Ευρωπαίοι φιλέλληνεςΜε το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης, αρκετοί άνθρωποι που ζούσαν στις ευρωπαϊκές χώρες συγκινήθηκαν με τον αγώνα και τις θυσίες των Ελλήνων και βοήθησαν όπως μπορούσαν:
Άλλοι έκαναν εράνους για την ενίσχυση του Αγώνα· άλλοι πίεζαν τις κυβερνήσεις τους για να δουν θετικά το ελληνικό ζήτημα· άλλοι έρχονταν στην Ελλάδα οι ίδιοι και πολεμούσαν στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων. Όλους αυτούς που βοηθούσαν τον ελληνικό αγώνα, χωρίς να προσβλέπουν σε κάποιο δικό τους όφελος, τους ονομάζουμε φιλέλληνες.
Δεν είχαν όλοι οι φιλέλληνες την ίδια σκέψη στο μυαλό τους, όταν αποφάσιζαν να βοηθήσουν τους Έλληνες: Πολλοί διακατέχονταν από ρομαντικά αισθήματα για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, και έτσι ένιωθαν συμπόνια για τους Έλληνες που βρίσκονταν σκλαβωμένοι. Άλλοι, πάλι, ζώντας σε μία Ευρώπη με αυταρχικά πολιτεύματα, συγκινούνταν με την ιδέα του αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία και δικαιώματα.
Πολλοί ποιητές, καλλιτέχνες, ζωγράφοι, κλπ. με τα έργα τους βοήθησαν να γίνει γνωστός σε όλους ο ελληνικός αγώνας και οι αγριότητες των Τούρκων απέναντι στους επαναστατημένους Έλληνες.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, από το 1821 και μετά να δημιουργηθούν στην Ευρώπη (Ελβετία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία)
διάφορες Φιλελληνικές Επιτροπές, με στόχο να βοηθήσουν τον αγώνα των Ελλήνων.
Μέλη των επιτροπών αυτών υπήρξαν και σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο λόρδος Βύρων, ο Αλέξανδρος Πούσκιν, κ.ά.
Σπουδαία θέση μεταξύ των φιλελλήνων κατέχει ο Γάλλος ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά (Eugène Delacroix) ο οποίος, με τους ζωγραφικούς του πίνακες με θεματογραφία συγκλονιστικές εικόνες από τα πάθη των Ελλήνων, κατάφερε να δημιουργήσει ένα ισχυρό φιλελληνικό ρεύμα ανάμεσα στους Ευρωπαίους πολίτες .
Σημαντική ήταν και η προσφορά τού Σανταρόζα, Ιταλού στρατιωτικού, που σκοτώθηκε στην μάχη της Σφακτηρίας, πολεμώντας τον Ιμπραήμ.
Γνωστοί φιλέλληνες ήταν επίσης ο λόρδος Βύρων και ο τυπογράφος Ιωάννης-Ιάκωβος Μάγερ στο Μεσολόγγι, ο συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, ο Άγγλος ποιητής Πέρσι Σέλλεϋ και πολλοί άλλοι.
Μία από τις πρώτες φιλελληνικές ενέργειες ήταν η πρώτη αναγνώριση της Ελλάδας ως ελεύθερου κράτους στις 15 Ιανουαρίου 1822, από ένα φτωχό κράτος της Λατινικής Αμερικής, την Αϊτή. Οι Αϊτινοί είχαν μόλις κερδίσει την ανεξαρτησία τους από τους αποικιοκράτες και γι' αυτό αισθανόταν πιο κοντά τους τούς Έλληνες, που πάλευαν για το ίδιο ιδανικό.
Ερωτήσεις κατανόησης
Απαντώ σε 2 ερωτησεις στο τετράδιο
Ποιους ονομάζουμε φιλέλληνες;
Ποια ήταν τα βασικά κίνητρα για κάποιον Ευρωπαίο πολίτη να γίνει φιλέλληνας;
Τι ήταν οι Φιλελληνικές Επιτροπές; Ποιος ήταν ο ρόλος τους;
Ποιο ήταν το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας; Εντοπίστε το στον παγκόσμιο χάρτη.
Ποια ήταν η προσφορά του Ντελακρουά στο φιλελληνικό κίνημα;
Αναφέρετε μερικούς διάσημους φιλέλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου