σχολειο ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

https://www.khabarfoori.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B7%D9%86%D8%B2-%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D9%85%DB%8C-39/721493-%D9%82%D8%AF%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7

Μικρά αγγεία κρασιού από τερακότα όπως αυτό (περίπου 410 π.Χ.) δόθηκαν ως δώρα κατά τη διάρκεια των Ανθεστηρίων. Συχνά απεικονίζουν παιδιά να παίζουν ή να μιμούνται ενήλικες, εδώ ένας μικρος  τραβάει ένα καροτσάκι παιχνιδιού. ( Μουσείο Τέχνης Walters

Σιληνός που προσφέρει "στρεπτό" (είδος πλακούντος-γλυκίσματος) και "κέρας" (ρυτό) σε μικρό σατυρίσκο που κάθεται πάνω σε βράχο.

Το αγόρι στα αριστερά απλώνει τη στάμνα με τα παιχνίδια του προς το μέρος

 https://latinamericanpost.com/39238-7-traditional-childrens-games-to-play-at-home

Αγαπάτε την ισπανική κουλτούρα;

Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Scientific Magazine Digital Culture Education and Society από τον Nayibibs Barrios, αποκαλύπτει ότι τα παιχνίδια είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση της γνώσης και την ανάπτυξη που αποκτούν τα παιδιά για να αντιμετωπίσουν τα γεγονότα της ζωής. Ο ειδικός πιστεύει ότι η διαμόρφωση αξιών θα πρέπει να προωθείται μέσα από παραδοσιακά παιχνίδια, με βάση τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια ως τον σημαντικότερο ρόλο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, η The Woman Post σας προσκαλεί να εντάξετε άλλα παραδοσιακά παιχνίδια στον ελεύθερο χρόνο των παιδιών σας, για να προωθήσετε την κοινωνική αλληλεπίδραση.

Αργεντινή: Παραδοσιακό παιχνίδι "Tira Y Afloja"

Το πιο παραδοσιακό παιχνίδι των Αργεντινών αδελφών μας είναι το "Tira y afloja". Αυτός ο τύπος αναψυχής παρέχει δεξιότητες δύναμης και ομαδική εργασία. Για να παίξετε χρειάζεται μόνο ένα σχοινί για να το τραβήξουν και οι δύο ομάδες, η γραμμή στο πάτωμα δείχνει το όριο και τον τομέα κάθε ομάδας. Η πρώτη ομάδα που θα πατήσει στη γραμμή είναι η ηττημένη ομάδα.

Βραζιλία: Παραδοσιακό παιχνίδι "La Gallinita Ciega"

Το "Gallinita Ciega" είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά, διασκεδαστικά και απλά χόμπι στη Βραζιλία. Σε αυτό το παιχνίδι, τα παιδιά διεγείρουν ορισμένες δεξιότητες, όπως να μάθουν να μετράνε, να μοιράζονται, να ξεπερνούν τις συγκρούσεις, να αντιμετωπίζουν αντιξοότητες και να εκτιμούν τις στιγμές παρέα με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το παιχνίδι έχει υψηλό μορφωτικό επίπεδο και είναι πολύ απλό στην εφαρμογή του. Πρώτα, δένουν τα μάτια ενός από τα παιδιά. οι άλλοι κάνουν έναν κύκλο και δίνουν 3 στροφές στο παιδί με δεμένα μάτια. Στη συνέχεια, το παιδί με επίδεσμο πρέπει να αγγίξει οποιοδήποτε από τα άλλα παιδιά για να κερδίσει.

Χιλή: Παραδοσιακό παιχνίδι "Carrera De 3 Pies"

Αυτό το παιχνίδι αναπτύσσει τις κινητικές δεξιότητες και τη συμμετοχή της ομάδας. Είναι δυναμικό και διασκεδαστικό. Για να το εφαρμόσετε απλά πρέπει να δέσετε με σχοινί το αριστερό πόδι ενός παιδιού με το δεξί πόδι του άλλου παιδιού και να κάνετε αγώνα μόνο με 3 πόδια, δηλαδή το ένα παιδί πρέπει να πηδήξει και το άλλο να τρέξει. Και τα δύο παιδιά πρέπει να δουλέψουν ως ομάδα για να πετύχουν τον στόχο. Απολαύστε το «Carrera de 3 pies»!

. Αγάλματα ( Las estatuas )     Hide and Seek (El escondite)

https://www.spanish.academy/blog/10-classic-schoolyard-games-kids-play-in-latin-america/

http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17154&tab=01

αι  παιδιαι 

βάϊς, ἡ, κλαδί 
βάκτρον, τὸ (βιβάζω) Λατ. baculus, ράβδος, βακτηρία, μπαστούνι, ρόπαλο, σε Αισχύλ., Ευρ.

μολπή, ἡ (μέλπω),· 1. τραγούδι και χορός, ύμνος ή τραγούδι που συνοδεύεται από ρυθμικές κινήσεις, προς τιμήν κάποιου θεού ή για ψυχαγωγία, σε Όμηρ.· έπειτα, γενικά, παιχνίδι, άθλημα, λέγεται για ένα παιχνίδι με μπάλα (σφαίρα), σε Ομήρ. Οδ

πεσσεία, Αττ. πεττ-, ἡ, επιτραπέζιο παιχνίδι με πούλια, σε Πλάτ.

πεσσευτικός, Αττ. πεττ-, -ή, -όν, κατάλληλος για επιτραπέζιο παιχνίδι με πεσσούς (πεσσοί), επιδέξιος σε αυτό, σε Πλάτ.· πεττευτική (ενν. τέχνη) = πεσσεία, στον ίδ.

πεσσός, Αττ. πεττός, ὁ, I. πέτρα σε σχήμα οβάλ κατάλληλη για παιχνίδι· όπως η δική μας ντάμα, συνήθως στον πληθ., σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ. II. οἱ πεσσοί, το μέρος όπου παίζεται το παιχνίδι ή το ίδιο το παιχνίδι, σε Ευρ.

ἑψία, Ιων. -ίη, ἡ, παιχνίδι που παιζόταν με χαλίκια, πετραδάκια.

ὁμ-έψιος, -ον (ἑψία), σύντροφος στο παιχνίδι, συμπαίκτης, σε Ανθ.

ὀστρᾰκίνδα, επίρρ., παίζοντας με πινάκια από πηλό ή θαλάσσια όστρακα, παιδιὰ ὀστρακίνδα, παιχνίδι που παίζεται με ένα ὄστρακον, μαύρο από τη μια πλευρά και άσπρο από την άλλη, το οποίο το πετούσαν τα παιδιά πάνω σε μια γραμμή που είχε χαραχθεί για να χωρίζει τις δύο ομάδες, και αναλόγως αν έπεφτε με την άσπρη ή τη μαύρη πλευρά προς τα πάνω, η μία ομάδα ήταν υποχρεωμένη να κυνηγήσει την άλλη, που έπρεπε να τραπεί σε φυγή και να καταδιωχθεί· ὀστρακίνδα βλέπειν (με αναφορά στο ὀστρακισμός), σε Αριστοφ.

ἄθυρμα, τό (ἀθύρω), παιχνιδάκι, παιχνίδι· ευχαρίστηση, ικανοποίηση, χαρά, σε Όμηρ. κ.λπ.

παιγνία, ἡ, Ιων. -ίη, ἡ (παίζω), παιχνίδι, διασκέδαση, παιδιά, σε Ηρόδ.

παίγνιον, τό (παίζω)· I. παιχνιδάκι, παιχνίδι, σε Πλάτ. II. σε Θεόκρ., οι Αιγύπτιοι ονομάζονταν κακὰ παίγνια, απατεώνες, κακότροποι. III. παιχνίδι, διασκεδαστικό ποίημα, σε Ανθ.· λέγεται για το χαρούμενο τιτίβισμα του τζιτζικιού, στο ίδ.

παιδιά, -ᾶς, ἡ (παίζω), παιδικό παιχνίδι, διασκέδαση, παίγνιο, παιχνιδάκι, σε Ξεν., Πλάτ.· παιδιὰ παίζειν πρός τινα, παίζω παιχνίδι με κάποιον, σε Αριστοφ.· μετὰπαιδιᾶς, με παιχνίδι, σε Θουκ.· ὥστε σοι τὸν νῦν χόλον παιδιὰν εἶναι δοκεῖν, φαίνεται ως ένα απλό παιδικό παιχνίδι, σε Αισχύλ.

παίζω, Δωρ. παίσδω, μέλ. παιξοῦμαι και παίξομαι, αόρ. αʹ ἔπαιξα, παρακ. πέπαικα, αργότερα πέπαιχα — Παθ., παρακ. πέπαισμαι, αργότερα πέπαιγμαι (παῖς)· I. 1. κυρίως, παίζω όπως τα παιδιά, διασκεδάζω, παίζω, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ. 2. χορεύω, σε Ομήρ. Οδ., Πίνδ.· ομοίως σε Μέσ., σε Ησίοδ. 3. παίζω παιχνίδι, σφαίρῃ παίζω, παίζω μπάλα, σε Ομήρ. Οδ.· επίσης, παίζω σφαῖραν, σε Πλούτ. 4. παίζω μουσικό όργανο, σε Ομηρ. Ύμν. II. 1. διασκεδάζω, παίζω, αστειεύομαι, κάνω αστεία, σε Ηρόδ., Ξεν. κ.λπ.· παίζω πρός τινα, περιπαίζω κάποιον, τον εμπαίζω, σε Ευρ.· παίζω εἰς τι, λέω αστεία σχετικά με κάποιο πράγμα, σε Πλάτ.· η μτχ. παίζων χρησιμ. απόλ., πάνω στην πλάκα, αστειευόμενος, στον ίδ. — Παθ., ὁ λόγος πέπαισται, ειπώθηκε ως αστείο, σε Ηρόδ.· ταῦτα πεπαίσθω ὑμῖν, αρκετά ειπώθηκαν ως αστεία, σε Πλάτ. 2. με αιτ., παίζω μαζί με, σε Ανθ., Λουκ.

ταβλιόπη, ἡ, κωμική λέξη, σχημ. κατά το Καλλιόπη, παιχνίδι με ζάρια, σε Ανθ.

τροχός, ὁ (τρέχω), οτιδήποτε τρέχει κυκλικά·

Α. I. στρογγυλή πλάκα, σε Ομήρ. Οδ. II. 1. τροχός, ρόδα, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ.· τροχοὺς μιμεῖσθαι, να μιμείσαι τροχούς, λέγεται για κάποιον που λυγίζει το σώμα του προς τα πίσω έτσι ώστε να σχηματίζει τροχό, σε Ξεν. 2. τροχός κεραμοποιού, σε Ομήρ. Ιλ. 3. τροχός θεατρικής μηχανής, σε Αριστ. 4. τροχός βασανιστηρίου, ἐπὶ τοῦ τροχοῦ στρεβλοῦσθαι, στον ίδ. κ.λπ.· τῷ τροχῷ τινα προσδεῖν, σε Λουκ. III. τροχός που χρησίμευε στο παιχνίδι των παιδιών και αποτελούνταν από σιδερένιο ή χάλκινο στεφάνι με κρίκους, οι οποίοι κατά την περιστροφή του τροχού ηχούσαν

φῐλ-άεθλος, -ον, αυτός που αγαπά τα παιχνίδια, σε Ανθ.

φῐλο-παίγμων, -ον (παίζω), αυτός που αγαπάει το παιχνίδι, παιχνιδιάρης, ευτράπελος, σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ.

ψῆφος, Δωρ. ψᾶφος, ἡ (ψάω)· I. μικρή πέτρα, πετραδάκι λείο και στρογγυλό, όπως αυτά που βρίσκονται στις κοίτες των ποταμών ή στην ακτή της θάλασσας, χαλίκι, βότσαλο, Λατ. calculus, σε Πίνδ., Ηρόδ. II. 1. πετραδάκι που το χρησιμοποιούσαν για την αρίθμηση, μετρητής, ψήφοις λογίζεσθαι, υπολογίζω χρησιμοποιώντας πετραδάκια, σε Ηρόδ.· υπολογίζω τέλεια ή με ακρίβεια, σε Αριστοφ.· ἐν ψήφῳ λέγειν, σε Αισχύλ.· στον πληθ., υπολογισμοί, λογαριασμοί, καθαραὶ ψῆφοι, εκεί όπου υπάρχει ακριβής εξίσωση, σε Δημ. 2. πετραδάκι που το χρησιμοποιούσαν στο παιχνίδι των πεσσών, σε Πλάτ. 3. α) πετραδάκι που το χρησιμοποιούσαν για ψηφοφορία, το οποίο το έριχναν μέσα στην κάλπη (ὑδρία), 

Simeon Skouteris

Τι μου θύμισε αγαπημένη φίλη και συμμαθήτρια χθες το απόγευμα...

Το παιγνίδι "καλέκι"... (Αποτελεί μέρος μιας εργασίας με παλιά παιγνίδια, για το δημοτικό σχολείο που εργάζεται.)

Της είπα κάποια βασικά που θυμόμουν... Αλλά περιορισμένα. Έχω από χθες που σπάω το κεφάλι μου...

Το παίζαμε παιδιά στο χωριό...

Λοιπόν, θέλουμε βοήθεια!!!

Θυμάται κάποιος πώς παιζόταν?? Κάποιους κανόνες??

Οποιαδήποτε πληροφορία καλοδεχούμενη!!! 

— μαζί με Elena Kalabaka

Λουίζα Ταφέκη

Κι εγώ Μάκη δεν θυμάμαι πολλά παρ ότι παίζαμε πολύ αυτό το παιγνίδι. Είναι τόσα χρόνια πίσω!

Alexandra Skodra

Έχουν περάσει πολλά πολλά χρόνια για μένα από το δημοτικό που το έπαιζα με τα παιδιά της γειτονιάς. Θυμάμαι ότι είχαμε δύο ξύλα. Ένα μεγαλύτερο για να χτυπάμε και ένα μικρότερο. Αυτό το μικρότερο το είχαμε ξύσει απο τις δύο μεριές, όπως περίπου ξυνουμε το μολύβι με την ξύστρα. Το τοποθετούσαμε στη γη και με το μεγάλο χτυπούσαμε τη μία πλευρά του μικρότερου. Αυτό τιναζόταν στον αέρα και προσπαθούσαμε να το χτυπάμε 2 και τρεις φορές. Τις 2 φορές τις ονομάζαμε δοικα και τις τρεις τρόικα. Το πρώτο χτύπημα μετρούσε 1 πόντο τα 2 στον αέρα 2 πόντους και τα 3 τρεις πόντους. Νικούσε αυτός που συγκέντρωνε τους περισσότερους πόντους. Μόνο αυτά θυμάμαι. Με κάθε επιφύλαξη τα καταθέτω. Εκτός από καλεκι το λέγαμε και βισκο, αν θυμάμαι καλά.

Elena Kalabaka

Alexandra Skodra εχει και ετυμολογικο ενδιαφέρον .... στην Ινδία ονομαζεται Gilli ,Çilinga στο Αζερμπαιτζαν, chizhik- ξιλικ στη Ρωσια.... ειναι πανάρχαιο ινδικό παιχνιδι 2.500 ετων!

 

Alexandra Skodra

Θυμήθηκα ότι μετρουσαμε με το μεγάλο ξύλο την απόσταση και προσθέταμε πόντους από τις δοικες και τις τρόικες (τα χτυπήματα στον αέρα).

 

 

Alexandra Skodra

Ενδιαφέρουσες αναζητήσεις! Το έψαξες πολύ βλέπω! Κερκυραικες καλημερες!

 

Λουίζα Ταφέκη

Simeοn Skouteris Αυτό το θυμάμαι εγώ. Όταν ήταν κάτω το χτυπούσαμε στην άκρη και μόλις αναπηδούσε το στέλναμε μακριά. Αλλά νομίζω πως το χτυπούσαμε και πετώντας το ψηλά. Τί δεξιότητες είχαμε τότε!

·        Elena Kalabaka

Alexandra Skodra συνεχίζω να το ψάχνω....

Alexandra Skodra

Σε νιώθω! Την έχω κι εγώ αυτή τη μανία να ψάχνω, όταν κάτι με ενδιαφέρει. Καλή μανία όμως αυτή,που οδηγεί στην κατάκτηση της γνωσης γενικότερα!

 

Ανδρεας Χουλιας

Λοιπόν μπουρμπουτσαλε γράφε κάναμε μια γουβα μικρή εκεί βάζαμε το μικρό ξυλικη το μισό έξω και η άλλη άκρη στο βαθουλωμα με την βέργα χτυπούσα ε την άκρη και προσπαθούσα ε να την πετάξουμε την μικρή όσο πιο μακριά μετά μετρουσαμε με την μεγάλη πόσες βεργες ήταν μακριά και γράφαμε 3 προσπάθειες ο καθένας

·        Elena Kalabaka

Ανδρεας Χουλιας Πολυτιμη κάθε πληροφορια!

 

Ανδρεας Χουλιας

Elena Kalabaka γινόμαστε πάλι παιδια

γουλας δημητρης

Ανδρεας Χουλιας αδερφέ Αντρέα όταν παίζαμε στη γειτονιά του παιχνίδι το λέγαμε βισκο και κάναμε τρόικα φιλιά

Zoe Ntrouka

Ένα ξύλο μήκους περίπου ενός μέτρου ίσιο και με πάχος διαμέτρου περίπου δύο εκατοστών, που λεγόταν καλέκι. Ένα ξύλο περίπου 20 πόντων, ίσιο, του οποίου τις άκρες με μαχαίρι είχαν κάνει από στρογγυλές, πλακέ, σε αντίθετη θέση τη μια από την άλλη, που λεγόταν μπίλια.

Το παιγνίδι ξεκινούσε με την τοποθέτηση της μπίλιας οριζόντια επάνω από ένα μικρό αυλάκι που κάναμε στο χώμα ώστε να μπορεί η άκρη από το καλέκι να περάσει κάτω από την μπίλια. Τότε ο παίκτης με την φράση «ολιαντί» και με την ανταπάντηση του συμπαίκτη «να σου μπει» σήκωνε απότομα ψηλά την μπίλια με το καλέκι και πριν πέσει την χτυπούσε με πολλή δύναμη να τη στείλει όσο πιο μακριά μπορούσε.

Το ίδιο έκανε και ο συμπαίκτης χρησιμοποιώντας δικό του καλέκι και δική του μπίλια. Τότε μετέβαιναν στο σημείο που έπεσαν οι μπίλιες και προσπαθούσαν χρησιμοποιώντας το κενό (κούφιο) που έχουν οι μπίλιες στις άκρες να τις χτυπήσουν με το καλέκι στην άκρη ώστε να αναπηδήσουν και να τις ξαναχτυπήσουν για να τις στείλουν πάλι μακρύτερα. Αυτό επεναλαμβανόταν τρεις φορές και νικητής ήταν όποιος έστελνε την μπίλια του μακρύτερα από το σημείο εκκίνησης.

Η απόσταση που έφταναν οι μπίλιες μετριόνταν με το μήκος του καλεκιού που ήταν ίδιο και για τους δυο παίκτες

 

Δημήτρης Κωτσαγγέλης

Ακριβως οπως το περιγραφεις!!!!! Το παιζαμε μικρα παιδια στο σχολειο στο διαλειμα απεναντι απο εσας στο Ξεχωρο .......... Μετα το ξεχασαμε!!!!!!!! Οπως και πολλα αλλα!!!!!

Zoe Ntrouka

Δημήτρης Κωτσαγγέλης Το δικό μας "κρίκετ

Zoe Ntrouka

Elena Kalabaka Όλα τα σπορ από δω άρχισαν😋 Ειδικά από τα χωράφια μας..

Δημήτρης Κωτσαγγέλης

Elena Kalabaka Βεβαια!!!! Και μαλιστα στο παιχνιδι συμετειχε και ο δασκαλος!!!! Πολλες φορες και περα απο το διαλειμμα!!!! Ηταν παιχνιδι που απαιτουσε πολυ σβελταδα, πολυ τεχνικη κτυπηματος και πολυ μυικη δυναμη!!!!!Μαλιστα ειχε και εξεδρα , τα μικροτερα παιδια του σχολειου , που κοιτουσανε με θαυμασμο!!!!!!

 

Billy Bear

Ότι θες πάρε με! Πληροφοριακά θεωρείται η καταγωγή του μπέιζμπολ!

Κωνσταντίνος Τάκης Νέτης.Τ.Γ

Ήταν με δύο ξύλα, ένα μεγάλο και ένα μικρό που είχαμε ξύσει απ τις δύο μεριές όπως το μολύβι.... κάναμε έναν κύκλο με το μεγάλο ξύλο σταθερό στο κέντρο και στην άκρη το γερνάμε γύρο σαν διαβήτη.

Ο παίχτης που κάθονταν στο κέντρο του κύκλου έβαζε στην γη η λόξα σε πετρα το μικρό ξύλο και τι χτυπουσε να ασηκωθεί απ το έδαφος και με το μεγάλο το χτυπουσε να φτάσει όσο ποιό μακριά μπορούσε.

Ο άλλος παίχτης προσπαθούσε με μια βολή να φτάσει το μικρό ξύλο όσο ποιό κοντά μπορούσε στο κύκλο... αν έμενε εκτός κύκλου ο παίχτης που ήταν στον κύκλο μετρούσε με το μεγάλο ξύλο τους πόντους και συνεχίζε ξανα απ την αρχή..... αν το μικρό ξύλο έμπαινε στον κύκλο έπαιρνε αυτος/αυτή με την σειρά του το μεγάλο ξύλο και άρχιζε απ την αρχή.... νικούσε οποιος είχε τους περισσότερους πόντους η τις περισσότερες ρίψεις στον κύκλο.

Α , ξέχασα να πω ότι όταν το μικρό ξύλο ήταν στο αέρα ο παίχτης που το χτυπούσε αν προλάβαινε και έλεγε μια με τ αυτί ....ο παίχτης που έριχνε το μικρό ξύλο προς τον κύκλο έπρεπε με το ένα χέρι να πιάνει τ αυτί του και με το άλλο που κρατουσε το μικρό ξύλο περνούσε αναμεσα στο κενό απ το αυτί και το χέρι κι έτσι προσπαθούσε να το στείλει κοντά η μέσα στον κύκλο....

 

 

Agapios Koliotasis

Κωνσταντίνος Τάκης Νέτης.Τ.Γ καλεκι φώναζαν όταν κάποιος το έπιανε στον αέρα φώναζαν καλεκι το μικρό το ξύλο Ενώ όλο μαζί βισκο λέγαμε εμείς στην επάνω τσουκα αλλού το λέγαν ξυλικι, εξαρτάται στην περιοχή δεν αντιλέγω!

 

 

Θωμας Κωτσης

Κάτω το Μπαλί το θυμάστε?