ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ https://diotimae.blogspot.com/2021/02/4-8.html
AΡΧΕΙΟ ΕΡΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ https://archive.ert.gr/77516/
| |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
ιστορικα αρχεία
Η τύχη του λαού: Λεηλασίες – Εξανδραποδισμοί
Μετα τη βίαιη άλωση ,στις29 Μαίου του 1453 οι κάτοικοι υπερασπιστές της Πόλης που δεν κατάφεραν να διαφύγουν, μεταφέρθηκαν από τους Οθομανούς σε διάφορα μέρη προκειμένου να πωληθούν. Οι πηγες αναφέρουν πως χιλιάδες πολίτες σκοτώθηκαν και περίπου 30.000 πωλήθηκαν ως σκλάβοι.
ο τρικαρηνος οφις
Τα πρώτα μέτρα του Μωάμεθ Πορθητή για την πληθυσμιακή ανασυγκρότηση της Κωνσταντινούπολης πάρθηκαν αμέσως μετά την Άλωση .
Εκδόθηκε διάταγμα που επέβαλλε τη μεταφορά πληθυσμού, μουσουλμανικού, χριστιανικού και εβραϊκού, από άλλες πόλεις της οθωμανικής επικράτειας στην Κωνσταντινούπολη.
Οι μετακινήσεις αυτές αφορούσαν κυρίως αστικό πληθυσμό που ασκούσε βιοτεχνικές και εμπορικές δραστηριότητες, ώστε η παρουσία τους να συμβάλει άμεσα στην αναζωογόνηση της οικονομίας της πόλης.
Στόχος βέβαια του σουλτάνου δεν ήταν η διατήρηση της Κωνσταντινούπολης ως χριστιανικής πόλης, αλλά και η ανάδειξή της σε ισλαμικό κέντρο,
Οι εποικισμοι , , αυτοί εξελίσσονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Μωάμεθ Πορθητή και προς το τέλος αυτής είχαν αποδώσει θεαματικά αποτελέσματα. Σε απογραφικό κατάστιχο του 1477 καταγράφονται 14.803 νοικοκυριά, Οι περισσότεροι ήταν μουσουλμάνοι
Εθνοθρησκευτική ομάδα
Αριθμός νοικοκυριών
Μουσουλμάνοι
8.951
Ορθόδοξοι χριστιανοί
3.151
Εβραίοι
1.647
Καφφαίοι (πιθανώς εννοούνται Ιταλοί)
267
Αρμένιοι
372
384
Καραμανλήδες ορθόδοξοι (ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΔΕΣ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ) και Αρμένιοι
Τίτλος
Γενίτσαρος με νεαρή κοπέλα, . Δίπλα του η Εβραία προξενήτρα. Τη σκηνή αυτή την παρακολούθησε, όπως γράφει, ο ίδιος ο συγγραφέας.
Τσιγγάνοι
31
Σύνολο
14.803
Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός ο αριθμός των μουσουλμάνων που μετακινήθηκαν ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΟΙΚΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.
Γνωστές περιπτώσεις αναγκαστικης μετακίνησης πληθυσμού στην Κωνσταντινούπολη έπειτα από νέες κατακτήσεις είναι:
η Αίνος (1455), η Παλαιά και Νέα Φώκαια (1456),8 η Άμαστρις (1458),9 η Πελοπόννησος (1460),10 η Τραπεζούντα (1461, όπου σε αυτούς που υποχρεώνονται να μετοικήσουν περιλαμβάνεται το σύνολο των ευγενών και αξιωματούχων που θα στελέχωναν σουλτανικές υπηρεσίες), η Μυτιλήνη (1462),11 οι πόλεις του Καραμάν (1468, όπου η μετακίνηση αφορούσε κυρίως μουσουλμάνους· οι οθωμανικές πηγές αναφέρουν ότι αυτό το μέτρο επιβλήθηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα),12 ο Κάφφας (1475, η μετακίνηση αφορά μάλλον Ιταλούς). Η μετακίνηση αιχμαλώτων από τη Σερβία και την Ουγγαρία, αλλά και Βουλγάρων, που επίσης μνημονεύεται στις αναφορές των πηγών, αφορούσε αγροτικούς πληθυσμούς που εγκαταστάθηκαν στα αγροτικά περίχωρα της πόλης, τα οποία είχαν επίσης εγκαταλειφθεί κατά την πολιορκία του 1453.13
Τα δεδομένα αυτά δείχνουν το εύρος του ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΎ εποικιστικού προγράμματος και τα υψηλά επίπεδα κινητικότητας του πληθυσμού κατά την εποχή αυτή, δεδομένου ότι οι εποικισμοί δεν αφορούσαν μόνο την Κωνσταντινούπολη.
Χρονολογία έκδοσης
1727
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου