Ο Ρίτσος απαγγέλλει στο Πολυτεχνείο και εκατομμύρια τραγουδούν στην πρώτη επέτειο
Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Aυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Kάτου απ' το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε της καμπάνας το σκοινί - περμένουνε την ώρα, δενκοιμούνται,
περμένουν να σημάνουν την ανάσταση. Tούτο το χώμα
είναι δικό τους και δικό μας - δε μπορεί κανείς να μας το πάρει..
Όταν ο Νίκος Ξυλούρης τραγούδησε την «Ξαστεριά» στο Πολυτεχνείο
Μικρός τύμβοςΔίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο, Απλώνοντας το χέρι μου δε φτάνει ως εκεί μπροστά σ' αυτό το Ποίημα μετράει μόνο η σιωπή. Νικηφόρος Βρεττάκος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου