Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2022

1. Η κατάκτηση των ελληνικών περιοχών 2. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ- ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΟ ,ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ,ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του»



ΕΝΟΤΗΤΑ Β΄ – Κεφάλαιο 1 Η κατάκτηση των ελληνικών περιοχών – Τουρκοκρατία

Μέσα σε δυο αιώνες (15ος - 17ος αιώνας) οι Οθωμανοί Τούρκοι κατέκτησαν ολόκληρη σχεδόν την ελληνική Χερσόνησο. Ορισμένες όμως περιοχές παρέμειναν, ήδη από το 1204, για μεγαλύτερο ή μικρότερο χρονικό
διάστημα στην κυριαρχία των Λατίνων και κυρίως των Βενετών, των Γενουατών και των Φράγκων.Η Βυζαντινή αυτοκρατορία, ήδη από τον 13ο αιώνα, αντιμετώπιζε πάρα πολλά πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όπως συνεχείς πολέμους με γειτονικούς λαούς, καταλήψεις πολλών περιοχών από τους Δυτικούς, κοινωνικές ανισότητες.


Η κατάκτηση λοιπόν του βυζαντινού κράτους από τους Οθωμανούς το 1453 ήρθε ως φυσική συνέπεια της παρακμής του. Μέσα σε δυο αιώνες όλες οι ελληνικές περιοχές είχαν κατακτηθεί. Μόνο τα Ιόνια νησιά, με εξαίρεση την Λευκάδα για κάποια διαστήματα, δεν πέρασαν ποτέ στην οθωμανική εξουσία, αλλά βρίσκονταν κάτω
                                                                                                             Λιστον-Κέρκυρα 
 από την κατοχή των Βενετών (μέχρι το 1797), και αργότερα των Γάλλων και των
Άγγλων.
  Έως τον 16ο αιώνα 
οι Έλληνες υπήκοοι των Βενετών αντιμετώπιζαν
πολλά
 προβλήματα .Η βαριά φορολογία προκαλούσαν συχνά διαμαρτυρίες ακόμη και εξεγέρσεις εναντίον των κατακτητών, με γνωστότερη την εξέγερση στη Ζάκυνθο το 1628, γνωστή ως «ρεμπελιό των ποπολάρων».

Ο πρώτος αιώνας ήταν πολύ δύσκολος για τους Έλληνες και τους υπόλοιπους “Ρωμιούς”, τους χριστιανούς δηλαδή της αυτοκρατορίας. Πολλοί από τους πλούσιους, τους ευγενείς και τους λόγιους κατέφυγαν τότε στις χώρες της Δύσης.(ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΣΗ)

Οι πιο φτωχοί έμειναν και προσπαθούσαν να υπομείνουν τα βάσανα της σκλαβιάς. Αρκετοί άνθρωποι εγκαταστάθηκαν ψηλά στα βουνά για να απολαμβάνουν κάποιας μορφής ελευθερία..

Β. Ερωτήσεις κατανόησης 

 1. Πόσο διάστηµα χρειάστηκε για να κατακτηθεί όλη η ελληνική χερσόνησος από τους Τούρκους;  

2. Πώς εξηγείτε την πρόταση «Η κατάκτηση του βυζαντινού κράτους από τους Οθωµανούς το 1453 ήρθε ως φυσική συνέπεια της παρακµής του»; 

3. Ποιες ελληνικές περιοχές δεν πέρασαν ποτέ στα χέρια των Τούρκων; 

4. Γιατί υπάρχουν σήµερα τόσο πολλά χωριά, κτισµένα σε αποµονωµένα µέρη στα βουνά; 

5. Από πότε άρχισε να προετοιµάζεται το έδαφος για την Απελευθέρωση; Τι βοήθησε σ’ αυτό; 

6. Γιατί αποτύγχαναν τα διάφορα επαναστατικά κινήµατα στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας;

ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 
Αναζητούμε πληροφορίες  στο διαδίκτυο ( Βικιπαίδεια) για τον  Κροκόδειλο Κλαδά ή πάτα επάνω στην εικόνα...
δεν είναι η σημαια της Αλβανίας

