ∆ία, εκείνη άλειψε ένα χιτώνα µε το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε. Ο Ηρακλής τον φόρεσε κι ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Αµέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους. Κατάλαβε τότε ότι έφτασε το τέλος του.
Έτσι, κάποτε που ο Ηρακλής ζήτησε ένα καθαρό χιτώνα από τη Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στο ∆ία, εκείνη άλειψε ένα χιτώνα µε το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε. Ο Ηρακλής τον φόρεσε κι ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Αµέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους. Κατάλαβε τότε ότι έφτασε το τέλος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου