Έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια για μένα από το δημοτικό που το έπαιζα με τα παιδιά της γειτονιάς. Θυμάμαι ότι είχαμε δύο ξύλα. Ένα μεγαλύτερο για να χτυπάμε και ένα μικρότερο. Αυτό το μικρότερο το είχαμε ξύσει απο τις δύο μεριές, όπως περίπου ξυνουμε το μολύβι με την ξύστρα. Το τοποθετούσαμε στη γη και με το μεγάλο χτυπούσαμε τη μία πλευρά του μικρότερου. Αυτό τιναζόταν στον αέρα και προσπαθούσαμε να το χτυπάμε 2 και τρεις φορές. Τις 2 φορές τις ονομάζαμε δοικα και τις τρεις τρόικα. Το πρώτο χτύπημα μετρούσε 1 πόντο τα 2 στον αέρα 2 πόντους και τα 3 τρεις πόντους. Νικούσε αυτός που συγκέντρωνε τους περισσότερους πόντους. Μόνο αυτά θυμάμαι. Με κάθε επιφύλαξη τα καταθέτω. Εκτός από καλεκι το λέγαμε και βισκο, αν θυμάμαι καλά.

Θυμήθηκα ότι μετρουσαμε με το μεγάλο ξύλο την απόσταση και προσθέταμε πόντους από τις δοικες και τις τρόικες (τα χτυπήματα στον αέρα).

Η απόσταση που έφταναν οι μπίλιες μετριόνταν με το μήκος του καλεκιού που ήταν ίδιο και για τους δυο παίκτες

 Κάτω το Μπαλί το θυμάστε?

Το παιχνίδι δεν είναι απλώς μια δραστηριότητα χόμπι, αλλά ένα εργαλείο μετάδοσης πολιτισμού. Τα πολιτιστικά στοιχεία του παιχνιδιού δίνουν στα παιδιά κατανόηση του πολιτισμού τους και υποστηρίζουν την πολιτιστική τους ταυτότητα.

Στους πολιτισμούς, τα παιδικά παιχνίδια έχουν περάσει προφορικά από γενιά σε γενιά. Τα παραδοσιακά παιχνίδια και τα παιχνίδια είναι συνήθως σωματικές δραστηριότητες με ένα συγκεκριμένο σύνολο κανόΣτην έρευνα, το παιδικό παιχνίδι χωρίζεται σε προγραμματισμένο παιχνίδι και σε αυθόρμητο παιχνίδι

ο προγραμματισμένο παιχνίδι είναι το είδος παιχνιδιού που οργανώνεται από έναν ενήλικα και συμβαίνει σε καθορισμένο χρόνο και καθορισμένο περιβάλλον και με ορισμένους κανόνες. Για παράδειγμα, οι κανόνες του ποδοσφαίρου. Το αυθόρμητο παιχνίδι είναι το παιχνίδι που συμβαίνει ελεύθερα και αυθόρμητα μεταξύ των παιδιών. Το έργο δεν είναι προγραμματισμένο και κινείται στους δικούς του ρυθμούς και πηγάζει από τη φαντασία και τη φαντασία των παιδιών.

ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Το αυθόρμητο παιχνίδι είναι διαφορετικό από το προγραμματισμένο παιχνίδι. Είναι το είδος του παιχνιδιού που συμβαίνει, ανάλογα με το ενδιαφέρον του παιδιού εκείνη τη στιγμή. Το ελεύθερο παιχνίδι δεν μπορεί να προγραμματιστεί και καθορίζεται από τη φαντασία του παιδιού.

Μέσα από το αυθόρμητο παιχνίδι τα παιδιά μαθαίνουν πώς να εργάζονται σε ομάδες, να μοιράζονται, να διαπραγματεύονται, να επιλύουν συγκρούσεις, να εξασκούνται στη λήψη αποφάσεων. Σε παιχνίδια χωρίς ενήλικες τα παιδιά είναι ελεύθερα να αναπτύξουν δημιουργικότητα, ηγετικές και ομαδικές δεξιότητες – χωρίς να χρειάζεται να ακολουθούν τους κανόνες και τις ανησυχίες των ενηλίκων.νων που πρέπει να ακολουθούνται.