1.ΠΑΙΔΙΑ,
Συνήθως εστιάζουμε στην επανάσταση του 1821 γιατί ήταν η   τελική, αυτή που μας απελευθέρωσε. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ο πόθος των Ελλήνων, ο πόθος όλων μας γιά ελευθερία δεν εκδηλώθηκε μόνο το 1821. Από το 1453 μέχρι το 1821 πέρασαν 374 χρόνια και σε αυτά τα ατελείωτα χρόνια, μέσα στην σκλαβιά, επαναστατήσαμε 124 φορές, 124!!! Με μιά απλή διαίρεση βλέπουμε ότι εκδηλώνόταν μία επανάσταση κάθε 2,9 χρόνια!!!!! Ούτε καν 3!!!! Βέβαια όλες οι επαναστάσεις δεν έγιναν στον ίδιο χώρο ούτε είχαν την ίδια έκταση, αλλά η πρώτη, στα 1481, έγινε μόλις 28 χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, όταν ο Κορκόδειλος Κλαδάς και οι Μανιάτες αγωνιστές επαναστάτησαν. Έφτασαν ως την Ήπειρο κι απελευθέρωσαν την περιοχή της Χειμάρρας. Πρέπει να πούμε ότι η νίκη του Κλαδά κράτησε μόνο 9 χρόνια και καταπνίγηκε αφού η Δύση, που τον είχε ενθαρρύνει αρχικά, τελικά τον εγκατέλειψε. Η ίδια ιστορία, σε διαφορετικές στιγμές και άλλους πρωταγωνιστές, παίχθηκε πολλές φορές με την ίδια κατάληξη.

2. ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΒΕΝΕΤΩΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ....ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ.....ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕς 
ΤΟ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΟ ΤΟΥ 1082

3.πληροφορίες για τη Φορολογία- αναγνωση 

Με σουλτανικούς νόμους επετράπη στους χωρικούς, όχι βέβαια η ιδιοκτησία της γης αλλά η χρησιμοποίησή της. Οι αγρότες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας έχασαν τη γη τους , και όφειλαν ως καλλιεργητές πια να καταβάλουν ορισμένους φόρους.

Οι Χριστιανοί (οι ραγιάδες)

ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν περισσότερους φόρους από τους Τούρκους. Πλήρωναν φόρους για τα πάντα:

·  Κεφαλικό φόρο (χαράτσι): όσο πιο πολλά άτομα είχε η οικογένεια, τόσο περισσότερα χρήματα πλήρωναν,

·  Φόρο για την αγροτική παραγωγή τους (την δεκάτη, δηλ. το 1/10 της παραγωγής). Οι Έλληνες δεν είχαν δικαίωμα ιδιοκτησίας, διότι κύριος όλης της γης εθεωρείτο ο Σουλτάνος. 

  ·Φόρο για τα σπίτια τους,

·  Φόρο για τα χωράφια τους, ανάλογα με την εποχή του χρόνου, π.χ. Αϊδημητρησιος, Αϊγεωργίσιος....


·ΑΛΛΟΙ ΦΌΡΟΙ:  φόρο καπνού, γάμου, καταλυμάτων, , καφτανίων, καρφοπετάλλων, 😵😵😵😵😵😵😵

για τη μακριά κόμη😏. Από τον τελευταίο , έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του»👦....μετρουσαν οι φοροεισπρακτορες δηλ.το μηκος των μαλλιων της κεφαλης.....

Για να συντηρηθούν οι κρατικές εγκαταστάσεις και οι δαπάνες των ανακτόρων του Σουλτάνου, ο Ελληνικός λαός πλήρωνε ειδικό φόρο το ονομαστό «σουφράτ», εξ’ ου παραμένει μέχρι και σήμερα η φράση «τα σούφρωσες». 😏 

Το «πανιάτικο», ήταν ο φόρος για τα καραβόπανα των πλοίων του Τουρκικού στόλου. Πάλι η παροιμιώδης φράση έχει μείνει και αυτή «Έμεινα πανί με πανί».😏

Για να έχεις το δικαίωμα να παντρευτεί κάποιος έπρεπε να πληρώσει ένα φόρο τον ονομαζόμενο «νιγιαμπέτ», διαφορετικά ο γάμος κρινόταν άκυρος 😏και επιβάλλονταν πρόστιμο το πενταπλάσιο του «νιγιαμπέτ».

Δικαίωμα φορολόγησης είχε η Τουρκική εξουσία για την σφαγή των ζώων τα ονομαστά «σφαχτικά»

Στα λιμάνια πληρώνονταν τελωνειακό δικαίωμα στους Τούρκους και στις εμπορικές συναλλαγές, τα «ζυγιστικά». Ένας άλλος φόρος ήταν το «αλατιάτικο», που ήταν το δικαίωμα πάνω στην παραγωγή του αλατιού. Στον Καζα των Φιλιατών τον πλήρωναν  οι Σαγιαδινοί.



Έκτακτους φόρους
, περισσότερους ή λιγότερους, ανάλογα με την εποχή.

Εκτός από τους φόρους του Σουλτάνου, σε πολλά μέρη οι τοπικοί άρχοντες (προεστοί, κοτζαμπάσηδες, κλπ.) εκμεταλλεύονταν την εξουσία τους και με διάφορες δικαιολογίες ζητούσαν επί πλέον φόρους από τους κατοίκους, για το προσωπικό τους ταμείο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου