μουσείο - ΜΟΥΣΕΣ

ΒΙΒΛΙΟ  http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2005/Glossa_ST-Dimotikou_html-empl/index3_04.html

ΕΡΓΑΣΙΑ: 

1. Να βρείτε πώς επιτυγχάνεται η σύνδεση  των παραγράφων του κειμένου .

Ετυμολογία
Μουσεῖον < Μοῦσ(α) + -εῖον  

ιερό των Μουσών, χώρος ποίησης και μουσικής΄,γραμμάτων και τεχνών

΄Συγκεκριμένα, η αρχ. λέξη μουσεῖον προέρχεται από τη λ. μοῦσα και αρχικά σήμαινε «χώρος αφιερωμένος στις Μούσες και στις τέχνες που αντιπροσωπεύουν

μουσείο 
 Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων  1987. Σύμφωνα με το ορισμό αυτό, το Μουσείο είναι ένα ίδρυμα μόνιμο και μη κερδοσκοπικό, το οποίο βρίσκεται στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξής της και είναι ανοιχτό στο κοινό.

Οι  εννέα   Μούσες

Οι Μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν εννέα θεότητες. Κατοικούσαν στον Όλυμπο και γονείς τους ήταν ο θεός Δίας και η Μνημοσύνη.

Η Καλλιόπη ήταν η προστάτιδα της επικής ποίησης και της ρητορικής

η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας.

Η Ευτέρπη στην ελληνική μυθολογία ήταν η μούσα της Μουσικής.

η Τερψιχόρη ήταν η Μούσα του χορού. 

Η Ερατώ ήταν η Μούσα της λυρικής ερωτικής ποίησης και των ύμνων

Η Μελπομένη ήταν Μούσα της τραγωδίας

Η Θάλεια ήταν προστάτιδα της ευθυμίας. Ανακάλυψε την κωμωδία, τη γεωμετρία, την αρχιτεκτονική και τη γεωργία.

Η Πολύμνια ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας.

 Η Ουρανία  ήταν η Μούσα  της Αστρονομίας 

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΣ  ;

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον,

Τον άντρα, Μούσα, τον πολύτροπο τραγούδα μου, , 

που πλήθος διάβηκε τόπους 

αφού πάτησε της Τροίας το κάστρο το άγιο,
και πολιτείες πολλές εγνώρισε, πολλών βουλές ανθρώπων,
κι αρίφνητα τυράννια ετράβηξε στα πέλαγα η καρδιά του,

λεξιλόγιο: αρχαιολογικό, μουσείο, μουσειακή αγωγή, άγαλμα, αίθουσα, γλυπτό, γλύπτης, σπουδάζω, απόσταση, προσμένω, φαντασία, τέχνη, ασύγκριτος, κάλλος, καλλιτεχνική εκδήλωση, πλήθος, περήφανος, υποκλίνομαι, κρυώνω, αθεράπευτα, νοσταλγώ, Αιγαίο, απορημένος, προσφυγάκι, πολύχρωμος, τρισευτυχισμένος, επιθυμία, προφανώς, έκθεμα, ευδιάκριτος, ανάγλυφος, επιφυλάσσω, ευαισθητοποίηση, φιλοδοξώ, παρεκκλήσι, εξοπλισμός, πολιτισμός, μινωικός, μυκηναϊκός, ελληνιστικός, αυθεντικός, πύλη, υποδέχομαι, ανανεωμένος, αλυσίδα, συσκευασία, περίσσευμα, εμπνέω, ανακύκλωση, γεωμετρία, πρωτότυπος, Παρθενώνας,


Οικογένεια λέξεων:

Πράττω (άπραγος, πραγματοποιώ, απραγματοποίητο, διαπράττω κτλ.)

Γραμματική:

· Αόριστος ρημάτων από τα αρχαία ελληνικά (εισήχθη, ελήφθη, κτλ.)

· Αόριστος ρημάτων με εσωτερική αύξηση ‘ε’ (επιβάλλω – επέβαλα, κτλ.)

Πώς αφηγούμαστε μια ιστορία

Για να διηγηθούμε σύντομα μια ιστορία πρέπει να αναφέρουμε: Το χώρο και το χρόνο όπου συμβαίνουν τα γεγονότα (πού – πότε).
Τους ήρωες της ιστορίας (πρωταγωνιστές, δευτερεύοντα πρόσωπα).
Την εξέλιξη της ιστορίας:

- Πώς ξεκινάει η ιστορία.

- Πώς προχωράει (τι γίνεται μετά).

- Πώς τελειώνει (ποιο είναι το αποτέλεσμα). Τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων ή του αφηγητή της ιστορίας.

Χρησιμοποιούμε:

     Χρόνους του παρελθόντος (κυρίως παρατατικό, αόριστο αλλά και ιστορικό ενεστώτα για ζωντάνια και αμεσότητα).

     Χρονικές (και αιτιολογικές) προτάσεις. Όταν ξεκινήσαμε…, Μόλις φύγαμε…

    Χρονικούς συνδέσμους (Όταν, σαν, ενώ, αφού, μόλις, πριν, πριν να, ωσότου, προτού, καθώς),
    χρονικά επιρρήματα, (τώρα. πριν. χτες. αύριο. πέρσι. φέτος. ποτέ. νωρίς. Αργά)
    φράσεις που δηλώνουν χρόνο. (κατά το μεσημέρι, από νωρίς , μετά από λίγο..)